Indien dit uw eerste bezoek is, vergeet dan niet de FAQ te lezen door op de bovenstaande verwijzing te klikken. U dient zich te registreren voordat u kunt gaan posten. Klik op de registreer verwijzing hierboven om te vervolgen. Om te beginnen met het tonen van de berichten selecteert u het forumdeel welke u wil gaan bezoeken middels gebruikmaking van de onderstaande selectie.
Ter info:
Mocht er zich onverhoopt een probleem en/of fout voordoen tijdens uw aanmelding, meldt deze dan aub. aan ons (door op de onderstaande gekleurde tekst te klikken).
Wij zullen u dan via email contacteren en zorg dragen voor uw aanmelding zodat u gebruik kunt maken van het forum! Registreren lukt niet, ik kan mij niet aanmelden!
Aankondiging
Sluiten
Financiële situatie van ons forum (april 2025)
Beste lezers, volgers en leden van MestreechOnline,
Tijdens de vergadering van 9 april 2025 hebben wij als stichtingsbestuur van MestreechOnline helaas weer moeten vaststellen dat de financiële situatie van ons forum verre van rooskleurig is.
We hebben eerder, in september 2021, een soortgelijk bericht de wereld ingestuurd.
In 2021 konden wij een crisis afwenden door ruimhartige donaties van leden en sympathisanten.
Voor de exploitatie en het online houden van ons forum was rond de € 300,- per jaar nodig.
Inmiddels - en dat zal niemand verbazen - zijn alle prijzen en rekeningen drastisch gestegen.
Om ons forum anno 2025 in de lucht te houden hebben we minstens € 650,- per jaar nodig en dan is het nog passen en meten.
In de komende jaren zullen de exploitatiekosten waarschijnlijk alleen maar oplopen.
Gelet op onze huidige financiële positie kunnen wij t/m september 2025 aan onze betalingsverplichtingen voldoen.
Tot nu toe hebben wij als stichting sponsoring en/of reclame van ons forum afgewezen.
Dit is overigens altijd in overleg geweest met de leden.
In 2024 zijn we wel een samenwerkingsverband aangegaan met De Nieuwe Ster.
Dit heeft ons enige financiële ruimte gegeven, maar dit samenwerkingsverband is inmiddels weer beëindigd.
Concreet betekent dit, dat onze data vanaf september 2025 niet meer online opvraagbaar zijn en dat feitelijk het forum MestreechOnline moet stoppen.
Uiteraard is dit niet wat wij willen!
Om ons forum voort te zetten zullen wij, vier jaar later, helaas weer een beroep moeten doen op donaties van leden, lezers en volgers.
Iedere donatie is uiteraard welkom, dit kan eenmalig, jaarlijks of maandelijks.
Enkele leden doneren tot op de dag van vandaag maandelijks (automatisch) een klein bedrag, laten we zeggen een kopje koffie per maand, dit waarderen wij enorm.
In de tussentijd gaan we als bestuur uiteraard ook op zoek naar wellicht een oplossing, zodat we hopelijk niet jaarlijks deze boodschap moeten verkondigen.
Uiteraard staan we ook open voor andere ideeën.
Los daarvan zijn wij als bestuur, dat nu uit 4 leden bestaat, op zoek naar uitbreiding en frisse impulsen.
Dus als u interesse heeft horen wij dit graag.
Als u wilt doneren kan dat via bankrekening (IBAN): NL73 ABNA 0615 0242 54 o.n.v. Stichting MestreechOnline Maastricht.
Als u een donatie wenst te doen en reeds een geregistreerd lid bent van MestreechOnline, kunt u uw gebruikersnaam, indien u dat wenst, vermelden bij de overschrijving.
U krijgt dan bij uw avatar de toevoeging “Vriend van M.O.” vermeld.
Hallo voor een nieuw item op mijn website 'hondenkarren in Maastricht' zoek ik foto's en tekst hierover. Ik heb één artikel kunnen vinden in het boek van 'De Limburger' Maastricht anno 1900, heef tiemand wat voor me.
Zie: Ach Lieve Tijd, Twintig eeuwen Maastricht, de Maastrichtenaren en hun handel (nummer 4), pag. 95.
Een foto met tekst dat de laatste trekhond werd gekeurd in 1956. Ik wist niet eens dat daar een keuring voor bestond! Mocht ik nog iets tegenkomen, dan meld ik het wel.
Piet van Kempen schreef drie boekjes: de calepin van Oud Sint Pieter I, II en III (1975-1982-1989).
Maastricht, Stichting uniformencomité Harmonie Sint Pieter.
