Ceramique

[burgemeester]

Ceramique is een beetje de Stokstraat van de 20ste eeuw. Prachtig, maar levenloos.

[parel]

Ceramique is een beetje de Stokstraat van de 20ste eeuw. Prachtig, maar levenloos.

Alles goed burgemeester, stress om het pékske?
Ben vanmiddag op bezoek geweest bij een vriendin op het Ceramique, en heb de juiste bril op gezet
Geen Stokstraat, wel levenloos, de Mestreechter Geis ontbreekt, dat is het enige

[Clio]

Mooie blokkendozen om naar te kijken, maar wie wil er werkelijk wonen?

Oostelijk van de Avenue Céramique zie je slechts lange en hoge uniforme gevelwanden zonder versiering, zonder menselijkheid en zonder enig straatgroen. Misschien ziet het er nu mooi uit, maar ik ben bang dat de wijk die uitstraling over veertig jaar niet meer zal hebben. Dan is het daar troosteloos en mensonvriendelijk en zal er veel geld besteed moeten worden aan het opknappen van de buurt.

Voor de westelijke zijde zal dat wat minder gelden, waar een kolos als de Stoa wordt verzacht door het Charles Eyck-parkje en de begroeiing langs de rivier. Maar het Bellefroidlunet maakt door de op het westen georiënteerde bouw van de Stoa en het uitlopen op de blinde zijmuur en rommelige parkeerplaats van het Bonnefantenmuseum nú al de indruk van een achterstraatje.

[elletje]

Ik zelf zou er in ieder geval niet willen wonen!

[Verwijderde gebruiker]

Oostelijk van de Avenue Céramique zie je slechts lange en hoge uniforme gevelwanden zonder versiering, zonder menselijkheid en zonder enig straatgroen. Misschien ziet het er nu mooi uit, maar ik ben bang dat de wijk die uitstraling over veertig jaar niet meer zal hebben. Dan is het daar troosteloos en mensonvriendelijk en zal er veel geld besteed moeten worden aan het opknappen van de buurt.

Voor de westelijke zijde zal dat wat minder gelden, waar een kolos als de Stoa wordt verzacht door het Charles Eyck-parkje en de begroeiing langs de rivier. Maar het Bellefroidlunet maakt door de op het westen georiënteerde bouw van de Stoa en het uitlopen op de blinde zijmuur en rommelige parkeerplaats van het Bonnefantenmuseum nú al de indruk van een achterstraatje.

Moet dit onderschrijven. De maaszijde is nog aantrekkelijk. Veel kuierende mensen, 's zomers veel mensen recreatief of creatief bezig in het gras, spelende kinderen etc. De Avenue Céramique is géén avenue, vaak gewoon een verstopte verkeeersader. De "lintbebouwing" nodigt niet uit tot langslopen. Oversteken kan leiden tot een gekreukeld lichaam. In vele zijstraten geen zonlicht. De "flats" staan gewoon te dicht op elkaar. En dan moet Belvédère nog komen. Ik houd mijn hart vast.

[Verwijderde gebruiker]

Ze zullen toch wel leren van hun fouten

Ik bewonder jouw vertrouwen in de mensheid ! Het streelt jou.

[Clio]

De oorspronkelijke opzet was ruimer, maar overwegingen van financiële aard leidden tot typisch Maastrichtse Kleinkrämerei. Er werd beknibbeld op de openbare ruimte en om dezelfde financiële redenen MOEST er een publiekstrekker aan de noordknoop komen.

Aangezien die in de particuliere sfeer niet te vinden was, besloot de gemeente de bibliotheek te verplaatsen van de Nieuwenhofstraat (rustig, met voldoende capaciteit, goed bereikbaar en redelijk veilig) naar Céramique en er daar een multifunctioneel en multimediaal centrum van te maken. (Wat kon in Frankrijk, moest volges Huub Smeets ook kunnen in Maastricht).
Deze zet was misschien goed op de korte termijn (er kwam eindelijk een invulling van dat bouwkavel), maar belastte in feite de gemeentelijke begroting, een last die nu zo zwaar weegt dat bezuiningingen (opnieuw) onvermijdelijk zijn.

