Nieuw coffeeshopbeleid Gemeente Maastricht

[Gast]

Regulering wietteelt

Burgemeesters Heerlen, Roermond en Venlo gaan samen een voorstel uitwerken voor de regulering van wietteelt in Limburg.

Dat is een van de manieren om een dam op te werpen tegen de criminele netwerken.
Dat maakte burgemeester Onno Hoes van Maastricht dinsdag bekend.
De acht Limburgse coffeeshopgemeenten willen hierin samen optrekken. De afspraak werd gemaakt tijdens een overleg op 23 mei.

[nu.nl]

Voor het eerst een concrete stap inzake regulering!

[Breur]

Burgemeesters Heerlen, Roermond en Venlo gaan samen een voorstel uitwerken voor de regulering van wietteelt in Limburg.

Dat is een van de manieren om een dam op te werpen tegen de criminele netwerken.
Dat maakte burgemeester Onno Hoes van Maastricht dinsdag bekend.
De acht Limburgse coffeeshopgemeenten willen hierin samen optrekken. De afspraak werd gemaakt tijdens een overleg op 23 mei.

[nu.nl]

Voor het eerst een concrete stap inzake regulering!

Wie geeft uiteindelijk toestemming + reglement voor een reguliere wiettteelt ergens in Nederland; is dat een bevoegdheid van lokaal bestuur; is het landelijke wetgeving?

[Pier]

symboolpolitiek

Wie geeft uiteindelijk toestemming + reglement voor een reguliere wiettteelt ergens in Nederland; is dat een bevoegdheid van lokaal bestuur; is het landelijke wetgeving?

Noch de een, noch de ander!

Men dient eerst de internationale verdragen op te zeggen!
Pas dan kan de nationale wetgeving worden aangepast en pas dan, als dat al wenselijk is, kan er lokale cq regionale wetgeving komen.
Ik denk niet dat wij dit nog zullen beleven.

Hoe sympathiek de inspanningen van de regionale bestuurders ook zijn, maar het is gewoon symboolpolitiek.

[Gast]

Noch de een, noch de ander!

Men dient eerst de internationale verdragen op te zeggen!
Pas dan kan de nationale wetgeving worden aangepast en pas dan, als dat al wenselijk is, kan er lokale cq regionale wetgeving komen.
Ik denk niet dat wij dit nog zullen beleven.

Hoe sympathiek de inspanningen van de regionale bestuurders ook zijn, maar het is gewoon symboolpolitiek.

Als je niets onderneemt, gebeurd er helemaal niets. Bovendien is het vrij uniek dat bestuurders hier een lans voor willen breken en de hypocrisie voorbij gaan. Vind het dus geen symboolpolitiek, het is ook niet de makkelijkste route dat geef ik graag toe. Internationale afspraken werken niet, argumenten te over, zie de criminaliteit, zie het kostenplaatje.

[Pier]

Als je niets onderneemt, gebeurt er helemaal niets. Bovendien is het vrij uniek dat bestuurders hier een lans voor willen breken en de hypocrisie voorbij gaan. Vind het dus geen symboolpolitiek, het is ook niet de makkelijkste route dat geef ik graag toe. Internationale afspraken werken niet, argumenten te over, zie de criminaliteit, zie het kostenplaatje.

Nou Kermit,

Ik denk dat je mijn citaat verkeerd interpreteert, maar ik ben het helemaal met je eens, m.u.v. de laatste zin "Internationale afspraken werken niet, argumenten te over, zie de criminaliteit, zie het kostenplaatje".

Ik ga geen welles-nietes spelletje spelen, maar deze zin verdient wel enige nuance.
Internationale afspraken werken wel, maar "wij" bekijken deze afspraken vanuit het Nederlandse cq Maastrichtse perspectief.
Dat mag, maar je moet compromissen sluiten.
Hiervoor in de plaats krijg je andere internationale toezeggingen die Nederland wel goed van pas komen.
Maar zolang bijvoorbeeld de VS of Frankrijk zo hypocriet blijven als ze helaas zijn op het gebied van (soft)drugs, doen wij als klein land daar helemaal niets tegen.

En nogmaals, de beweegredenen van de regionale bestuurders zijn bijzonder sympathiek, maar ze halen (internationaal) helemaal niets uit.

[Paul Tummers]

Het hele coffeeshopgebeuren en de aanlevering vallen toch onder gedoogbeleid? Ik denk dat hiervoor geen nationale- of internationale wetswijzigingen nodig zijn? Alleen blijft dan wel nog het begrip rechtsgelijkheid, wat eigenlijk toegepast zou moeten worden om in een keer het hele illegale wietplantageprobleem om zeep te helpen.

[Pier]

Gedogen = Mogen, of toch niet meer?

Paul,

je hebt gelijk dat het hele drugsbeleid tot nu toe onder een soort van gedoogbeleid viel.
Een gedoogbeleid dat stamt uit de jaren zeventig van de vorige eeuw, een beetje onder het motto "alles moet kunnen".

Dat "gedogen" is ons dertig jaar later totaal over het hoofd gegroeid en feitelijk geëvolueerd tot het begrip "mogen".

