Prins Richard I.
‘Groete Oonbekinde’ heet Prins Richard I.
Op een afgeladen Markt in Maastricht is gistermiddag 6 januari 2008 de nieuwe stadsprins van Groet Mestreech uitgeroepen.
Prins Richard I – werkelijke naam Richard Jongen – is 41 jaar.
In het dagelijks leven is hij general manager bij staalbedrijf Corus International Benelux.
Een bij tijd en wijle warm winterzonnetje heeft zich trots verheven boven de Markt in Maastricht.
Het is nog n?t geen half drie, maar het plein voor het oude stadhuis –vorig jaar grotendeels nieuw opgeleverd– kleurt al langzaam zwart.
De zonnestralen op de ontelbare gezichten zijn uitermate goed voor de stemming, zo blijkt.
De vrolijke dames van het zangduo X-Elle hebben geen enkele moeite het volk van Maastricht aan het sjoenkelen te krijgen.
Dao kump Maria, het nieuwe Maastrichtse vastelaovendsleedsje, gaat er bij de veelal prachtig uitgedoste feestvierders in als koek.
Of beter gezegd: als Reube, Friet en Beer, het carnavalsliedje van vorig jaar, waarmee scheidend carnavalsprins Roland I voor de allerlaatste keer lof krijgt toegezwaaid.
Ook de in warme winterjassen gehulde Tempeleers zijn dik tevreden met het mooie weer.
„Ze zeggen wel eens: ‘Onze Lieve Heer is geboren en getogen in Maastricht’, maar als je nu naar boven kijkt, zou je het nog bijna gaan geloven ook”, lacht perschef Frits Jongen van de Maastrichtse Vastelaovends-organisatie die elk jaar zorgdraagt voor het uitroepen van de nieuwe prins.
Wie het dit jaar wordt?
Met de plagerige glimlach van een samenzweerder laat Jongen een gesloten envelop met persberichten zien.
‘Alles wat u altijd al heeft willen weten over de nieuwe Hoegen Hoegl?stigheid’ blijkt opgesloten te zitten in een pakketje van een centimeter dik en ter grootte van iets meer dan een A-viertje.
E?n onverhoedse beweging, ??n keer uitglijden, en het best bewaarde geheim van Maastricht ligt letterlijk op straat!
Je snapt het af en toe niet, maar je komt het n?et te weten, zelfs niet als je geregeld in het gezelschap van de Tempeleers verkeert, weet oud-stadsprins Mathieu Hulst.
Ook hij staat - binnen de dranghekken - met rode wangen te wachten tot het benkelik momint gaat plaatsvinden.
Nederlands bekendste wijnboer – baas van de Apostelhoeve – mocht in 1999 op 32-jarige leeftijd zelf meemaken hoe het voelt om een paar weken lang boven alles en iedereen in de stad verheven te zijn.
Ook hij is reuze benieuwd wie het wordt, zegt hij, wanneer de gemaskerde Groete Oonbekinde de Markt wordt opgeleid om linea recta in de richting van het podium te gaan.
Bij het zien van Hulst en diens gezelschap wuift de prins in wording vriendelijk.
Zou het een bekende zijn?
Maar wie dan?
Te oordelen aan zijn postuur is de nieuwe prins een prinsje.
„Pas nu kun je gaan afstrepen.
Die wel… die niet… nu heb ik echt geen idee.”
Wat Mathieu Hulst w?l weet, is dat de groete, nou ja kleine oonbekinde binnen enkele minuten een van de mooiste ogenblikken van zijn leven gaat beleven.
„Met trouwen en kinderen krijgen is prins zijn het mooiste wat je overkomt.”
Als prins heeft hij de stad pas goed leren kennen, zegt Hulst.
In vier weken tijd hebben ze zo’n 3000 kilometer met me afgelegd.
Van links naar rechts en omgekeerd.
Overal waar je komt krijg je blije gezichten.
Oudere mensen, zieke kinderen.
Prins zijn gaat gepaard met een lach en een traan.
Alleen al het besef dat je - door je muts - een glimlach op het snoetje van een doodziek kind kunt krijgen, bezorgt je kippenvel.”
? gazet De Limburger.
Opmerking