Aankondiging

Sluiten
No announcement yet.

Gediechte

Sluiten
X
 
  • Filter
  • Tijd
  • Tonen
Clear All
nieuwe berichten

  • #46
    Gediech

    Ut leve geit weijer.


    Couplet 1:

    ut get noe weluns mis en daan veulste dieg gediss
    en tog deiste zoe dun bis um get wat eigenlijk neet is
    dun meidske is gestress en ze weet ut allemoal neet
    en oeteindelijk bis dieg degeine boe ze daan niks tegen zeet
    leefde en verdreet vaan ut ein kump ut aander
    de wils dat iech verander mer iech bin zoe wie iech bin
    en de kins ut mieg deks zegge mer dat heet tog geine zin
    dus loat ut wie ut is of houw noe mer de pin derin
    mer muh leeve deej get weeijer get mit of zonder dieg
    iech kin neejt blieve stoan en w88 mit een laank gezieg
    mer tot deej tied bis dieg veur mieg iech loat dieg neejt mie goan
    en es ut daan neejt beter geit daan is ut mer gedoan
    en daan meinste ut mer eg, en daan geste mer eweg
    daan pakste mer dun spulle en dana hub iech heij mer pech
    bin iech daan zoe slecht wat doan iech daan verkierd
    zek ut noe mer tegen mieg daan hub iech get gelierd
    vroagen onbeantwoord dat deid dieg allein pijn
    dunne hart deje prop zich vol en dat is mer erg klein
    die springs daan oetmekoar en de kins ut neejt mie oan
    even witste ut neejmie en daan is alles vaan de boan
    eine is neejt sjuldig ut zien der altied twie
    dunne leve wuert un fillem zonder gooije scene mie
    en daan deenkste weluns wie... wie ut woar geweest
    leep ut daan kapot of woar ut eine groete feest

    Refrein:

    ut geit weluns sjit en daan veulste dieg rot
    en de wist neejt watste mos
    daan steste even stil en daan wilste weer weijer
    daan zeukste een gooje weeg der oet
    en is deej weeg weer neejt goat daan probeerste opnuij
    en daan get ut vast wel goot
    daan get ut weer get sjiller en relaxer
    en daan deenk iech dit is wie ut mot

    Couplet 2:

    sjitt, iech deenk nog wellus noa euver wie uth vreuger woar
    de tied deej woar toen beter en iech speulde alles kloar
    kos ut mer weer weure zowie ut woar gewees
    toen woar iech nog gelukkig en dus geine half wees
    iech klapte inmekaar en iech mos der boven op
    want ut leve dat get weijer en der is daan geine stop
    ut bleef mer in muh kop en iech snapte ut toen neejt
    deej woar weer gelukkig en een aander had verdreet
    niks get wie ut mot wat iech auch probeer
    ut leve is un ladder klim umhoeg en val weer neer
    en eve bin iech weer gebroke in een wereld zonder sfeer
    eb in gedachte zeen iech kogels koame oet un groet geweer
    ze koame op mieg oaf en raake mieg daan hel
    iech veul mieg daan zoe ongelukkig zit daan neejmie in mien vel
    en dat is nog neejt alles ghub gein cent in mien brook
    en daan goan iech in muh tes en wat iech veul is eine groete look
    loapend euver stroat zit iech te deenke in de rege
    wie mot dit en wie mot dat wat doan iech doar daan tege
    iech kiekte eve rond en toen oag iech doar un deur
    iech waagde toen deej gok en d8 heij doar goan iech veur
    hanjo ging deroet en izzo kwam derin
    want blieve treure euver dinger heet tenslotte minder zin
    steeds dezelfde jong mer bin noe aanders in ut leeve
    hub mieg zo derneergezat um steeds noar mier te streve
    iech geef daan eine veeg en daan pak iech gewoon un weeg
    en daan blief iech gewoen probere tot iech oetkom bij ut leeg
    iech doan noe alles rustig alles is relax
    doan niks mie euverhoast want dat zit daan neejmie flex
    en eve wil iech daanke zegge tege eiderein
    want zonder miene vrun had mien leve wienig zin
    es geer neejt had bestoan woar dit leedjse noets ontstoan
    misjien woar iech daan neejt mie heij en alles gewoen gedoan

