Maastrichtse ministers.

[Pier]

Jonkheer Gustav Ruijs de Beerenbrouck

Net als bovengenoemde “Maastrichtse” 1ste minster, Thorbecke, is in de Historische Encyclopedie Maastricht (HEM, blz. 453 ev.) de Maastrichtse minister jhr. Gustave Lodewijk Marie Hubert Ruijs van Beerenbroek beschreven die op 26 september 1842 in Roermond werd geboren. Hetzelfde geldt voor zijn zoon Jonkheer Charles Joseph Marie Ruijs de Beerenbrouck, maar over hem later meer.
Overigens werd bij vonnis van de arrondissementsrechtbank te Roermond de familienaam Ruijs van Beerenbroek in 1895 gewijzigd in Ruijs de Beerenbrouck, de naam waaronder zijn zoon, Charles, later ook bekend zou staan. Maar over hem later meer.
Wellicht dat deze naamswijziging iets te maken heeft met het feit dat Gustav Ruijs van Beerenbroek op 8 oktober 1872 trouwde met zijn Belgische nicht jkvr. Marie Isabelle Louise Ruys de Beerenbrouck.
De oorspronkelijke familienaam was ook Ruys de Beerenbrouck, maar de familie wijzigde in 1830 de Belgisch klinkende naam bewust in het meer Nederlands klinkende Ruijs van Beerenbroek.

Hoe dan ook.
Gustav Ruijs de Beerenbrouck bezocht het atheneum in Maastricht, maar vertrok toen naar de universiteit in Leiden om er rechten te gaan studeren.
Op zijn drieëntwintigste, in 1865, vestigde hij zich als advocaat in Maastricht, maar al in 1867 vertrok hij weer uit Maastricht om in zijn geboortestad Roermond de functie van substituut-officier van justitie uit te oefenen.
Op zijn 35ste, in 1877, werd hij benoemd tot rechter bij de arrondissementsrechtbank te Maastricht, een functie bij hij bleef vervullen tot hij in 1889 minister van Justitie werd.

Kennelijk hadden rechters het toen niet zo erg druk, want van 1880 tot 1888 was hij tevens lid van de Maastrichtse gemeenteraad en bovendien werd hij in december 1888, namens het hoofdkiesdistrict Maastricht, afgevaardigd als lid van de Tweede Kamer tot maart 1888.
Op 21 april 1888 werd Gustav Ruijs de Beerenbrouck benoemd tot minister van Justitie in het eerste Nederlandse coalitiekabinet, een kabinet van Katholieken en Antirevolutioneren, het kabinet McKay.

Als in maart 1891 het kabinet McKay valt blijft het kabinet demissionair tot 21 augustus 1891.
Gustav Ruijs de Beerenbrouck is dus in augustus 1891 minister af, maar is inmiddels wel lid van de voogdijraad voor de jonge prinses Wilhelmina.
Hij blijft ook lid van de Tweede Kamer tot 1893.
In 1893 wordt hij benoemd tot Gouverneur (CdK) van de provincie Limburg en keert hij dus helemaal terug naar Maastricht.
In mei 1918 treedt hij af als Gouverneur ten faveure van zijn zoon Charles Ruijs de Beerenbrouck, die de functie van Commissaris der Koningin overigens slechts enkele maanden zou bekleden.

Gustav Ruijs de Beerenbrouck stierf op 6 februari 1926 in kasteel Wolfrath te Holtum, in de gemeente Born.


Bronnen:
1) Historische Encyclopedie Maastricht (Ubachs/Evers)
2) Historici.nl http://www.historici.nl/Onderzoek/Pr...anbeerenbrouck
3) Wikipedia.nl

[Pier]

Jonkheer Charles Joseph Marie Ruijs de Beerenbrouck

Het heeft even geduurd, maar uiteindelijk, mede dank zij een tip van Ingrid Evers, hebben we dan toch een Maastrichtse drievoudige minister-president gevonden met, met inderdaad en gelukkig, erg veel Maastrichtse kanten.
Weliswaar is Jonkheer Charles Joseph Marie Ruijs de Beerenbrouck, zoon van bovengenoemde Gustav Ruijs de Beerenbrouck , op 1 december 1873 in Roermond geboren, maar voor de rest heeft hij toch wel erg veel Maastrichtse wortels, zoals zal blijken.

