Architectonische missers in Maastricht

[Guinness]

Hallo,

Het lijkt mij interessant om een draadje te open om over bepaalde architectonische missers in onze stad. Wat vind jij een misser en waarom, en waarom en hoe, en door wie is het in de tijd besloten en wie vond dat dan wel mooi?

Denk bijvoorbeeld aan het oude bonnefantenmuseum. Er moeten echt mensen zijn geweest die dat gebouw mooi vonden anders was het er niet gekomen. Of zat het anders? Of de oude stadskantoren. Wie vond dat toen een goed idee?
Dit zijn naar mijn mening missers uit het verleden, maar zijn er ook nieuwe missers die we nog niet zo ervaren maar waar we misschien over 30 jaar denken: "Waarom?".

Wat ik persoonlijk een totale misser vind is de bouw van de parkeergarage onder de Vrijtof. Op een van de mooiste pleinen van Nederland bouwt men een grote garage met als gevolg een grote verkeersaantrekkende werking in de aanliggende straten. Heeft men dat toen niet voorzien? En waarom is die beslissing gemaakt?

[Haas]

De meest gehoorde misser vind ik architectonisch helemaal geen misser, het gaat meer om de gevolgen erom heen.

Ik ervaar het elf echter niet zo. Het Mosae Forum zou voor passanten een tocht-gat zijn. De win heeft er door de vreemd gevormde gevellijnen vrij spel, waardoor je je op het binnenplein niet erg comfortabel voelt.

Architectonisch is er wel iets aan te merken op de zij-ingang aan de Hoenderstraat. Hadden de dat met die lelijke balk nou niet anders op kunnen lossen?

Ik zei al: ik ervaarhet zelf niet zo. En architectonisch is er niet veel aan de hand, lijkt me.Hoe anderen daar tegenaan kijken, weet ik niet.

Het voormalige gebouw van de Entre Deux, met daarin onder meer het Bonnefantenmuseum, was inderdaad het nummer-1 voorbeeld van een architectonisch gedrocht. Hoe anders is het winkelcentrum NU.

[Equinox]

Eens Haas.

Wat ik verder een "gedrocht" van een gebouw vind is dat "ding" nabij de Via Regia - al is dat niet in het centrum van de stad.



En verder - heb even geen foto - dat groene hoogstandje wat men gebouwd heeft bij de Scharnerweg/Bergerstraat - vroeger stond daar een mooie villa.

Wat ook uitermate lelijk is, is de brandweerkazerne bij de Noorderbrug.

Maar ja wanneer noem je iets een misser, lelijk of een gedrocht, veel hangt samen met persoonlijke smaak. Er zijn vast mensen die zoiets wel mooi vinden...

De welstandscommissie is hiervoor in het leven geroepen en ook zij maken wel eens fouten, helaas soms net wat teveel, maar ook dat is persoonlijk.

[Equinox]

Ook jammer is het "wachthuisje" (kant Wyck) op de Servaasbrug, terwijl dat vroeger vele malen mooier was met een imposante entree.

En dan heb ik nog niet over het hefgedeelte van de brug zelf...

En de huidige Wilhelminabrug -incl wrat van de platte zaal- zwijg ik maar helemaal over.

[Clio]

Denk bijvoorbeeld aan het oude bonnefantenmuseum. Er moeten echt mensen zijn geweest die dat gebouw mooi vonden anders was het er niet gekomen. Of zat het anders? Of de oude stadskantoren. Wie vond dat toen een goed idee?

Een eerste aanzet voor de antwoorden op al deze vragen is volgens mij te vinden in de Historische Encyclopedie Maastricht (2005). Daar wordt ook literatuur genoemd die je verder helpt.

[Pier]

Wat ook uitermate lelijk is, is de brandweerkazerne bij de Noorderbrug.

Dat gebouw vind ik nu net niet lelijk....


Bron: http://albums.fotol.nl/albums.swf

Ik vind dat wel een apart gebouw en dat kan, althans dat vind ik, omdat het een functioneel gebouw moet zijn en omdat het los ligt van "alle" bebouwing in de omgeving.

Maar ik kan begrijpen dat mensen daar anders over denken.

[Gast]

Het ijzere gedeelte van de oude Sint Servaas brug.
Een verkrachting van een van de mooiste bruggen in limburg, (nederland)?

(mijn Mening )

[Guinness]

Ik vind het brandweergebouw op zich niet zo lelijk. Zeker in relatie met zijn omgeving valt het mee. Het oude Bonnefantenmuseum was in relatie met de omgeving een totale miskleun wat mij betreft.

