Groet Mestreechs Museum Plan

[El Loco]

Op excursie voor het GMMP: Luik, Grand Curtius

Luik dus. De stad waar sommige Maastrichtenaren tegenop kijken (de grote zusterstad stroomopwaarts, waar alles nèt iets grootstedelijker oogt) en soms ook wel stiekem op neer kijken (de stad die al jaren economisch in het slop zit, waar ze een groot deel van het glorieuze verleden vakkundig om zeep geholpen hebben).

Een paar jaar geleden nog sloot het Luikse gemeentebestuur een aantal musea vanwege een dreigend faillisement. Nou mensen, ik kan jullie vertellen: die tijden zijn voorbij. Sinds 2009 heeft Luik het Grand Curtius en daarmee het gedroomde museum van kunst en geschiedenis. Een stijlvol, modern ingericht museum, dat je eerder in Brussel of Amsterdam zou verwachten, met een rijkdom aan collecties die de vergelijking met de grote Europese museumcollecties aan kan, waar je met gemak een dag kunt ronddwalen, en waar ik in elk geval graag nog een keer naar terug ga (ook al omdat de batterij van mijn fototoestel halverwege leeg was...).


Hôtel Curtius - Hôtel Hayme de Bomal - entree/binnenplaats - uitzicht op St-Barthélemy vanuit het museum

Het Grand Curtius heet niet voor niks zo. Het is een groot museumcomplex, dat een heel bouwblok naast de Saint-Barthélemykerk inneemt. Het bestaat uit een viertal historische gebouwen: het Hôtel Curtius (het bekendste gebouw van de Maaslandse Renaissance), het Hôtel Hayme de Bomal (waar Napoleon diverse malen logeerde), het Hôtel Brahy en Maison de Wilde. Deze typisch Luikse hôtels zijn met elkaar verbonden door slimme nieuwbouw. Ertussen liggen enkele fraai ingerichte binnenhoven.

De collectie van het Grand Curtius is ontstaan door het samenvoegen van maar liefst 5 musea en is daardoor van een overweldigende rijkdom en diversiteit. De afzonderlijke collecties zijn deels nog wel te herkennen, met name de wapencollectie van het voormalige Musée des Armes en de glascollectie van Musée des Verres. De collectie van het Musée d'Art religieux et d'Art mosan is samengevoegd met die van het oude Musée Curtius (Musées d'Archéologie et d'Arts décoratifs) en de Egyptische collectie van de universiteit van Luik, en is onlangs verrijkt met een omvangrijke schenking van baron en barones Duesberg (Franse klokken, glaswerk en serviesgoed uit de periode 1775-1825).

Zoals gezegd, le Grand Curtius is groot, alhoewel je dat eerst niet zo in de gaten hebt. Je loopt van zaal tot zaal in gebouwen, die op zich niet bijzonder groot lijken, en die allemaal hun eigen sfeer hebben. De aanbevolen museumroute is grotendeels chronologisch en is goed aangegeven. Af en toe is er een thematisch uitstapje. Tegen de tijd dat ik bij het 19e eeuwse industriële Luik was aangekomen, had ik 'museumbenen' en was mijn camera er ook mee opgehouden. Aan de glas- en wapencollecties ben ik nauwelijks toegekomen; ik ben er snel doorheen gehold. Ook het Hôtel Curtius, dat voor wisselende exposities wordt gebruikt, heb ik nauwelijks bekeken.


Collectie Romeinse en Merovingische bodemvondsten. Grafmonumenten uit Tongeren. Vaas uit Jupille


Romaanse steensculptuur: 'Arc de Glons' (7e eeuw) - fragment Karolingische kathedraal - zaal met romaanse sculpturen - 'Vierge de Dom Rupert' (excuus voor de kwalitatief slechte foto's)


Hout- en metaalbewerking, 10e-12e eeuw: 'Sedes Sapientiae' - het beroemde Evangelarium van Notger - verguld reliekenkruis - triptiek met kruisreliek


Gotische beelden en schilderijen, o.a. Meester v Elsloo en tekening (achter gordijntjes) naar Jan v Eyck


Renaissancezaal (o.a. gedenksteen Everard de la Marck en gildecollier) en Barokafdeling


Luiks meubilair, 16e-18e eeuw - Jan Steen - kerkelijke kunst (o.a. beelden Jean del Cour)


