Gezelligste kaffee in Mestreech

[Verwijderde gebruiker]

Och, voor mij is de Bobbel (zonder muziek) heerlijk om iets te eten en te drinken en eventueel een krantje te lezen. Santé op de Kesselskade voor een uitstekend glas wijn en de Poshoorn vanwege het geweldige terras.
Waar doen we moeilijk over?
Vroeger kwam ik in de Tribunal, de Ouwe Klok, bij Henri in de Paddock, en bij Harry in wat nu de dikke Dragonder is. Wat heb ik een tijd gehad!
Zoek ik, op mijn leeftijd nog kroegen waar ik rustig kan zitten, zonder harde muziek? Ik voel me prima waar ik nu kom!

Over de Paddock kan ik wel een boek vol schrijven. Bij de Aw Klok moest je vaak bij uittree zelf zeggen wat je allemaal geconsumeerd had. En dat werd in goed vertrouwen en alle eerlijkheid gepraktiseerd. Klanten welke een "slechte dronk" hadden of hun handjes niet thuis konden houden, werden door de andere bezoekers netjes naar buiten uitgeserveerd. Een paar uur bij de Tribunal werkte zeer geestverruimend maar dan zonder gebruik van geestverruimende middelen (uitgezonderd de alcohol) door het warme bad van het zéér gemêleerde publiek.

[Verwijderde gebruiker]

Ik mis veel café's als het erom gaat hoe gezellig het vroeger zou zijn geweest. B.v. 't Höfke in de St. Bernardusstraat waar Felix Meurders zijn eerste ervaringen als diskjockey opdeed, Petit Tanneur waar eens een schot afging uit een geweer, de Orly Bar en de Blokhut, al die café's aan het Amorsplein, voor jong en oud, dansen op de vierkante decimeter. In het paviljoen in het stadspark moest je voor je ouders goed op je zusje letten. De geimporteerde gastarbeiders uit het Luikse lagen op de loer vanwege het hoge zuiderlijke hormoongehalte in het bloed. Dan vergeten wij nog alle café's aan de Tongersestraat en alle buurtcafé's. Waarom was het gezellig: vaste klanten en bezoekers die elkaar het licht in de ogen gunden. Design was niet belangrijk, het ging om de gezelligheid die de bezoekers zelf creeerden. Tegenwoordig wordt ieder café omgeturnd in minimaal en eetcafé. Vroeger werd beter getapt: meer keuze in biersoorten en grotere glazen. De bediening/kelners spraken de taal van de mensen en niet "Ik begrijp U niet meneer" als je riep: Sjut nog ins in! En als het om 2.00 uur sluitingstijd was, nog lekker even naar België: de Julia o.a. Was het toen beter in de krochten van Maastricht ? Ik denk van niet; vele cafés waren zéér zuurstof arm, w.c.'s soms niet om aan te zien, laat staan te gebruiken. Maar het verschil zit in de mentaliteit van de waard en zijn gasten.

[Antonius]

Harrie,
je legt me wel heel veel in de mond dat ik niet geschreven noch gesuggereerd heb.
en vooral niet een stelling die ik volgens jou impliceer (zie #40) en daarmee anderen tekort doe.

Lees er ook maar eens gerust de serieuze vakliteratuur (wil je graag titels willen geven van de nodige literatuur) op na en praat maar eens met de "toonaangevende" mensen van kunst en kultuur uit die periode .....

overigens dat is wel een beetje ongepast.

mvg

[elletje]

Och, voor mij is de Bobbel (zonder muziek) heerlijk om iets te eten en te drinken en eventueel een krantje te lezen. Santé op de Kesselskade voor een uitstekend glas wijn en de Poshoorn vanwege het geweldige terras.
Waar doen we moeilijk over?
Vroeger kwam ik in de Tribunal, de Ouwe Klok, bij Henri in de Paddock, en bij Harry in wat nu de dikke Dragonder is. Wat heb ik een tijd gehad!
Zoek ik, op mijn leeftijd nog kroegen waar ik rustig kan zitten, zonder harde muziek? Ik voel me prima waar ik nu kom!

nou moet ik Harrie toch tegenspreken inzake concept dat een kopietje was

dat klopt absoluut niet
Guido en John Waterval hadden wel goede voorbeelden gezien en een heldere eigen visie maar het helder verlichte café waar iedereen welkom was (is) kwam voort uit de afkeer van het bruin baksteen eikenbalken café die de jeugd en de oudere jongere had.
Mans Hofhuis heeft met zorg dit concept gelanceerd in Maastricht en het was 'echt' de eerste van zijn soort in Maastricht.

