Kerkelijke beeldhouwers: atelier J.W. Ramakers.

[J.W. Ramakers en Zonen]

De parochie beschikte over een laatmiddeleeuws Christuscorpus, dat naar verluidt ooit eigendom was geweest van de St.-Servaaskerk en nu in Heugem buiten tegen de kerk hing. Men besloot het in de kerk als een Triomfkruis op te hangen, maar het kruishout moest eerst vervangen worden.

In 1903 vervaardigden 'de gebroeders Ramaekers uit Geleen voor het corpus een nieuw kruishout.'

Literatuur:
A.H. Jenniskens, Heugem, klein dorp in een grote wereld, (Maastricht Silhouet, 66), Maastricht 2008, blz. 57. Een foto van het neogotische kruis met corpus op blz. 59.

Beste Ingrid, ik wist van het triomfkruis maar maar niks over de corpus. De kerk heeft 150 gulden betaald voor het kruis.

Wederom hartelijk dank!!
Joep.

[Ingrid M.H.Evers]

Lotgevallen meubilair

Wat betreft de Nieuwenhof: dit tehuis heeft tot 1980 nog gefunctioneerd. Het pand is daarna gekocht door de Universiteit Maastricht, die er na verbouwing in 1981 haar rechtenfaculteit vestigde. Geen idee wat er met het meubilair is gebeurd, maar misschien dat UM / MU dat nog weet?

Wat betreft Calvariënberg: de kapel is al jaren geleden onttakeld. Meubilair? Momenteel heeft de Stichting Vivre het complex in eigendom.

Van de kapel van Calvariënberg bestaan mooie interieurfoto's, zoals er een is afgedrukt in Het Burgerlijk Armbestuur, twee eeuwen zorg voor armen, zieken en ouderen in Maastricht, 1796-1996, (Vierkant Maastricht, 26), blz. 91.

PS. Voor scans moet je andere MO-ers maar eens lief aankijken. Daar ben ik momenteel niet op ingericht.

[J.W. Ramakers en Zonen]

Wat betreft de Nieuwenhof: dit tehuis heeft tot 1980 nog gefunctioneerd. Het pand is daarna gekocht door de Universiteit Maastricht, die er na verbouwing in 1981 haar rechtenfaculteit vestigde. Geen idee wat er met het meubilair is gebeurd, maar misschien dat UM / MU dat nog weet?

Wat betreft Calvariënberg: de kapel is al jaren geleden onttakeld. Meubilair? Momenteel heeft de Stichting Vivre het complex in eigendom.

Van de kapel van Calvariënberg bestaan mooie interieurfoto's, zoals er een is afgedrukt in Het Burgerlijk Armbestuur, twee eeuwen zorg voor armen, zieken en ouderen in Maastricht, 1796-1996, (Vierkant Maastricht, 26), blz. 91.

PS. Voor scans moet je andere MO-ers maar eens lief aankijken. Daar ben ik momenteel niet op ingericht.

Ik vind dat je me al erg mooi geholpen hebt!! Ik ben benieuwd als M.O.-ers dit lezen wie mij helpen wil...

[J.W. Ramakers en Zonen]

Wat betreft de Nieuwenhof: dit tehuis heeft tot 1980 nog gefunctioneerd. Het pand is daarna gekocht door de Universiteit Maastricht, die er na verbouwing in 1981 haar rechtenfaculteit vestigde. Geen idee wat er met het meubilair is gebeurd, maar misschien dat UM / MU dat nog weet?

Wat betreft Calvariënberg: de kapel is al jaren geleden onttakeld. Meubilair? Momenteel heeft de Stichting Vivre het complex in eigendom.

Van de kapel van Calvariënberg bestaan mooie interieurfoto's, zoals er een is afgedrukt in Het Burgerlijk Armbestuur, twee eeuwen zorg voor armen, zieken en ouderen in Maastricht, 1796-1996, (Vierkant Maastricht, 26), blz. 91.

PS. Voor scans moet je andere MO-ers maar eens lief aankijken. Daar ben ik momenteel niet op ingericht.

Staan deze fotos de site van het RHCL?

[Ingrid M.H.Evers]

Op die site staan nu ruim 2.000 foto's, maar er zijn er ruim 40.000 beschreven. Ik heb even gekeken, maar interieurfoto's van Calvarienberg, Nieuwenhof en Heugem niet gevonden.

