De oorlogsjaren: 1940 - 1944

[parel]

Ik zie het al:

http://www.blikopdewereld.nl/Ontwikk...mber-1944.html

Bedankt Breur voor de URL, ik dacht zeker te weten deze geplaatst te hebben dus niet, alsnog de juiste bron

[Breur]

Ik zie het al:

http://www.blikopdewereld.nl/Ontwikk...mber-1944.html

[Harry Veenhof]

18-8-1944

Toch moet ik nog een keer terugkomen op dat bombardement. Ik lag 9 maanden op de kinderzaal op "Klevarie". De datum weet ik niet meer precies, maar op een dag stond aan het voeteneind van mijn bed een amerikaase vliegenier, met een dame erbij die als tolk optrad.
Uit deze vertalingen kon ik opmaken dat hij op het huidige vliegveld Maastricht-Aken lag met zijn toestel. Hij wilde met slachtoffers spreken die nog in het ziekenhuis lagen door het bombardement. Zodoende stond hij bij mij aan het bed. Uit de vertalingen begreep ik ook dat de vliegtuigen werden beschoten door duitse jachtvliegtuigen en zij dus de bommenlast lieten vallen om beter te kunnen wegdraaien en terug konden gaan schieten. Dat zou de oorzaak zijn van het raken van de 2 woonwijken aan beide zijden van de Maas. Dat is wat ik me toen als 12 jarige jongen nog weet te herinneren. Is iemand een andere mening toegedaan zal ik die respecteren.

[hermanw]

Op de site van de 379th Bomb Group WWII Association (http://www.379thbga.org/index.htm) is hierover informatie te vinden. Op deze pagina: http://www.379thbga.org/Looking4%201320-1311%20p32.htm staat dat het bombardement gericht was op de brug in Maastricht, maar dat enkele piloten door slecht zicht in Tongeren hun lading lieten vallen. De andere piloten bombardeerden Maastricht. Misschien dat daardoor gedacht wordt aan een vergissing, maar de vergissing was dus niet het bombardement in Maastricht.

[Harry Veenhof]

bombardement 18-8-1944.

Het bombardement is GEEN vergissings bombardement geweest maar een tactisch bombardement. Ik heb contact gehad met een maastrichtenaar die hier over contact heeft gehad met de 379ste bombardementsgroep die het bombardement heeft uitgevoerd. Deze verwezen hem naar het National Archives te Wasington. Van hun heeft hij het complete rapport gekregen over het bombardement.

[Harry Veenhof]

Ziekenhuis in Utrecht

Nadat ik was ontslagen op "KLEVARIE" ben ik in 1946 terecht gekomen in het Stads en Academisch Ziekenhuis te Utrecht voor de neuscorrectie. Eerst op afd Otologie (KNO) en na een week op afd. Chirurgie. De behandelend geneesheer daar was prof. Nuboer, een heel kundige chirurg en lijfarts van de koninklijk familie. Hij ging zelfs met prins Bernard op jacht in Afrika. Voor de patienten op zijn afdeling en voor het verplegend personeel was hij echter een boeman. Hij heeft mij een aantal malen geopereerd, maar kon er niet veel bijzonders van maken. Na een paar jaar kreeg ik het verzoek om me te melden bij dr. Honig (plastisch chirurg) in hetzelfde ziekenhuis. Deze is begonnen met in 2 operaties te verwijderen en is nadien opnieuw begonnen. Ook moest hij mijn voorhoofd opknappen dat was beschadigd door de prof. Het is allemaal is voor 75 % in orde gekomen.
Ondanks dit alles is het toch ergens anders goed voor geweest. Ik heb daar mijn huidige vrouw leren kennen (verpleegster) waar ik inmiddels al 55 jaar gelukkig mee samen ben. Dus het is toch ergens goed voor geweest.

[lucy]

Excusez moi, maar dat laatste begrijp ik niet volledig.
De neuscorrectie was weg.....
En hoe stel ik me dat voor? Als een koets die om klokslag twaalf weer in een pompoen veranderd?