Charles Ruijs de Beerenbrouck bezoekt zowel in Maastricht als ’s-Gravenhage het stedelijk gymnasium om vervolgens, net als zijn vader, rechten te gaan studeren in Leiden.
Op 17 december 1895 sluit hij zijn rechtenstudie in Leiden af met een wel heel erg Maastrichtse dissertatie, nml. “Het strafrecht in het oude Maastricht”.
In 1896 keert hij terug naar Maastricht om zich hier als advocaat en procureur te vestigen.
Naast zijn beroep als advocaat en procureur wordt hij eind december 1896, gelijktijdig met Mr. E.F.L. Dumoulin, benoemd tot klerk bij de griffie van de arrondissementsrechtbank te Maastricht.
Ook maatschappelijk laat Mr. Charles Ruijs de Beerenbrouck zich niet onbetuigd. Hij treedt op als juridisch adviseur van de eerste 2 Maastrichtse katholieke vakverenigingen, nml. “God en ons Recht” van de aardewerkers en “Recht en Orde” van de glasbewerkers.

In 1899, hij is inmiddels ook al plv. kantonrechter, wordt hij gekozen in de Maastrichtse gemeenteraad.
Hij blijft lid van de Maastrichtse gemeenteraad tot mei 1918, wanneer hij, zij het voor een hele korte periode, zijn vader opvolgt als Gouverneur (CdK) van de provincie Limburg.
Tussentijds heeft hij, beide keren overigens niet namens het kiesdistrict Maastricht, maar het kiesdistrict Gulpen, ook in de Tweede Kamer gezeten en wel van 19 september 1905 tot 21 september 1909 en van 7 december 1909 tot 16 mei 1918.

Op 16 mei 1918 volgt hij dus zijn vader op, maar al op 9 september 1918 wordt hij voorzitter van ministerraad, zeg maar de huidige functie van minister-president. Hij is daarmee de jongste minister-president van Nederland ooit.

Hij blijft 1ste minister tot 4 augustus 1925, want na de verkiezingen van 1922 kwam er een tweede kabinet onder zijn leiding, dat aantrad op 18 september 1922.
Tijdens deze periodes als voorzitter van de ministerraad vervult hij naast deze functies achtereenvolgens ook nog de functies van minister van Binnenlandse Zaken, tot 1 jan. 1923, minister van Marine van 20 februari tot 16 april 1919, waarnemend minister van Koloniën van 13 augustus tot 12 november 1919, minister van oorlog a.i. van 5 januari tot 30 maart 1920, minister van Landbouw, Nijverheid en Handel a.i. van 13 september 1922 tot 1 maart 1923 en uiteindelijk nog het ministerschap van de samengevoegde ministeries van Binnenlandse Zaken en Landbouw van 1 januari 1923 tot 3 augustus 1925.

Op 10 augustus 1929 wordt hij voor de derde keer voorzitter van de ministerraad (minister-president) en tevens minister van Binnenlandse Zaken.
Dit blijft hij tot mei 1933.

Overigens woonde Jhr. Mr. Charles Ruijs de Beerenbrouck sinds 1918, toen hij dus aantrad als minister in Den Haag, niet meer in Maastricht.

Overigens is het wellicht nog vermeldenswaardig dat Jhr. Mr. Charles Ruijs de Beerenbrouck alle politieke functies vervulde namens de Roomsch-Katholieke Staatspartij (RKSP) en dat hij ook twee keer voorzitter was van de Tweede Kamer en wel van 17 september 1925 tot 10 augustus 1929 en van 31 mei 1933 tot 17 april 1936.

Voor alle duidelijkheid heette de Rooms-Katholieke Staatspartij (RKSP) tot 26 maart 1926 de Algemeene Bond van Roomsch-Katholieke Kiesvereenigingen.
De RKSP op haar beurt was de vooroorlogse voorloper van de KVP, de Katholieke Volkspartij, die alweer de voorloper was van het huidige CDA (Christen Democratisch Appel).
Het is maar dat u het weet…..

Charles Ruijs de Beerenbrouck stierf op 17 april 1936 te Utrecht.

Bronnen:
1) HEM (Ubachs/Evers)
2) Historici.nl http://www.historici.nl/Onderzoek/Pr...anbeerenbrouck
3) Parlement & Politiek http://www.parlement.com/id/vg09ll6d...e_beerenbrouck
4) KB Historische Kranten http://kranten.kb.nl/view/article/id...3Ap002%3Aa0018

[Verwijderde gebruiker]

Mogen het alleen maar ministers zijn? Wat dachten jullie van Willem Vliegen? Wel geboren in Gulpen, maar door zijn jarenlange werk in Maastricht is hij een socialist in hart en nieren geworden en heeft onze stad in het Haagse vertegenwoordigd. Hij is een van de oprichters van de SDAP, de voorloper van de PvdA. Maastricht was toen the place to be.

[Pier]

Neen, hier alleen maar ministers natuurlijk.
Neemt niet weg dat Willem Vliegen een zéér interessant persoon is geweest.
Wellicht verdient hij wel een eigen thread, dan wel de sociaal democratie in Maastricht.

Wel even controleren of er niet al een thread over hem is op MO.
Ik geloof het overigens niet.