Portret van Napoleon door Ingres - zaal in Empirestijl - collectie Duesberg

In deze laatste zalen, de elegante Empire-zalen van het Hôtel Hayme de Bomal met de uitgelezen Duesberg-collectie, waande ik me even in Parijs. Zoiets hebben we niet in Maastricht. Een tweede periode waarin het Luikse museum excelleert is de Renaissance. Afgezien daarvan kunnen wij in Maastricht, met onze Romeinse en vroeg-christelijke archeologie, onze romaanse steensculptuur, onze middeleeuwse houten beelden (Bonnefantencollectie), onze 18e eeuwse interieurs (Museum a/h Vrijthof), prima met Luik meedoen.

Wat ik miste in Luik was de verbinding met de Euregio. Alhoewel veel bodemvondsten afkomstig zijn uit de 'provincie' (Luik, Limburg), wordt nergens de link met het omringende buitenland gelegd, terwijl dat met name bij de romaanse kunst essentieel is. Dat kan in het toekomstige Maastrichtse museum dus beter! Verder niets dan lof voor het Grand Curtius.

[El Loco]

Op excursie voor het GMMP: Utrecht

Het is alweer twee weken geleden dat ik in Utrecht was, maar in de tussentijd deed zich de gelegenheid voor om Sappi te bezoeken, daaruit kwam weer een discussie over het Nieuwe Biesen klooster voort, dus het verslag heeft even op zich laten wachten. Utrecht is een half uurtje treinen vanaf Amsterdam, voor mij dus bijna een thuiswedstrijd. Bovendien had ik het Catharijneconvent in een grijs verleden al eens bezocht, dus het was iets minder spannend dan de vorige excursies.

Museum Catharijneconvent is het belangrijkste museum van religieus erfgoed in Nederland. Het is bovendien een van de weinige musea ter wereld waar het christendom zowel vanuit katholieke als protestantse optiek wordt belicht.

Het museum is gevestigd in een middeleeuws klooster in het centrum van Utrecht. Dát kunnen wij dus ook (vgl de plannen voor het Museum voor Religieuze Kunst in de Proosdij van Sint Servaas - zie hier).


Het Catharijneklooster. Rechts de hoofdingang

Het museum is onderverdeeld in 5 thema's: 1) de schatkamer; 2) Middeleeuwse meesterwerken; 3) Christendom in Nederland; 4) Utrecht, culturele hoofdstad van de Middeleeuwen (hic!); 5) Feest! Weet wat je viert. Dat laatste heb ik overgeslagen. Hier een rondgang.


De rommelkelder. Een deprimerende onderdoorgang met van-alles-en-nog-wat


Het betere werk. Links: de schatkamer. Rechts: Middeleeuwse meesterwerken


Permamente tentoonstelling 'Utrecht, culturele hoofdstad van de Middeleeuwen'


'Christendom in Nederland' in de kloostergangen van het Catharijneconvent

Museum Catharijneconvent bezit vele topstukken en het kan zeker beschouwd worden als het belangrijkste museum van christelijke kunst in Nederland. (Het Rijksmuseum heeft ook een belangrijke collectie, op dit moment te zien in Uden; daar ben ik inmiddels ook geweest, dus dat komt eraan!)

In een bezoekersfolder citeert het Utrechtse museum met trots The Irish Times, die de collectie middeleeuwse religieuze kunst de beste ter wereld noemt, na het Vaticaan dan. Nou, dat durf ik te betwijfelen: toevallig ben ik de afgelopen weken in Luik en Keulen geweest en de musea daar doen beslist niet onder voor Utrecht. Bovendien ben ik nog niet in Brussel geweest en daar verwacht ik eigenlijk nog het meeste van.

Maar een mooie collectie is het zeker. Hoe zou een eventueel Maastrichts Museum van Religieuze Kunst de vergelijking met Utrecht doorstaan? Als het in Maastricht lukt om de collectie religieuze kunst van het Bonnefantenmuseum samen te voegen met de Schatkamer van de Sint-Servaas, zoals het plan is (zie post #1), dan denk ik dat Tricht a/d Maas de vergelijking met Tricht a/d Rijn (zoals het ooit heette) prima aankan.

Hieronder de topstukken van beide musea. Links van de rode streep Utrecht (U), rechts Maastricht (M).


