De ON vergankelijkheid van het liften

[Roserije]

Ik ben ontembaar Olijfje!

[Antonius]

en, nog gelift het laatste uur?

[Roserije]

Nee, het laatste uur niet.

De planning is nu zo.

Donderdag (morgen) woonwerkliften Maastricht-Eindhoven. Weekeinde naar Luxemburg / Saarland. Komt er donderdag nog een Poolse bij me logeren die liftend van de UK (Manchaster geloof ik) naar Aken gaat. Zij was een jaar of zes geleden een van de zes waarmee ik toen van onze regio naar Berlijn ben gelift in drie koppels van elk twee. Zij was toen een stuk sneller, maar wij hadden een directe lift zelfs tot precies aan onze bestemming.

Vorige week een zogeheten looplamp gekocht. Hier handig om een liftbord flink bij te schijnen voor het liften in het donker en tijdens de schemering en in gebieden waar weinig auto's zijn. Je lacht er misschien om, maar het werkt en dat is waar het om gaat.

Lichten en hesjes zijn voor het liften soms heel handig: soms is in het donker liften onvermijdbaar, vooral op een langere reis (ver van Maastricht). Zo had ik 'n keer een lift waarbij ik aan de Oostenrijks-Duitse grens ben uitgestapt. Daar was een parkeerplaats voor truckers langs de snelweg en een maximumsnelheid van 70 kmh. Hoewel liften langs de snelweg niet mag vind ik het bij die snelheid en die omstandigheden zelf acceptabel (en accepteer volledig eventueel bijkomende risico's). Het was nog licht, maar ik had helaas mijn mobieltje en een lijstje met telefoonnummers in de laatste auto laten liggen. Ik moest van de schrik bijkomen en heb geprobeerd in het truckerscafe om mezelf te bellen. Dat was tevergeefs, en inmiddels was het wel donker geworden.

De grondregel is dat het altijd mogelijk is om een lift te krijgen. De voorwaarde dat er tenminste enig autoverkeer is, daaraan wordt langs vrijwel alle wegen voldaan. Ver in Polen moest ik op een dik besneeuwde weg wel eens drie kilometer wandelen omdat er vrijwel geen verkeer was. Op die wegen is het niet onplezierig om te wandelen: de omgeving is mooi. De traagste liftreis was wellicht eens van 's-Hertogenbosch naar Maastricht en ik ongeveer 12 uur onderweg was. Ik vertrok op zaterdagavond omstreeks 20:30. Dat tijdstip bleek op zaterdag veel minder geschikt als op de zondag, wanneer er nog veel verkeer is dat van een weekeinde in Holland terugkeerd naar Zuid-Limburg. De reis had nog niet uitzonderlijk lang hoeven duren, maar ik kwam op een tankstation te staan dat om 23 uur dicht ging. Ik was daar wel omstreeks 22:30 uur en vaak lukt het in dat half uurtje wel. Na elven, je begrijpt het, werd het fors rustiger en bestond het meer incidentele bezoek aan het tankstation uit tankers met een pinpas en tankers die niet wisten dat het tankstation gesloten was. Er kwam toen ook een periode waarop ik, in weerwil van het verbod, langs de vluchtstrook mijn duim strekte. Daarvoor heb ik een grondregel. Ik vind dat alleen acceptabel bij minder dan 6 passerende auto's per minuut en dan nog alleen als de auto's op afstand van elkaar passeren. Een ook dan accepteer ik de bijkomende risico's. Een taxichauffeur richting Maastricht stopte omdat hij geld rook. Zinloze gok van hem. Later kreeg ik wel nog een lift in een 70-er jaren auto van een inwoner van de Oostelijke Mijnstreek die me vertelde dat hij terugkeerde van een datingafspraak in Eindhoven. Misschien had ik toen beter uitgestapt op tanktstation Het Anker aan de A2 bij Born, waar we zelfs stopten om te tanken. Dit tankstation was gewoon open, al was er weinig klandizie. Ik reed in plaats daarvan mee naar de A76-afrit Geleen / Beek. Daar duurt het nooit lang om een lift te krijgen richting Maastricht, maar om 02:30 was dat toch anders. Na 04:00 uur werd het zeer rustig. Ook de kroegen waren nu dicht, dus het aantal auto's bereikte een minimum. Te voet ging ik op Maastricht aan. Een kleine 20 kilometer wist ik. Onderweg kwam ik nog langs het tankstation Vossedal langs de A2 bij Beek, dat open was. Maar er was geen klandizie. Wachten had weinig zin leek mij, en zo'n nachtwandeling heeft zijn charme. Bij de luchthaven reed een vrachtwagen de snelweg op met een Luxemburgs kenteken. Dat had nog een lift kunnen zijn. Ik liep verder langs de A2, op de parallelweg of flierefluitend op het randje van de vluchtstrook, en strekte mijn duim al lopend, voor iedere auto die nog passeerde. Een per minuut ongeveer. Bij Meerssen begon de vroegste schemering. Daarna heb ik toch lekker geslapen!

