Donderdag 20 oktober 2022 heb ik een afspraak met wethouder John Aarts (VVD) van
Hospitality, Evenementen, Mobiliteit, Duurzaamheid, Stadsbeheer en natuurlijk ook stadsdeelwethouder (van het centrum).
Hoewel oktober 2022 een prachtige warme maand is, zit het nu even niet mee, want op het korte stukje van Mosae Forum naar het stadhuis lukte het mij nog om behoorlijk nat te worden.
Maar goed, even later zit ik aan tafel met de langst zittende wethouder in het huidige college.
(Foto: website gemeente Maastricht)
Al op jonge leeftijd is John Aarts (1957) geinteresseerd in politiek en verslindt hij de dagbladen.
Mensenrechten zijn zijn ding en nadat hij op 18 jarige leeftijd Hans Wiegel hoort spreken in het toenmalige Staargebouw weet hij dat de VVD zijn partij is.
Desondanks gaat hij (sociaal) recht studeren aan de (rode) Universiteit van Havanna aan de Waal (Nijmegen).
I]Ik twijfelde nog over de Universiteit Leiden, maar praktisch gezien was Nijmegen dichterbij en was ik in het weekend relatief snel thuis[/I], motiveert de wethouder zijn keuze voor Nijmegen.
Deze studiejaren veranderen zijn politiek liberale inzichten niet en blijft hij loyaal aan de VVD.
Het woord loyaliteit wordt bij John Aarts in goud geschreven.
Nooit wisselt hij naar of kiest hij voor een andere politieke partij. Hij is van mening dat wanneer je een afspraak maakt, bijvoorbeeld een coalitie-afspraak, je ook loyaal moet blijven richting de groep met wie je afspraken maakt.
Maar, kennelijk geldt dit niet altijd voor iedereen en dan heb je een probleem met de huidige partijleider van de Maastrichtse VVD.
Van 1986 tot 1990 is hij VVD-burgerlid, maar bij de verkiezingen in 1990 staat hij slechts op plek 5 van de kieslijst.
De VVD haalt in 1990 maar 3 zetels.
Dat is het een grote teleurstelling en het doet hem pijn, omdat politiek een deel van zijn leven is evenals de daarbij betrokken mensen.
Hij is op dat moment 12 jaar bestuurslid geweest en besluit geheel met de actieve politiek te stoppen.
Achteraf blijkt dit een belangrijk leermoment en worden in die vier jaar ook zijn 3 kinderen geboren.
Terugblikkend zegt hij daarover:
De periode 1990-1994 was een roerige periode voor de VVD Maastricht. Onze wethouder
wethouder moest aftreden.
Dat ging toen aan mij voorbij, waardoor ik alle tijd aan mijn gezin heb kunnen besteden. Wat ik in 1990 als een teleurstelling zag, bleek later alleen maar goed voor mij.
In 1994 wordt hij gevraagd om weer actief terug te keren in de raad. Hij krijgt plek 3 op de kieslijst en wordt raadslid.
In 1998 wordt John Aarts voor het eerst wethouder.
In 2005 krijgt hij hartproblemen, maar al snel is hij weer gewoon aan het werk.
Hij blijft als wethouder aan tot 2006.
Bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2006 behaalt de PvdA een grote zetelwinst en is de VVD niet meer nodig in de coalitie.
De PvdA, CDA en GroenLinks kunnen, zonder de andere partijen, een coalitievormen. Dat waren, getalsmatig bekeken, nog eens tijden
Anno 2022 hebben we 7 partijen nodig voor een (ruime) meerderheid!
John Aarts keert na zijn wethouderschap de gemeentepolitiek niet de rug toe. Hij gaat keurig in de raad oppositie zitten voeren.
Daar zou anno 2022 een buiten de boot gevallen GroenLinks wethouder in Maastricht een voorbeeld aan kunnen nemen, maar dat is mijn persoonlijke mening.
John Aarts is iets milder. Hij vindt dat het een individuele beslissing is en respecteert het besluit van zijn oud-collega.
Ook na de gemeenteraadsverkiezingen van 2010 valt de VVD in eerste instantie buiten het college.
Luc Winants (CDA) wil wel met de VVD in de coalitie, maar dan met een andere, vrouwelijke, VVD-wethouder.
En daar komt loyaliteit weer kijken.
De VVD-kandidaten, onder wie de vrouwelijke droom kandidaat van het CDA, hebben voor de verkiezingen afgesproken dat John Aarts de wethouder kandidaat is!!
Als de VVD zou groeien en recht zou hebben op meer wethouderskandidaten, hetgeen niet in de lijn der verwachting lag, kon uiteraard ook andere kandidaten naar voren worden geschoven.
Nu Luc Winants hem niet als wethouder wil, trekt hij zich niettemin intern terug en kandideert de VVD een andere wethouder, maar ook die kandidaat wil Luc Winants niet.
Het is nml. niet de vrouwelijke kandidaat die hij in gedachte heeft.
In en rond de wandelgangen van het stadhuis circuleert dan al het gerucht dat er (onderlinge) afspraken zijn tussen het CDA en de potentile vrouwelijke VVD-wethouderskandidaat.
De VVD blijft weigeren en kandideert de vrouwelijke, kandidaat wethouder niet. Dan nog liever in de oppositie.
Als in het najaar van 2010 Luc Winants als wethouder sneuvelt als ik mij goed herinner over een feit in het MVV-dossier valt het CDA uit het college en keren John Aarts en Gerdo van Grootheest (GL) terug in het college.
Nu, 12 jaar later, is John Aarts nog steeds wethouder.
Onvermijdelijk is natuurlijk de vraag of deze coalitieperiode de laatste is voor John Aarts?
Het antwoord verrast me eerlijk gezegd.
Neen, over 4 jaar ben ik geen wethouder meer!
Het is goed geweest. Sterker nog, ik heb serieus overwogen om mij nu al niet meer beschikbaar te stellen.
Sommige leden hebben echter een dringend beroep op mij gedaan om mij toch kandidaat te stellen. Uiteindelijk heb ik hiermee ingestemd.
Maar dit is mijn laatste periode!
Vorig jaar was John Aarts 40 jaar lid van de VVD, waarvan 20 jaar als actief professioneel lid.
Dat leverde hem de Mr. Stikker-penning op, genoemd naar de eerste voorzitter van de VVD in 1948.
Kortom, een (lokaal) politicus die hecht aan loyaliteit, die dag en nacht klaar staat voor zijn Maastricht en die zich niet gek laat maken door tendensen en/of de waan van de dag.
John Aarts heeft geen facebook en is niet actief op twitter.
Dat is iets wat ik wel kan waarderen, maar helaas leest hij ook MestreechOnline niet of nauwelijks, ondanks dat zijn hobby het lezen van boeken over Maastricht is.
Wellicht dat hij na zijn pensioen in 2026 op MestreechOnline nog eens iets over de Maastrichtse geschiedenis kan leren of opzoeken
Leave a comment: