Joodse geschiedenis in Maastricht

[Ingrid M.H.Evers]

Als er dan toch vlaggen op/bij Nederlandse overheidsgebouwen moeten worden gehesen, dan graag naast de Israëlische ook de Palestijnse vlag, beide halfstok. Dat de Maastrichtse vlag op het Stadhuis halfstok hangt (voor hoe lang?), heeft mijn sympathie, als het maar beide partijen betreft.

[Pier]

Presentatie Onderzoeksrapport Onvoltooid Verleden

Even terug naar de meer oorspronkelijke doelstelling van deze thread.
Toevaliggerwijs vond in de Domeinvergadering Algemene Zaken van vandaag, 10 oktober 2023, ook de presentatie en het (domein-)debat plaats over het
Onderzoeksrapport "Onvoltooid Verleden, ontrechting en rechtsherstel van Joodse inwoners in de gemeenten Maastricht, Amby en Heer"

Dit kan terug worden gekeken via onderstaande link.
https://maastricht.parlaeus.nl/app/p...aa213baddb/vod
Ga naar agendapunt 5 en klik op 'deel fragment'.

[Koelekopke]

Zonder verdere woorden...

[Antonius]

Koelekopke, een mooi beeld.
Maar als die twee gamins (bengels) uit je foto een voetbal toegeworpen krijgen spelen ze tegen elkaar omdat ze het met de paplepel hebben binnengekregen.
Vloekende vaders aan de zijlijn van het voetbal veld en wraakzuchtige coaches met een opdracht.

Hamas en Hezbollah zijn net als de Cosa Nostra / Mafia van Italië corrupte en criminele organisaties die al 75 jaar lang onder het mom van religie zichzelf hebben aangewezen als de ware strijders. Zichzelf uitgeroepen als opvolgers van iemand die geen opvolger heeft aangewezen bewijzen ze zelfs nu hoe moorddadig en moordlustig men "volgers" kan beinvloeden en in die roes ook kleine peuters en babies kan neersabelen.

Ik zou heel voorzichtig zijn met vlaggen heisen als je weet hoeveel geradicaliseerde kanslozen er rondlopen, ook als migrant.
De mannen met een Machete die daarmee zomaar rondzwaaien om omstanders te verwonden waren ooit ook kinderen in die kampementen en overgeleverd aan die gebedslezers en/of hun vaders met moordlust.

[El Loco]

Toevaliggerwijs vond in de Domeinvergadering Algemene Zaken van vandaag, 10 oktober 2023, ook de presentatie en het (domein-)debat plaats over het
Onderzoeksrapport "Onvoltooid Verleden, ontrechting en rechtsherstel van Joodse inwoners in de gemeenten Maastricht, Amby en Heer"

Het is goed dat dit rapport er is en dat er een gebaar naar de joodse gemeenschap wordt gemaakt. Joodse inwoners zijn tijdens en na de oorlog aan hun lot overgelaten. Het onrecht is tenhemelschreiend. Waar ik niet achter sta, is de nu veelgehoorde oproep om de vernoeming van een (piepklein) straatje naar burgemeester jhr. mr. Michiels van Kessenich ongedaan te maken, omdat deze de joodse inwoners van de stad geen bescherming geboden heeft. Ook de door mij zeer gewaardeerde Ad van Iterson liet in zijn recente column een soortgelijk geluid horen. Wat mij vooral opvalt in deze discussie is het gebrek aan kennis. Wat weten we eigenlijk van deze burgemeester?

Ik niet veel. De Historische Encyclopedie Maastricht (HEM) omschrijft hem als een flamboyante man, die op 10 mei 1940 de fout maakte om tien burgers aan te wijzen, die als gegijzelden moesten verhinderen dat de stad zich tegen de Duitsers zou verzetten. Mede daardoor kon hij na de oorlog geen minister van Binnenlandse Zaken worden. Over zijn inactiviteit t.o.v. de anti-joodse maatregelen in 1940 en 1941, waar het rapport Onvoltooid Verleden van rept, was in 2005, toen de HEM uitkwam, nog vrijwel niets bekend. Misschien wil mw. Evers (als rechthebbende van de HEM) de tekst van het lemma hier plaatsen?

Volgens Wikipedia werd Michiels van Kessenich op 15 oktober 1941 als burgemeester vervangen door de nationaalsocialist Louis Peeters. Het rapport vermeldt hierover: "Hij [bedoeld wordt: commissaris Marchant d'Ansembourg] riep de Limburgse burgemeesters in twee groepen bij elkaar om de voorgenomen nationaalsocialistische bestuurswijzigingen toe te lichten, met als toevoeging dat burgemeesters niet per se lid hoefden te zijn (of worden) van de NSB, maar dat zij zich wel als NSB’ers te gedragen hadden. Van de 121 Limburgse gemeenten stapten 44 burgemeesters meteen op, waaronder Michiels van Kessenich, de burgemeester van Maastricht" (p. 57). Feit is dat Michiels van Kessenich geen burgemeester van Maastricht meer was toen medio 1942 de deportaties van joden en andere voor de nazi's onwelgevalligen begonnen.