Een van de argumenten voor de verhuizing was, dat het zwaartepunt van de bevolking inmiddels aan de oostelijke zijde van de Maas lag en de weg naar de bibliotheek dus voor velen minder ver zou worden. Na een moeizame start heeft dit schaap met vijf poten tien jaar later echter niet waargemaakt wat men ervan hoopte. De voorgenomen bezuinigingen zullen het er niet beter op maken.

In theorie is het Centre Céramique [CC] goed bereikbaar, maar als men met de bus van Maastricht-West komt, betaalt men voor drie zones en dat tikt aan. De parkeertarieven rijzen de pan uit (een dag studeren kost meer dan € 12) en er is onvoldoende ruimte om fietsen te stallen, nog afgezien van het feit dat de laag gelegen rekken langs de Avenue Céramique vanuit het gebouw niet te zien zijn en men zich dus wel zal wachten een kwaliteitsfiets daar te stallen. Dat betekent uitwijken naar de betaalde en bewaakte stalling aan de noordzijde van het station en met een zware tas boeken een halve kilometer sjouwen naar de bibliotheek (en terug). Is het een wonder dat het bezoekerscijfer en de uitleenregistraties in de afgelopen jaren gestaag zijn teruggelopen? Met alle gevolgen van dien voor het bestaansrecht van dit monstrum?

[Verwijderde gebruiker]

De oorspronkelijke opzet was ruimer, maar overwegingen van financiële aard leidden tot typisch Maastrichtse Kleinkrämerei. Er werd beknibbeld op de openbare ruimte en om dezelfde financiële redenen MOEST er een publiekstrekker aan de noordknoop komen.

Aangezien die in de particuliere sfeer niet te vinden was, besloot de gemeente de bibliotheek te verplaatsen van de Nieuwenhofstraat (rustig, goed bereikbaar en redelijk veilig) naar Céramique en er daar een multifunctioneel en multimediaal centrum van te maken. (Wat kon in Frankrijk, moest ook kunnen in Maastricht). Deze zet was misschien goed op de korte termijn (er kwam tenminste een invulling van dat al lang braak liggende bouwkavel), maar belastte in feite de gemeentelijke begroting, een last die nu zo zwaar weegt dat bezuiningingen (opnieuw) onvermijdelijk zijn.

Een van de argumenten voor de verhuizing was, dat het zwaartepunt van de bevolking inmiddels aan de oostelijke zijde van de Maas lag en de weg naar de bibliotheek dus voor velen minder ver zou worden. Na een moeizame start heeft dit schaap met vijf poten tien jaar later echter niet waargemaakt wat men ervan hoopte. De voorgenomen bezuinigingen zullen het er niet beter op maken. In theorie is het Centre Céramique [CC] goed bereikbaar, maar als men met de bus van Maastricht-West komt, betaalt men voor drie zones en dat tikt aan. De parkeertarieven rijzen de pan uit (een dag studeren kost meer dan € 12) en er is onvoldoende ruimte om fietsen te stallen, nog afgezien van het feit dat de laag gelegen rekken langs de Avenue Céramique vanuit het gebouw niet te zien zijn en men zich wel zal wachten een kwaliteitsfiets daar te stallen. Dat betekent dus uitwijken naar de betaalde en bewaakte stalling aan de noordzijde van het station en met een zware tas boeken een halve kilometer sjouwen naar de bibliotheek (en terug). Is het een wonder dat het bezoekerscijfer gestaag is terug gelopen in de afgelopen jaren. Met alle gevolgen van dien voor het bestaansrecht van dit monstrum?