Deze drie deeltjes zijn nog volop verkrijgbaar bij het modern antiquariaat.
De Calepin Van Oud Sint Pieter-I.
En er bestaan twee boekjes: Sint Pieter in oude ansichten (1 en 2).
Misschien dat in die twee boekjes ook oude foto's staan van boeren of boerinnen met hondenkarren.
In het Belasting & Douane Museum te Rotterdam vinden we onderstaand schilderij.
Melkmeisje met hondenkar wordt gecontroleerd door de veldwachter.
Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur. Thomas More
Omdat niet iedereen een abonnement heeft op de digitale versie van De Limburger, volgt het bewuste artikel nu integraal.
Een hondenleven
Toevallige samenloop van omstandigheden.
Ik zit aan tafel in de huiskamer, blader door wat tijdschriften en mijn oog valt op een oude foto.
Een plaatje in zwart-wit, een mensenleven geleden geschoten vlakbij de plek waar ik opgroeide.
Ik zie een hond van onbestemd ras voor een kar die - zo te zien - volgeladen is met groenten.
De hond ziet er goed uit.
Stevig, weldoorvoed.
Ik kijk even naar de plek waar mijn eigen honden liggen.
Languit op hun kussen, de ogen dicht, nog net niet snurkend, tevreden uitbuikend na een voedzame maaltijd.
Zij hebben, bedenk ik, nog nooit van hun leven iets getrokken.
Misschien een keer een gekke bek......
De tijden zijn veranderd.
Roermond.
Tengevolge van de groote hitte viel gisteren-namiddag een hond, gespannen voor een karretje, op den Kapellerlaan dood neder.
Dit heeft ook reeds op den Venloosche Weg plaats gehad.
Wij raden de geleiders van honden aan, toch vooral de wagens niet zwaar te beladen en te zorgen dat den beesten bijtijds versch drinkwater worde voorgezet.
(Uit de Maas- en Roerbode, dinsdag 23 augustus 1892)
Wat is een hondenleven?
In het huidige spraakgebruik staat ‘hondenleven’ voor een onaangenaam, zwaar leven, zoals ook een hondenbaan onaangenaam en zwaar is.
Waaruit maar weer eens blijkt dat onze taal nogal eens achter de feiten aanloopt.
De meeste honden - akelige uitzonderingen zijn er altijd, net als dierenasiels - hebben geen hondenleven meer, eerder een luizenleven.
Ze worden goed verzorgd, niet zelden tot en met verwend, soms (dat is dan weer de keerzijde) nog net niet doodgeknuffeld.
Maastricht, 4 maart.
Heden morgen werd door de politie huiszoeking gedaan bij den socialist God in de Smedenstraat en daar werd gevonden... het vel, geheel versch afgedaan van een jongen fikshond, benevens een ijzeren ketel met den inhoud van het vleesch geheel tot ‘jus’ verkookt.
Op de vraag der politie, waar hij aan den hond was gekomen, gaf hij voor dezen van iemand te hebben ontvangen, doch wist geen naam te geven.
Het vel, alsmede de ketel met den inhoud, werd door de politie in beslag genomen en naar het politiebureau overgebracht.
Wie dus sedert een paar dagen een dergelijken hond mist, kan zich aan genoemd politiebureau gaan overtuigen.
[Uit De Zuid-Limburger, zaterdag 5 maart 1898]
Er werd vroeger anders met honden omgegaan dan nu.
Wat vaak wel - denk aan kettinghonden, hondengevechten - maar lang niet altijd wil zeggen dat de dieren het vroeger ook slechter hadden.
Een hond tot eten verwerken is natuurlijk niet politiek correct, in ieder geval niet in Limburg en directe omgeving, maar een hond voor zijn eten laten werken is helemaal niet verkeerd.
De meeste honden gaan vandaag de dag gebukt onder een tekort aan beweging.
Ze kunnen hun energie niet kwijt, worden vet en lusteloos.
Dat zou je het hondenleven - in de negatieve betekenis - anno 2009 kunnen noemen.
Ell-Hunsel, 21 mei.
Dat honden tot allerlei doeleinden kunnen gebezigd worden, waren wij deezer dagen weder in gelegenheid te kunnen opmerken.
De landbouwer H.C. alhier bezit een hond, die buiten zijne gewone diensten tevens de functie verricht van moeder-zwijn.
Hij zoogt namelijk trouw een big met wiens opvoeding men hem belast heeft.
