Een voor allen, allen voor een?
Ik ben Tedje nog een antwoord schuldig op zijn eerste posting (de tweede is niet relevant voor mijn bezwaren). Het is misschien wel goed eens even naar voren te halen wat er zo allemaal valt onder 'biometrische gegevens'. Dat is hier tamelijk volledig uitgelegd. Verdere definities zijn hier te vinden.
Tedje poneert de stelling dat - ook al beschikt de overheid over bepaalde biometrische gegevens van mij (tot nu toe een aantal vingerafdrukken), deze daar eigenlijk helemaal niets mee kan. Voor de argumentatie verwijs ik u naar boven.
Dat moge zo zijn, maar dan doet zich de vraag op: Waarom moet de overheid die dan bezitten? Volgens Tedje is het gewoon een doorgeschoten veiligheidsillusie waar onze volksvertegenwoordiging zich onkundig en blindelings aan heeft geconformeerd.
Edoch, nu de afname van die gegevens een feit is, bestaat er dus ergens potentieel een databank met die gegevens. Tedje is van mening dat de tijdwinst en mankracht voor de politie - door het beschikken over een adequate (vingerafdrukken)databank - van dien aard is, dat deze het bestaan van een dergelijke opslag van gegevens rechtvaardigt. Het spaart immers tijd en geld als de dader via die databank gemakkelijk kan worden gevonden, vooropgesteld dat zijn vingerafdrukken in die database zitten, c.q. dat hij vingerafdrukken heeft achtergelaten (inbrekers kijken ook naar NCSI en zo). Ik denk dat Tedje spreekt vanuit de praktijk: hij zit vast bij de politie, het openbaar ministerie of in de advocatuur.
Maar waarom zouden 16 miljoen inwoners (kinderen onder de tien uitgezonderd?) hun biometrische gegevens moeten afgeven voor de oplossing van misdrijven en overtredingen die ook op andere wijze kunnen worden opgelost, ook al kost het meer geld en leidt het niet altijd tot resultaat? Hoe groot is het percentage aan foute herkenningen in die database? (Nog altijd te groot om geaccepteerd te worden). Hoe groot is de Nederlandse misdadige gemeenschap ten opzichte van die nationale groep? En hoe groot is de kans dat de betreffende gebeurtenis in gang is gezet door juist iemand buiten die Nederlandse gemeenschap? En weegt dat alles dan op tegen het prijsgeven van persoonlijke, fysiek verifieerbare gegevens? (In dit verband is het wel instructief kennis te nemen van dit rapport; voor het rapport klik de download aan).
Ik ben Tedje nog een antwoord schuldig op zijn eerste posting (de tweede is niet relevant voor mijn bezwaren). Het is misschien wel goed eens even naar voren te halen wat er zo allemaal valt onder 'biometrische gegevens'. Dat is hier tamelijk volledig uitgelegd. Verdere definities zijn hier te vinden.
Tedje poneert de stelling dat - ook al beschikt de overheid over bepaalde biometrische gegevens van mij (tot nu toe een aantal vingerafdrukken), deze daar eigenlijk helemaal niets mee kan. Voor de argumentatie verwijs ik u naar boven.
Dat moge zo zijn, maar dan doet zich de vraag op: Waarom moet de overheid die dan bezitten? Volgens Tedje is het gewoon een doorgeschoten veiligheidsillusie waar onze volksvertegenwoordiging zich onkundig en blindelings aan heeft geconformeerd.
Edoch, nu de afname van die gegevens een feit is, bestaat er dus ergens potentieel een databank met die gegevens. Tedje is van mening dat de tijdwinst en mankracht voor de politie - door het beschikken over een adequate (vingerafdrukken)databank - van dien aard is, dat deze het bestaan van een dergelijke opslag van gegevens rechtvaardigt. Het spaart immers tijd en geld als de dader via die databank gemakkelijk kan worden gevonden, vooropgesteld dat zijn vingerafdrukken in die database zitten, c.q. dat hij vingerafdrukken heeft achtergelaten (inbrekers kijken ook naar NCSI en zo). Ik denk dat Tedje spreekt vanuit de praktijk: hij zit vast bij de politie, het openbaar ministerie of in de advocatuur.
Maar waarom zouden 16 miljoen inwoners (kinderen onder de tien uitgezonderd?) hun biometrische gegevens moeten afgeven voor de oplossing van misdrijven en overtredingen die ook op andere wijze kunnen worden opgelost, ook al kost het meer geld en leidt het niet altijd tot resultaat? Hoe groot is het percentage aan foute herkenningen in die database? (Nog altijd te groot om geaccepteerd te worden). Hoe groot is de Nederlandse misdadige gemeenschap ten opzichte van die nationale groep? En hoe groot is de kans dat de betreffende gebeurtenis in gang is gezet door juist iemand buiten die Nederlandse gemeenschap? En weegt dat alles dan op tegen het prijsgeven van persoonlijke, fysiek verifieerbare gegevens? (In dit verband is het wel instructief kennis te nemen van dit rapport; voor het rapport klik de download aan).
Opmerking