Tweet
De volgende regels uit de krant zetten mij aan tot denken.
Citaat: uit De Limburger/Limburgs Dagblad 13-6-12
Het Maastrichtse raadslid Jan Hoen declareerde niet alleen jarenlang onkosten bij kerstevenement Winterland, maar ook - zo meldt hij zelf - bij andere stichtingen, verenigingen of belangenclubs waarmee hij daarover afspraken maakte. Hoen, die in de loop van zijn decennialange politieke loopbaan tientallen nevenfuncties bekleedde, benadrukt dat hij van geen enkele partij een bezoldiging ontving. "Alleen een onkostenvergoeding of zoals u wil soms presentiegeld”, formuleert hij het in een mail. "Voor de meeste functies ontvang ik helemaal niks. Ze kosten me geld, maar dat heb ik er graag voor over.” Vorige week gaf Hoen toe dat hij eind 2006, in 2007 en 2008 als raadslid drie declaraties van 2500 euro indiende als adviseur van de inmiddels failliet gegane Stichting Winterland Maastricht.Hij meldde dat niet aan de gemeenteraad, omdat het volgens hem om het vergoeden van onkosten ging en niet om een bezoldiging
Einde citaat.
Nu zit ik te denken over wat nu eigenlijk onkostenvergoeding is. Ja een vergoeding voor gemaakte kosten. Maar ik vernam reeds eerder dat het om bedragen van meerdere duizenden euro's handelt en dat maakt het dan toch nog interessant. Waar geef je zoveel geld aan uit als adviseur, aan woonwerkverkeer? Aan een hapje en een drankje tussendoor? Wellicht aan telefoonkosten, of een werkbezoek aan een andere Kerstmarkt? Het zijn bedragen waar een gewone werkman al bijna twee maanden voor moet werken! Presentiegeld ook zo mooi begrip, dat is geld dat je krijgt om aanwezig te zijn zonder dat je voor je aanwezigheid kosten hebt gemaakt! Onze Jan zet zich belangenloos in voor de samenleving en spaart daarin kosten noch moeite. Dit alles, gezien de hoogte van de onkostenvergoeding, werpt toch een heel ander licht op de zaak en zeker op de persoon Jan Hoen. Hieruit blijkt dat Jan een echte "Big Spender" is en niet de spaarzame Jan over wiens karigheid al decennia lang in Maastricht grapjes gemaakt worden.
Citaat: uit De Limburger/Limburgs Dagblad 13-6-12
Het Maastrichtse raadslid Jan Hoen declareerde niet alleen jarenlang onkosten bij kerstevenement Winterland, maar ook - zo meldt hij zelf - bij andere stichtingen, verenigingen of belangenclubs waarmee hij daarover afspraken maakte. Hoen, die in de loop van zijn decennialange politieke loopbaan tientallen nevenfuncties bekleedde, benadrukt dat hij van geen enkele partij een bezoldiging ontving. "Alleen een onkostenvergoeding of zoals u wil soms presentiegeld”, formuleert hij het in een mail. "Voor de meeste functies ontvang ik helemaal niks. Ze kosten me geld, maar dat heb ik er graag voor over.” Vorige week gaf Hoen toe dat hij eind 2006, in 2007 en 2008 als raadslid drie declaraties van 2500 euro indiende als adviseur van de inmiddels failliet gegane Stichting Winterland Maastricht.Hij meldde dat niet aan de gemeenteraad, omdat het volgens hem om het vergoeden van onkosten ging en niet om een bezoldiging
Einde citaat.
Nu zit ik te denken over wat nu eigenlijk onkostenvergoeding is. Ja een vergoeding voor gemaakte kosten. Maar ik vernam reeds eerder dat het om bedragen van meerdere duizenden euro's handelt en dat maakt het dan toch nog interessant. Waar geef je zoveel geld aan uit als adviseur, aan woonwerkverkeer? Aan een hapje en een drankje tussendoor? Wellicht aan telefoonkosten, of een werkbezoek aan een andere Kerstmarkt? Het zijn bedragen waar een gewone werkman al bijna twee maanden voor moet werken! Presentiegeld ook zo mooi begrip, dat is geld dat je krijgt om aanwezig te zijn zonder dat je voor je aanwezigheid kosten hebt gemaakt! Onze Jan zet zich belangenloos in voor de samenleving en spaart daarin kosten noch moeite. Dit alles, gezien de hoogte van de onkostenvergoeding, werpt toch een heel ander licht op de zaak en zeker op de persoon Jan Hoen. Hieruit blijkt dat Jan een echte "Big Spender" is en niet de spaarzame Jan over wiens karigheid al decennia lang in Maastricht grapjes gemaakt worden.
Opmerking