Kerkelijke beeldhouwers: atelier J.W. Ramakers.

[J.W. Ramakers en Zonen]

Ik vermoed dat het voor onze vragensteller oud nieuws is, maar het blijkt dat het archief van het bisdom jaren geleden in het bezit is gekomen van een grote stapel ontwerptekeningen, afkomstig van het opgeheven Atelier J.W. Ramakers. Zij worden beheerd door drs. M. Bohnen, archivaris van het bisdom. E-mail: m.bohnen@bisdom-roermond.nl

De tekeningen verkeren in goede staat maar hebben als handicap dat er vaak niet op vermeld staat waar het object dat wordt weergegeven uiteindelijk geplaatst is. Hier ligt een mooi onderzoeksveld braak.

Ik heb de stellige indruk dat er met de voorhanden bestanden van Joep Jansen (onze vragensteller), het bisdom en de gegevens van de vml. Stichting Kerkelijk Kunstbezit in Nederland (nu bij het Catharijnenconvent in Utrecht) toch wel een aantal tekeningen direct of indirect zouden kunnen worde,n thuisgebracht. Misschien een mooi onderwerp voor een student van MU afd. Cultuurwetenschappen.

Beste Ingrid,

Ik ben me bewust van het bestaan van deze tekeningen. Deze zijn inderdaad afkomstig uit het atelier van mijn voorvaderen. Ik heb indertijd deze tekeningen gekopieerd.
Ik heb deze toen ook ondergebracht bij het SKKN. Ik had goede contacten daar. Tot de sluiting. Ik werk nog altijd nauw samen met een van de oud-medewerkers.

Ik heb inderdaad ook een groot aantal gegevens over Atelier Ramakers afgestaan omdat ik vind dat ik niet alles voor mezelf mag houden. Maar ze hebben niet de complete versie. Het materiaal is behoorlijk aangewassen. Ik heb zelf 7 jaar onderzoek gedaan naar de werken van atelier Ramakers. En ik ben er nog steeds mee bezig. Maar er zijn mensen die er meer dan 40 jaar bezig zijn geweest. Bijvoorbeeld Professor Dr. Arthur Schrijnemakers (geb. 191. Hij had ook direct contact met de laaste telg van het beeldhouwers geslacht Ramakers (1798-1982). Ik heb deze man, Louis Ramakers (1900-1982)), de broer van mijn oma, helaas niet gekend. Hij overleed immers voor ik mij bewust was van het bestaan van het atelier. Dat kwam pas vele jaren na zijn overlijden. Ik was nog te jong.

[Ingrid M.H.Evers]

Tekeningenarchief Atelier J.W. Ramakers (Geleen)

Ik vermoed dat het voor onze vragensteller oud nieuws is, maar het blijkt dat het archief van het bisdom jaren geleden in het bezit is gekomen van een grote stapel ontwerptekeningen, afkomstig van het opgeheven Atelier J.W. Ramakers. Zij worden beheerd door drs. M. Bohnen, archivaris van het bisdom. E-mail: m.bohnen@bisdom-roermond.nl

De tekeningen verkeren in goede staat maar hebben als handicap dat er vaak niet op vermeld staat waar het object dat wordt weergegeven uiteindelijk geplaatst is. Hier ligt een mooi onderzoeksveld braak.

Ik heb de stellige indruk dat er met de voorhanden bestanden van Joep Jansen (onze vragensteller), het bisdom en de gegevens van de vml. Stichting Kerkelijk Kunstbezit in Nederland (nu bij het Catharijnenconvent in Utrecht) toch wel een aantal tekeningen direct of indirect zouden kunnen worden thuisgebracht. Misschien een mooi onderwerp voor een student van MU afd. Cultuurwetenschappen.

[Ingrid M.H.Evers]

Op die site staan nu ruim 2.000 foto's, maar er zijn er ruim 40.000 beschreven. Ik heb even gekeken, maar interieurfoto's van Calvarienberg, Nieuwenhof en Heugem niet gevonden.

[J.W. Ramakers en Zonen]

Wat betreft de Nieuwenhof: dit tehuis heeft tot 1980 nog gefunctioneerd. Het pand is daarna gekocht door de Universiteit Maastricht, die er na verbouwing in 1981 haar rechtenfaculteit vestigde. Geen idee wat er met het meubilair is gebeurd, maar misschien dat UM / MU dat nog weet?

Wat betreft Calvariënberg: de kapel is al jaren geleden onttakeld. Meubilair? Momenteel heeft de Stichting Vivre het complex in eigendom.

Van de kapel van Calvariënberg bestaan mooie interieurfoto's, zoals er een is afgedrukt in Het Burgerlijk Armbestuur, twee eeuwen zorg voor armen, zieken en ouderen in Maastricht, 1796-1996, (Vierkant Maastricht, 26), blz. 91.