De hele discussie doet mij sterk denken aan een soortgelijke beschuldiging enkele jaren geleden aan het adres van Maastrichts enige Nobelprijswinnaar, Pie Debye. Ook toen was er de vraag of het Peter Debyeplein in Randwyck niet een andere naam moest krijgen. Ook toen bleek dat de soep niet zo heet gegeten wordt dan ze wordt opgediend. Wat voor Debye gold en wellicht ook voor Michiels van Kessenich, gold voor het overgrote deel van de Maastrichtse bevolking: men hield zich zoveel mogelijk aan de regeltjes, maar verder liet men het allemaal gebeuren.

Hier nog eens de link naar het bewuste rapport:
ONVOLTOOID VERLEDEN
Ontrechting en rechtsherstel van Joodse inwoners in de gemeenten Maastricht, Amby en Heer

[Ingrid M.H.Evers]

Wat mij vooral opvalt in deze discussie is het gebrek aan kennis. Wat weten we eigenlijk van deze burgemeester?

Ik niet veel. De Historische Encyclopedie Maastricht (HEM) omschrijft hem als een flamboyante man, die op 10 mei 1940 de fout maakte om tien burgers aan te wijzen, die als gegijzelden moesten verhinderen dat de stad zich tegen de Duitsers zou verzetten. Mede daardoor kon hij na de oorlog geen minister van Binnenlandse Zaken worden. Over zijn inactiviteit t.o.v. de anti-joodse maatregelen in 1940 en 1941, waar het rapport Onvoltooid Verleden van rept, was in 2005, toen de HEM uitkwam, nog vrijwel niets bekend. Misschien wil mw. Evers (als rechthebbende van de HEM) de tekst van het lemma hier plaatsen?

Onderstaand het gevraagde lemma uit: Pierre J.H. Ubachs en Ingrid M.H. Evers, Historische Encyclopedie Maastricht, Zutphen (WalburgPers) 2005, p. 352:

Michiels van Kessenich, Willem, jonkheer, baron 1949, jurist (Langebrück, Saksen [D] 1902-Verdier [Zw] 1992). Studie rechten RU Utrecht (1923-1929). Burgemeester Beek [L], 1933-1937, Maastricht 1937-1967, met vier jaar onderbreking tijdens de Tweede Wereldoorlog (1941-1944). Flamboyant in alles: als katholiek, als huis- en burgervader. Zou juni 1945 minister van binnenlandse zaken geworden zijn in het kabinet Schermerhorn. De illegaliteit verhinderde dat. Michiels van Kessenich had op eerste aanvraag van de Duitsers op 10 mei 1940 een tiental gijzelaars aangewezen. Onder de oorlog had Michiels van Kessenich zich uitstekend gedragen, maar enkele gegijzelden, die ongemoeid reeds op 11 mei waren vrijgelaten, waren hun gijzeling als een beleidsfout blijven zien. M werd géén minister. Voorname gebeurtenissen tijdens zijn bestuur: herstel oorlogsschade na de Tweede Wereldoorlog, opheffing woningnood in, en regeneratie van de binnenstad, de wijkenuitleg buiten het oude stadsgebied na 1945, modernisering van de verkeerssituatie, aanleg Beatrixhaven met industriegebied, bouw van de in 2003 gesloopte stadskantoren in de doorbraak van Markt naar Wilhelminabrug.
L: Persoonlijkheden 1938, 1017. Jaarboek 1962, n.p. Meneer 1967. L. de Jong, Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog, XII, eerste stuk, Den Haag 1988, 104-105. Naamlijst 1990, 8. Noten 1998, 77.

De verkorte titels van de onder L (= literatuur) vermelde bronnen zijn in hun totaliteit afgedrukt onder 'Geraadpleegde Werken', pp. 624-640. Het boek is niet meer verkrijgbaar, maar (gratis) in te zien bij de Stadsbibliotheek in het Centre Céramique, of het Historisch Centrum Limburg, Sint-Pieterstraat 7. De tekst werd afgesloten in 2003.

(...) Feit is dat Michiels van Kessenich geen burgemeester van Maastricht meer was toen medio 1942 de deportaties van joden en andere voor de nazi's onwelgevalligen begonnen.

Excerpt uit het lemma bezetting, 1940-1944 (pp. 71-72):

Het stadsbestuur veranderde in 1941 door de invoering van het nationaal-socialistische leidersprincipe, dat de gemeenteraad buiten spel zette. Burgemeester Michiels van Kessenich trad af. Zijn ambt kwam in handen van gematigde nationaal-socialisten: L.P.J. Peeters, 15 oktober 1941-1 december 1942 en 1 juli 1943-24 januari 1944; T.A.A.M Copraij, 1 februari 1943-1 juli 1943; A.C. de Leij, 24 januari 1944-14 september 1944.

In het Wit Huis zat Willy Schmidt, de Duitse controleur van het provinciale bestuur in Limburg aan de Bouillonstraat, o.l.v. de nationaal-socialistische gouverneur Marchant et d'Ansembourg (1941-1944). Aan de Wilhelminasingel huisde de Sicherheitspolizei en op het Vrijthof naast het politiebureau de Ortskommandant = plaatscommandant voor de Duitse weermacht.

Op 14 september 1944 werd Michiiels van Kessenich opnieuw geïnstalleerd als burgemeester. "Een historische plechtigheid.. "
Mededeelingen van den Nederlandschen Orde-dienst". Maastricht; Maastricht, 16-09-1944. Geraadpleegd op Delpher op 12-10-2023, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=M...06:mpeg21:p002