U: Lebuïnuskelk (Karolingisch). M: drinknap (+ ananasbeker), kelk en pateen van Sint Servaas


Middeleeuwse ivoorkunst
U: Byzantijnse Maria en kind. M: Laatste Oordeel (coll. Neutelings), reliekenkistje (Schatkamer)


Romaanse houten beelden
U: 'Sedes Sapientiae' (3 op rij; 2 Maaslands). M: Sedes Sapientiae (St-Servaas), corpus (Bonnefanten)


Gotische beelden: de Meester van Elsloo, verrassend goed vertegenwoordigd in Utrecht
U: Christus met 3 apostelen, kruisbeeld. M: H. Rochus, H. Antonius Abt (Bonnefanten)


Lokale meesters: Adriaen van Wesel e.a. in Utrecht en Jan van Steffeswert in Maastricht
U: Aanbidding der koningen, e.a. M: Corpus Christi, Maria Magdalena (Bonnefanten)


Middeleeuwse schilderkunst. Maastricht blijft achter
U: Middelrijns altaar. M: geen puur schilderstuk en veel kleiner: Antwerps huisaltaar (coll. Neutelings)


Stille getuigen Beeldenstorm. In Maastricht niet v d Beeldenstorm, maar stille getuigen in overvloed
U: kapotgeslagen beelden. M: 5-voudig romaans kapiteel (Bonnefanten), gotisch doksaal (St-Servaas)


Paramenten en toebehoor. De Schatkamer v St Servaas bezit één v d rijkste textielschatten ter wereld
U: rouwdalmatiek, staf abt v Egmond. M: staf en albe St Servaas, kleed Monulphus (Schatkamer)


Liturgisch vaatwerk. In beide musea geen gebrek aan goud en zilver!
U: monstrans, kelk, doopschotel (17e eeuw). M: 15e-17e eeuws zilver, 18e eeuws zilver (Schatkamer)

Utrecht heeft een paar schatten waar Maastricht niet zo gauw een antwoord op heeft. Met name op het gebied van boeken is het Utrechtse museum bijzonder rijk (o.a. het Evangeliarium van Lebuïnus en de Bernulfuscodex). En ja, toen viel mijn oog plotseling op een portret van Luther en dat bleek geschilderd door ene Hans Holbein! Tja, daar kunnen we niet aan tippen. Maar als we daar nu eens iets tegenover stellen, wat ze in Utrecht niet kennen: de Noodkist en de Sleutel van Sint Servaas. En quit zijn we!


De toppers: U: Evangeliarium v Lebuïnus, Holbein's portret v Luther. M: Sleutel v St Servaas, Noodkist

[Clio]

Bijdrage met terugwerkende kracht bekroond!

[El Loco]

Op excursie voor het GMMP: Uden en Weert

Dank je, Clio (óók met terugwerkende kracht ).

Carnaval in Maastricht staat op het punt van losbarsten en de meeste MO-ers zullen bezig zijn met sjmink en pekskes, dus ik denk niet dat ik een grote schare lezers zal trekken met mijn verslagje, maar dat geeft niet.

Uden en Weert zijn kleintjes op het gebied van de religieuze kunst. Toch wilde ik ze niet overslaan omdat Uden de collectie religieuze kunst van het Rijksmuseum herbergt en Weert het enige museum voor religieuze kunst in Limburg is (als we de Maastrichtse schatkamers even overslaan).

Ik ben al jaren een fervent OV-er, maar voor deze excursie had ik voorzien dat het logistiek wel eens een zwaar dagje zou kunnen worden: Uden heeft namelijk geen station en het museum in Weert is alleen tussen 14-17u open. Ik was echter vastbesloten om beide musea op één dag te doen en het moest met het openbaar vervoer. Nou, dat bleek geen enkel probleem. Dankzij de supersnelle streekbussen van Veolia verliep de reis uiterst soepel en aangenaam en had ik op de terugreis nog een uurtje over om in Den Bosch een paar mooie foto's van de kathedraal te maken.

