Stadsfiguren Maastricht

[Pieke Potloed]

Helaas, iech höb de kabel d'r oet gegoejd, veer höbbe noe 'n sjotel zoonder 'n abbenemint. Iech kreijg dus allein de "free to air" zenders binne, mèr vergis uuch neet, de hèllef boe eederein veur betaold is gratis te oontvaange.
Iech höb dat dus helaas neet kinne zien umtot iech dee zender neet kreijg.

Hem ken ik natuurlijk ook! Ik was eens aan het werk in het Centre Ceramique achter mijn laptop. Naast me zat deze heer. Ik vond het opvallend dat ie ook druk aan het typen was op zijn laptop. Toen ik vetrok zag ik dat hij gewoon een briefje op zijn scherm had geplakt!

Als je VOOR je laptop gaat zitten zul je merken dat het typen een stuk makkelijker gaat.

[burgemeester]

Bij het kopieerapparaat van de AH stond vanmorgen 'n gekleurde meneer die ik al vaker in de stad zag rondsjokken met een boodschappenwagentje vol tassen en onduidelijke krantenknipsels. Ik had toevallig de stoute schoenen aan en ben op hem afgestapt met de vraag of ik 'n foto van hem mocht maken. Hij was hartstikke blij met de aandacht en heeft me alle informatie gegeven die het 'hoe en waarom' van zijn missie moet verklaren; ik snap er echter niks van, daarom druk ik zijn brief ook maar af.

Hem ken ik natuurlijk ook! Ik was eens aan het werk in het Centre Ceramique achter mijn laptop. Naast me zat deze heer. Ik vond het opvallend dat ie ook druk aan het typen was op zijn laptop. Toen ik vetrok zag ik dat hij gewoon een briefje op zijn scherm had geplakt!

Het is mij het laatste half jaar opgevallen dat elke keer (minstens 3 keer per week) dat ik over de Brusselsestraat loop ik een jongen tegenkom. Elke keer is het raak. Hij is ruim 1.85, vrij dik met een bril. Ik schat hem een jaar of 20-25. Hij loopt altijd op sandalen met open jas en zijn handen in zijn zakken. Gezien zijn vriendelijke, bijna euforische uitstraling, ga ik er van uit dat hij helaas niet helemaal in orde is. Hij beweegt zich tussen Vrijthof en einde brusselsestraat. Ik heb zo'n vermoeden dat ie iets te maken heeft met die jongerenkerk die gevestigd boven aan de Brusselsestraat. Ik let al op of ik hem zie en hij stelt me zelden teleur.

Ook hij mag inmiddels als stadsfiguur worden bestempeld.

[Haas]

Dat is dus iemand anders als Lappenmuts, want die heette dus Lebens met haar achternaam.

[Mikey]

't Gek Netteke in een café.


't Gek Netteke voert de duifjes op 't Vrijthof.

Antoinette Pieters was haar naam.

[rotor]