    Refrein:

    ut geit weluns sjit en daan veulste dieg rot
    en de wist neejt watste mos
    daan steste even stil en daan wilste weer weijer
    daan zeukste een gooje weeg der oet
    en is deej weeg weer neejt goat daan probeerste opnuij
    en daan get ut vast wel goot
    daan get ut weer get sjiller en relaxer
    en daan deenk iech dit is wie ut mot


    ? Izzo
    Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
    Thomas More

    Opmerking


    • #47
      Slech oonthaajd

      Slech oonthaajd

      Iech dach, verdrejd, de zoev??lste kier,
      Wee waor noe toch weer dee menier?
      Iech zou zienen naom zoe kinne neume.
      Miene kop leet ziech evels neet bereume,
      Dao rinkelde gaaroet gein bel.
      't Waor met 'n H, dat wis iech wel.
      't Gesprek, dat iech met h??m begos.
      - boe in iech deeg of iech h??m kos-
      Waor vaan zien kaant l?stig en liech,
      Straolend en met gans roed geziech.
      Zag heer: 'Iech kin diech nog heh, vaan de duite,
      Dao h?bs te lang naor kinne fluite.
      Iech w?l noe oet mien sj?lde rake,
      Bel miech um 'n aofspraok te make.
      Toen waor heer weg, leep wie 'ne trein.
      Iech stoont verp?pzak met mien chagrijn,
      Zwoer prakkezerend, wie waos dee naom?
      't Begos met 'n H, gein twiefel aon.

      Mestreech, Leo Sins
      Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
      Thomas More

      Opmerking


      • #48
        Limmerick I

        Limmerick I

        Ein vruike det ging sjteeds rapper
        In ’t dörp nao de dameskapper
        Doot mich in de haore get vĂšrf
        En get pasta in die kerf
        Ze dach, zo waer ich toch nag knapper
        Last edited by SJEF †; 20 april 2008, 12:32.
        Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
        Thomas More

        Opmerking


        • #49
          Limerick II

          Limerick II

          Ein wiefke leet ederein merke
          Det ze neet veur de kapper wĂłl werke
          Ze deej zich de haor in ein knuutje
          En oot allein nog mer sjpek mit kruutje
          Daovan waerdje 't zo vĂšt wie ein verke
          Last edited by SJEF †; 20 april 2008, 12:31.
          Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
          Thomas More

          Opmerking


          • #50
            Limerick III

            Limerick III

            "Diech vroogs," zag ’n hoesvrouw in Bun,
            "Boerum iech ’n horekas run.
            Nouw, iech haw zoe vaan
            miene sjat-vaan-’ne-maan
            tot iech hÀöm eder boetekans gun."

            Mestreech, Jo Caris
            Last edited by SJEF †; 20 april 2008, 12:31.
            Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
            Thomas More

            Opmerking


            • #51
              De ?w kloek

              De Ăłw kloek

              De Ăłw kloek lupt oppen sjuur
              Te zeuke en te dabbe in alle huuksjkes
              Mit twelf ganse kling kuuksjkes
              Monter en van allerlei kluur.

              Ze vreëte zich sjarrend rong buuksjkes
              De kloek reupt noe en dan mit sjtuuksjkes
              Kot en hel, es of t'r get ergs wuur
              'n Kat, 'n krao of inne vuur.

              Och, ginne deet hun get dao op d'r din.
              Es Winandus kumpt mit d'r aoswage
              Hoof hae mar mit de sjmik te tietsje
              I gen loch en in de poat te zage:
              "Ala, vaerevieë, weg van d'n din,
              D'r zeet nog te jĂłnk veur de vot toe te pietsje.
              Last edited by SJEF †; 20 april 2008, 12:30.
              Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
              Thomas More

              Opmerking


              • #52
                E spreekwoord

                E spreekwoord

                Es spreke zilver-weerde heet,
                Is zwijge goud, vergeet dat neet.
                In vÀöl gevalle is mÚt zwijge
                Mie es mĂšt spreke te verkrijge.
                Mer veur degeen, die gere sprik,
                Is zwijge neet gemekkelik.
                Toch beter es zich te verspreke
                Ze leve laank mer stilgezwege.
                Dee niks zeet, dee zich neet verklap,
                Probeert ‘t mer ins veur de grap!