Na Keulen, Luik en Utrecht konden Uden en Weert eigenlijk alleen maar tegenvallen, en dat deden ze ook. Niet zozeer door de toch wel beperkte museumcollecties; het was vooral de oubollige sfeer die me in beide musea tegenstond. In Uden kwam ik, op weg naar het toilet, de mevrouw van de kassa tegen die me toesiste: "jij moet klapjes krijgen, jij hebt foto's gemaakt". Daarna was ze verdwenen, mij verbouwereerd achterlatend (ik verdenk haar ervan één van de overgebleven nonnen van het Birgittinessenklooster te zijn, waarin het museum sinds 1972 gevestigd is). In Weert was ik de enige bezoeker en werd ik bij elke stap geobserveerd door de meneer van de kassa (die daar een beetje overbodig zat te wezen, want de entree was gratis). Toen ik een informatiebord oversloeg - het verhaal was nogal saai - wees hij mij terecht en zei dat ik de volgorde moest aanhouden. Zo moet het dus niet...

Eerst een rondgang door het Udense museum:


Het Museum voor Religieuze Kunst in de abdij 'Maria Refugie' van de zusters Birgittinessen in Uden


In het sousterrain van de lelijke jaren '70 aanbouw (met boerenplavuizen) zijn liturgische gewaden, kerkelijk zilver en duizend-en-één religieuze voorwerpen te zien (2 Heilig Harten van Société Céramique)


Bidprentjes, missiebusjes en bizarre accessoires voor boetvaardige kloosterlingen in het sousterrain


Bovengronds neemt de kwaliteit zienderogen toe. Veel voorwerpen zijn eigendom van het Rijksmuseum


Vier panelen: 1 Luiks tabernakel (kalksteen, ±1525) 2 Antwerps passieretabel (houtsnijwerk, ±1520) 3 Triptiek Pieter Coecke van Aelst (±1520) 4 Calvariepaneel (gietwerk, ±1570)


Beelden van de hoogste kwaliteit: Adriaen v Wesel en, rechts, Meester v Koudewater (beiden ±1475)

Ik las ergens dat het Udense museum met opheffing wordt bedreigd. Er komt teweinig geld binnen om het museum open te houden. Het Noordbrabants Museum in Den Bosch wil de collectie graag overnemen. Ik denk inderdaad dat, op het moment dat het Rijksmuseum haar collectie terughaalt, het bestaansrecht van dit museum grotendeels komt te vervallen. In dat geval mogen het Luiks tabernakel, het Antwerps retabel en de beelden van de Utrechtse meester Adriaen van Wesel wel naar Maastricht komen

En dan nu Weert. Het Museum Jacob van Horne voor Religieuze Kunst is gehuisvest in het oude stadhuis van Weert, op de Markt, tegenover de Martinuskerk. Het is één van de twee vestigingen van Museum Weert. De collectie is grotendeels afkomstig van de paters Franciscanen. Waarom die voor Weert hebben gekozen, weet ik niet. Ik hoorde van een medewerkster (de assistente van de restaurateur, zie hieronder) dat de gemeente Weert het museum wil korten op de subsidie. Het Open Restauratie Atelier moet binnenkort sluiten. Ook is er volgens haar geen geld voor behoorlijke tekstbordjes bij de voorwerpen...

Op de begane grond van het voormalig gemeentehuis zijn kloostervertrekken nagebouwd, maar heel overtuigend is dat niet; ik had eerder het idee dat ik in het kamertje van de gemeenteontvanger stond rond te kijken. Boven is het beter. Daar is een mooie collectie middeleeuwse beelden en liturgisch vaatwerk te bewonderen, grotendeels afkomstig uit Franciscaner kloosters in Limburg, Brabant en, opvallend veel, Amsterdam (Mozes en Aäronkerk).


Voormalig stadhuis op de Markt. Immitatie-kloostervertrekken op de begane grond.


1e etage: middeleeuwse kunst en Open Restauratie Atelier. De alleraardigste assistente, werkend aan de Madonna van Heijthuysen, toonde mij het kopje van het Christuskind, dat in een la opgeborgen lag


1 Piëta (±1500) 2 Gelderse Maria met Kind (±1420) 3 Onbekende bisschop, atelier Jan van Steffeswert (±1500) 4 Passiedrieluik (±1540) 5 Quinten Metsys?? (naam staat op de lijst, verder geen informatie!)


Kerkelijk zilver en een boek dat er kostbaar uitziet, maar nergens informatie te vinden...