Daarna pas zijn in Maastricht soortgelijke ontstaan, mede gezien het grandioze succes van de 'take five' dat bijna elke avond stampvol was.

Als de vraag naar een helder open en goed verlichte café, hetgeen inspeelde op een nieuw gevoel: zien en gezien worden, als copietje van een concept wordt geïnterpreteerd kun je ook de hele mode, design en cultuur scene van '86 corrumperen.

mvg

Antonius, Antonius.....

leuk marketing verhaaltje maar grote onzin! Ten eerste ga je voorbij aan het feit dat Maastricht al van ouds her kroegen had "met een plek waren waar "waar iedereen welkom was (is) " Vooral de jaren 60 en 70 .

Als ik jouw stelling verder volg, impliceert je dat andere horeca eigenaren "simpele Willie's" waren een geen idee ("concept") hadden waarmee ze bezig waren.....en alsof er geen andere kroegen waren die vol waren en een (zeer) goede omzet draaiden.....kom nou.....
Bij de broeders van 'Aajt Vroenhoeven ' kreeg ik voor dit soort opmerkingen te horen..."zalig zijn de simpelen van geest........."

De jaren 80 waren inderdaad creatief gewoon een dieptepunt zo niet een nulpunt na de enorme explosiviteit en creativiteit van de jaren 60 en 70 en uitten zich in het vercommercialiseren van alles uit die voorgaande twee decenia.
Kijk maar eens goed de kunst, zoals de mode ( Vivian Westwood ), schilderkunst waar de "punk graffity" tot kunst met een grote K verheven werd en in NY voor recordbedragen ge en verkocht werd, de muziek ( New Wave en Neue Deutsche Welle ) en zo kan ik nog tig voorbeelden opnoemen. Lees er ook maar eens gerust de serieuze vakliteratuur (wil je graag titels willen geven van de nodige literatuur) op na en praat maar eens met de "toonaangevende" mensen van kunst en kultuur uit die periode .....

Verder heb je helaas last van tunnelvise en neem je het macrobeeld van de jaren 80 niet mee: in ons land heerste er in de jaren 80 een zwak economisch klimaat ( financiële tegenvallers, bestek 81 e.d) waardoor er ( terug naar Maastricht en kroegen) een aantal kroegen juist met die genoemde sfeer verdwenen, bruin of niet, kroegen waar ook Guido eens kwam en de jongen was en is niet dom! Heeft niet voor niets ook op "Aajt Vroenhoven" gezeten...
De Watervalletjes zagen (terecht) een gat in de markt en hadden wel de financiële middelen om te investeren...!

Dit gemis aan bepaalde kroegen verklaart tevens het succes van de Bobbel zo goed, om eens een ander dwarsstraat te noemen!

Er is in de loop van de laatste 20 jaar meer kaf dan koren bij gekomen.

En zonder ook Mans Hofhuis (kin dee gooje mins neet) te kort te willen doen, maar helder verlichte kroegen waren er toen ook al. De jongens van bijvoorbeeld "de Swaen" hadden dit ook al......

Ik denk bovendien dat je ook voorzichtig moet zijn om feiten niet met ( je eigen ) mening ("kwam voort uit de afkeer van het bruin baksteen eikenbalken café die de jeugd en de oudere jongere had." ) door elkaar te gooien of jouw mening generaliserend als de waarheid te presenteren..... sans rancune, cher amice !

Niettemin verdienen de Watervalletjes respect en wil ik niets aan hun prestatie afdoen, maar jouw voorstelling van een "unicum" in Maastricht en "schokkende vernieuwing " door de introductie van "helder en verlicht en met concept "moet ik toch naar het rijk der fabelen verwijzen.
Zou dit werkelijk zo uniek, succesvol en groots zijn zoals je 't presenteert, dan zou dit "concept" toch zeker door de hele provincie en land navolging hebben moeten vinden en de Wattervalletjes in Monaco wonen, toch ?
Bovendien doe je andere succesvolle en hardwerkende kroegeigenaren te kort

Beiden hadden overigens dezelfde Disk jockey, Richard (knijf?????)

