Aankondiging

Sluiten
No announcement yet.

Gediechte

Sluiten
X
 
  • Filter
  • Tijd
  • Tonen
Clear All
nieuwe berichten

  • #76
    Gediechte

    't Lielek buimke.

    Op 'ne naojaorsdaag in 't dennebos spraok 'ne spar, 'nen echte:

    "Mèt Keersemes weurt geer oetgezeuk,
    allein de greune en de rechte.
    Geer komp daan in 'n hoes te stoon
    en weurt hiel fien verseerd,
    met bougiekes en zèlverdraod
    zoetot geer dao pareert."

    D'n awwe boum waor oetvertèld.
    't Waor eve stèl en toen
    kloonk e geritsel en geroesj,
    e leve, neet mie sjoen.

    Want edere boum stoont toen keersrech
    en heel zien takke ope
    en ploejde ziech, op eine nao,
    dee stoont inein gedoke.

    Heer waor zoe sjots en sjeif gegreujd,
    had toch zien bès gedoon,
    en wie edere boum woort aofgezeeg,
    lete ze dee "kromme" stoon.

    Zoe stoont heer dao noe gans allein,
    bedreuf um dee sjoenen droum.
    Heer had neet in de gate wie
    dao 'ne mins aonkaom.

    Dee naom 't buimke mèt ziech mèt,
    leep nao 'nen awwe stal
    en zag: "Maria, iech maak vuur,
    't hout dat höb iech al."

    De boum zaog e klein kinneke,
    dat had zoe kaajd ocherm.
    't Buimke zag: "Kap miech mer klein,
    daan maak iech 't lekker werm."

    Heer brande wat heer branne kĂłs,
    verwermde 't Keend en Selvrouw,
    en wie 't lekker werm woort,
    vele hun de ouge touw.

    De boum dach aon zien chique vrun
    en zag: "'t Is toch wel sterk,
    in 't bos waor iech 't lielekste,
    noe höb iech 't sjoenste werk!"

    © Tilly Jongen-Schijns.
    Last edited by SJEF †; 24 december 2008, 23:19.
    Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
    Thomas More

    Opmerking


    • #77
      Gediechte

      Slevrouw in Mestreech

      Sinterklaos dee is gewees
      en ouch ziene Zjwarte Piet
      Kump daan toch 't echte fees,
      boezjie aon en geniet.

      Leechske hei, lempke dao
      en euveral dee zeute meziek
      deenke veer euver 't leve nao
      en veule us erm en riek.

      Erm in vrundsjap en gelök
      erm in wermde en leefde ouch.
      kómme veer veur altied trök
      op die sumpele vraog:

      Höbbe veer get goods gedaon,
      höbbe veer rech gestange
      wie 't dreigde fout te gaon
      waore veer neet vaan die bange?

      Noets is 't antwaord hel oet: jao
      altied vinde veer wel ein fout,
      Altied bliek 't hempke us te nao
      noets vergete veer ’t klatergoud.

      En dao staon veer wie besjete
      kieke nao die lempkes, nao dat leech
      Probere die mominte eve te vergete
      bij us Leef Slevrouw in Mestreech.

      En dao wete veer 't zeker:
      veer zien tegeliek ouch riek.
      Leve hei aon Maos en Jeker
      en luustere nao dee zeute meziek.


      © Bèrke Voulak, Mestreech
      5-1-2009
      Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
      Thomas More

      Opmerking


      • #78
        Maastricht.

        Een stad met een verleden,
        een stad met een gezicht.
        Geen stad waar ook het heden
        zo leeft als in Maastricht.
        Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
        Thomas More

        Opmerking


        • #79
          W I E K -- W Y C K

          Aon d'n euverkant vaan Treech
          Dao stoont ins eus weeg
          Veer späölde hiel blij
          In Wiek op de wei
          Of vochte mèt die oet de Grach
          Veer höbbe geraos
          Op de Green aon de Maos
          Op 't Overe en op de Baon
          Beij ruizing op 't Gräötsje
          Of in 't Kattesträötsje
          Stoonte veer mèt eus neus gans väöraon
          Veer dinke zoe gere nog 'ns terök
          Aon de jaore es keend dao in Wiek aon de brök

          In Wiek, Wiek, eus Wiek allein
          Vaan Zjèrremiek tot de Bòtermijn
          Aon 't Kevinsje, Refuzjiehoes
          Aon 't waterpeurtsje voolte veer us thoes
          Wiek, Wiek, eus Wiek allein
          Vaan Zjèrremiek tot de Bòtermijn
          Nörreges op de wereld veule veer us zoe riek
          Es in Wiek, in Wiek, in Wiek

