Gediechte

[SJEF †]

Gediechte

't Lielek buimke.

Op 'ne naojaorsdaag in 't dennebos spraok 'ne spar, 'nen echte:

"Mèt Keersemes weurt geer oetgezeuk,
allein de greune en de rechte.
Geer komp daan in 'n hoes te stoon
en weurt hiel fien verseerd,
met bougiekes en zèlverdraod
zoetot geer dao pareert."

D'n awwe boum waor oetvertèld.
't Waor eve stèl en toen
kloonk e geritsel en geroesj,
e leve, neet mie sjoen.

Want edere boum stoont toen keersrech
en heel zien takke ope
en ploejde ziech, op eine nao,
dee stoont inein gedoke.

Heer waor zoe sjots en sjeif gegreujd,
had toch zien bès gedoon,
en wie edere boum woort aofgezeeg,
lete ze dee "kromme" stoon.

Zoe stoont heer dao noe gans allein,
bedreuf um dee sjoenen droum.
Heer had neet in de gate wie
dao 'ne mins aonkaom.

Dee naom 't buimke mèt ziech mèt,
leep nao 'nen awwe stal
en zag: "Maria, iech maak vuur,
't hout dat höb iech al."

De boum zaog e klein kinneke,
dat had zoe kaajd ocherm.
't Buimke zag: "Kap miech mer klein,
daan maak iech 't lekker werm."

Heer brande wat heer branne kĂłs,
verwermde 't Keend en Selvrouw,
en wie 't lekker werm woort,
vele hun de ouge touw.

De boum dach aon zien chique vrun
en zag: "'t Is toch wel sterk,
in 't bos waor iech 't lielekste,
noe höb iech 't sjoenste werk!"

© Tilly Jongen-Schijns.

[SJEF †]

Gediechte

Slevrouw in Mestreech

Sinterklaos dee is gewees
en ouch ziene Zjwarte Piet
Kump daan toch 't echte fees,
boezjie aon en geniet.

Leechske hei, lempke dao
en euveral dee zeute meziek
deenke veer euver 't leve nao
en veule us erm en riek.

Erm in vrundsjap en gelök
erm in wermde en leefde ouch.
kómme veer veur altied trök
op die sumpele vraog:

Höbbe veer get goods gedaon,
höbbe veer rech gestange
wie 't dreigde fout te gaon
waore veer neet vaan die bange?

Noets is 't antwaord hel oet: jao
altied vinde veer wel ein fout,
Altied bliek 't hempke us te nao
noets vergete veer ’t klatergoud.

En dao staon veer wie besjete
kieke nao die lempkes, nao dat leech
Probere die mominte eve te vergete
bij us Leef Slevrouw in Mestreech.

En dao wete veer 't zeker:
veer zien tegeliek ouch riek.
Leve hei aon Maos en Jeker
en luustere nao dee zeute meziek.


© Bèrke Voulak, Mestreech
5-1-2009

[SJEF †]

Maastricht.

Een stad met een verleden,
een stad met een gezicht.
Geen stad waar ook het heden
zo leeft als in Maastricht.

[SJEF †]

W I E K -- W Y C K

Aon d'n euverkant vaan Treech
Dao stoont ins eus weeg
Veer späölde hiel blij
In Wiek op de wei
Of vochte mèt die oet de Grach
Veer höbbe geraos
Op de Green aon de Maos
Op 't Overe en op de Baon
Beij ruizing op 't Gräötsje
Of in 't Kattesträötsje
Stoonte veer mèt eus neus gans väöraon
Veer dinke zoe gere nog 'ns terök
Aon de jaore es keend dao in Wiek aon de brök

In Wiek, Wiek, eus Wiek allein
Vaan Zjèrremiek tot de Bòtermijn
Aon 't Kevinsje, Refuzjiehoes
Aon 't waterpeurtsje voolte veer us thoes
Wiek, Wiek, eus Wiek allein
Vaan Zjèrremiek tot de Bòtermijn
Nörreges op de wereld veule veer us zoe riek
Es in Wiek, in Wiek, in Wiek

Eder jaor mèt de Broonk
Daan steit Wiek te proonk
Daan heet Wiek zie fieskleid weer aon.
't Maak ziech daan zoe sjoen, spreijt alles ten toen
Vaan hoes tot hoes hingk daan de vaon.
En edere Wiekeneer is al vreug in de weer
En groets op de Broonk vaan oet Wiek
Vaan wied koume ze loere nao de worteleboere
Hun persessie mèt zaank en meziek.
De kiekoete zien sjoen en prachtig verseerd
De femilies koume beijein en jao geine mankeert.