                Mestreech, Laurent Polis, 1916
                Last edited by SJEF †; 20 april 2008, 12:28.
                Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
                Thomas More

                Opmerking


                • #53
                  Broedsreis in mei

                  Broedsreis in mei

                  Veer ginge saam’ op reis
                  in ‘t lente-bleujend getij,
                  zónge saam’ de wijs
                  vaan levesvrÀögde in mei.

                  En euveral toch boe veer kaome
                  bleujde langs de weeg: gelök!
                  Genóg veur ‘t leve naome
                  Veer is daovaan mÚt trök!

                  Mestreech, Lam Wijsen, 1944
                  Last edited by SJEF †; 20 april 2008, 12:27.
                  Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
                  Thomas More

                  Opmerking


                  • #54
                    De kindervrund

                    Heiligdomsvaart Mestreech.

                    De kindervrund

                    Laot de kinder tot Miech kome
                    Zoe zag ins Slivvenhier,
                    Want zie zien mien oetverkore blomme
                    Bij hun wĂšl iech zien, edere kier.

                    En, zoe zag Heer tege de groete,
                    Es geer neet sjus wie kinder weurt,
                    Zeet geer d’n hiemel allein van boete
                    En verspÀölt geer eur beurt

                    Mestreech, Jean M. Claessens
                    Last edited by SJEF †; 20 april 2008, 12:25.
                    Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
                    Thomas More

                    Opmerking


                    • #55
                      M?pke

                      Möpke

                      Wie dat möpke toen ging weet ich echt neet
                      En ouch neet mie wee 'm vertĂšld heet,
                      Iech zou 't neet wete
                      Bin alles vergete
                      Weet wel tot me toen hĂšl gelache heet.

                      Mestreech, Leo Sins
                      Last edited by SJEF †; 20 april 2008, 12:24.
                      Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
                      Thomas More

                      Opmerking


                      • #56
                        Van twie naobers

                        Van twie naobers

                        Dao woar ins ’ne kleine boer,
                        MĂšt nege mager keuj;
                        Z’n naoberse had Ăšlf stöks:
                        Dat waos heer lang al meuj.

                        Destijds waor ouch dee boer ze vie
                        Gezoond en good bij vleis,
                        Totdat opnis ’t woort geplaog
                        Door eine koeje geis.

                        De naoberse hÀör Úlftal
                        Bleef vaan die plaog bevrijd,
                        En sinds deen tied woort zij nog mie
                        Door euze boer benijd.

                        "Boeveur," zoe zag heer tot de vrouw,
                        "Höb iech ’t allein zoe hel,
                        Boeveur blijf ’t vie vaan uuch zoe vùt,
                        Is ’t mijnt mer knook en vel?

                        Iech verdink uuch tot dee geis
                        Dee al mien bieste sloog
                        Door uuch gepaojd is, achterbaks,
                        Zoetot heer uuch niks doog.

                        Dat is gemein vaan uuch, medam,
                        Dat laot iech zoe neet goon;
                        Iech eis vaan uuch de bĂšste kooj
                        Die-t geer op stal höbt stoon.

                        Ze kump uuch ouch neet ierlik touw,
                        Want door ’ne valse zùt
                        Woort zij aofhendig miech gemaak
                        Wie-t geer wel hiel good wčt.

                        Geft geer ze miech noe neet goodsmoods,
                        Daan weit iech wat iech doon:
                        Daan klop iech bij de Hieren aon,
                        Die numme ze uuch gewoon."

                        "Wel, vrund-leef," zag dao op de vrouw,
                        "Iech geluif de bis neet good;
                        Gaank stĂšllekes, keul iers ins aof,
                        De brets zit diech in ’t blood.

                        Iech kin d’rin komme, gaans en al,
                        Tots diech zoe klaogs en kuims,
                        Mer das toch woerlik neet mien sjöld,
                        M’ch dunks bepaold, de druims..

                        De liks te giepe nao mien keuj;
                        Wie vùlt ’t diech toch in?
                        De prittendeers dao rechten op,
                        Dat heet toch geine zin!

                        Nein, nein, vrund, al die Úlf stöks
                        Zien eigendom vaan miech,
                        En altied hei op stal gewees,
                        Gein eint waor oets bij diech.

