Liftervaringen
Het lijkt mij eigenlijk een hoop gehannes om via zo'n liftcentrale te liften. Elke impulsiviteit weg en een soort aangepaste 'dienstregeling'. Dat het veiliger zou zijn, is misschien wel een argument als je als meisje/vrouw alleen reist.
Ikzelf heb slechts een enkele keer gelift, in het buitenland, meestal met een vriendin en dan kleine stukken. (Hadden we weer eens onderschat waar dat wandelpad uit zou komen en wilden we graag terug naar 'huis' voor een Ricard en een voetenbadje).
Ik heb in mijn leven tal van jonge lifters meegenomen als ze niet te ongelukkig stonden en ik niet al tegen de zeventig kpu zat. Het was soms geweldig lachen geblazen, want hoe krijg je twee jongelui met enorme rugzakken in godsnaam in een 2-deurs Mini gevouwen? In later jaren nam ik vaker de kinderen van vrienden mee die terug naar de uni gingen. Ik ben inmiddels wat ruimer gemotoriseerd, maar een lifter heb ik in geen jaren in de wagen gehad. De laatste was een mij bekende jongeman van 28, die in een koude winternacht van Ohé en Laak naar het station in Maastricht wilde, anderhalf jaar geleden. Ik zit gewoon niet meer zo vaak op de (lange) weg.
Zou ik, indien dat wél het geval was, nog steeds mensen meenemen? Ik denk van wel. Wie stopt kan altijd even een praatje maken om te sonderen wat hij in huis haalt (desnoods met de centrale deurvergrendeling er op). Bevalt het niet, dan is het een kwestie van optrekken en wegwezen. Vanuit de lifter gezien vind ik die tip van vragen op een parkeerplaats of benzinestation, met aandacht voor een het nummerbord, heel waardevol. En verder kun je je als chauffeur en als lifter met al die sociale media tegenwoordig stukken veiliger voelen dan decennia geleden.
Teruggaand naar het uitgangspunt van deze discussie ben ik van mening dat een liftersplaats nog altijd een functie heeft, minder gevaarlijke situaties veroorzaakt en tal van mensen met een smalle beurs - van scholier tot AOWer - voort kan helpen. En verder is er al eeuwenlang de gepassioneerde alternatief reizende, vaak een goede reisgenoot en blikopener. Die subcultuur mag niet verloren gaan. Op naar het A2-kantoor met wat aardige spandoeken!
Het lijkt mij eigenlijk een hoop gehannes om via zo'n liftcentrale te liften. Elke impulsiviteit weg en een soort aangepaste 'dienstregeling'. Dat het veiliger zou zijn, is misschien wel een argument als je als meisje/vrouw alleen reist.
Ikzelf heb slechts een enkele keer gelift, in het buitenland, meestal met een vriendin en dan kleine stukken. (Hadden we weer eens onderschat waar dat wandelpad uit zou komen en wilden we graag terug naar 'huis' voor een Ricard en een voetenbadje).
Ik heb in mijn leven tal van jonge lifters meegenomen als ze niet te ongelukkig stonden en ik niet al tegen de zeventig kpu zat. Het was soms geweldig lachen geblazen, want hoe krijg je twee jongelui met enorme rugzakken in godsnaam in een 2-deurs Mini gevouwen? In later jaren nam ik vaker de kinderen van vrienden mee die terug naar de uni gingen. Ik ben inmiddels wat ruimer gemotoriseerd, maar een lifter heb ik in geen jaren in de wagen gehad. De laatste was een mij bekende jongeman van 28, die in een koude winternacht van Ohé en Laak naar het station in Maastricht wilde, anderhalf jaar geleden. Ik zit gewoon niet meer zo vaak op de (lange) weg.
Zou ik, indien dat wél het geval was, nog steeds mensen meenemen? Ik denk van wel. Wie stopt kan altijd even een praatje maken om te sonderen wat hij in huis haalt (desnoods met de centrale deurvergrendeling er op). Bevalt het niet, dan is het een kwestie van optrekken en wegwezen. Vanuit de lifter gezien vind ik die tip van vragen op een parkeerplaats of benzinestation, met aandacht voor een het nummerbord, heel waardevol. En verder kun je je als chauffeur en als lifter met al die sociale media tegenwoordig stukken veiliger voelen dan decennia geleden.
Teruggaand naar het uitgangspunt van deze discussie ben ik van mening dat een liftersplaats nog altijd een functie heeft, minder gevaarlijke situaties veroorzaakt en tal van mensen met een smalle beurs - van scholier tot AOWer - voort kan helpen. En verder is er al eeuwenlang de gepassioneerde alternatief reizende, vaak een goede reisgenoot en blikopener. Die subcultuur mag niet verloren gaan. Op naar het A2-kantoor met wat aardige spandoeken!
Opmerking