Ben ik eindelijk afgelopen zondagmorgen daadwerkelijk in Kaffee Charlemagne geweest. De inrichting, die overigens fraai is (donker sjiek hout, doet klassiek aan), zal niet meer authentiek zijn. Er hangen vooral achterdoor, links en rechts nog wat oude foto's aan de muren. Ik las te laat dat het niet om een schilderij, maar om een wandschildering gaat. Ik heb achterin geen wandschildering gezien. Er waren twee bedienende jonge vrouwen in de zaak. In de veronderstelling dat ze geen Maastrichts spraken, begon ik in het Nederlands tegen degene die achterin bezig was. Op een gegeven moment kwam ik erachter dat ze wel maastrichts kende en ben ik daarop over gegaan.
Ik zei dat ik op zoek was naar schilderijen van Roeie Pierre. Toen ik over hem uitwijdde bleek wel dat ze van hem gehoord had. Als er vroeger schilderijen achterin gehangen hebben, zijn die allemaal verhuist naar de zolder, zei ze. Daar kwam ik dus niet veel verder mee. Maar voordat ik het café betrad, kwam ik voorbij, wat wel een stamgast van zekere leeftijd moest zijn en dacht, misschien weet hij er meer van.
Blijkt dat deze rokende heer met onverzorgd gebit Roeie Pierre goed heeft gekend, sterker nog zelfs een vriend van hem genoemd kon worden, voor zover dat bij Roeie Pierre mogelijk was. Hij vertelde mij meer over het leven van de kardinaal, toen ik vragen in die richting "afvuurde". De vader van Roeie Pierre schijnt putjeschepper te zijn geweest. Pierre heeft zijn hele leven lang gedronken, ook tijdens het schilderen. Met vrouwen heeft hij zich nooit ingelaten zei zijn vriend. Pierre was zijn hele leven lang een ongelukkig mens. Hij dronk dus om zijn verdriet weg te drinken. Hij heeft gestudeerd aan de Jan van Eyk academie. Ik vroeg ook nog of hij nog schilderijen van Pierre voor de geest kon halen, maar daar ving ik bot. Maar bij de Jan van Eyk academie moeten nog schilderijen aanwezig zijn.
Een tragisch leven, van een tragische man. Toen ik suggereerde dat Pierre misschien wel het gelukkigst was als hij schilderde, zei zijn vriend dat dit misschien wel waar was. Hij zei ook nog dat hij had meegemaakt dat Pierre twee keer door de ambulance werd opgehaald.
Nou is de volgende stap contact opnemen met de Jan van Eyk academie en vragen of ze nog schilderijen van Pierre Gijsen zoals hij dan echt heette nog hebben en of ik die kan zien. Ik beloof jullie dat, als ze daar toestemming voor geven, foto's ervan zal maken en die hier posten.
Ik ben wel benieuwd in wat voor stijl Pierre schilderde, ouderwets figuratief of modern abstract.

En nee Haas, die persoon op de brug met statief kan ik onmogelijk geweest zijn. Ik heb maar een eenvoudige Cybershot instapcamera.

[Haas]

Hij doet geen vlieg kwaad, hij heeft gewoon een busabonnement, en wordt echt met de nek aangekeken door heel veel mensen. Laatst stapte ie op het Lindenkruis in, maakte overal foto's van, en bij het tankstation Daalhof/Belfort weer uit, waarna ie terugliep in de richting van Brusselsepoort.

Ik kan heel goed begrijpen dat ie blij was dat je hem VROEG om een foto van hem te maken. Veel mensen doen dat ''tersluiks'', zonder ooit het verhaal erachter te weten te komen.

Het is dus letterlijk vertaald vanuit google, zoals het op papier staat.

[SJEF †]

Geen Gelato Fantastico meer in park.

Sinds 1985 stond de 'Gelato Fantastico' ijswagen van Coen Serpenti alle zomers in het park tussen de eendenvijver en hertenkamp.
Een paar weken geleden heeft hij noodgedwongen het busje niet meer uit de garage gehaald.
Zijn knieën en rug vertikten hun medewerking om een hele dag te staan en honderden malen per dag naar de ijsbakte buigen.
Coen vertelt met plezier over die 'koude' periode in zijn leven.
Zijn eerste baan was 'sokkerbekker' bij Patisserie Royale.
Martin en Sjef Struycken waren goede werkgevers, want ik mocht van hen overbuurman Belfi van Venezia gaan uithelpen met het bereiden van ijs.
In 1985 liet hij bij een bedrijf in Vlaardingen een ijswagen maken naar eigen ontwerp.
Coen: "Ik kreeg vergunning op het mooiste stukje van onze stad en van 1 april tot 1 oktober was ik de ijsman van het Jekerkwartier bij de Roej Brögk".
Eerst met ijs van Venezia en toen die stopte verkocht ik handgemaakt Italiaans ijs van een fabrikant uit het Duitse Osnabrück.
Coen had honderden vaste klanten waarvan er velen aan de hand van papa nu zelf als papa met aan de hand een kleine grummel een 'kinderijsje en een cornet hazelnoot/banaan met slagroom' bestellen.


Coen Serpenti in zijn ijswagen in het Stadspark.