Ik heb nog altijd heimwee naar de bib in de Nieuwenhofstraat. Goed bereikbaar en een rustige werkomgeving. Ook de voormalige locatie Gemeente-archief had zo iets. Maar wellicht ben ik te romantisch aangelegd wat dit betreft.

[Clio]

Ze zullen toch wel leren van hun fouten

Nee, Olijfje, het enige dat helpt is publieke pressie of de politieke wil. Beide ontbreken in Maastricht.

[Clio]

De essentie van een bibliotheek

Goed bereikbaar en een rustige werkomgeving. Ook de voormalige locatie Gemeente-archief had zo iets. Maar wellicht ben ik te romantisch aangelegd wat dit betreft.

Welnee, je hebt gewoon heimwee naar een locatie waar de betekenis van wat men doet serieus wordt genomen. Wie naar een bibliotheek of een archief gaat, wil studeren, iets leren, en zit soms met heel moeilijk begrijpelijke of moeilijk leesbare teksten te werken. In zo'n ruimte moet je niet gestoord worden door oefenende (amateur)musici in enkele niet geluidsgeïsoleerde (want daar oorspronkelijk nooit voor bedoelde) studiecellen op de derde verdieping, of gepraat in het restaurant op één (zou men zich realiseren dat alles op vier hoog letterlijk te verstaan is?), of 'afgaande' GSM-metjes overal en nergens, of lunchconcerten op de entresol of de begane grond.

Prachtig gebouw hoor, dat Centre Céramique van Jo Coenen, maar hoe kon men het ooit accepteren als 'een bibliotheek'? Alle verdiepingen staan met doorlopende horizontale en verticale vides met elkaar in contact en een flinke regenbui op de glazen daken doet je in elkaar krimpen vanwege het gevoel onbeschermd te zijn tegen de elementen. Ook de keukengeurtjes die vanaf de eerste verdieping opstijgen naar de vierde, maken het leven er niet prettiger op. Nog afgezien van de tijdens de bouw geschrapte airconditioning, waardoor met name de kantoren en de Veldekezaal onverdraaglijk benauwd worden in het warmere seizoen.

Hier is de visie van Huub Smeets de leidende gedachte geweest. Niets ten nadele van het oorspronkelijke plan voor de wijk Céramique: eindelijk een moderne centrumwijk. Maar het vasthouden aan het plan toen het niet meteen financieel haalbaar bleek en dat oplossen door te beknibbelen op de openbare ruimte tussen de bebouwing en op voorzieningen binnen het CC (waarvan bibliotheek en gemeentearchief de dupe werden), is iets dat ik hem - met de beperkte kennis die ik heb - kwalijk neem. Huub Wouters en zijn voorgangers - Habets, Doppler, Goossens, Franquinet en vele anderen, de mannen waarnaar straatnamen werden vernoemd vanwege hun intellectuele prestaties voor Maastricht en hun zorg voor bibliotheek en archief - draaien zich om in hun graf.

[Verwijderde gebruiker]

Welnee, je hebt gewoon heimwee naar een locatie waar de betekenis van wat men doet serieus wordt genomen. Wie naar een bibliotheek of een archief gaat, wil studeren, iets leren, en zit soms met heel moeilijk begrijpelijke of moeilijk leesbare teksten te werken. In zo'n ruimte moet je niet gestoord worden door oefenende (amateur)musici in enkele niet geluidsgeïsoleerde (want daar oorspronkelijk nooit voor bedoelde) studiecellen op de derde verdieping, of gepraat in het restaurant op één (zou men zich realiseren dat alles op vier hoog letterlijk te verstaan is?), of 'afgaande' GSM-metjes overal en nergens, of lunchconcerten op de entresol of de begane grond.