Maastrichtse links: 1 14e eeuwse Madonna, uit het Minderbroedersklooster Maastricht 2 Sentimenteel tafereel, Th. Schaepkens (±1850) 3 Servaas, Daan Wildschut (±1950) 4 Désirée Tonnaer, Charles Vos

Daarmee ben ik bijna aan het einde van mijn excursieronde langs de musea van religieuze kunst in Nederland, België en (een stukje) Duitsland. Binnenkort nog een dagje naar Brussel en dan zit het erop. Ik zou Aken nog kunnen doen (schatkamer van de Dom), maar daar ben ik een paar jaar geleden nog geweest en daar kan ik kort over zijn: die is schitterend, stijlvol ingericht en qua rijkdom vergelijkbaar met Keulen. So, Brussels's next!

[Clio]

Je verslagen en foto's nodigen uit om zelf eens een kijkje te gaan nemen.
Het sentimentele tafereel van Théodore Schaepkens heb ik opgezocht in de bundel die in 1991 uitkwam bij de Schaepkens-tentoonstelling in het Bonnefanten. Het heet 'De onnozele kinderen' (cat.nr. 65, pag. 127) en dat verklaart wel enigszins het sentimentele aspect.

Ik vind het eigenlijk wel een typerend schilderij voor onze Théodore, die een kind was van de Romantiek. Hij heeft ook een hele reeks taferelen geschilderd met figuren die vroom de ogen ten hemel heffen. Het verkocht waarschijnlijk goed, maar je wordt er nu een beetje naar van.

Grappig is dat ik aanvankelijk het schilderij op de nogal grijs gedrukte zwartwit-foto in het boek 'beter' vond dan op je kleurenfoto. Na enig bezinken is het nu andersom.

[burgemeester]

Ben net terug uit Utrecht waar ook ik het Catharijnenconvent bezocht. Ik vond het een prachtig museum en zag meteen in dat Maastricht een gelijkwaardig museum zou kunnen creeren indien er overgagaan wordt tot het slim samenvoegen van diverse collecties; het GMMP zou echt geweldig zijn!! Overigens vind ik de collectie houten beelden van de meester van Elsloo en Jan van Steffeswert in het Bonnefanten mooier dan de collectie die het Catharijnenconvent bezit; maar wellicht is dat ook een stukje gezond chauvinisme.

In het museum wordt af en toe gerefeerd aan Maastricht. Zo zag ik een film van een processie (Heiligdomsvaart?) te Maastricht waar de noodkist en de Servaasbuste voorbij trokken.
Bij thuiskomst toch even de collectie van het Catharijneconvent op 'Maastrichtensia' doorzocht. Wat blijkt? Onze belangrijkste heiligen bevinden zick ook in Utrecht. Er is zowel een reliek van St. Lambertus als van St. Servaas aanwezig. Leuke geste als ze die cadeau doen bij de opening van ons eigen Maastrichts Religieus museum!

[El Loco]

Er is zowel een reliek van St. Lambertus als van St. Servaas aanwezig. Leuke geste als ze die cadeau doen bij de opening van ons eigen Maastrichts Religieus museum!

Willen we dat? Lijkt me dat we relieken zat hebben in Maastricht... Tenzij ze in mooie reliekhouders zaten, dan willen we ze wel terug (als ze al ooit van 'ons' waren). Relieken van Servatius en Lambertus waren populair in de Middeleeuwen, dus die werden wel vaker aan andere kerken en kloosters geschonken. Relieken van Sint Servaas vind je in veel plaatsen in Duitsland, België en Frankrijk.

Leuk dat je het museum zo mooi vond. Ik vind ook dat Maastricht meer met haar religieuze erfenis moet doen en zo'n museum zou moeten hebben. En dan niet te lokaal. Maar zoals Utrecht hét Museum van Religieuze Kunst van Nederland is, zo zou het Maastrichtse museum dat van de Euregio (of zelfs van een groter gebied) moeten zijn. Dus met verbindingen tussen Maastricht, Luik en Aken, maar ook naar Keulen, Brussel en Utrecht. Met romaanse beeldhouwkunst uit heel het Maasland en het Keulse gebied; reliekschrijnen en andere producten van metaalbewerkers uit Hoei, Doornik, Limoges en de kleinere centra; met verbindingen tussen Jan van Steffeswert en de Meester van Elsloo in het Maasland, en beeldensnijders in de aangrenzende regio's, zoals Adriaen van Wesel in Utrecht, Jan Borman in Brussel en de talloze Antwerpse beeldensnijders.