Op de donkere grensovergang van Oostenrijk en Duitsland, op de snelweg met een maximumsnelheid van 70 kmh trok ik een hesje aan en gebaarde ik met rood-wit knipperende led-lampjes met op en neer bewegende arm naar aankomende auto's. Zo kwam ik weer weg: een half uurtje duurde het.

Vaak heb ik in het donker niet langs de weg gestaan. Wel bij tankstations, waar je dan om een lift vraagt. Maar ook eens bijvoorbeeld in de Pools-Slowaakse Tatra, waar ik toen werd opgepikt door een man met drie (jonge) nonnen aan boord. Het algemene beeld is bij gebruik van knipperverlichting en hesjes is, buiten de stedelijke delen van Europa waaronder zowat heel Nederland, dat de snelheid van chauffeurs dan onmiddelijk zakt van 80 naar 40 kmh.

Er zijn trouwens niet alleen weinig lifters, er zijn ook minder carpoolers als in het verleden. Het aantal mensen in auto's blijft bij voortduring nog altijd dalen.

[Roserije]

Geen lift vanmorgen, na een half uurtje op mijn stekkie aan de Viaductweg. Dus met de eigen auto naar het werk.

Volgende week weer proberen.

En hopelijk vanmiddag lifters op het Floraplein, Eindhoven, het is te lang geleden dat ik iemand nog een lift van wezenlijke lengte gaf.

Ben benieuwd of Aga vandaag komt. Ze zou vandaag komen liften vanuit Engeland, Manchester geloof ik, of Londen, en gaat morgen door tot Aken.

[Roserije]

Aga is onderweg. Heeft een lift naar Keulen. Kan dus naar "ons dorp" komen. Is waarschijnlijk al vroeg in Maastricht.

[Roserije]

Voor de eerste keer begon ik een liftreisje, afgelopen vrijdag, aan de Bronckweg in Mestreech, pal naast de Torenmolen van Gronsveld. Een dame in een kleinere witte auto twijfelde enorm, en reed door. Even later op de 278 reden we, ik en een rolstoelgebruikers-vervoerder, achter deze auto en meteen - hoppa - naar het kleine weggetje bij Bocholtz, waar men naar het grenstankstation kan wandelen.

Even rustig rondvragen voor een lift naar Keulen, dat is daar nooit moeilijk of het moet in het holst van de nacht zijn. Wederom kwam mijn basiskennis van het Pools van pas: twee Polen uit Vlissingen namen mij zo mee richting FF/Main. Natuurlijk even gevraagd of ze niet "per ongeluk" naar FF/Oder reden. Voor Polen is dat namelijk niet onlogisch. Aan de A61 bij Mayern weer eruit, vervolgens liften naar Daun, met de tweede Porsche in mijn liftersbestaan door naar Wittlich en in een Volvo met zachte zitkussentjes naar Trier. Daar ging de lift tot de noordkant van het stadje, dus Trier maar wandelend doorliften - lopen met gestrekte duim. En dan, ja, we zijn er nog niet, nog een lift met een jonge gast in een 206 tot in Brotdorf en dan nog een stukkie - hang on - tot Hargerath. Dat was bijna mijn bestemming, de rest uit persoonlijke voorkeur gewoon lekker te voet.

Vanmiddag kon ik met de onbekende vrienden uit het Saarland meerijden tot Hellange aan de A13, tegen de Luxemburgse zuidgrens. De snelweg is daar apart geconstrueerd: al het snelwegverkeer wordt over een kleine rotonde geleid. Het was een Belg die me meenam naar het oerdegelijke tankstation van Berchem, waar alle Nederlanders, Belgen, Fransen, Duitsers en de rest van de automobiele mensheid de wagen volgooit met goedkopere brandstoffen. Had met die eerste auto naar het tankstation van Capellen mee kunnen rijden, dat was nog een stukkie verder richting mijn doel van de dag. Maar dat druiste tegen mijn gevoel in, ik heb iets met het tankstation van Berchem. Afijn, mijn door het verleden gekleurde voorkeur voor Berchem heb ik niet al te lang in stand gehouden. Al twintig chauffeurs had ik horen zeggen dat ze via Breda naar Nederland reden, tot dat jonge dametje van halverwege de twintig mij aanbood mee te rijden naar Capellen. En ik ging mee, dit was een aanbod dat ik niet af kon slaan!

Bij Capellen duurde het toch een poos. De eerste die voor me stopte verklaarde direct dat hij carpoolers bij zich had en ik kon mee naar Luik voor een paar eurocenten. Prima. Voor Luik uitgestapt bij het tankstation van Sprimont, waar direct de eerste Hollandse chauffeur mij meebracht: dat aardige koppel of misschien gewoon collega's, die beiden aan de TU/e werkzaam zijn.

[Roserije]

Woonwerken liften Maastricht-Eindhoven, test 3. Vrijdag 2 november. Kwartier op de Viaductweg in Maastricht gestaan, en had toen een rit naar Eindhoven, afrit Waalre. Met de kwaliteitsmanager van de A2-tunnel Maastricht.

