Op een website kwam ik de volgende aantekeningen tegen. Van een bijeenkomst tussen alle buurtkaders en gemeente (2010. Hieruit blijkt dat men op het stadhuis zich zorgen zou moeten maken.
Echter dan vraag ik me af waarom is er afgelopen jaren zo weinig gebeurd EN HAD MEN PROBLEMEN KUNNEN VOORKOMEN.
Zouden de politiek, als ambtenaren en buurtkaders elkaar min of meer in de greep houden? Is het een gebrek aan competentie, is het onmacht, of onwil.
Hier enkele citaten uit een bijeenkomst in 2010 waar dus wel een aantal problemen worden gesignaleerd.
In de kennismakingsronde worden de volgende onderwerpen genoemd:
Vragen visie mbt. de toekomst:
Citaat:
- De rol van de buurtkaders blijft een belangrijke doch lastige. Niet alleen t.o.v. de gemeente, maar ook t.o.v. de politiek: worden we voor het karretje gespannen? Zijn wij concurrent voor/van de raad?
- Vragen over de verdeling van de buurtbudgetten. Door de raad vastgesteld in een verordening en in de praktijk ook met kansen voor buurten die meer dan de ‘regels' nodig hebben. Maar is dit een verdeling die wij met zijn allen wensen?
- Verdeeldheid over het convenant ansich: voorstanders en tegenstanders? Kan de waarde versterkt worden? Kan het Bureau Buurtgericht Werken ‘empowered' worden? Maar ook: kunnen er eisen gesteld worden aan de kaders om de participatie in de eigen buurt vorm te geven? En betekent participatie dan ‘je zin krijgen?' in termen van ‘u vraagt, wij draaien'. Neen, zegt de wethouder. Maar wel, gemeente organiseer je communicatie goed (open en transparant) en neem je buurtpartners serieus.
- Ben duidelijk in het onderscheid maken en zuiver houden van verantwoordelijkheden: gemeente, politiek en buurten. Heb aandacht voor de bijzondere rol en positie van buurten. "
Stelling: Er is een partij die ik vooral nogal mis en die niet goed benoemd wordt. Dat zijn de mensen in de buurten zelf. Men heeft het wel over een veranderende samenleving, deskundigheid en m.n. de relatie tussen buurtkaders en gemeente, maar waar draait het nu om?
Ik zou zeggen stel de mensen per buurt centraal en kijk vandaar uit wat er nodig is aan inspraak en participatie. Deze stap heeft men nog niet durven nemen.
Echter dan vraag ik me af waarom is er afgelopen jaren zo weinig gebeurd EN HAD MEN PROBLEMEN KUNNEN VOORKOMEN.
Zouden de politiek, als ambtenaren en buurtkaders elkaar min of meer in de greep houden? Is het een gebrek aan competentie, is het onmacht, of onwil.
Hier enkele citaten uit een bijeenkomst in 2010 waar dus wel een aantal problemen worden gesignaleerd.
In de kennismakingsronde worden de volgende onderwerpen genoemd:
- Het veranderen van de sociale verbanden in buurten en het gebrek van een gemeente die dat begrijpt en oppakt.
- In relatie met bovenstaande het gemis aan opbouwwerkondersteuning in diverse buurten.
- Communicatie tussen gemeente en kaders.
- De waardering voor het Bureau Buurtgericht Werken om met name in de relatie tussen gemeente en buurten ‘de paden te effenen'.
Vragen visie mbt. de toekomst:
Citaat:
- De rol van de buurtkaders blijft een belangrijke doch lastige. Niet alleen t.o.v. de gemeente, maar ook t.o.v. de politiek: worden we voor het karretje gespannen? Zijn wij concurrent voor/van de raad?
- Vragen over de verdeling van de buurtbudgetten. Door de raad vastgesteld in een verordening en in de praktijk ook met kansen voor buurten die meer dan de ‘regels' nodig hebben. Maar is dit een verdeling die wij met zijn allen wensen?
- Verdeeldheid over het convenant ansich: voorstanders en tegenstanders? Kan de waarde versterkt worden? Kan het Bureau Buurtgericht Werken ‘empowered' worden? Maar ook: kunnen er eisen gesteld worden aan de kaders om de participatie in de eigen buurt vorm te geven? En betekent participatie dan ‘je zin krijgen?' in termen van ‘u vraagt, wij draaien'. Neen, zegt de wethouder. Maar wel, gemeente organiseer je communicatie goed (open en transparant) en neem je buurtpartners serieus.
- Ben duidelijk in het onderscheid maken en zuiver houden van verantwoordelijkheden: gemeente, politiek en buurten. Heb aandacht voor de bijzondere rol en positie van buurten. "
Stelling: Er is een partij die ik vooral nogal mis en die niet goed benoemd wordt. Dat zijn de mensen in de buurten zelf. Men heeft het wel over een veranderende samenleving, deskundigheid en m.n. de relatie tussen buurtkaders en gemeente, maar waar draait het nu om?
Ik zou zeggen stel de mensen per buurt centraal en kijk vandaar uit wat er nodig is aan inspraak en participatie. Deze stap heeft men nog niet durven nemen.
Opmerking