Prachtig gebouw hoor, dat Centre Céramique van Jo Coenen, maar hoe kon men het ooit accepteren als 'een bibliotheek'? Alle verdiepingen staan door doorlopende vides met elkaar in contact en een flinke regenbui op de glazen daken doet je in elkaar krimpen vanwege het gevoel onbeschermd te zijn tegen de elementen. En de keukengeurtjes die vanaf de eerste verdieping opstijgen naar de vierde, maken het leven er ook niet prettiger op. Nog afgezien van de tijdens de bouw geschrapte airconditioning, waardoor met name de kantoren en de Veldekezaal onverdraaglijk worden in het warmere seizoen.

Hier is de visie van Huub Smeets de leidende gedachte geweest. Niets ten nadele van het oorspronkelijke plan voor de wijk Céramique: eindelijk een moderne centrumwijk. Maar het vasthouden aan het plan toen het niet meteen financieel haalbaar bleek en dat op te lossen door te beknibbelen op de openbare ruimte tussen de bebouwing en op voorzieningen binnen het CC (waardoor bibliotheek en gemeentearchief de dupe werden), is iets dat ik hem - met de beperkte kennis die ik heb - kwalijk neem. Huub Wouters en zijn voorgangers - de mannen waarnaar straatnamen werden vernoemd vanwege hun intellectuele prestaties voor Maastricht - draaien zich om in hun graf.

Ben het in deze volledig met je eens.

[Antonius]

Opdrachtgevers zijn ook schuld

Céramique is levenloos en bruist niet.
Erg veel reacties en commentaren werden er los geweekt met Jo Coenen's stelling / vraag die gepubliceerd werd in de kranten.
Er kwam zelfs een vervolg, namelijk vrij vertaald, heeft u suggesties.
Ook daarbij weer heel veel kritiek maar geen echte oplossingen en suggesties.

Maar heel veel mensen vergeten dat stedenbouwkundige en architecten enkel dat mogelijk kunnen maken dat binnen de randvoorwaarden en doelstellingen past van hun opdrachtgevers.
Opdrachtgevers (ABP en anderen) die zich ook nog eens "vet" vergist hadden betreffende de dichtheden en ontwikkeligskosten en bouwprijzen.

Als er een visionair plan gelanceerd wordt, moeten er ook mensen met visie bij betrokken zijn en niet enkel eerzuchtige mensen zoals politici.
De opdrachtgevers bepalen zo veel meer dan de leek weet en/of kent.

Als er al consensus was tussen Supervisor, Ontwerpers en Opdrachtgevers aangaande de programma's van eisen is van dat alles heel veel verwaterd door de extreem lange voorbereidingstijd, bouwtijd en het Maaswater dat voorbij vloeide.
Maar ook daar men enkel buitenlandse architecten heeft uitgenodigd voor het maken van schetsontwerpen en welke men door plaatselijke Maastrichtse bureaus heeft laten uitwerken. (het paste van geen kant bij elkaar)

a) de buitenlandse architecten (Ontwerpers) kenden Maastricht en Wyck niet eens
b) die Ontwerpers waren allemaal met een Post-Moderne oplossing begaan die al achterhaald was
c) die Ontwerpers hebben zich wegens meerdere wijzigingen en aanpassingen overigens ook allemaal afgekeerd van het te realiseren project.
d) de plaatselijke bureaus die voor uitwerking en realisatie fases verantwoordelijk waren stonden natuurlijk onder nog meer en hogere druk van hun Opdrachtgevers en moesten pareren
e) de Gemeente heeft een stenen (onderhoudvrije) woestijn willen hebben en had ook geen enkele eigen bijdrage in oplossingen voor verkeer en parkeren, anders dan een contract af te sluiten met monopolist Qpark.
f) de potentiele klanten, huurders kopers, hebben zich laten verneuken door de makelaars die de opdracht hadden de afzet van woningen te regelen.

Maastricht heeft na het Boschstraat kwartier geen Stedenbouwkundige meer gehad die lang genoeg aangesteld was om het binnen stedelijke weefsel te leren kennen en op te snuiven, zonder aan modieus denken en markt werking ten prooi te vallen.