                        Iech staon diech nog gei struuspier aof
                        Gezwege vaan me vie;
                        Al maaks te nog zoevÀöl behei
                        ’t Liet miech kaajd en vrie.

                        Noe gaank mer nao de Hiere touw,
                        Iech bin niks oogerös;
                        Blammeer dao mer d’n naobersvrouw,
                        ZoevÀöl es diech dat lös.

                        Ei woord nog, broor, oonthaw dat good:
                        Reur neet aon miene stal,
                        Want daan verbrans te zoe d’n han
                        Tot ’t diech heuge zal!"

                        De boer trok nao de groete stad
                        En klaogde dao ze leid;
                        Heer kraomde al z’n leuges oet
                        En vroog e good besjeid.

                        Mer zeet, die Hiere wiste mie:
                        Ze dogen ’m verstoon,
                        Tot heer verkierd had aongekaard;
                        Heer kĂłs nao hoes touw goon!

                        Dao góng eus buurke trök nao heim,
                        De start tösse de bein;
                        Heer bromde, gromde binnensmoonds:
                        "Verdreid, dat is gemein!"

                        En nog gief heer de mood neet op
                        Al kraog heer e kaajd bad,
                        Nog loert heer mùt ’n half oug
                        Nao ’tgeen ’r gere had.

                        Mer ouch z’n naoberse blijf op
                        En hùlt ’n oug in ‘t zeil;
                        En, kump heer hÀör te nao, daan weurt
                        ’n Rammeling z’n Deil

                        Mestreech, Edmond Jaspar, Maart 1919
                        Last edited by SJEF †; 20 april 2008, 12:23.
                        Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
                        Thomas More

                        Opmerking


                        • #57
                          De braven ambachtsman

                          De braven ambachtsman


                          Iech höb vandaog get wille make
                          Wat neet sprikt euver groete zake
                          Die vreug of laat zien oetgeveurd
                          Door iemand dee bereumd d'rum weurt.
                          Mien veerskes zien gein dichterstökke;
                          Es die miech noe en daan ins lökke
                          Dan vleeg iech toch neet hoeger op
                          Of krijg de kolder in de kop.


                          Van jongs af aon wis iech te liere
                          't Mestreechter spreekwoord good te iere:
                          ‘Scheunmeker haw diech bij d’r leis,
                          dat is ‘t bùste was te deis.’
                          D'rum zult g’r niks van miech vernumme
                          Boeveur iech miech te hoeg moot stumme,
                          Meh iech wĂšl uch zinge wie iech kan
                          Noe van ‘ne braven ambachtsman.


                          DĂšks huur iech links en rechts vertĂšlle:
                          Iech zouw wel dit of dat zien wĂšlle!
                          Want wie dat in de wereld geit,
                          Dao is niemand dee ze zak aonsteit.
                          Mer wie iech ouch höb rondgekeke
                          En alle staote vergeleke,
                          Dee iech ‘t gelökkigst neume kan
                          Dat is de braven ambachtsman.


                          ‘t Is Maondag en de klok van zeve
                          heet pas de oor nog aongegeve
                          of heer begint z’n week mùt mood
                          en daadlik geit ze wĂšrk good.
                          De Zondag zeukt heer door te bringe
                          Neet in de kroeg mĂšt draank en zinge,
                          Mer wie dat gaans allein mer kan
                          De goje, braven ambachtsman.


                          De ChistendÀög wis heer sinds jaore
                          Aon ordelik plezeer te paore
                          En viert de Zondag wie ‘m God
                          Heet veurgesteld in zie gebod.
                          Dan röst heer oet van al ‘t wĂšrke;
                          Me zuut ‘m zie verzùt bepùrke
                          Tot vreugde die ‘m passe kan,
                          Die van de braven ambachtsman.


                          Z’n kamer, dat is zienen hiemel;
                          Heer vindt zich thoes in dat gewiemel
                          Van kinder die, gezond en fris,
                          Neet wete nog wat elend is.
                          Met die ‘t gelök al konne leze
                          Op mojer hÀör tevreie weze,
                          Die altied van hÀön zÚgke kan:
                          Wat goje, braven ambachtsman.


