Verdwenen zaken in Maastricht

[Harrie]

Mensen, ik ken de Staarzaal alleen van foto's zoals boven maar wat was de reden dat deze is gesloopt?

Is het niet zo dat men daarvoor toendertijd als vervanger de platte zoal in gedachte had? Maar dat deze achteraf na de bouw helemaal niet bleek te voldoen (akkoestic ivm vloeren staat me bij)/

Waarom hij moest verdwijnen, weet ik niet meer precies, maar het blijft een groot gemis! Vooral omdat Maastricht sindsdien altijd problemen heeft gehad om een goede akkoestische ruimte te vinden voor grotere bands / optredens !

Zowel het MECC (als ook destijds de Eurohal) voldoet niet om er een degelijk (elektronisch muziek) concert te geven met een kwalitatieve goede sound.
De oude schouwburg was perfect, maar wordt hiervoor niet meer of zelden ( Jan Akkerman 2 jaar gelden nog) voor gebruikt en helaas doet 't Theater a/h Vrijthof niets op dat gebied (in tegenstelling tot het Theater in Heerlen...).

Een van de voorbeelden van goede zaken die verdwenen zijn en waarvoor weinig tot niets voor in de plaats is gekomen. Nivilering avant la lettre !

[El Loco]

SJEF vermeldde in dit draadje dat de akoestiek in de oude Staarzaal uitstekend was, dus wat dat betreft is er wel wat verloren gegaan. Van de andere kant was er, na de sloop van de schitterende Jugendstilgevel (1953-'55), architectonisch nog maar weinig lol aan het gebouw te beleven...

Zie ook deze fotoserie op mijnalbum.nl. Zou dat nog een album van onze SJEF zijn? Olijfje verwijst in bovengenoemd draadje naar het boekje De Staar (#14 in de reeks Maastrichts Silhouet). Staat daarin misschien de reden vermeld waarom de Staarzaal in 1997 gesloopt werd?

[Ingrid M.H.Evers]

Teloorgang van het Tweede Staargebouw

Olijfje verwijst in bovengenoemd draadje naar het boekje De Staar (#14 in de reeks Maastrichts Silhouet). Staat daarin misschien de reden vermeld waarom de Staarzaal in 1997 gesloopt werd?

U vraagt, wij draaien.

Even voor de datering: Het gebouw werd op 2 juli 1955 plechtig geopend door de toenmalige minister van O.K. en W., dr. Cals.

'In januari 1966 ging de NV Staargebouw samen met de Stichting Stadsschouwburg. Beide instellingen verzorgden in Maastricht culturele activiteiten en werden daarvoor geheel of gedeeltelijk gesubsidieerd door de gemeente. Om de bedrijfskosten zo laag mogelijk te maken en om de exploitatie te verbeteren, vormden de beide instellingen de Stichting Cultureel Centrum onder een tweehoofdige directie. De Mastreechter Staar vond het maar moeilijk te verteren dat zij bij al deze ontwikkelingen geen rol mocht spelen en "bij zijn oorspronkelijk eigen gebouw (...) op de stoep stond". Vaak moest zij voor repetities uitwijken naar elders.'

'Intussen ging het het Cultureel Centrum niet voor de wind. De jaarlijkse begroting vertoonde ondanks het aantal bezoekers gapende tekorten. Een Werkgroep Muziekhuis adviseerde op 15 februari 1977 de sloop van het Staargebouw en herbouw in de vorm van een nieuwe concertzaal. Renovatie zou volgens de werkgroep geen verbetering met zich meebrengen. In 1980 constateerde een andere ambtelijke werkgroep dat voor achterstallig onderhoud ƒ 620.100 nodig was, terwijl extra investeringen nog eens ƒ 508.380 zouden vragen. (...)'