[Ingrid M.H.Evers]

Tekeningenarchief Atelier J.W. Ramakers (Geleen)

Ik vermoed dat het voor onze vragensteller oud nieuws is, maar het blijkt dat het archief van het bisdom jaren geleden in het bezit is gekomen van een grote stapel ontwerptekeningen, afkomstig van het opgeheven Atelier J.W. Ramakers. Zij worden beheerd door drs. M. Bohnen, archivaris van het bisdom. E-mail: m.bohnen@bisdom-roermond.nl

De tekeningen verkeren in goede staat maar hebben als handicap dat er vaak niet op vermeld staat waar het object dat wordt weergegeven uiteindelijk geplaatst is. Hier ligt een mooi onderzoeksveld braak.

Ik heb de stellige indruk dat er met de voorhanden bestanden van Joep Jansen (onze vragensteller), het bisdom en de gegevens van de vml. Stichting Kerkelijk Kunstbezit in Nederland (nu bij het Catharijnenconvent in Utrecht) toch wel een aantal tekeningen direct of indirect zouden kunnen worden thuisgebracht. Misschien een mooi onderwerp voor een student van MU afd. Cultuurwetenschappen.

[J.W. Ramakers en Zonen]

Ik vermoed dat het voor onze vragensteller oud nieuws is, maar het blijkt dat het archief van het bisdom jaren geleden in het bezit is gekomen van een grote stapel ontwerptekeningen, afkomstig van het opgeheven Atelier J.W. Ramakers. Zij worden beheerd door drs. M. Bohnen, archivaris van het bisdom. E-mail: m.bohnen@bisdom-roermond.nl

De tekeningen verkeren in goede staat maar hebben als handicap dat er vaak niet op vermeld staat waar het object dat wordt weergegeven uiteindelijk geplaatst is. Hier ligt een mooi onderzoeksveld braak.

Ik heb de stellige indruk dat er met de voorhanden bestanden van Joep Jansen (onze vragensteller), het bisdom en de gegevens van de vml. Stichting Kerkelijk Kunstbezit in Nederland (nu bij het Catharijnenconvent in Utrecht) toch wel een aantal tekeningen direct of indirect zouden kunnen worde,n thuisgebracht. Misschien een mooi onderwerp voor een student van MU afd. Cultuurwetenschappen.

Beste Ingrid,

Ik ben me bewust van het bestaan van deze tekeningen. Deze zijn inderdaad afkomstig uit het atelier van mijn voorvaderen. Ik heb indertijd deze tekeningen gekopieerd.
Ik heb deze toen ook ondergebracht bij het SKKN. Ik had goede contacten daar. Tot de sluiting. Ik werk nog altijd nauw samen met een van de oud-medewerkers.

Ik heb inderdaad ook een groot aantal gegevens over Atelier Ramakers afgestaan omdat ik vind dat ik niet alles voor mezelf mag houden. Maar ze hebben niet de complete versie. Het materiaal is behoorlijk aangewassen. Ik heb zelf 7 jaar onderzoek gedaan naar de werken van atelier Ramakers. En ik ben er nog steeds mee bezig. Maar er zijn mensen die er meer dan 40 jaar bezig zijn geweest. Bijvoorbeeld Professor Dr. Arthur Schrijnemakers (geb. 191. Hij had ook direct contact met de laaste telg van het beeldhouwers geslacht Ramakers (1798-1982). Ik heb deze man, Louis Ramakers (1900-1982)), de broer van mijn oma, helaas niet gekend. Hij overleed immers voor ik mij bewust was van het bestaan van het atelier. Dat kwam pas vele jaren na zijn overlijden. Ik was nog te jong.

[J.W. Ramakers en Zonen]

(Klooster) Zusters van de Barmhartigheid

Beste lezer,

In een brief uit 1902, geschreven door J.H. Ramakers, is te lezen dat er kerkbanken geleverd zijn in het klooster van de Zusters van Barmhartigheid in 1897.

Bestaat het gebouw nog? Waar stond het gebouw? Het zou leuk zijn als er iemand is die er meer over vertellen kan. Zijn er interieurfoto´s?

Hartelijk dank voor uw hulp in deze.

Joep Janssen.