Opdrachtgevers misbruiken de omstandigheden enkel ten behoeve van hun beoogde winstmarges en wij zitten met het product opgescheept.
Mogelijk ook omdat verantwoordelijke wethouders en schepenen niet capabel zijn bouwplannen te begrijpen en/of te sturen zodanig dat zo'n plan OOk ten goede komt aan de burgers die hen gekozen hebben.
No backbone.
Maar meer nog omdat het partijenstelsel in Maastricht een spel is geworden tot 4 jaar denken inzake overwinningen en niks meer met de inhoud van doen heeft.
De opdrachtgevers van destijds moest men eigenlijk vragen / opleggen verbeteringen te leveren... voor Céramique
Pensioenfonds en eigenlijk uw geld > over motie van wantrouwen gesproken.

mvg

[El Loco]

a) de buitenlandse architecten (Ontwerpers) kenden Maastricht en Wyck niet eens

Ojajôh?

b) die Ontwerpers waren allemaal met een Post-Moderne oplossing begaan die al achterhaald was

Ojajôh?

c) die Ontwerpers hebben zich wegens meerdere wijzigingen en aanpassingen overigens ook allemaal afgekeerd van het te realiseren project.

Ojajôh?

d) de plaatselijke bureaus die voor uitwerking en realisatie fases verantwoordelijk waren stonden natuurlijk onder nog meer en hogere druk van hun Opdrachtgevers en moesten pareren

Ojajôh?

e) de Gemeente heeft een stenen (onderhoudvrije) woestijn willen hebben en had ook geen enkele eigen bijdrage in oplossingen voor verkeer en parkeren, anders dan een contract af te sluiten met monopolist Qpark.

Ojajôh?

f) de potentiele klanten, huurders kopers, hebben zich laten verneuken door de makelaars die de opdracht hadden de afzet van woningen te regelen.

Ojajôh?
Losse flodders, foute aannames, ongefundeerde beschuldigingen, wat motten we hiermee?

[Antonius]

ach, laat ik toch maar eens reageren op El Loco en Clio,
als je a t/m f dan weglaat uit mijn bovenstaande reactie?

dan is mijn eerder geplaatste reactie NET ZO een mening als jullie reacties op dit topic (gestart door SJEF)
en is eveneens "enkel" een mening

beschuldingen is een woord wat jullie introduceerden

wat me fascineert is dat Jo Coenen zelf een kritiek plaatst in dit verband
en daarop komen er onder andere van jullie beiden meningen die de integriteit van Jo Coenen ter discussie stellen
ja heren, ook dat kan men als een beschuldiging zien

mvg
Antonius

[Clio]

Dupliek voor 'Antonius'

ach, laat ik toch maar eens reageren op El Loco en Clio, als je a t/m f dan weglaat uit mijn bovenstaande reactie?

Sorry hoor, maar ik begrijp die zin niet, zoals zo vele andere van 'Antonius'. Waarschijnlijk ligt het gewoon aan slordig en onverzorgd Nederlands. Komma's die punten zouden moeten zijn; witregels waar een zin zou moeten doorlopen; onderkast (kleine letters) waar kapitaal (een hoofdletter) zou moeten staan en daarbij een warrige schrijfstijl zonder feitelijkheden die niet duidelijk maakt wat de auteur precies wil zeggen. Iedereen mag zijn eigen mening hebben, óók 'Antonius', maar die moet dan wel begrijpelijk zijn.

Maar ach, laat ík dan maar eens reageren op de repliek van 'Antonius':

wat [begin van een zin zonder hoofdletter; opm. Clio] me fascineert is dat Jo Coenen zelf een kritiek plaatst in dit verband

Waar heeft Jo Coenen die kritiek dan geplaatst? Niet op deze site. Daar is alleen door Pier een link naar een krantenartikel geplaatst, geschreven door Claire van Dijck van de DDL-stadsredactie Maastricht. In het voorbij gaan geeft Pier zelf nog wat commentaar op die tekst. Inmiddels zijn we dan aanbeland bij een 'citaat' uit de derde hand, waarop 'Antonius' schijnt te reageren.