In september 1981 bleek dat de uitgevoerde facelift van het gebouw slechts de schone schijn ophield. Men had slechts tien procent van het benodigde geld gekregen, nl. twee ton. Alleen het podium was nu uitgebouwd zodat het LSO er in drie lagen kon spelen. Aan ventilatie, sanitair, toiletten, kleedkamers voor de artiesten had men niets kunnen doen. De bezoekers zaten op 'nieuwe' tweedehands stoelen 'en de acoustiek blééf slecht'.
Dit laatste is een letterlijke aanhaling uit een rapport van de heren directeuren van het CC: Th. Kersten en L. Bronckers. Er zijn dus vraagtekens te plaatsen bij de algemene roep dat de akoustiek zo goed was; misschien wel bij oplevering, maar intussen was er een hoop gesleuteld aan de zaal.

'Bezorgd vroegen beide heren zich af of de verregaande zuinigheid van de gemeente betekende dat het veel omstreden plan voor een Muziekhuis in het Generaalshuis doorgang zou vinden. Gezien in het licht van 76 jaar Staargebouw was het de vraag of een dergelijke culturele voorziening in Maastricht dan wél rendabel zou zijn.'

Bron:
Ingrid M.H. Evers, Het Staargebouw (Maastrichts Silhouet, 14), Maastricht 1983, pp. 45-46.

[Ingrid M.H.Evers]

Het Tweede Staargebouw (1955-1997)

Toen ik in 1983 het silhouetje over De Staar(vereniging) schreef, was van de sloop van het Staargebouw in 1997 nog lang geen sprake. Het Muziektheater was nog in de planfase 'en alles is onzeker, en hoe zouden wij weten wat alleen de wind weet, kind?' Aangenomen mag echter worden dat de gemeente af wilde van concertzaal en schouwburg en naar één pand wilde, het huidige Theater aan het Vrijthof. Wie meer wil weten zal er zeker meer over vinden in de gemeenteraadsnotulen en bv. het Jaarboek Maastricht.

Misschien mag ik eindigen met een laatste citaat:

'Het is duidelijk dat de geschiedenis zich heeft herhaald. Het tweede Staargebouw heeft de Gemeente Maastricht hetzelfde resultaat opgeleverd als voorheen het eerste de Mastreechter Staar, namelijk een gigantisch exploitatietekort.'

Bron:
Ingrid M.H. Evers, De Staar (Maastrichts Silhouet, 14), Maastricht 1983, p. 46.
Het poëtische eerste citaat komt uit: Adriaan Roland Holst, Zwerversliefde.

[Equinox]

Dank Ingrid!

Is het niet zo dat de behoefte aan de Staarzaal opgevuld werd door de Platte Zoal... ?

[Ingrid M.H.Evers]

Platte Zaal

Ik heb dat nooit zo direct gevolgd. Persoonlijk heb ik de indruk dat het omgekeerd is: de Platte Zaal moest eindelijk eens voorzien in een specifieke behoefte van de locale harmonieën en fanfares, waaraan de Staarzaal in het verleden nog nooit had kunnen voldoen.

Dat 'Platte' staat zoals misschien niet iedereen weet niet voor het lage dak van het gebouw, maar voor de vormgeving van het interieur van de zaal. Daar schijnen echter tijdens de bouw (?) al weer concessies aan gedaan te zijn en als ik het goed heb begrepen heeft het HaFa-gebeuren uiteindelijk een kat in de zak gekregen en is niemand er gelukkig mee geworden. Maar ik geef mijn indrukken graag voor die van een ander.

[Clio]

"De in 1998 geopende Platte Zaol, die aan de Griend kon worden neergezet met gemeenschapsgeld en een forse gift van het Preuvenemint, heeft nooit beantwoord aan het doel waarvoor zij werd gebouwd. Het zou een accommodatie moeten worden voor Maastrichtse verenigingen en lokale cultuur. Niet lang na de opening barstte de kritiek los op de belabberde akoestiek, waardoor het Maastrichtse poppodium Basement 5 vertrok. Ook carnavalsvereniging De Tempeleers hield het snel voor gezien vanwege te hoge kosten."

Ik vond dit stukje uit 2004 hier.