[Clio]

Er is een draadje Socialisme in Maastricht, waarin Vliegen beschreven wordt. Verder ook wat vermeldingen passim in de rest van MO. Even de zoekfunctie gebruiken.

[Ingrid M.H.Evers]

Thorbecke

Mooie bijdragen weer, Pier.

Wat betreft Thorbecke: de liefde van de Maastrichtenaren voor deze ras-liberaal was van korte duur. Nadat bleek dat hij weinig of niets kon of wilde doen voor de belangen van de Maastrichtse industriëlen die hem naar de Kamer hadden gedragen, lieten ze hem vallen als een baksteen. Na die eerste termijn was Thorbecke zijn achterban in Maastricht kwijt. Dus zó 'Maastrichts' kun je deze minister, die hier ook nooit verkeerde, niet noemen. Ook in Maastricht is het hemd nader dan de rok...

[Verwijderde gebruiker]

Heb er nog een gevonden, maar dan eerst een uitspraak of een staatssercretaris ook kan.

Wikipedia zegt over een staatssecretaris:
Een staatssecretaris is in België en Nederland een soort adjunct-minister. Internationaal wordt de term gebruikt voor een officiële vertegenwoordiger van de regering.

Het betreft:
Joseph Constant Eugène (Joop) Haex geboren op 24 november 1911 in Maastricht en oveleden in Wassenaar op 14 april 2002

[Pier]

Heb er nog een gevonden, maar dan eerst een uitspraak of een staatssecretaris ook kan.
(..)

We hebben de topic als behoorlijk flink opgerekt, maar een Staatssecretaris is toch echt geen Minister.....
Dat neemt niet weg dat er wel een thread kan komen met Maastrichtse Staatssecretarissen.

Dus, Toller, leef je uit!

[Verwijderde gebruiker]

Ik ga mijn best doen

[Verwijderde gebruiker]

Verhagen wordt adviseur van Eindhovense VDL Groep

Bron: nrc.nl



Maxime Verhagen wordt adviseur van het industriële conglomeraat VDL Groep uit Eindhoven. Ook gaat hij aan de slag voor de provincie Limburg. Foto ANP / Utrecht

door Paul van der Steen

Binnenland Voormalig minister van Economische Zaken en vicepremier Maxime Verhagen wordt adviseur van het industriële conglomeraat VDL Groep uit Eindhoven. Dat bevestigt VDL-eigenaar Wim van der Leegte desgevraagd aan NRC Handelsblad.
Als bewindsman heeft de CDA’er zich vorig jaar intensief bemoeid met de overname door VDL van de Limburgse autofabrikant NedCar van het Japanse concern Mitsubishi. Vanaf 2014 gaat Nedcar in Born Mini’s bouwen voor BMW.
Verhagen gaat meer werk doen dat te maken heeft met ‘zijn’ provincie. Volgens het Limburgs Dagblad wordt hij namens de provincie commissaris bij de Chemelot Campus in Sittard-Geleen, waarop DSM en Sabic zijn gevestigd. Dat bedrijventerrein heeft de ambitie om internationaal een grote rol te spelen voor de ontwikkeling van nieuwe materialen.
Verhagen ook aan de slag voor provincie Limburg

Daarnaast wordt Verhagen lobbyist, ambassadeur en adviseur voor de provincie Limburg. Hij moet bedrijven uit het buitenland naar de provincie zien te halen. De provincie roemt zijn werk voor NedCar en vertrouwt op het netwerk dat de CDA’er opbouwde als minister van Buitenlandse Zaken van Economische Zaken. Welke vorm Verhagens betrekking bij de provincie gaat krijgen en hoe hij daarvoor wordt beloond, is volgens de Limburgse krant nog onderwerp van gesprek.
De familie Verhagen is geen onbekende bij de provincie. Vader Pierre Verhagen was na zijn wethouderschap in Maastricht gedeputeerde namens het CDA. Maximes broer Jérôme is directeur van de Limburgse investeringsmaatschappij Liof, waarvan de aandelen in handen zijn van verschillende overheden.
Vóór zijn ministerschap was Maxime Verhagen Europarlementariër, Tweede Kamerlid en fractievoorzitter. Als minister van Economische Zaken in het kabinet Rutte I probeerde hij een aantal Nederlandse topsectoren (waaronder chemie, energie en logistiek) sterker te maken.

[Pier]

Frans Timmermans doet een gooi naar het premierschap

Het is natuurlijk volstrekt prematuur, maar Maastrichtenaar Frans Timmermans heeft al een plaatsje in deze topic (Zie posting # 4), maar nu heeft hij aangekondigd een serieuze poging te doen om premier te worden.
Hij zou gisteren, naar ik begreep, in Maastricht bekend maken dat hij zich namens de combinatielijst van GroenLinks en PvdA, als kandidaat lijsttrekker gaat melden.
Op het laatste moment week hij echter uit naar Heerlen, waar hij in zijn stamkroeg Pelt een beperkt aantal journalisten te woord stond.