Zoals onder meer El Loco al aangeeft, is het zeer de vraag of mw. Van Dijck haar gesprek met Jo Coenen woordelijk weergeeft, of dat er wat nuances verloren gegaan zijn tijdens de eindredactie van het artikel. Uit eigen ervaring (jawel, ik heb ook wel eens in de krant gestaan) weet ik, dat men als geïnterviewde zelden de eindtekst onder ogen krijgt. Daarop stáán vertraagt het snelle tempo van een journalistiek proces en maakt ongeliefd, als inzage al niet categorisch geweigerd wordt. Het feit dat mw. Van Dijck de tekst tussen aanhalingstekens opvoert, is geen garantie voor een woordelijke weergave.

(...) en daarop komen er onder andere van jullie beiden meningen die de integriteit van Jo Coenen ter discussie stellen.

Ik daag u uit om dat aan te tonen. Nergens is door El Loco of mijzelf de integriteit van Coenen ter discussie gesteld. El Loco is bovendien vol lof voor de 'dirigent' van het project Céramique:

Er zijn niet veel architecten in Nederland die een complete wijk, min of meer van scratch, kunnen ontwerpen. Coenen kan dat wel en heeft dat bewezen. Wat hij er zelf ook van zegt!

De laatste zin verwijst naar het 'citaat' bij mevrouw Van Dijck. 'Citaat' tussen aanhalingstekens, omdat zoals El Loco terecht stelt, niet na te gaan valt of Coenen zich inderdaad letterlijk zo heeft geuit, c.q. het citaat niet uit zijn verband is gerukt.

Wat mijzelf betreft: ik heb mijn bijdragen in deze discussie/thread nog eens doorgelopen en geen enkele negatieve opmerking inzake de integriteit [= rechtschapenheid, morele betrouwbaarheid] van de architect kunnen vinden. Afgezien daarvan richt mijn kritiek ten aanzien van een aantal minpunten van de totale wijk Céramique zich op de opdrachtgever, namelijk de gemeente(raad) Maastricht en de 'projectleider' namens de gemeente, de heer Huub Smeets. Zij betreft vooral de ruimtelijke beknibbeling, waardoor de oorspronkelijke ruime opzet verworden is tot relatief smalle zijstraten met hoge gevelwanden en weggegumd groen: een Amsterdamse 'Pijp' in de wording.

Ten aanzien van de interne vormgeving van het Centre Céramique [CC] ben ik ervaringsdeskundige. Ik heb de planningsfase en de bouw van het CC na 1996 van dichtbij meegemaakt en ben daarna nog jaren geconfronteerd met de interne praktische problemen van de diensten Stadsbibliotheek en Stadsarchief. Ik weet waarover ik praat als ik spreek over de feilen van het concept als bibliotheek- en archiefgebouw.
Ik ben dan ook kritisch ten aanzien van het ontwerp van Coenen wanneer het pand als biblioheek etc. wordt 'verkocht'. Voor die functie is het in hoge mate ongeschikt. De vraag is natuurlijk wat de eisen waren die de opdrachtgever stelde aan de architect. In dit specifieke geval is mij bekend dat de heer Smeets opteerde voor een multifunctioneel gebouw en niet zozeer voor een bibliotheek annex archief in de ware zin van het woord. Het is jammer dat deze visie prevaleerde. Een en ander doet echter niets af aan de integriteit van de architect, en overigens ook niet aan die van de heer Smeets.

Lezen is moeilijk en het gebruik van woorden zoals 'integriteit' ook. Een woordenboek wil wel eens helpen.

P.S. Wat mij betreft is deze discussie nu gesloten, zij het niet deze thread.