Precies; de Red Hot. Dat was 'm. Daar kwam ik ook veel. Van Red Hot naar Pascals en weer terug.

Nu moet ik Antonius en ieder ander die roept hoe origineel de watervalletjes zijn tóch echt met klem tegenspreken. Wat een onzin....

In de eerste helft van de jaren '80 werd dit concept al uitgeprobeerd in "pascals", net over de brug in Wijck. Geheel in stijl van de toenmalige avantgardistische new-wave muziekstijl. Helaas was "pascals" zijn tijd misschien té ver voorruit en koste het hem moeite om het hoofd boven water te houden. Ook de twee jongens (ben hun naam kwijt) die de kelder van Brokamp, aan het Vrijthof, exploiteerden deden een soortgelijk ding, maar dan op dansgelegenheid niveau. Twee van de Watervals frequenteerden deze gelegenheden overigens veelvuldig! Om het over Satiricon in de St. Bernardusstraat maar helemaal niet te hebben. Een voorbeeld "avant la lettre" voor de heren.

Hiermee wil ik de Take five absoluut niet afkraken want het is een prima zaak. Maar ze krijgen te veel eer voor een concept dat ze belsist niet bedacht hebben.

[Antonius]

Ik kom overigens graag in beide type café
de zogenaamde "speak easy" (dimlicht en 'bijna' geheime afspraken)
of
de minimalistisch ontworpen ruimte waar de bezoeker de 'kleur' geeft.

is enkel afhankelijk van gemoedstoestand en behoefte
behoefte aan knetterharde muziek in veel kroegen hebben meestal enkel het personeel (dat zich eerder onderling bezighoudt dan de gast)

mvg

[Antonius]

hebben gewoon handig voort geborduurd ( kopietje) op een concept dat al aanwezig was !

nou moet ik Harrie toch tegenspreken inzake concept dat een kopietje was

dat klopt absoluut niet
Guido en John Waterval hadden wel goede voorbeelden gezien en een heldere eigen visie maar het helder verlichte café waar iedereen welkom was (is) kwam voort uit de afkeer van het bruin baksteen eikenbalken café die de jeugd en de oudere jongere had.
Mans Hofhuis heeft met zorg dit concept gelanceerd in Maastricht en het was 'echt' de eerste van zijn soort in Maastricht.

Daarna pas zijn in Maastricht soortgelijke ontstaan, mede gezien het grandioze succes van de 'take five' dat bijna elke avond stampvol was.

Als de vraag naar een helder open en goed verlichte café, hetgeen inspeelde op een nieuw gevoel: zien en gezien worden, als copietje van een concept wordt geïnterpreteerd kun je ook de hele mode, design en cultuur scene van '86 corrumperen.

mvg

[burgemeester]

Ben wel een beetje boos op je i.v.m. " Niet een 'import limburger' als burgemeester. Ik wil dat feestje dan ook niet verstoren."
Juist iemand die zo denkt hoort erbij. Maastricht heeft altijd goed gevaren bij "import" dat zich open stelt voor de stad en haar mensen .. !

Ik zal er binnenkort met een slok op naar binnen stappen. Ik moet natuurlijk wel 'genog mood' hebben....

Wat betreft Charlemagne: helemaal met je eens. Als ik op het OLV zit, zit ik daar. Hadden afgelopen winter trouwens een overheerlijk duo van wild.

Dan zijn we toch 'n beetje langs elkaar heen aan 't lullen : In de 70er jaren was ik allang geen tiener meer, maar zat al met kinnekes ! Toch ben ik redelijk jong van hart gebleven want niet zoveel jaren geleden bracht ik nog heel wat tijd door bij de Watervalletjes in de "Take Five"; niet de standaard Maastrichtse kaffee, dat is dan wel weer waar.