Hij is dus (de enige??) kandidaat-lijsttrekker van de PvdA/GroenLinks bij de komende Tweede Kamerverkiezingen van 22 november 2023.
Los daarvan vertelde hij dat hij sowieso in augustus/september verhuisd naar Maastricht.

Kijk, als het Timmermans lukt op premier te worden hebben we zelfs een premier in Maastricht wonen!
Direct in het (politieke-)domein van ons en alle reden om hem op MestreechOnline te volgen.

Ik heb jaren geleden eens met Frans Timmermans gesproken. Dat was toevallig op het Pancratiusplein in Heerlen en waarschijnlijk op het terras van zijn stamkroeg. Dat weet ik niet helemaal meer zeker.
We waren toen in afwachting van de komst van Gert Wilders naar Heerlen in het kader van zijn campagne voor de Tweede Kamer-verkiezingen.
Frans Timmermans zal zich ons gesprek niet meer herinneren, maar jammer voor hem, ik wel.

Dat gesprek verliep wel prettig, maar alles was hij zei over Geert Wilders had je kunnen samenvatten als smaad en laster.
Maar..... toen Geert Wilders later met zijn flyers op het terras kwam en hij Frans Timmermans zag zitten, was het in eens "Hallo Geert, (..) leuk je te zien (...) veel plezier (...) succes! (...) en tot volgende week (...) enz. enz..."
Geert Wilders was nog niet weg en het was weer een geklaag en gefoeter over Geert Wilders.

Sindsdien kijk ijk toch iets anders naar Frans Timmermans.
Maar goed, Dat was zeker 10-12 jaar geleden. Ieder mens verdient wellicht een tweede kans

O ja..... Frans Timmermans is een grote fan van Roda JC Kerkrade.
Dat stak hij nooit onder stoelen of banken. Ik kan dat alleen maar waarderen , maar of dat zo handig is als je als publiek figuur in Maastricht komt wonen.......????

[Ton.2014]

Och pier
uw laatste twee regels.
dat maakt niet veel uit in Maastricht.
het toch zo wie zo,

(zoals de wind waait , waait het rokje ) politiek toch
Mijn mening is dat de komst van Klaver en lijst trekker Timmermans De P.V.D.A. stemmen zal kosten in plaats winst.

[Ingrid M.H.Evers]

Het is toch sowieso 'zoals de wind waait, waait het rokje': politiek toch.

Kijk, dat ben ik nu eens eens met Ton.
Stel, je zit op een terras te praten met een in politiek geïnteresseerd persoon en hebt het over een collega die je niet erg waardeert. Je weet van tevoren dat hij over korte tijd ook op dat terras zal verschijnen en je ergert je bij voorbaat aan die figuur, wiens ideeën je veel te ver gaan. Even later begroet je die figuur beleefd, misschien zelfs een beetje (te) enthousiast, je kunt hem immers niet negeren, al heb je een bloedhekel aan hem (wat hij ongetwijfeld weet). Tja, je neemt er nog een, foetert nog een beetje door, bent neerbuigend, beledigend, mogelijk zelfs haatdragend. De geïnteresseerde persoon hoort het allemaal aan, maar het lijkt me inderdaad niet dat hij jou jaren later nog aan die borrelpraat mag herinneren. Gewoon een beetje haat en nijd in de politiek. Daar weten we in Maastricht, met in het Stadspark een uit 1515 daterend rondeel Haet ende Nijdt, alles van.

[Antonius]

Ik denk niet dat hij in Maastricht gaat wonen, dat voel ik aan m'n water

En uh waar dan? Er is niks fatsoenlijks te huur of te koop in Maastricht

Bovendien als je al fractie voorzitter wordt of zelfs premier is de keuze al gemaakt.

Als je eindelijk die coalitie kwijt bent met het duo list en bedrog en dat gehakketak over 2030 of 2035 wordt het tijd dat we een bekwaam man kiezen.

weg ermee / good riddance

Het wordt Frans Timmermans al meteen lastig gemaakt door de hufter pers en media programma's met foute lieden zoals Pauw die liever een ander poppetje zouden zien zitten.

[Ton.2014]

Ben het volledig met Antonius eens
zoo,n hutje als hij nu heeft vindt je in Maastricht niet , (altans niet onder de miljoenen.)

ook wat de roddelpers betreft
toch ben ik blij met sommige herinderingen
want vele hebben een kort geheugen.

en zijn snel weer verleid zeker als het weer op stemmen aankomt
dan kijk men niet naar het verleden .