PS. Voor scans moet je andere MO-ers maar eens lief aankijken. Daar ben ik momenteel niet op ingericht.

Staan deze fotos de site van het RHCL?

[J.W. Ramakers en Zonen]

Wat betreft de Nieuwenhof: dit tehuis heeft tot 1980 nog gefunctioneerd. Het pand is daarna gekocht door de Universiteit Maastricht, die er na verbouwing in 1981 haar rechtenfaculteit vestigde. Geen idee wat er met het meubilair is gebeurd, maar misschien dat UM / MU dat nog weet?

Wat betreft Calvariënberg: de kapel is al jaren geleden onttakeld. Meubilair? Momenteel heeft de Stichting Vivre het complex in eigendom.

Van de kapel van Calvariënberg bestaan mooie interieurfoto's, zoals er een is afgedrukt in Het Burgerlijk Armbestuur, twee eeuwen zorg voor armen, zieken en ouderen in Maastricht, 1796-1996, (Vierkant Maastricht, 26), blz. 91.

PS. Voor scans moet je andere MO-ers maar eens lief aankijken. Daar ben ik momenteel niet op ingericht.

Ik vind dat je me al erg mooi geholpen hebt!! Ik ben benieuwd als M.O.-ers dit lezen wie mij helpen wil...

[Ingrid M.H.Evers]

Lotgevallen meubilair

Wat betreft de Nieuwenhof: dit tehuis heeft tot 1980 nog gefunctioneerd. Het pand is daarna gekocht door de Universiteit Maastricht, die er na verbouwing in 1981 haar rechtenfaculteit vestigde. Geen idee wat er met het meubilair is gebeurd, maar misschien dat UM / MU dat nog weet?

Wat betreft Calvariënberg: de kapel is al jaren geleden onttakeld. Meubilair? Momenteel heeft de Stichting Vivre het complex in eigendom.

Van de kapel van Calvariënberg bestaan mooie interieurfoto's, zoals er een is afgedrukt in Het Burgerlijk Armbestuur, twee eeuwen zorg voor armen, zieken en ouderen in Maastricht, 1796-1996, (Vierkant Maastricht, 26), blz. 91.

PS. Voor scans moet je andere MO-ers maar eens lief aankijken. Daar ben ik momenteel niet op ingericht.

[J.W. Ramakers en Zonen]

De parochie beschikte over een laatmiddeleeuws Christuscorpus, dat naar verluidt ooit eigendom was geweest van de St.-Servaaskerk en nu in Heugem buiten tegen de kerk hing. Men besloot het in de kerk als een Triomfkruis op te hangen, maar het kruishout moest eerst vervangen worden.

In 1903 vervaardigden 'de gebroeders Ramaekers uit Geleen voor het corpus een nieuw kruishout.'

Literatuur:
A.H. Jenniskens, Heugem, klein dorp in een grote wereld, (Maastricht Silhouet, 66), Maastricht 2008, blz. 57. Een foto van het neogotische kruis met corpus op blz. 59.

Beste Ingrid, ik wist van het triomfkruis maar maar niks over de corpus. De kerk heeft 150 gulden betaald voor het kruis.

Wederom hartelijk dank!!
Joep.

[Ingrid M.H.Evers]

Heugem, St.-Michaelkerk

De parochie beschikte over een laatmiddeleeuws Christuscorpus, dat naar verluidt ooit eigendom was geweest van de St.-Servaaskerk en nu in Heugem buiten tegen de kerk hing, op het kerkhof. Men besloot het in de kerk als een Triomfkruis op te hangen, maar het kruishout moest eerst vervangen worden.

In 1903 vervaardigden 'de gebroeders Ramaekers uit Geleen voor het corpus een nieuw kruishout.'

Literatuur:
A.H. Jenniskens, Heugem, klein dorp in een grote wereld, (Maastricht Silhouet, 66), Maastricht 2008, blz. 57. Een foto van het neogotische kruis met corpus op blz. 59.

[J.W. Ramakers en Zonen]

In 1902 heeft een grote verbouwing van de ziekenhuis plaats. Daarna concentreert men zich op het interieur van de kapel. Als het schilderwerk klaar is gaat men verder met een nieuwe inrichting:

'De altaren, biechtstoelen, banken en kerkstoelen werden geleverd door de firma Ramakers uit Geleen.'

Omdat moeder overste er zo van onder de indruk is, worden er kopieën besteld van Jan Rozier's kruisweg in de kerk van Lanaken. Die zullen worden uitgevoerd door de kunstschilder Charles Beyaert, kunstschilder te Brugge, met zes ateliermedewerkers. Nadat Rozier ze heeft gekeurd, worden de panelen opgestuurd naar Calvariënberg:

'Daar werden ze in de door het atelier Ramakers vervaardigde lijsten geplaatst en in de kapel opgehangen. De totsale kosten [dus inclusief het kopiëren etc.] bedroegen ƒ 3.072.'