[Ingrid M.H.Evers]

Zrs. van Barmhartigheid = zrs. van de Misericorde

In een brief uit 1902, geschreven door J.H. Ramakers, is te lezen dat er kerkbanken geleverd zijn in het klooster van de Zusters van Barmhartigheid in 1897. Bestaat het gebouw nog?

De zusters van Barmhartigheid (zusters van de Misericorde) hadden in Maastricht drie vestigingen:
1. het klooster/moederhuis van de congregatie aan de Capucijnenstraat 45, met grote achterliggende terreinen;
2. het Sint Vincentiusgesticht voor meisjes aan de Pieterstraat 23 (1896 of 1898; na 1904 werd een grote kapel gebouwd); veertig jaar geleden volledig gesloopt.
3. het Sint Vincentiusgesticht voor meisjes op kasteel Severen te Amby/Maastricht (1912).

In aanmerking komt nr. 1 en heel misschien nr. 2. Ik ben niet helemaal zeker van het jaartal voor de Pieterstraat. Is het 1896, dan lijkt mij een paar banken voor een kapel heel waarschijnlijk (men had daar aanvankelijk geen echte kapel). Is het jaar van huur 1898, dan blijft alleen het moederhuis over.

Het complex van de Miséricorde (gelegen ten noorden van de Capucijnengang tussen Bogaardenstraat in het oosten en Capucijnenstraat in het westen) schijnt nog altijd te bestaan. Er zouden in dit gebied twee kapellen staan. Een ervan is modern verbouwd en wordt gebruikt door een kunstenaarscollectief 'Het Kunstkwartier 6211'. De andere herbergt al sinds decennia het City-Centrum, waarvan de opheffing (en sloop?) dit jaar in gang gezet zou worden.

Het is mogelijk dat na het vertrek van de zusters (wanneer?) een deel van het meubilair naar Severen is gegaan, maar dat is, zoals we al eerder zagen, en doodlopend spoor. De zusters waren afkomstig van Luik, maar of het moederhuis daar nog aanwezig is?

Interieurfoto's:
a) de firma Brinio (Rotterdam) maakte in 1923 (?) een ansichtkaartenboekje met interieurfoto's van kerken en kapellen in Maastricht. Mogelijk zit er daar ook een tussen van de gezochte kapellen? Probeer het eens op de website www.delcampe.be. Bedenk wel dat een eventuele opname van het Vincentiusgesticht de kapel betreft die tussen 1904 en 1910 werd gebouwd. Maar daarin kan natuurlijk meubilair staan dat men reeds gebruikte in de eerdere kapel.
b) RHCL, beeldcollectie GAM (inlichtingen vragen per -email). Naar men mij vertelt zijn er veel foto's aanwezig van de Miséricorde (en mogelijk ook van het Vincentiusgesticht op de Pieterstraat).

[Verwijderde gebruiker]

Klooster Zusters De la Miséricorde

Ben enkele weken geleden in het voormalige klooster geweest, hierbij een drietal foto's



Pandtuin met zicht op de noordelijke gevel van



Pandtuin zicht op noordelijke en westelijke gevel kapel en klooster



Plaquette naast de entree van de kapel, westelijke gevel

[J.W. Ramakers en Zonen]

Klooster Zusters de la Miséricorde

Beste Ingrid en Toller,

Hartelijk dank voor de uitvoerige informatie. Ik zal eens zoeken in het RHCL en op de link die je stuurde (www.delcampe.be).

Dank voor de foto´s van de huidige toestand van het voormalige klooster.

Hartelijk groeten vanuit een Brazilie in de regentijd.

Joep.

[Ingrid M.H.Evers]

kapel Vincentiusgesticht voor meisjes (uitgave Brinio, ca. 1925)

[Ingrid M.H.Evers]

kapel Zusters van de Misericorde / Barmhartigheid (Birnio c.a 1925)

[Ingrid M.H.Evers]

Kapel Calvariënberg, uitg. Brinio, ca. 1925 / Graus, ca. 1950

Op de site [van het RHCL] staan nu ruim 2.000 foto's, maar er zijn er ruim 40.000 beschreven. Ik heb even gekeken, maar interieurfoto's van Calvarienberg, Nieuwenhof en Heugem niet gevonden.

[Ingrid M.H.Evers]

Kapel Nieuwenhof, uitg. Brinio, ca. 1925.