Geschiedenis van de Firma Petrus Regout en haar opvolgers

[Breur]

Kadaster laat ik graag over aan Clio .

[Toller]

Vanavond krijg je een interessante

Hij staat er al

[Breur]

Maria van Hulsberg

R(everend)a D(omin)a Maria de hulsbe[rgh]
dicta schalovn ab(batis)sa in ho[cht]

Dat is haar visitekaartje en dat kan iedereen zelf vertalen.

Ave Petrus, morituri te salutant

[Breur]

Chronogram (2) Maastricht, Boschstraat 71-73, achtergevel

CoeLestI ptr oMnIpotens
ope protega(t) a(eDes)


de almachtige Vader
bescherme met zijn hemelse
hulp (dit) huis (1652)

Met dank aan gevelstenen Jef .

[Breur]

Volgende opgave please

[Breur]

Chronogram Boschstraat 71-73, achtergevel

hoChtanae saCrae Mo
nbeCa antIstIta CaVLae
strVXI. tV strVCtIs
Vtere posterItas


ik, Mombeeck, overste van de
gewijde Hochtse schaapstal heb dit gebouwd, gij nageslacht,
gebruik het gebouwde (1590)

Bron: http://www.maastrichtsegevelstenen.nl/bekeken/chronogrammen.htm

[Breur]

Bij de herhaalde verbouwingen, welke de refugie van Hocht in den loop der tijden onderging, is van het oorspronkelijk karakter niet veel overgebleven. De gevel aan de tuinzijde heeft nog gedeeltelijk het karakter van de XVIIde eeuw; gedeeltelijk ook is oud materiaal herbruikt. Twee gevelsteenen in dezen gevel herinneren aan de bovengenoemde verbouwingen. De oudste vermeldt tusschen twee wapenschilden het volgend tijdvers (1590):

hoChtanae saCrae Mo
nbeCa antIstIta CaVLae
strVXI. tV strVCtIs
Vtere posterItas

Het ruitschild, bezaaid met leliën, waarboven de kromstaf met sluier, is dat van Francisca van Mombeeck bovengenoemd. Ter rechterzijde bevindt zich in een cartouche een ovaal schild, dat van het geslacht de Corswarem, voerende: twee dwarsbalken van keel op hermelijn, waaruit de moeder der abdis was (vgl. de Crassier, blz. 43).

Iets hooger zijn nog twee steenen bewaard. 1. De eene steen draagt een ruitschild: beladen met drie koeken in de richting van een schuinbalk, eveneens met abtsstaf en sluier. 2. De andere steen vermeldt in een vers den naam der abdis en in den eersten regel het jaartal (1652); het noordelijke eind van het opschrift moet aangevuld worden; het luidt volledig:

CoeLestI p(a)t(er) oMnIpotens ope protega[t] a[eDes]
R(everend)a D(omin)a Maria de hulsbe[rgh]
dicta schalovn ab(batis)sa in ho[cht]

Zie: http://www.dbnl.org/tekst/nisp034mon...02_01_0009.php

[Toller]

Boschstraat 71

Naast het huidige gebouw van het Leger des Heils, Boschstraat 69, staat het pand Boschstraat 71. Aan de achterzijde is dit gebouw verbonden met de kapel, behorende bij het het voormalige klooster van de Zusters van het arme kindje Jezus. Op de muur trof ik de onderstaande gevelstenen aan met daarop een tekst, voor mij onleesbaar, ben op dat gebied een analfabeet.

[Ingrid M.H.Evers]

Eiffel-gebouw

de bevolking (was) in 1927 gefascineerd van de stalen constructie van het gebouw. In die tijd was het een bijzonder groot en indrukwekkend gebouw (33 meter hoog, 21 meter breed en 60 meter lang) dat werd opgetrokken met ijzeren balken. Dat gaf een associatie met de in 1887-1889 gebouwde Eiffel-toren in Parijs. Daarom ging men het, aanvankelijk in de volksmond, "Eiffel" noemen.

[Toller]

De Eiffel is toch een betonnenskelet, met pilaren in de vorm van een paddestoel. Het enige ijzer is de laagbouw tussen de Eiffel en de muur aan de Boschstraat.

[Pier]

Benaming Eiffel in Maastricht

(...) Wellicht verwijst de benaming naar het stalen skelet? (Is dan wel geen smeetijzer).

Voor wat het waard is!
Vele jaren geleden, ver voor mij actief MO-leven, was ik al gefascineerd door het feit dat dit fabrieksgebouw "Eiffel" werd genoemd.

Ik heb toen, zeker met de kennis van nu, heel simpel "onderzoek" gedaan.
Uiteindelijk leverde dit totaal niets op, waarop ik besloot de toenmalige directie van de Sphinx, die toen nog in een gebouw aan de Boschstraat zetelde, te bellen.
Aanvankelijk kreeg is wat telefonistes en secretaresses aan de lijn, maar uiteindelijk werd ik doorverbonden met "een baas".
Vraag mij nu niet meer hoe die goede man destijds heette en wat zijn precieze functie was.

De man was alleraardigst, maar hij moest bekennen dat hij een beetje overvallen was door mijn vraag. Hij gaf aan dat hij het niet met 100% zekerheid kon vertellen, maar dat hij altijd gehoord had dat de bevolking in 1927 gefascineerd was van de stalen constructie van het gebouw.
In die tijd was het een bijzonder groot en indrukwekkend gebouw (33 meter hoog, 21 meter breed en 60 meter lang) dat werd opgetrokken met ijzeren balken.
Dat gaf een associatie met de in 1887-1889 gebouwde Eiffel-toren in Parijs.
Daarom ging men het, aanvankelijk in de volksmond, "Eiffel" noemen.