[burgemeester]

Het reliek van Servaas zit in een aardige reliekhouder....

Loco, mijn belangstelling voor religieuze kunst is zeker toegenomen door jouw bijdragen hier, waarvoor dank. 'Kennis van...' en 'genieten van....' gaat altijd hand in hand!

Dan nog even een vraagje tussendoor: welk gebied wordt nu precies bedoeld met 'Maasland'?

[El Loco]

Dan nog even een vraagje tussendoor: welk gebied wordt nu precies bedoeld met 'Maasland'?

In de kunstgeschiedenis valt het Maasland min of meer samen met het middeleeuwse prinsbisdom Luik. De steden aan de Boven-Maas in Frankrijk vallen daarbuiten. Roermond wordt soms nog meegerekend, Venlo meestal niet meer. Een plaats als Nijvel (net onder Brussel) hoort er ook nog bij, omdat het Luiks gebied was en dat is ook te zien in de architectuur. In het oosten is Aken een twijfelgeval tussen Maas- en Rijnland, maar tussen die twee regio's was sowieso veel uitwisseling. Zie ook Wikipedia (Maaslandse Kunst en, iets uitgebreider, Mosan Art).

[Breur]

Leuk dat je het museum zo mooi vond. Ik vind ook dat Maastricht meer met haar religieuze erfenis moet doen en zo'n museum zou moeten hebben. En dan niet te lokaal.

Helemaal mee eens. En dan blijft in mijn ogen de St. Lambertuskerk een kandidaat-locatie. Museumbezoekers zijn beter te handelen dan muziektempelbezoekers en 's nachts is het rustig rondom een museum. Beyartterrein en terrein Tapijnkazerne zijn natuurlijk ook goede locaties, daar kun je nieuwbouw plegen.

[Painterartist]

Nieuwe musea in Maastricht

Zie hieronder

[Painterartist]

Nieuwe musea in Maastricht

Wordt het niet eens tijd dat we ons de vraag stellen "zijn musea wel van deze tijd" Als je kijk naar de hoge kosten van deze tempels en de teleurstellende bezoekersaantallen van de Maastrichtse musea zou het wel eens zo kunnen zijn dat we "fossielen" koesteren.

Moet een moderne presentatie nog gebeuren in zo'n traditioneel museum of wellicht in een geheel andere en toegankelijkere setting?
Kijk eens na Parijs. In en om het Louvre, met gaat daar met de kunst/cultuur meer de straat op. Voorbeeld daarvan is de glazen piramide en de metrostations bij het Louvre met kunstzalen (vrij toegankelijk) en met winkeltjes, In de kunstzalen een sellectie van wat er te zien is in het Louvre. Eveneens is men bij het Centre Pompidou met kunst de straat op gegaan en staan er om het museum diverse kunstwerken en kunstinstalaties. De opzet van dit museum is ook letterlijk transparant men ziet van buiten de bezoekers op de (rol)trappen.

Het Bonnefantenmuseum mag dan wel een staaltje van moderne architectuur zijn, Het is toch een erg klassiek kunstpaleis en de presentatie en opzet van het museum zijn eigenlijk van andere tijden. Helaas is dit eigenlijk voor alle Maastrichtse musea het geval. Een positieve uitzondering wil ik dan nog maken voor "het Drukkerijmuseum" in de Jodenstraat. Hier is de presentatie en huisvesting geheel in stijl en overeenstemming met het getoonde.

[Karel de Kale]

Leuk dit draadje.

Het kan aan mij liggen, maar ik word op dit moment nog weinig van een officiële Maastrichtse visie op het museale aanbod gewaar. Wat dat betreft ben ik blij dat ik deze draad eindelijk gevonden heb.

Alle lof “Loco” voor een prachtige en degelijk uitgewerkte visie.

Zoals ik in de draad over de Tapijnkazerne al aangaf ben ik misschien van de meer behoudende soort. Ik hou wel van het kleinschalige, verspreide aanbod in Maastricht. Maastricht is een groot museum met heel veel ingangen.

Dat neemt niet weg dat er iets moet gebeuren om het huidige aanbod op een hoger plan te brengen. Ik denk echter dat grote, nieuwe musea er op dit moment niet echt in zitten.