Maar het kan ook andersom. Ik weet zeker dat men de oude Sphinxgebouwen lelijk vond terwijl men nu de schoonheid er wel van inziet. Net zoals ik de oude KNP-gebouwen wel een zekere schoonheid vind hebben. Zeker als de Sappi ooit daar zal vertrekken kan men ook daar iets moois van maken. (Zie de ECI in Roermond).

Ik weet nog niet wat ik van de nieuwe stadskantoren moet vinden. Het heeft inderdaad iets doods en kils. Maar zeker een verbetering tov. vroeger. Denk maar eens aan de parkeergarage op de hoek daar met die golfplaten.

[Antonius]

Hallo,

Het lijkt mij interessant om een draadje te open om over bepaalde architectonische missers in onze stad. Wat vind jij een misser en waarom, en waarom en hoe, en door wie is het in de tijd besloten en wie vond dat dan wel mooi?

Er staan genoeg lelijke gebouwen in Maastricht, niet altijd heel prominent en op markante locaties maar een daarvan is toch wel het summum van lelijkheid en falend inzicht betreffende stedelijke ontwikkeling en deelname aan geld verkwisting.
DE Colonel van Hans Kollhoff, in Wyck-Maastricht.

Wie dat wel mooi vond / vindt daar begrijp ik nog steeds niets van als het gaat om architectuur en stedenbouw als professie.
Waarom en hoe het er kwam is enkel een vermoeden en niet relevant.
Dat het er kwam is een Gotspe.
De al jaren mank lopende Spoorweglaan sinds het dodelijke verdict van de Heugemerweg verder afronden met zo'n project, kan een vreemde stedenbouwkundige idee zijn geweest.
Maar allereerst de hoge toren en het plaatsen van die toren OP de footprint van de Spoorweglaan is een waardeloze naargeestige ingreep die enkel rest-ruimten heeft veroorzaakt. Rest-ruimten die nog qua bezonning nog qua verblijfsruimten uitnodigen.
Met een dode achterkant aan het spoortraject en overweg alsook een bleke voorkant die niets van de kwaliteiten heeft van de jugendstil bebouwing aan de Spoorweglaan en het Stationsgebouw zelf.

Onbegrijpelijk lelijk!
http://sketchup.google.com/3dwarehou...82146c081a3c07


-idem de halfslachtige woontoren van Dautsenberg Arsjitek ”De Maasresidentie” op het sportfondsenbad / oprit Wilhelminabrug / oprit Fransciscus Romanusweg
-idem de Maartenslaan -Wycker Grachtstraat - Lage Barakken > het woningcomplex Van Gulikers architecten
-idem de Maartenslaan - Wilhelminasingel > het Filmpaleis van Pathé aan de Ambachtsschool geplakt
-idem aan l'artisan Belfort/Daalhof Van Gulikers architecten
-idem aan dat gedrocht aan de parkweg lage kanaaldijk van ???

als begin van een serie in het oog vallende missers.
mvg

[Verwijderde gebruiker]

Mag ik dan ook deze erbij voegen - De Kennedybrug?

[Antonius]

Mag ik dan ook deze erbij voegen - De Kennedybrug?

Ja dat mag

Naar mijn mening is de Maasboulevard na de demping (destijd het kanaal) en de Prins BischopSingel, behoorlijk ontregelt met die Verkeersader.
In uw foto van de Kennedybrug is echter de achtergrond ook een doorn in het oog.

een en ander van dat vernieuwen is onmiskenbaar ontstaan door een gebrek aan continuiteit en visie in Maastricht.
ao Sjiek, dat doen veer effe.

[Guinness]

Destijds was de visie dat een binnenstad bedoeld was als een plek om te werken en te winkelen en zeker niet om te wonen. Daarom moest een binnenstad onstloten worden met brede autowegen en parkeergarages. Mee in de vaart der volkeren. Zie de demping van het kanaal en de doorbraak van de Markt. Volgens mij was geldgebrek de oorzaak er van dat niet de hele binnenstad op de schop ging om er betonnen kolossen neer te zetten. Coorect me if I'm wrong.

[Greune]

Volgens mij was geldgebrek de oorzaak er van dat niet de hele binnenstad op de schop ging om er betonnen kolossen neer te zetten. Coorect me if I'm wrong.

Losstaand van de ervaren schoonheid van de binnenstad, was een relatief geldgebrek inderdaad de reden waarom Maastricht nog zo'n historische binnenstad heeft. In de tijd waarin de meeste betonnen kolossen in de Limburgse binnensteden zijn gedumpt, werd het geld verdiend in de Mijnstreek en daar zijn dan ook nog de meeste littekens van dit onzinnige bouwbeleid te vinden. In diezelfde tijd was Maastricht (zeker vergeleken met Heerlen) een onderontwikkeld provinciestadje, zonder noemenswaardige investeerders.
Dat verandert pas na de mijnsluitingen, als het gratis geld uit Den Haag over Zuid-Limburg uitgestrooid gaat worden en Maastricht het meest van dit geld weet te profiteren. Waar de Westelijke Mijnstreek en de huidige Parkstad vechten om een paar grijpstuivers, weet Maastricht honderden miljoenen aan alleen al nieuwbouwsubsidies bij elkaar te scharrelen. Waar twee honden vechten om een been...