Literatuur:
J. Luijten en F. Roebroeks, Calvariënberg, (Maastrichts Silhouet, 26), Maastricht 1988, pp. 23 en 25. Op pagina 24 een foto van een van de door Ramakers vervaardigde biechtstoelen.

Je bent in grootse doen! Bestaat dit alles nog?

[J.W. Ramakers en Zonen]

Ik ben systematisch de Silhouetreeks aan het doornemen. Misschien dat er nog iets nieuws in zit?

* J.P.L.G. Offermans, De Nieuwenhof, (Maastrichts Silhouet, 23), Maastricht 1991, p. 44:

'Er wordt offerte voor een nieuw altaar gevraagd bij Jan Willem Ramaekers, beeldhouwer te Geleen, een man die zijn vak verstaat en die bllijke prijzen berekent zodat hij "ook deswegen zeer aanbevelenswaardig is", zoals in de regentenvergadering zuinigjes wordt opgemerkt. Hij maakt voor ƒ 1.335 een altaar en twee preekstoelen, van droog en zuiver eikenhout, met een tombeau (voet) van Franse steen. Het wordt geplaatst op 4 september 1874.'

sprakeloos... Nooit van gehoord...geweldig, weer een nieuwe...

[Ingrid M.H.Evers]

Calvariënberg

In 1902 heeft een grote verbouwing van de ziekenhuis plaats. Daarna concentreert men zich op het interieur van de kapel. Als het schilderwerk klaar is gaat men verder met een nieuwe inrichting:

'De altaren, biechtstoelen, banken en kerkstoelen werden geleverd door de firma Ramakers uit Geleen.'

Omdat moeder overste er zo van onder de indruk is, worden er kopieën besteld van Jan Rozier's kruisweg in de kerk van Lanaken. Die zullen worden uitgevoerd door de kunstschilder Charles Beyaert, kunstschilder te Brugge, met zes ateliermedewerkers. Nadat Rozier ze heeft gekeurd, worden de panelen opgestuurd naar Calvariënberg:

'Daar werden ze in de door het atelier Ramakers vervaardigde lijsten geplaatst en in de kapel opgehangen. De totale kosten [dus inclusief het kopiëren etc.] bedroegen ƒ 3.072.'

Literatuur:
J. Luijten en F. Roebroeks, Calvariënberg, (Maastrichts Silhouet, 26), Maastricht 1988, pp. 23 en 25. Op pagina 24 een foto van een van de door Ramakers vervaardigde biechtstoelen.

[Ingrid M.H.Evers]

Nieuwenhof

* J.P.L.G. Offermans, De Nieuwenhof, (Maastrichts Silhouet, 23), Maastricht 1991, p. 44:

'Er wordt offerte voor een nieuw altaar gevraagd bij Jan Willem Ramaekers, beeldhouwer te Geleen, een man die zijn vak verstaat en die bllijke prijzen berekent zodat hij "ook deswegen zeer aanbevelenswaardig is", zoals in de regentenvergadering zuinigjes wordt opgemerkt. Hij maakt voor ƒ 1.335 een altaar en twee preekstoelen, van droog en zuiver eikenhout, met een tombeau (voet) van Franse steen. Het wordt geplaatst op 4 september 1874.'

[J.W. Ramakers en Zonen]

Mogelijk is het al bekend, maar in 1894 kreeg de Walburga (1866, arch. Weber) nieuwe biechtstoelen. Deze werden vervaardigd door de firma Ramakers uit Geleen.

Literatuur:
W. Mes, J. Snackers en W. Veldman, Amby, (Maastrichts Silhouet, 47), Maastricht 1998, 19.

(Over de zaken van Severen heb ik een vraag uitstaan bij de archivaris).

Beste Ingrid,

Betreffende de biechtstoelen in de Walburga. Dit is helemaal nieuw voor mij. Geweldig! Hartelijk dank! Ik ben benieuwd wat bij Severen nog allemaal "boven komt drijven"...

[Ingrid M.H.Evers]

Amby-Maastricht, Walburgakerk

Mogelijk is het al bekend, maar in 1894 kreeg de Walburga (1866, arch. Weber) nieuwe biechtstoelen. Deze werden vervaardigd door de firma Ramakers uit Geleen.

Literatuur:
W. Mes, J. Snackers en W. Veldman, Amby, (Maastrichts Silhouet, 47), Maastricht 1998, 19.

(Over de zaken van Severen heb ik een vraag uitstaan bij de archivaris).

[J.W. Ramakers en Zonen]

ceansteen = Caensteen, een kalksteensoort afkomstig uit de regio van het Franse Caen?

prachtige aanvulling Ingrid!! Jij zet duidelijk de puntjes op de "i"... Ik wist dit niet. Met veel interesse heb ik het structuur enzovoorts van Caensteen doorgenomen!

Nogmaals een geweldige aanvulling! Dank!
Joep