[Breur]

Op RTV-Maastricht zag ik een wandeltocht over de Boschstraat. Ik dacht in de snelheid te lezen dat een man, die Van den Boogaard heette, vertelde over het industrieel verleden van Maastricht. Aangekomen bij de Sphinx ter hoogte van het Standbeeld van Petrus Regout hoorde ik hem nog net het volgende zeggen: “De Eiffel, wijzend naar het grote witte gebouw is vernoemd naar de Eiffeltoren in Parijs. De heren van de Sphinx wilden hiermee uitdrukking geven het gezichtbepalend fabrieksgebouw, hetzelfde als de Eiffeltoren in Parijs.”
Is dit een leuk verhaal of de werkelijkheid?

Ik heb deze uitzending ook gezien. In de volksmond wordt dit gebouw inderdaad de Eiffel genoemd. Maar de verklaring van Jac van den Boogaard voor de naam van het gebouw, heb ik nog nooit gehoord. Zelf heb ik geen verklaring voor de benaming. Wellicht verwijst de benaming naar het stalen skelet? (Is dan wel geen smeetijzer).

[Toller]

De Eiffel

Op RTV-Maastricht zag ik een wandeltocht over de Boschstraat. Ik dacht in de snelheid te lezen dat een man, die Van den Boogaard heette, vertelde over het industrieel verleden van Maastricht. Aangekomen bij de Sphinx ter hoogte van het Standbeeld van Petrus Regout hoorde ik hem nog net het volgende zeggen: “De Eiffel, wijzend naar het grote witte gebouw is vernoemd naar de Eiffeltoren in Parijs. De heren van de Sphinx wilden hiermee uitdrukking geven het gezichtbepalend fabrieksgebouw, hetzelfde als de Eiffeltoren in Parijs.”
Is dit een leuk verhaal of de werkelijkheid?

Ik weet niet waar de naam Eiffel, voor de fabriek, vandaan komt, het gebouw is gebouwd en ontworpen in de Nieuwe Zakelijke Stijl. Zover ik weet is de architect van de Eiffel P. Knols. De Eiffel I ontwierp hij en de bouw duurde ongeveer 2 jaar en kwam gereed in 1929. In 1930 kwam Eiffel II gereed en uiteindelijk in 1941 Eiffel III.
Bron: Zicht op Maastricht

[Toller]

Sjiek Breur

[Breur]

Sphinx Maastricht 2007-2013; herinneringen aan een industrieel verleden.

Zet op 1080p en HD binnen YouTube.



Aan de Boschstraat ligt de bakermat van de industriële ontwikkeling van Maastricht. In 1827 kocht de weduwe Regout-Nijsten, de moeder van Petrus Regout, het pand Boschstraat 1303, strategisch gelegen tegenover de in het voorgaande jaar geopende binnenhaven Bassin. In het woonhuis werd een kristalslijperij gevestigd. Twee jaar later kocht Regout het aangrenzende pand Het Rood Paard, waar hij in 1834 de eerste stoommachine plaatste. Vanaf ca. 1835 breidde het complex van glas-, aardewerk-, spijker- en geweerfabrieken zich gestaag uit langs de noordzijde van de straat.
In 1867 werd de vestingstatus van Maastricht opgeheven. In de jaren daarna werden alle stadspoorten (inclusief de Boschpoort) en een groot deel van de oude stadsmuur en de daaromheenliggende buitenwerken gesloopt. Het bestaande industrieterrein aan de noordwestzijde van de Boschstraat kon nu tot voorbij de voormalige stadsmuur worden uitgebreid en ook aan de noordoostkant van de Boschstraat, op de plek van het oude wachthuis, verrezen bedrijfsgebouwen. In 1878, het overlijdensjaar van Petrus Regout, werkten ca. 2500 mensen in de Regoutfabrieken, die een oppervlakte besloegen van 10 ha aan beide zijden van de Boschstraat. In 1864 verrees in een zijstraatje van de Boschstraat de Cité Ouvrière, een zeven verdiepingen hoog pand, aanvankelijk bedoeld voor 40 arbeidersgezinnen. In 1903 was het gebouw verworden tot een mensenpakhuis met 66 gezinnen en 266 bewoners, en was het een symbool van de arbeidersmisère in Maastricht. Vanaf 1920 werd het pand geleidelijk ontruimd, waarna het in 1938 werd afgebroken.
In de jaren 1930 en 1940 veranderde het aanzien van de straat sterk door de bouw van het Eiffelcomplex en de bijbehorende tunnelovens, waarvoor de rij karakteristieke, witgesausde huizen langs de Boschstraat (inclusief het eerste woonhuis van Petrus Regouts) moest verdwijnen. In 2007 verplaatste het bedrijf, sinds 1960 Koninklijke Sphinx geheten, haar activiteiten van de Boschstraat naar een nieuw bedrijfspand op het industrieterrein Beatrixhaven, waar het nog geen drie jaar later definitief haar poorten sloot. Voor de voormalige fabrieksgebouwen aan de Boschstraat zijn in het kader van het Plan Belvédère nieuwe bestemmingen ontwikkeld, maar door de economische crisis is de uitvoering hiervan vertraagd.

Bron: http://nl.wikipedia.org/w/index.php?...oldid=37756479

Copyright foto's: Stichting MestreechOnline.