[Harry Veenhof]

"klevarie"

Zoals ik in mijn vorig verhaal vermelde dat ik 7 maanden op Klevarie gelegen heb ga ik verder met mijn verhaal.
In de tijd dat ik er verbleef stonden opeens de dr.van Raalte en dr.Regout met een amerikaanse legerchirurg aan mijn bed. Uit de verhalen en de onderzoeken aan mijn gezicht kon ik opmaken dat ze het hadden over mijn neuscorrectie (lees gezichts correctie). Uiteindelijk werd ik ook geopereerd door die amerikaan. Alleen had ik de pech dat generaal von Runsted zijn tegenoffensief begon in de ardennen. Dit offensief betekende de dood voor de amerikaanse chirurg. Hij reed met zijn jeep op een bobytrap en bleef dood.
Dus weg mijn neuscorrectie. HELAAS !!!

[Harry Veenhof]

18-8-1944

Bij het opstaan bleek het al een zonnige en warme dag te worden. 's Morgens moesten we naar het kerkhof (Tongerseweg) om mijn peetvader (overgrootvader) te begraven. De hele familie kwam bij mekaar op het Albertiplein 12.(adres van mijn grootouders). Na de begrafenis zei mijn grootvader nog op het kerkhof : Zo wie van ons is de volgende? 's Avonds rond de klok van 6 uur was hij aan de beurt. Helaas. Ik ben de laatste geweest die hem levend heeft gezien en gesproken. Ik zelf was ook zwaar gewond, maar ondaks dat heb ik nog geprobeerd om hem vrij te krijgen onder de deur van de serre waar hij onderlag. Helaas mij niet gelukt. Ik ben via de "losplaats" gebr. Hermanstraat, Valentijn Clotstraat, Schildersplein en onder de poort door in de ambulance terecht gekomen en weggebracht naar "Klevarie". Daar aan gekomen gaf men niet veel meer voor me en werd ik op de badkamer van de kinderzaal neer gezet. Dankzij dr. Koenen (kinderarts) ben ik toch geholpen en heb 7 maanden in het ziekenhuis verbleven.

[Harry Veenhof]

Monument op Schildersplein.

Ondanks het feit dat ik geboren ben in het blauw dörrep (Andre Severinsweg 47) ben ik opgegroeid in het Roed Dörrep, wonende in de Valentijn Clotstraat, Gebr. Hermanstraat en het laatst op het Schildersplein. Ik ben opgevoed tijdens de oorlog bij mijn grootouders, oom en tante op het Albertiplein 11 en 12, omdat mijn moeder als weduwe moest gaan werken.
Ik heb samen met 1 neef en 2 nichten bij de onthulling van het beeld op de Ant. Bieleveldtstraat bloemen gelegd voor de overledenen van het bombardemant van 18-8-1944. Hierbij ben ik zelf zwaar gewond geraakt.
Ik vind het een eer dat ik in 1965 het opnieuw gemaakte monument dat thans staat op het Schildersplein heb mogen onthullen.
Ook vind ik het goed en mooi dat 18 Augustus nog steeds wordt herdacht.
Ik denk dat ik nog een van de weinige ben die in leven is die het bombardement heeft meegemaakt als bewoner van het Roed Dörrep.

[SJEF †]

Vraag: heeft iemand een afbeelding van dat oorspronkelijke keramiek?

Vandaag ga ik op zoek in de oude jaarboekjes Maastricht.
Misschien is daar nog een afbeelding te vinden van het vernielde, oorspronkelijke keramieken beeld.

Maar van de onthulling zal ik sowieso geen afbeelding vinden in de oude jaarboekjes Maastricht.
De onthulling vond plaats in 1951; het eerste jaarboekje Maastricht verscheen in 1955 of 1956.

=================================================

Inmiddels heb ik de jaarboekjes Maastricht van 1956 tot en met 1965 bekeken.
Veel interessante wetenswaardigheden, weinig triviale zaken, laat staan een vermelding over een of ander kunstwerk in de openbare ruimte.

[SJEF †]

Het was die vrijdag de 18de augustus 1944 een zonnige dag en warme dag.
Volgens ooggetuigen verschenen om drie minuten over zes in de vooravond ineens een twaalftal vliegtuigen boven de stad.
Het waren B 17 bommenwerpers.
Ze behoorden tot de Amerikaanse Strategische Luchtmacht.


