"Kortom, de komende jaren gaan we met elkaar Zuid Limburg sterk op de kaart zetten en voorkomen dat het aantal bewoners in onze regio verder krimpt. Want ik zeg u dat deze regio zoveel te bieden heeft dat het een brevet van onvermogen zou zijn als we dat laten gebeuren. Ik weet dat deze discussie hot is maar besturen is niet afwachten en achterover leunen. Besturen is visie tonen en lef. Besturen is kansen oppakken, uitbouwen en uitbuiten. Want als wij bevolkingskrimp accepteren, welke investeerders komen er dan nog naar onze regio? Krimp is een negatieve emotie en is niet uitnodigend naar de tienduizenden studenten van de universiteiten en hogescholen in de regio. Als economen een negatieve economische groei zouden accepteren, oftewel een daling van de economie, dan zouden we ze met pek en veren het land uit zetten. En dus mogen we krimp van de bevolking mijns inziens niet accepteren."
(Uit de toespraak van Onno Hoes bij zijn installatie als burgemeester van Maastricht, DDL, 1-11-2010)
(Uit de toespraak van Onno Hoes bij zijn installatie als burgemeester van Maastricht, DDL, 1-11-2010)
In De Ster (5-11-2010, p.9) reageert Peter Hovens op de speech van de burgemeester, waarbij hij stelt dat krimp een gegeven is, dat niet tegengehouden kan worden. Hij baseert zich daarbij op voorspellingen van het onderzoeksbureau E,til, dat uitgaat van een bevolkingsdaling in Zuid-Limburg van 20.000 in de komende zes jaar. Hovens adviseert de kersverse burgemeester van Maastricht de komende jaren de krimp niet te willen bestrijden, maar zijn beleid daaraan aan te passen.
Ik op mijn beurt bestrijd die mening van de heer Hovens. Ik ga daarbij even voorbij aan het feit dat Peter Hovens mede-oprichter en bestuurslid is van het Kenniscentrum voor Bevolkingsdaling en Beleid (zie website: www.bevolkingsdaling.nl) en dus zelf belanghebbende is bij die krimp - zonder krimp geen www.bevolkingsdaling.nl meer. Ik ga ook even voorbij aan de 'harde' prognose van het E,til, ervan uitgaand dat, als je maar hard genoeg gelooft in de prognoses, ze nog uitkomen ook.
Ik ga liever even in op het psychologisch effect van Onno's toespraak en Peter's reactie daarop. Limburgers zijn geneigd zichzelf als underdog te zien. Dat wordt althans wel vaker zo gezegd en ik herken het ook. Het leidt enerzijds tot defaitisme ("het wordt hier toch nooit wat"), anderzijds tot een zekere arrogantie ("wat willen die ons nou komen vertellen?"). Bij Maastrichtenaren ligt het nog ietsje ingewikkelder, maar toch is ook hier het optimisme van een paar jaar geleden ("Mestreech zit in de lif, huur!") ver te zoeken.
Dertig jaar geleden moest ik voor school een werkstukje maken over de mijnsluitingen. Het was allemaal kommer en kwel wat ik tegenkwam. Kort daarvoor was Sjeng Kremers aangetreden als gouverneur van Limburg. Sjeng was psycholoog en wilde van het gejammer niet horen. Het was niet meteen weg, maar toch heeft Sjeng ervoor gezorgd dat Limburgers weer in zichzelf gingen geloven.
Gaat Onno hetzelfde doen in Maastricht? Ik zeg: doe 't, Onno. Luister niet teveel naar de Peter Hovensen en de E,tillers. Wees maar lekker naïef, maar blijf geloven in deze stad en regio. En laat meneer Hovens maar eens zien dat Maastricht voldoende aantrekkingskracht bezit om niet alleen de huidige bewoners aan zich te binden, maar ook een stroom van nieuwe stedelingen deze kant op te leiden.
Opmerking