Geschiedenis van de Firma Petrus Regout en haar opvolgers

[Breur]

Jammer, dat het terrein weer bebouwd gaat worden. Ik denk dat zonder voorbebouwing het Eiffelgebouw veel beter als industrieel monument tot haar recht zal komen.

Eindelijk geen benauwde veste meer en toch weer volbouwen. Overigens vind ik het jammer dat de oude oven niet ergens ingepast werd.

[Karel de Kale]

Je beeldrapportages zijn juweeltjes van tijdsdocumenten. Verstilde beelden van zaken die dreigen te verdwijnen. Hulde

[Antonius]

Tja de ene vindt het een mooi stukje historisch erfgoed en de ander denkt er het zijne over.

Moesten we die Regout geschiedenis op een dergelijke wijze als gebouwde werkelijkheid blijven handhaven zal er geen ruimte meer zijn "voor modern en beter". En zal het geld t.b.v. dat gebouw snel verdampen als de bekende druppel op de hete plaat.

Een onwetende, niet beladen met ballast en niet geïnformeerd over de Firma Regout en haar opvolgers zou die Foto kunnen interpreteren als ongenadige angstaanjagende Gevangenis met reeds gegraven massagraf op de voorgrond.
Nogmaals enkel die er niks van af weten.
Je zou er gewoon een paar vette Diamant zagen op los moeten laten en die rigide deels Betonnen Structuur en Baksteen Structuur open moeten zagen voor nieuwe ontwikkeling.

Jaren geleden is bij de ontwikkeling van de Céramique ten zuiden van Wyck, er analoog aan die paar waardevolle restanten van de Sphinx, goed over nagedacht welke onderdelen te behouden en welke aan de sloopfirma's te geven.
Het gaat niet over de Massa of hoe Groot het is, of is geweest.

1/10 van het Eiffelgebouw is al meer dan genoeg gebouwde werkelijkheid wat over blijft om als een historisch document te fungeren.

my two cents

[Breur]

Sphinxcour

Zo zal het frontgedeelte Eiffelgebouw er gaan uitzien. Bron: Belvedere Maastricht Facebook.

[Breur]

Over mijn groot opa Jacobus Robeers:



Bron: Nieuwsblad van het Noorden van 26 september 1896.

Uit de procesverbalen opgemaakt door de politie blijkt dat niet Jacobus (Jacques) Robeers verdacht werd van het gooien van kiezels, sintels en stenen, maar zijn zoon George Robeers, glasblazer bij de heren Regout. Dit alles gebeurt bij een opstootjes ter verhindering van het aankomen van twee werkwilligen, waaronder de glasblazer Clermonts wonende in de Capucijnenstraat, bij de fabriek van de heren Regout. Zij worden onder politiebegeleiding naar de fabriek gebracht en dat verloopt niet geheel vlekkeloos. De gemoederen van een groep stakers raken verhit. De politieagenten trekken de sabels na waarschuwingen en slaan er op los ter ontzetting van zichzelf en ter bescherming van de werkwilligen. Robeers moet zijn wonden laten verzorgen op Calvariënberg.

[marres]

Is bekend hoe het Robeers en zijn zoon verder is vergaan ?

[Breur]

Is bekend hoe het Robeers en zijn zoon verder is vergaan ?

Ja Boed, dat is bekend. Maar dit verhaal wil ik nog even uitstellen tot na een geplande tv-opname. Het is niet Flikken Maastricht

[marres]

Ja Boed, dat is bekend. Maar dit verhaal wil ik nog even uitstellen tot na een geplande tv-opname. Het is niet Flikken Maastricht

Breur, ik ben zeer benieuwd en meerderen met mij, denk ik.

[Ingrid M.H.Evers]

Waarschijnlijk die serie over arbeiders, socialisme etc. die eerder hier op het forum werd aangekondigd?

[brour00]

In bijna 9 min. geprobeerd de historie van Regout en de Sphinx in vogelvlucht weer te geven. De groei en bloei, kinder- en vrouwenarbeid etc. en het mismanagement, waardoor Sphinx nu helemaal weg is uit de stad. Tevens de ( enigszins ) aan Regout gerelateerde bedrijven nog kort in beeld gebracht. Zet op HD, groot scherm rechts onder. Een muziekje zit erbij.
Bijna 200 jaar keramiek in Maastricht. Aandacht voor Regout en Sphinx.
In vogelvlucht de historie van de keramiek-industrie in Maastricht vanaf 1834. Aandacht voor Regout,…
youtube.com

[Ingrid M.H.Evers]

Regout en kinderarbeid

Een mooi stukje recente stadsgeschiedenis in vogelvlucht, Brour00, heel interessant om dat in kort bestek bijeen te zien staan. En passant natuurlijk ook het thema kinderarbeid en het verzet daartegen. Minder bekend is dat Petrus (Pie) Regout (1801-1878 ) als eerste fabrikant in Maastricht kinderen die de leeftijd van twaalf jaar nog niet hadden bereikt, de toegang tot zijn fabrieken ontzegde. Zes maanden later moest hij deze maatregel terugdraaien, onder meer omdat de overige ondernemingen hierin niet vrijwillig mee wilden gaan en hij zijn eigen onderneming benadeelde. Dat was drie jaar voordat de uitgeklede wet van Samuel van Houten eindelijk door de Tweede Kamer werd goedgekeurd (1874) en de arbeid van kinderen in fabrieken en werkplaatsen gebonden werd aan de twaalfjarige (overdag) en dertienjarige leeftijd ('s nachts). In de huishouding,op het platteland, in het transport, het marktwezen en overal elders bleef onder druk van de Tweede Kamer alles nog bijna dertig jaar bij het oude. Pas met de komst van de Leerplichtwet (1901) gold ook voor die sectoren dat kinderen eerst na hun twaalfde verjaardag mochten werken.

Jammer vind ik dat bij de foto's ergens het woord 'kinderarbeid' is gebruikt. Dat woord heeft een negatieve klank en betekenis en duidt in het algemeen op een onwettige situatie waarbij kinderen door ouders of werkgevers werden en worden uitgebuit. De kinderen op deze foto's van na 1900 lijken in onze ogen erg jong, maar ongetwijfeld hadden zij de wettelijke leeftijd van twaalf of dertien jaar. Het gaat hier dus om legale arbeid van kinderen. Overigens is de onwettige arbeid door kinderen nog altijd een zorg voor de arbeidsinspectie. Wie wil weten wat anno 2016 wel en niet mag, verwijs ik naar deze website: http://www.inspectieszw.nl/Images/Ar...335-327505.pdf.