Een mogelijkheid is om de genoemde musea (bijvoorbeeld het museum voor religieuze kunst) een meer virtueel karakter te geven. Waarom zou het museum op een plek gerealiseerd moeten worden. Je kan ook meer samenhang brengen tussen de verspreid tentoongestelde deelcollecties. Voordeel; de Schatkamer van Sint Servaas kan op de huidige locatie blijven, Jan van Steffenswert in het Bonnefanten. De historische en culturele betekenis van die collecties kunnen op die locaties volledig tot haar recht komen. Het is daarbij wellicht van belang om (delen van) collecties tussen de verschillende locaties te herschikken, hiaten te vullen en duidelijk dwarsverbanden tussen de verschillende locaties te leggen.

Een mogelijk hiaat in het huidige aanbod (in Nederland) is bijvoorbeeld gebrandschilderd glas. De komende jaren zal wellicht veel materiaal op dit terrein vrijkomen als gevolg van de ontmanteling van kerken. Vaak erg omvangrijk werk, dat zich moeilijk leent voor tentoonstelling in een museumzaaltje. Opslag/expositie van dit materiaal zou goed mogelijk kunnen zijn in een oud industrieel gebouw. Noem ik het meteen maar; “Glas in lood(s)”. Een dergelijke ruimte zou goed gecombineerd kunnen worden met de functie van Maastrichts industrieel erfgoed. Dit laatste in combinatie met het Museum aan het Vrijthof (immers; 500 jaar, made in Maastricht).

De dwarsverbanden tussen de verschillende locaties/collecties kan je leggen in boekvorm, folder, verwijzing, of voor de meer digitaal onderlegden in de vorm van een app. Het geeft ook mogelijkheden om met het virtuele religieuze museum aan te sluiten op evenementen als Musica Sacra of bijvoorbeeld de Heiligdomsvaart.

Mestreech is ein (hiel) groet museum

[Painterartist]

Kunst de straat op en de straat het museum in!

Een mogelijkheid is om de genoemde musea (bijvoorbeeld het museum voor religieuze kunst) een meer virtueel karakter te geven. Waarom zou het museum op een plek gerealiseerd moeten worden. Je kan ook meer samenhang brengen tussen de verspreid tentoongestelde deelcollecties. Voordeel; de Schatkamer van Sint Servaas kan op de huidige locatie blijven, Jan van Steffenswert in het Bonnefanten. De historische en culturele betekenis van die collecties kunnen op die locaties volledig tot haar recht komen. Het is daarbij wellicht van belang om (delen van) collecties tussen de verschillende locaties te herschikken, hiaten te vullen en duidelijk dwarsverbanden tussen de verschillende locaties te leggen.

Precies wat ik bedoel! Anders denken over het presenteren van kunst. De tijd van de oude muffe cultuurtempels is voorbij de moderne mens jaag je daar niet meer naar binnen. Toch wordt er door de zogenaamd deskundige, de kunstpausen, noch altijd gedacht in pompeuze gebouwen waar voorwerpen netjes op een rijtje uitgestald staan. Tja modern vind men het al als er in een museum zaal maar een voorwerp aanwezig is. Tja helemaal hi-tech vind men het als er ergens in het museum ook nog een audiovisuele presentatie plaats vindt. Het is toch eigenlijk zielig deze benadering en deze denkwijze zorgt zeker niet dat de kunst c.q. cultuur dichter bij het volk komt te staan. Nee men blijft bezig met onzichtbare barrières en drempels op te werpen. Het wordt hoog tijd dat kunstpausen, kunstbobo's en conservatoren eindelijk eens ook eens creatief gaan denken en de gebaande (doodlopende) paden gaan verlaten.

Er zou meer "out de box" gedacht moeten worden en kunst en cultuur uit het museum de straat op gebracht moeten worden. Het is natuurlijk ook mogelijk en effectief om de straat naar het museum te brengen!

Het meest interessante in de meeste huidige musea zijn de overvolle niet publiek toegankelijke magazijnen.

[Pier]

LPM wil een extra Maastrichts museum

Ik loop stukken achter met van alles en nog wat.
Vandaag keek ik echter even naar het interview van Jan Janssen met Kitty Nuyts dat HIER bekeken kan worden!

Op het einde van het ruim 5 minuten durende interview komt Kitty met de wens voor een (groot) Maastrichts museum!