[Pier]

(..) en had toen een rit naar Eindhoven, afrit Waalre. Met de kwaliteitsmanager van de A2-tunnel Maastricht.

Ik neem aan dat je gelobbyd hebt voor een overdekte en liefst verwarmde liftersplaats in de tunnel?

[Breur]

Zorg dat de liftroute eens over de kruising N2/Scharnerweg voert en dan het liefst met dezelfde chauffeur! Om andersom: als hij staat te liften; dat laatste lijkt mij echter onwaarschijnlijk.

[Roserije]

Vrijdag naar het werk gelift. Had na 20 minuten mijn lift, dus 10 minuten voor "de bel" - het moment waarop liften niet meer gaat "in verband met de tijd". Na het werk met een collega meegereden naar feestje in Uden. Zaterdag had ik 2h00m nodig om liftend van deur tot deur te komen, Uden-Utrecht. Zondagmiddag, na de buien (en dan is buienradar.nl handig!), in 3h35m liftend van Utrecht naar Maastricht. En dat was theoretisch iets langzamer als met het openbaar vervoer, maar prettiger want in gesprek met een chauffeur bevalt mij beter dan opgepropt in een trein zitten. En de NS zette weer eens bussen in op een deel van het traject? Zoiets ving ik onderweg ergens op. Dus toch nog sneller, goedkoper en heel sociaal. Kijk voor goede liftplekken - om met duim en karton te zwaaien! - eens op maps.hitchwiki.org.

[Roserije]

Gisteren liftend Maastricht-Utrecht. Op mijn plekje op de Viaductweg, Maastricht na een kwartier een lift naar Eindhoven. Bord Eindhoven gebruikt. Eindhovens koppel in MPV-achtige Hyundai. Op het tankstation onder Eindhoven (Groote Bleek) na een twintigtal minuten een lift rechtstreeks naar Utrecht. Ongebruikelijk was dat ik door een medewerker van de pomp werd aangesproken. Verzoek was om niet te liften bij de pompen, maar om bij de ingang van de shop te blijven. Als ik ooit verhalen van andere lifters hoorde was het juist, dat ze niet bij het tankstation mochten liften. Kwestie van, kennelijk, niet de goede indruk wekken want ik ben al 200 keer bij een tankstation vertrokken en dat had ik nooit. Sterker nog, de eerste pomp waar ik ooit liftte, kwam de shopventer naar me toe met stift en karton. Mijn 2e chauffeur bracht mij met behulp van navigatie tot op mijn bestemming. Liften was weer eens sneller als het openbaar vervoer.

Vanmiddag terug, morgen verslag.

[parel]

Altijd leuk om je verhalen te lezen, blijf dat vooral doen.

[Roserije]

Zoals beloofd.

Vanmiddag Utrecht-Maastricht liftend. Eerst met de bus naar de halte P+R Veemarkt, dicht bij de oprit A27. 20 minuten met bordje Eindhoven. De schemering zette in, de straatlantaarns gingen aan. En toen stopte een bellende chauffeur die naar Meerssen reed, vlak boven Maastricht. Deze jongeman heeft mij naar Maastricht gereden. Het was dus appeltje-eitje vanavond.

[Roserije]

En weer 2290,9 km gelift, en dat allemaal sinds ik een tijdje geleden voor het laatst (op dit moment voor het laatst) Maastricht liftend vanaf het kruispunt met de voormalige liftersplaats heb verlaten

Kortste lift 3,8 km (maar eigenlijk zwartrijden met permissie van de buschauffeur, omdat een kaartje kopen niet kon terwijl ik oprecht dacht dat dat wel kon) en langste 552,0 km.

Langste wachttijd 90 minuten (hoewel het eigenlijk geen wachten was: na zes kilometer lopen over onverharde wegen werden wij door de eerste passerende automobilist opgepikt) en kortste wachttijd 0 minuten (want een vrachtwagenchauffeur regelde via zijn bakkie (CB Radio) mijn volgende chauffeur -> de vrachtwagen die voor ons reed).

Als ik die van 90 minuten niet tel, was de langste wachttijd 70 minuten op tankstation Siegburg langs de A3 tussen Keulen en Frankfurt am Main. Daar duurde het een hele tijd voor ik iemand vond die zowel richting Aken of Venlo reed en mij bovendien mee wilde laten rijden.

Aantal lifts 31, gemiddelde afstand 73,9 km en gemiddelde wachttijd 19 minuten. 294,4 km met 'n vriendin en de rest (bijna 1800 km) in mijn uppie.

[Pier]

Ik zou zeggen welkom terug in Maastricht, Roserije

Weer een leuk verhaal, waaraan ook Equinox waarschijnlijk plezier zal beleven, toch Nokske?

Je hebt wel niet vermeld waar de "wereldreis" je naar toe heeft gebracht.
Bijna 2300 km en komende vanuit het oosten (Duitsland) zou je al naar Damascus hebben kunnen voeren.
Maar of je daar nu gemakkelijk een lift krijgt?