Toen men zag dat een zeug van genoemden H.C. in de onmogelijkheid was hare talrijke jongen alle behoorlijk te voeden, beroofde men de hond van zijn eigen kroost en gaf hem ter verzorging een der jongen van het varken, dat zich tot hieraan onder de hoede en verpleging van zijn verzorger zeer wel bevindt.
(Uit De Nieuwe Koerier, zaterdag 22 mei 1897).
Wat ik al zei: men ging vroeger anders met honden om dan nu.
Bovenstaand bericht had - vergezeld van een vertederende foto - ook anno nu de voorpagina’s van de kranten wel gehaald.
Alleen zouden zich nu veel meer mensen, net als ik, de vraag hebben gesteld: allemaal heel leuk en aardig, maar wat is er gebeurd met dat ‘eigen kroost’ van die hond?
Hallo mensen, ik wil even mijn waardering uitspreken aan jullie. De reactie waren geweldig en ook zeer bruikbaar, maandag naar Selexcys geweest, helaas was 'ach lieve tijd' niet meer voorhanden, wel een boekje gekocht '20 eeuwen Maastricht' zo was ik tenminste niet voor niets in de stad (door mij steevast Mestreech genoemd) geweest.
Op dinsdag maar naar de site van Waanders en deze online besteld. Vrijdag was het boek binnen, schitterend naslagwerk over Maastricht met geweldige foto's dus zo zie je maar.
Ik ben dit weekend onder de pannen. Bedankt..
En oh ja bedankt Sjef en Caesar, had ik al gezien in de papieren uitgave. Ik heb me meteen aangemeld bij de digitale versie is handig om eea op te slaan, dus weer een goede tip.
Het grappige is dat je opeens op zoek gaat naar een relatie tussen honden en Maastricht. Een thema waar je niet zomaar opkomt. Natuurlijk heb je de Hondstraat, daar zou je ook alweer wat over kunnen vertellen. Zal vast ergens op deze site staan (ik heb nog niet verder gekeken).
Waar ik wel nog langs kwam in de Historische Encyclopedie Maastricht van Ubachs en Evers is de functie van vilder. Ik citeer: 'Oneerlijk beroep niet vallend onder enig ambacht (...). De stadsvilder moest de dolle honden dood slaan. Mensen die door een dolle hond gebeten waren, moest hij in de Maas onderdompelen volgens raadverdrag (4 september 1641). In 1735 kreeg hij jaarlijks vier karren kolen als vergoeding voor het opruimen van dode katten en honden'.
Kwam nog een foto tegen van een hondenkar in het net uitgegeven boek over de begraafplaats in Margraten: 'Van Boerenakker tot Soldatenkerkhof'. Pagina 141. Niet direct Maastricht, maar toch.
Nog meer over (trek)honden in de Historische Encyclopedie Maastricht
gemeentereiniging. In de negentiende eeuw moest elke inwoner zijn deel van de straat schoonhouden, voor de helft met een overbuur of geheel als er geen overbuur was. Op woensdag en zaterdag moest geveegd worden na besproeiing met water; schrobben was verboden. De dienstbode veegde het vuil in hoopjes midden op straat, waarna de gemeente het verwijderde. Tot 1887 gebeurde dit met hondenkarren. Een politieagent kondigde met een bel voor elke straat de veegtijd aan.
Wallacefontein, (genoemd naar de Engelsman Richard Wallace):gietijzeren drinkfonteinen voor mens en dier (1872), bestaande uit een fonteintje spuitend in een dubbele drinkbak, een hoge, grote voor paarden en een lage, kleine voor honden. Het initiatief van Wallace vond overal ter wereld navolging. Een Wallacefontein is in 1907 op de Boschstraat bij de Sint-Matthijskerk opgericht door de Bond tegen Dierenkwelling, en bij de klok in de Stationstraat te Wyck; de laatste werd gerestaureerd 1988.
Wolder telde in 1750 11 boerderijen, 45 huizen, 9 karren, 19 hondenkarren en 66 paarden.
Oorspronkelijk geplaatst door burgemeesterBekijk bericht
Het grappige is dat je opeens op zoek gaat naar een relatie tussen honden en Maastricht. (...) Natuurlijk heb je de Hondstraat, daar zou je ook alweer wat over kunnen vertellen.
De Hondstraat werd genoemd naar een uithangbord 'In de Hond'. Andere 'hondse' etablissementen: Hotel In de Hazewind, idem de Windhond.
Er zullen zeker gevelstenen met afbeeldingen van honden te vinden zijn. (Zie hiervoor het recente gevelstenenboek van Jef Bartelet, of het oudere van Servé Minis).
Opmerking