                          En es de betaoldaag is verschene
                          En ‘t geld wat heer wis te verdene
                          HÀöm klinkend dao weurt veurgetÚld
                          Geluift dat daan ‘t hart ‘m zwùlt.
                          Dan is heer trots door de gedachte
                          Dan vrouw en kinder blij ‘m wachte
                          En ederein vertĂšlle kan:
                          ‘t Is ‘ne braven ambachtsman.


                          Geluift miech, vrinde, laot ze praote,
                          Die bluffers die uch ander staote
                          Besjrieve es e paradies!
                          Bepaold, die lui en zien neet wies.
                          ‘t Gelök dat zit neet bij de rieke
                          es die ouch mĂšt hun duite prieke.
                          Dai is geine dee ‘m weerd zien kan:
                          De goje, braven ambachtsman.


                          Mestreech, L. Polis (1864)
                          Last edited by SJEF †; 20 april 2008, 12:09.
                          Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
                          Thomas More

                          Opmerking


                          • #58
                            Jaorgetieje

                            Jaorgetieje

                            Vuurjaor

                            Es sjtraole sjtraole lengend leech
                            lemkes hinkele i greujend greun
                            en vuegel veure hunne voeëgelkreeg
                            da gaon ich laeve, plök d’r daag
                            veul neet langer mie de zörge
                            die mich bringe zal d’r daag va mörge
                            en went ich da zoe blie bin
                            om zoevÀöl dinger blie te kinne zin
                            da reupt gans Limburg ouch nog "Hup"
                            want ós MVV-ieke wint d’r cup.


                            Zoeëmer

                            Es de zon de dampgerdiene aopesjuuft
                            zieë ich hónderd witte wólke
                            doezend sjÀöpkes werpe i de lóch;
                            es sjwarbele dartele heen en weer
                            op zeuk nao mögke, dansend op en neer,
                            da ving ich de rus woehaer ich höb gezoch
                            en gesjminkt wie oet ‘n poejerdoeĂ«s
                            ruuk ich ‘t wĂłnjer van de roeĂ«s
                            i Limburg broest d’r blaosmeziek.
                            Luuj, geluif ‘t mich, wat zint vier riek!


                            Naojaor

                            Wólke hieëmelshoeëg opgesjtapeld
                            volgepĂłmpt mit raegewater,
                            went ich dao te vÀöl aa dink
                            waert ouch mien gemood nater;
                            de natoer die waert zoe sjtil
                            vuur wae de sjtilte hure wil
                            mer juus wiej huuj gister waert
                            zoe waert dit noe weer vreuger
                            laot mich efkes dees welt omkloestere
                            en sjtilkes nao de sjtilte loestere


                            Wintjer

                            D’r hieĂ«mel grient oetgemergelde traone
                            uëver dees kapotte welt
                            Zimbabwe, Ruwanda, nog zoevÀöl mie
                            woe gaen miensjelaeve telt;
                            toch zieë ich haop es witte wattewólke
                            wagkele nao vure en nao hinge,
                            mesjien op zeuk nao get of ieëmes
                            woe ze de vreej nog kinne vinge;
                            op zeuk nao mich? Nao dich?
                            ‘n ZieĂ«liege Kris en ‘n gesjeid Nuujjaor!
                            Last edited by SJEF †; 20 april 2008, 12:14.
                            Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
                            Thomas More

                            Opmerking


                            • #59
                              St?lte

                              StĂšlte

                              en de Grameer vÚlt oet hÀöre stool
                              doedstĂšl wejje de sleeg euver de stad
                              en mĂšt ingehawwen aosem verhaole de ziele

                              Mestreech, Maria Scheres
                              Last edited by SJEF †; 20 april 2008, 12:16.
                              Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
                              Thomas More

                              Opmerking


                              • #60
                                Romantiek

                                ROMANTIEK (zoe es ’t vreuger waor)

                                Diech, veer, iech en us
                                ligke bijein es lepelkes
                                es diech miech zags

                                sjat,
                                wĂšts diech wat iech dach?

                                En iech diech zĂšk
                                Haw d'n mojl aw kut,
                                ’t waor zjus zoe sjoen,
                                zoe’n sjoen prach nach

                                Mestreech, Emile Budé
                                Last edited by SJEF †; 20 april 2008, 12:17.
                                Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
                                Thomas More

                                Opmerking

                                Bezig...
                                X