Laatst kwam de postbode een kaart brengen uit Terschelling met de tekst 'Aan Coen de ijsman, Stadspark Maastricht'.
Coen vertelde nog een paar leuke anekdotes: "Jaren gelden kwam op de Kennedybrug een politieauto voor mij rijden met het signaal 'Volgen'.
Ik reed naar het bureau en achter de hekken stond het hele dienstdoende corps opgesteld voor een ijsje.
Ook de Zusters onder de Bogen was klant.
Er was eens een bijeenkomst van congregaties met zusters uit de hele wereld en ik werd gevraagd langs te komen.
Op de Kommel reed ik naar binnen en na een kort gebed voor mijn wagen kwamen ze één voor één een ijsje halen.
Zo'n 350 stuks.
Ook was ik de verrassing bij kinderdagverblijven op de laatste dag voor hun grote vakantie.
De drie- tot vijfjarigen werden getrakteerd op een ijsje van ome Coen.
Na afloop werd er voor mij gezongen en werd met vlaggetjes uitgezwaaid.
Mijn ijswagen had vaak de functie van VVV-dependance en heel wat toeristen heb ik de weg gewezen.
Op een drukke zondag verkocht ik op mijn vaste stek in het park tussen de 1000 en 1200 ijsjes."
Coen zit nu thuis in De Heeg en kijkt naar de Tour.
"In mijn ijswagen had ik een klein TV-toestel.
Voetbal- en wielerwedstrijden volgde ik met een oog, het ander had de gelati onder controle.
Mijn wagen heb ik op Marktplaats gezet en was binnen een dag verkocht.
Ik ben benieuwd of hij ook op zo'n fantastisch plekje staat als waar ik 24 jaar heb gestaan."

© Arie Voorzee
Stadskrant 'De Ster'
17-07-2009
5e jaargang
nummer 29

[Haas]

Moet een machtig gezicht zijn geweest: een wandelend standbeeld, en iemand behangen met foto-apparatuur, die dat wandelend standbeeld niet eens opmerkt.........

[Minckeleers]

Vanmorgen ben ik heel vroeg met mijn fotoronde begonnen, al over half zeven en was terug op het O.L. vrouwe plein om kwart over acht.

Tussen zeven en half acht vanmorgen heb ik een fotograaf gezien met een statief, dat was op de Hoeg Brögk en even later in de Pieterstraat.
Was jij dat soms rotor ?

Jacques heeft de zaak van Adriaan overgenomen.

De Boterkop is genoemd naar de toenmalige eigenaar die blond, bijna wit, haar had. De forse stugge man, ik ben zijn naam even kwijt, is niet de boterkop. Hij heeft de zaak overgenomen van de boterkop.

[SJEF †]

Ik zag op de site van RHCL dat ze in de maanden juli en augustus gesloten zijn!
Dat is dan een gemene streep door de rekening.

Wel goed lezen, rotor.

Openingstijden.

Voor archiefonderzoek bent u van harte welkom in onze studiezaal.
Deze is geopend op:

maandag 13.00-17.00 uur
dinsdag tot en met vrijdag 09.00-17.00 uur

In de maanden juli en augustus (zomersluiting) en vanaf
1 september 2009 is de studiezaal op zaterdag gesloten!

zaterdagen juli-augustus (zomersluiting)

Voor meer informatie omtrent een bezoek aan het RHCL, klik op bezoek (linkerkant) en vervolgens op openingstijden maar ook op Eerste bezoek.

[Haas]

Het cafe was nu gesloten, maar als ik om negen uur terugkwam, was het personeel daar en een vrouw die hier meer over kon vertellen.\

Adriaan van de smaakjes heeft er ook nog gekelnerd. Hem zou je dat ook nog kunnen vragen. Hij wisselde het smaakmaken af met het kelnderen bij Charlemagne, bij sommige bezoekers nog steeds bekend als de ''Boterkop". Enig idee waar die naam vandaan kwam?

@Rotor: Als ik me goed herinner ging het om een wandschildering en niet om een schilderij. Ik kan me die wandschildering nog herinneren. Maar wie die gemaakt heeft........