Yep ik ben dan inderdaad wat jonger. Maar ik moet je een beetje tegenspreken want naast "standaard kaffees "had Maastricht in eind jaren 60 , de jaren 70 en begin 80 een uniek aantal kroegen voor een eigen specifiek jeugdig publiek ( 15 - 25 jaar). Vooral op het älternatieve gebied en zeer divers . Zij het qua muziek of publiek.
De Watervalletjes ( Guido eignelijk) hebben gewoon handig voort geborduurd ( kopietje) op een concept dat al aanwezig was maar langzamerhand verdween of reeds weg was , omdat veel van de kroegeigenaren , hun voorgangers', er om een of andere reden mee ophielden.
Handig zet van die gasten maar niets nieuws onder de ( Maastrichtse) zon .. !

Correctie : Brokamp zat niet in de OLd Dutch, maar in de Pays Bas,...

Klopt ! en misschien hebben we bij de Old Dutch samen gezeten.. welke tiener, scholier zat er niet in de jaren 70

Nou, daar is ie dan.

Anmerkungen zur Kaffees.

Ik heb het helemaal gehad met de complete Platielstraal.

Dan het Vrijthof. Vaak een zooitje. Sfeerloos.

Onze Lieve Vrouwe Plein heb ik dan nog wat liever.

Maar.... Maastricht ontvluchten voor betere cafes? Waarom? Count your blessings!

Kaffees waar ik nog steeds met een genoegen een pilsje pak zijn er genoeg. De laatste tijd geregeld Cafe de Pieter. Een heerlijk losbandige kroeg. Ook leuk blijven de Belsj

Ik denk dan bijvoorbeeld aan de cafes naast de Augustijnerkerk, bijv. de Stadssleutel. Ik kom er nooit, maar er lijkt mij alleen de autochtone Maastrichtenaar te zijn. Niet een 'import limburger' als burgemeester. Ik wil dat feestje dan ook niet verstoren.

Ik denk, kortom, dat we hier te maken hebben met nostalgie van de heren.

Pletielstroat...? mee eens ! Vriethof...idem !

Onze Lieve Vrouwe Plein .. vroeger een insiderstip en juweeltje , nu mij wat te massaal, alhoewel Charlemagne OK was en is.
Zo ook de Pieter was & is !
Ook de Belsj heeft zich aardig ontwikkeld en inderdaad Stadssleutel is leuk.

Ben wel een beetje boos op je i.v.m. " Niet een 'import limburger' als burgemeester. Ik wil dat feestje dan ook niet verstoren."
Juist iemand die zo denkt hoort erbij. Maastricht heeft altijd goed gevaren bij "import" dat zich open stelt voor de stad en haar mensen .. !
We hebben genoeg kwetsjbuule in eigen gelederen maar het verse bloed maakt juist de kwaliteit, diversiteit en het aangename uit.. Noem het een kruisbestuiving die wij af en soms nodig hebben !
Inderdaad heb je Mestreechteneere, Boere en Holländers , maar dat betekent niet per definitie dat die allemaal slecht zijn...
en gelijk heb je... robbie en ik zijn aw nostalgiese buule

Ik weet dat we in de vaart der volkeren mee moeten gaan en the times they are changing , maar 't Vrijthof bijvoorbeeld is totaal verworden tot een toeristische aangelegenheid...Nicht mein Bier zeet de Pruus ...
Ik kwam vroeger in veel verschillende zaken maar er hing op de meeste plaatsen een ontspannen huiskamer sfeer.
Brokamps "Old dutch"had zijn charme en ook de 'Struis" was een echt Mestreechs kafeeke. D'n Hiemel schoorvoetend de eerste zetjes als pubertjes..
Veel kroegen hadden hun eigen publiek, denk aan de Tribunal,
Speak Easy op het Amorsplein, de Tuftuf voor soulliefhebbers en 't Kniekpe voor Jazzlovers in de St Bernardusstraat, later ook zeer zeker de heren van cafe de Swaen op de Merret en ga zo maar door.

Er zal wal hier en daar iets voor in de plaats gekomen zijn en ik geloof best wel ook een aantal goede zaken maar Mista Robbox an I zijn misschien te verwend geweest in 't verleden; het grote aanbod, de pluriformiteit en toch eenheid tussen clientele onderling en van en met de eigenaar en zijn personeel. Het relaxte heeft nu vaak plaatsgemaakt voor 't vlugge.
Dan zit ik als awwe bok liever in Liege achter m'n Trappistje , Gauloise of Kriekske of zjus euver de grens waar nog iets van die easy going sfeer aanwezig is... Iech weet 't...iech weur aajt...