B 17 bommenwerper
Bron foto: http://www.acepilots.com/archives/main.html .


Het aantal doden bedroeg 92 (1), waarvan er 13 niet geïdentificeerd konden worden.
65 gewonden werden in het ziekenhuis opgenomen.
325 percelen waren getroffen waarvan er 29 totaal vernield en 26 onherstelbaar beschadigd werden
De overige 270 waren min of meer te herstellen
Het "Kreije Dörrep" was geheel verwoest en moest worden afgebroken.
1550 mensen waren dakloos.
Op dinsdag 22 augustus 1944 werden de slachtoffers begraven
De rouwdiensten waren in de Sint Servaaskerk (katholieken) en in de Sint Janskerk (protestanten).
Tijdens deze diensten stonden de lijkkisten, op karren opgestapeld, op het Vrijthof.
Na afloop werden ze in een stoet naar het kerkhof aan de Tongerseweg overgebracht.

(1): W. Beijer e.a.
D-Day in Zuid Limburg.
Dagboek van de bevrijding
Maastricht, 1984
blz. 79
Bij de 92 doden waren ook 5 Duitsers.

Bron:
Maastricht bevrijd!
En toen..?
Maastricht tussen juni 1944 en september 1945
Deel 1
P.M.M.A. Bronzwaer
Stichting Historische Reeks Maastricht

[Pier]

(...) Hierbij werden vele fabrieken en woningen verwoest en waren er 103 doden te betreuren. (..)

En jawel.... nu hebben we 103 doden.
Volgens mij wordt hier een beetje gespeeld met de historische werkelijkheid.

[SJEF †]

Schildersplein.

Titel: De vogel van de Vrijheid
Kunstenaar: Jean Sondeijker
Jaar van plaatsing: 1951 (Antonius Bieleveltstraat), 1965 (Schildersplein)
Soort kunstwerk: Vrijstaand object
Materiaal: Brons (beeld), hardsteen (sokkel)
Afmetingen: 1 m hoog (beeld), 1 m hoog x 1 m breed (sokkel)

Object omschrijving
Opschrift: TER HERINNERING AAN HEN DIE VIELEN BIJ HET BOMBARDEMENT OP 18 AUG. 1944.
Het beeld moet een opvliegende vogel voorstellen.
De kop van de vogel is naar de hemel gericht en de vleugels zijn uitgeklapt.
Het beeld is hoekig.
In de vleugels zitten langwerpige openingen waardoor ze als het ware doorzichtig zijn.

Achtergrond Informatie
Het beeld is opgericht ter nagedachtenis aan een bombardement dat een paar weken voor het einde van de Tweede Wereldoorlog plaats vond.
Hierbij werden vele fabrieken en woningen verwoest en waren er 103 doden te betreuren.
In 1964 is het monument in ere hersteld, nadat het door baldadige jongeren was vernield en het beeld van de sokkel was verdwenen.
Vanwege het kwetsbare keramiek werd het beeld in 1965 in brons gegoten.



=========================================

Sterreplein.

Titel: bloemenschaal
Jaar van plaatsing: 1965

Object omschrijving
Sterrenplein, bloemenschaal, geplaatst tgv het 100-jarige bestaan van de spoorlijn Maastricht-Venlo (1865-1965).



Bron: webpagina Zicht op Maastricht.

[SJEF †]

Overigens erger ik mij (weer) groen en geel aan Zicht Op Maastricht, want op die site vind ik niets terug.....
Maar dat kan aan mij liggen.

Zover mij bekend is er geen apart onderwerp over het bombardement op de wijk ’t Roed Dörrep van 18 augustus 1944 aangemaakt op de webpagina van Zicht op Maastricht.
Want dat past niet in de vier thema's:

1. Romeinse vesting
2. Religieus centrum
3. Garnizoensstad
4. Vroege industriestad

Wel zijn er persoonlijke verhalen te lezen van bewoners die het bombardement hebben meegemaakt.
Die verhalen zijn te vinden via:

http://www.zichtopmaastricht.nl/digi...ie/uw_verhalen .

Succes Pier!