          Eder jaor mèt de Broonk
          Daan steit Wiek te proonk
          Daan heet Wiek zie fieskleid weer aon.
          't Maak ziech daan zoe sjoen, spreijt alles ten toen
          Vaan hoes tot hoes hingk daan de vaon.
          En edere Wiekeneer is al vreug in de weer
          En groets op de Broonk vaan oet Wiek
          Vaan wied koume ze loere nao de worteleboere
          Hun persessie mèt zaank en meziek.
          De kiekoete zien sjoen en prachtig verseerd
          De femilies koume beijein en jao geine mankeert.
          Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
          Thomas More

          Opmerking


          • #80
            Gediechte

            Et vreugjaor.

            Wie prachtig steit et veld in kleuren;
            Wie hartverkwikkend schijnt de zon!
            ’t Hielal verneuit zen levenskrachten
            In ’t vuurbad van de gouwe bron.
            Dao kroent zich eeder boum mét blajer,
            Dao vúlt zich eeder bos mét zaank;
            Den hiemel dee lacht d’eerd noe tegen
            En d’eerd die schikt em lof en daank

            De beek, die gist’ren laog bevroren,
            Drijft ronkend aof wie vleuiend glaas;
            De balsemreuk van d’ierste blommen
            Klump op van oet et golvend graas;
            De goudkapel, de bij, de vogel,
            Dat vluigt en speĂşlt te weeg al rond;
            Alles verblijdt zich noe te leven
            Zoe in de locht es oppe grond.

            De mins stikt ouch de kop nao boven
            En staart zich op zen schatten blind;
            De geist van God dee veult er weien
            In eeder wallem van de wind;
            Er is van kauw neet mie gekrompen,
            Ze blood steit neet mie stél en stiif,
            Et vleuit em roeschend door zen aojers,
            En ’t hart dat sprinkt em in ze liif.

            Bedwellemp door et riik geneeten
            Trêit er al stél en zwigend voorts
            En schĂşpt te locht die em omkrunkelt
            MĂ©t opgeruimde en volle boors;
            En oppe groos van d’iersten heuvel,
            Woe heĂşm zen wandeling nao leit,
            Zinkt heer godvrĂşchtig op zen knejen,
            En klump zen daankgeveul dat beit:

            « Triomf, onsterfelikke Leefde,
            Et is tiin macht die ’t aal bezielt,
            Die deit herbleuien en herleven
            Al wat ten tiid krinkt en vernielt,
            Die noets en wereld liet oetsterven
            Zonder en nui doen op te goon
            En altiid door volmaakter werken
            Zich deit erkinnen en verstoon

            Triomf! Onindelikke wiisheid,
            Die alles héls in ze verband
            En et bestiers nao vaste wétten
            Van aon de mins tot aon de plant.
            ’t Is tine geist, hoeg Opperwezen,
            Dee zweeft door ’t onbegrensd Hielal
            En veur ’t begin tot nao et einde
            Geweest is, en bliven zal.

            TH. WEUSTENRAAD.
            (’t onoetgegeven gedicht:
            De beiweeg nao Scherpenheuvel
            .)
            Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
            Thomas More

            Opmerking


            • #81
              Sjiek Wyck

              Maastricht wil het Sjiek en Sjoen
              Maar in Wyck moeten we het zelf doen

              Daarom moeten wij onze buurt verfraaien
              En bij de boomspiegels planten en bloemen zaaien

              En wat onkruid wieden
              En iedereen een mooie straat aanbieden

              Dus lieve mensen adopteer een boom en doe allen mee
              Dan is in onze straten weer alles oké

              Ook zijn er veel ouderen die houden van groen
              Maar kunnen het werk niet meer doen

              Daarom vragen we aan de jonge mensen: het tuintje is maar klein
              Willen jullie de ouderen behulpzaam zijn?


              Een bewoner van St. Maartenspoort.
              Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
              Thomas More

              Opmerking


              • #82
                Gediechte

                Al bladerend en lezend in het jaarboekje 'Maastricht in 1962', kwam ik het volgende gedichtje tegen.

                In Mestreech - zoe stoont in de gezètte
                Dao hèlt me vaan orde en wette.
                Me bak gein zeute bruudsjes,
                Meh hèlt âl op z'n puutsjes
                Mèt keersveerse pliesie-kedètte.


                Bron:
                Dichter E.
                maandblad "Onze Spreekbuis"
                Personeelsblad N.V. Staalwerken "De Maas".
                Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
                Thomas More

                Opmerking

                Bezig...
                X