[SJEF †]

Gediechte

Et vreugjaor.

Wie prachtig steit et veld in kleuren;
Wie hartverkwikkend schijnt de zon!
’t Hielal verneuit zen levenskrachten
In ’t vuurbad van de gouwe bron.
Dao kroent zich eeder boum mét blajer,
Dao vúlt zich eeder bos mét zaank;
Den hiemel dee lacht d’eerd noe tegen
En d’eerd die schikt em lof en daank

De beek, die gist’ren laog bevroren,
Drijft ronkend aof wie vleuiend glaas;
De balsemreuk van d’ierste blommen
Klump op van oet et golvend graas;
De goudkapel, de bij, de vogel,
Dat vluigt en speĂşlt te weeg al rond;
Alles verblijdt zich noe te leven
Zoe in de locht es oppe grond.

De mins stikt ouch de kop nao boven
En staart zich op zen schatten blind;
De geist van God dee veult er weien
In eeder wallem van de wind;
Er is van kauw neet mie gekrompen,
Ze blood steit neet mie stél en stiif,
Et vleuit em roeschend door zen aojers,
En ’t hart dat sprinkt em in ze liif.

Bedwellemp door et riik geneeten
Trêit er al stél en zwigend voorts
En schĂşpt te locht die em omkrunkelt
MĂ©t opgeruimde en volle boors;
En oppe groos van d’iersten heuvel,
Woe heĂşm zen wandeling nao leit,
Zinkt heer godvrĂşchtig op zen knejen,
En klump zen daankgeveul dat beit:

« Triomf, onsterfelikke Leefde,
Et is tiin macht die ’t aal bezielt,
Die deit herbleuien en herleven
Al wat ten tiid krinkt en vernielt,
Die noets en wereld liet oetsterven
Zonder en nui doen op te goon
En altiid door volmaakter werken
Zich deit erkinnen en verstoon

Triomf! Onindelikke wiisheid,
Die alles héls in ze verband
En et bestiers nao vaste wétten
Van aon de mins tot aon de plant.
’t Is tine geist, hoeg Opperwezen,
Dee zweeft door ’t onbegrensd Hielal
En veur ’t begin tot nao et einde
Geweest is, en bliven zal.

TH. WEUSTENRAAD.
(’t onoetgegeven gedicht:
De beiweeg nao Scherpenheuvel.)

[SJEF †]

Sjiek Wyck

Maastricht wil het Sjiek en Sjoen
Maar in Wyck moeten we het zelf doen

Daarom moeten wij onze buurt verfraaien
En bij de boomspiegels planten en bloemen zaaien

En wat onkruid wieden
En iedereen een mooie straat aanbieden

Dus lieve mensen adopteer een boom en doe allen mee
Dan is in onze straten weer alles oké

Ook zijn er veel ouderen die houden van groen
Maar kunnen het werk niet meer doen

Daarom vragen we aan de jonge mensen: het tuintje is maar klein
Willen jullie de ouderen behulpzaam zijn?

Een bewoner van St. Maartenspoort.

[SJEF †]

Gediechte

Al bladerend en lezend in het jaarboekje 'Maastricht in 1962', kwam ik het volgende gedichtje tegen.

In Mestreech - zoe stoont in de gezètte
Dao hèlt me vaan orde en wette.
Me bak gein zeute bruudsjes,
Meh hèlt âl op z'n puutsjes
Mèt keersveerse pliesie-kedètte.

Bron:
Dichter E.
maandblad "Onze Spreekbuis"
Personeelsblad N.V. Staalwerken "De Maas".