Dus ja, het ging om geld en vooral het gebrek aan geld. Daarnaast was het uitbreiden van de stad in vrijwel alle richtingen nog een reden om niet in de binnenstad te investeren: er leefden steeds minder mensen per vierkante kilometer en er zat vaak meer geld in de bouw van nieuwe wijken dan in de renovatie van een middeleeuwse binnenstad.

[Pier]

(..) Dat verandert pas na de mijnsluitingen, als het gratis geld uit Den Haag over Zuid-Limburg uitgestrooid gaat worden en Maastricht het meest van dit geld weet te profiteren. Waar de Westelijke Mijnstreek en de huidige Parkstad vechten om een paar grijpstuivers, weet Maastricht honderden miljoenen aan alleen al nieuwbouwsubsidies bij elkaar te scharrelen. Waar twee honden vechten om een been...

Beste Greune,

Klopt hetgeen je beweert wel?
Uit welke literatuur heb je deze wetenschap?

Ik kan mij namelijk herinneren dat er in 1964, ook in de Oostelijke Mijnstreek, al gelobbyd werd voor de komst van de Rijksuniversiteit Limburg naar Maastricht. Dus Maastricht was toen echt niet "een onderontwikkeld provinciestadje, zonder noemenswaardige investeerders"
(Bron: Tussen Twee Bruggen - Maastricht in de tijd van Baeten - vanaf blz. 243)
Overigens klopt het natuurlijk wel dat Maastricht toen niet de uitstraling en het imago had van nu.

Pas op 17 dec. 1965 werd door de toenmalige minister van Economische Zaken, Joop den Uyl, bekend gemaakt dat de mijnen gingen sluiten.
De compensatie die er kwam voor de sluiting van de mijnen ging vervolgens geheel voorbij aan Maastricht, althans de bedrijven en instellingen die als compensatie naar Zuid-Limburg kwamen.
Ik denk daarbij mn. aan DSM in Heerlen en Geleen, ABP in Heerlen en het toenmalige DAF, thans Nedcar, in Born.

Maar ik laat me natuurlijk graag overtuigen van mijn ongelijk....

[Greune]

Iets rechtzetten en iets aanvullen

Allez Pier, misschien ben ik niet helemaal fair geweest in mijn bewoordingen. Maastricht was misschien geen onderontwikkeld provinciestadje, maar het was inderdaad ook niet de bruisende wereldstad die het nu is. Maastricht had indertijd natuurlijk ook geen MO, dat zal het zijn geweest

Zelf baseer ik me vooral op journalistieke werken van Joep Dohmen en consorten, die bijvoorbeeld verwijsen naar het geld dat via de voormalige Dienst Aanvullende Civieltechnische Werken naar Limburg werd gebracht (alleen al van 1974 tot 1978 447 miljoen gulden). Dit geld moest de terugval in de bouw door de sluiting van de mijnen opvangen, maar veel van dit geld werd buiten de voormalige mijnstreek besteed.
Daarnaast heeft ook het ministerie van Economische Zaken enkele honderden miljoenen guldens (130 miljoen alleen al voor de snelweg Maastricht-Heerlen) tussen 1965 en het begin van de jaren '80 in de Zuid-Limburgse infrastructuur gestoken. Dit geld werd veelal in bruggen, wegen en het bouwrijp maken van voormalige industriegebieden gestoken, maar kwam dus ook voor een groot deel buiten het mijngebied terecht.
In totaliteit kwam er van 1965 tot en met 1977 5,9 miljard gulden aan overheidssubsidie naar onze regio om de werkgelegenheid mee te stimuleren. Veel van dat geld ging naar de bouw.

In de periode erna (1978 tot 1990) kwam nog 4,4 miljard gulden vanuit Den Haag, waarvan dan weer 553 miljoen in het kader van Perspectievennota Zuid-Limburg (PNL). Zeker die laatste pot is interessant, omdat daar veel 'extra' zaken van zijn gefinancierd (zoals de drafbaan in Landgraaf, waar nu Pinkpop georganiseerd word). Verder is het ook zo dat relatief veel geld dat vanuit Den Haag kwam werd geïnvesteerd in Maastrichtse projecten en gebiedsontwikkeling van oude Maastrichtse industriegebieden of oude woonwijken, en dus niet in de voormalige mijnstreek.

Graag hoor ik je commentaar Pier