[Harry Veenhof]

Kolenhandel langs de Bosserweg

Vroeger had je in het kanaal dat langs de Bosserweg liep aan de linkerkant op de hoogte van het Voedingskanaal dat rechts lag ( ligt er misschien nog wel, weet ik niet) de kolenhandel liggen van Harrie Schobben, die zelf ook langs het Voedingskanaal een café had. Het was het laatste huis op de Voedingsweg (hopelijk klopt deze naam) Het was de vader o.a. van trompetist Willie Schobben.

[Harry Veenhof]

Bakkerij

Als je vroeger vanaf de Ruttensingel de André Severinsweg naar beneden afliep had je vroeger links beneden aan de straat een grote bakkerij liggen.
Vlak daarbij had je een ingang naar de kazamatten liggen.
Wat zit nou in die bouw ?

[Harrie]

Het Arbeidsburo op het Bat ( iets waar met alle respect het UWV en haar medewerkers, helaas door diverse beperkingen niet aan kan tippen).

Enkele kleine zaakjes op het Amorsplein ( zo kan ik me nog een zaak herinneren van een meid met spullen (kleding, schoeisel e.d.) uit India, Afghanistan en Noord Afrika)
Een drankenzaak bovenaan (richting Vrijthof) de Platielstraat.
Een Dameskapper in de Maastrichter Heidenstraat.

[Equinox]

Als je vroeger vanaf de Ruttensingel de André Severinsweg naar beneden afliep had je vroeger links beneden aan de straat een grote bakkerij liggen.
Vlak daarbij had je een ingang naar de kazamatten liggen.
Wat zit nou in die bouw ?

Bedoel je dit pand van de frituur? Daarnaast is nog wat oudere nieuwbouw.

[Harry Veenhof]

Ik bedoel inderdaad het oude gebouw, maar als ik de foto bekijk is dat veranderd in een woonblok. Ik ben in 1931 op de André Severinsweg 47 geboren, maar ben al vanaf 1955 weg uit Maastricht.[



QUOTE=Equinox;147682]Bedoel je dit pand van de frituur? Daarnaast is nog wat oudere nieuwbouw.
[/QUOTE]

[Breur]

Harry, mijn oom woonde aan de André Severenweg nr. 10 en zelf heb ik op de St. Lambertusschool gezeten. De huizen hoek André Severenweg Volksplein waren gewone huizen. Wel had je iets verder op een coöperatieve broodfabriek, meen ik mij te herinneren.

[Koelekopke]

Ik ben ook nog een paar verdwenen zaken tegengekomen.
Als eerste Café Casa Paco aan de Graanmarkt 3. Ben daar zelf vroeger nog de nodige keren geweest. Je waande je helemaal in Spaanse sferen.

Dan Café de Meule Achter de Molens. De toenmalige uitbater was A. Wijckmans die later Café 't Kribke in Limmel heeft gehad.

En dan nog een zaak waar ik vroeger gewerkt heb in de tijd dat de EBAD-bussen er nog stopten : Bus Restauratie Kessels aan de Spoorweglaan nr. 14

[Harry Veenhof]

Hallo Breur,

Die broodfabriek is waar ik naar vroeg. Was dat niet bakkerij "de Ster". In mijn gedachte lag die op de hoek, maar nu zeg jij dat het een paar huizen hoger de André Severinsweg op lag.
Ik ben een aantal jaren NA mijn geboorte verhuisd naar het Roed Dörrup, waar ik tot mijn 25ste gewoond heb voordat ik uit Maastricht vertrok. Ben inmiddels 80.
Een broer van mijn vader woonde op nr. 48.
Wat is van deze bakkerij geworden ? Volgens mij bestaat deze niet meer.

Harry, mijn oom woonde aan de André Severenweg nr. 10 en zelf heb ik op de St. Lambertusschool gezeten. De huizen hoek André Severenweg Volksplein waren gewone huizen. Wel had je iets verder op een coöperatieve broodfabriek, meen ik mij te herinneren.