Alles wat je over het hoofd groeit keert zich vroeg of laat als een boemerang tegen jezelf.
Vandaar dat we tot voor kort met die enorme overlast zaten van die drugsrunners.
Het is daarom prijzenswaardig dat het gedogen (deels) voorbij is en men nu werkt aan, althans streeft naar, een ordentelijke wet- en regelgeving.
Probleem daarbij is echter dat lokale en regionale bestuurders zichzelf voorbij dreigen te rennen door internationale wetgeving naast zich neer te leggen.
Nu ben ik er van overtuigd dat die bestuurders zich dat ook realiseren, maar voor de beeldvorming is dat streven wel sympathiek.
Dus presenteren de lokale en regionale bestuurders de wildste plannen, maar weten ze dat het zeepbellen zijn.

Uiteraard mag iedereen in die zeepbellen geloven, maar ik heb nog nooit een zeepbel gezien die langer dan pakweg 1 minuut stabiel bleef.

[Paul Tummers]

Paul,

je hebt gelijk dat het hele drugsbeleid tot nu toe onder een soort van gedoogbeleid viel.
Een gedoogbeleid dat stamt uit de jaren zeventig van de vorige eeuw, een beetje onder het motto "alles moet kunnen".

Dat "gedogen" is ons dertig jaar later totaal over het hoofd gegroeid en feitelijk geëvolueerd tot het begrip "mogen".

Alles wat je over het hoofd groeit keert zich vroeg of laat als een boemerang tegen jezelf.
Vandaar dat we tot voor kort met die enorme overlast zaten van die drugsrunners.
Het is daarom prijzenswaardig dat het gedogen (deels) voorbij is en men nu werkt aan, althans streeft naar, een ordentelijke wet- en regelgeving.
Probleem daarbij is echter dat lokale en regionale bestuurders zichzelf voorbij dreigen te rennen door internationale wetgeving naast zich neer te leggen.
Nu ben ik er van overtuigd dat die bestuurders zich dat ook realiseren, maar voor de beeldvorming is dat streven wel sympathiek.
Dus presenteren de lokale en regionale bestuurders de wildste plannen, maar weten ze dat het zeepbellen zijn.

Uiteraard mag iedereen in die zeepbellen geloven, maar ik heb nog nooit een zeepbel gezien die langer dan pakweg 1 minuut stabiel bleef.

Tja, in 2014 zijn er toch Gemeenteraadsverkiezingen, logisch dat iedereen zich hierop werpt om een visie te ventileren.

[Gast]

Nou Kermit,

Ik denk dat je mijn citaat verkeerd interpreteert, maar ik ben het helemaal met je eens, m.u.v. de laatste zin "Internationale afspraken werken niet, argumenten te over, zie de criminaliteit, zie het kostenplaatje".

Ik ga geen welles-nietes spelletje spelen, maar deze zin verdient wel enige nuance.
Internationale afspraken werken wel, maar "wij" bekijken deze afspraken vanuit het Nederlandse cq Maastrichtse perspectief.
Dat mag, maar je moet compromissen sluiten.
Hiervoor in de plaats krijg je andere internationale toezeggingen die Nederland wel goed van pas komen.
Maar zolang bijvoorbeeld de VS of Frankrijk zo hypocriet blijven als ze helaas zijn op het gebied van (soft)drugs, doen wij als klein land daar helemaal niets tegen.

En nogmaals, de beweegredenen van de regionale bestuurders zijn bijzonder sympathiek, maar ze halen (internationaal) helemaal niets uit.

Pier, nog enkele vragen opmerkingen
Het Nederlandse perspectief? Dat was toch gedogen? En scheiding tussen soft en hardrugs?
Welke internationale toezeggingen?

W.b. VS en Frankrijk zijn er terdege verschuivingen gaande, zeker in de opinie van de meer vooruitstrevende politici/denkers en ondernemers.
Zo wordt mede door de praktijk in al zijn gedaanten, de 'war on drugs' steeds vaker onderkend als een heilloze weg.
Ook in de VS is er lokaal in bepaalde staten het een en ander gerealiseerd in regulering via een medicinale route en kunnen druggebruikers ( niet alleen maar zieken) via een doktersrecept aan legale drugs komen.
Ik geef grif toe er is nog een lange weg te gaan maar er is een voorzichtige kentering merkbaar.

[Pier]

Pier, nog enkele vragen opmerkingen
Het Nederlandse perspectief? Dat was toch gedogen? En scheiding tussen soft en hardrugs?
Welke internationale toezeggingen?

(..)

Deels waar!
De scheiding tussen soft- en harddrugs, formeel tussen Lijst I en Lijst II van de Opiumwet, is inderdaad een Nederlandse "vinding". Men maakte hierdoor een verschil tussen het plegen van een misdrijf en een overtreding.
Dat klinkt technisch en dat is ook een technisch verhaal.
Maar, desalniettemin is het voorhanden hebben van (soft)drugs hoe dan ook strafbaar!!
Zelfs het voorhanden hebben van, om met de woorden van Alberto Contador te spreken, 0,000001gr hashish (wiet) is/was formeel een strafbaar feit, ic. dus een overtreding.

Het gedogen bestond/bestaat er uit dat men 3-5 gram softdrug oogluikend accepteerde en het Openbaar Ministerie niet overging tot vervolging.

Feitelijk kan men dus in een coffeeshop 5 gram (nu 3 gram) hashish (wiet) kopen en daarmee over straat lopen.
De coffeeshop zelf mag, ik dacht, maximaal 500 gram softdrugs in voorraad
hebben.

Paradoxaal is natuurlijk de vraag hoe je deze 500 gram in de coffeeshop krijgt, het zgn. vraagstuk van de "achterdeur"!

Het zou te uitvoerig zijn om de historische en actuele problematiek rond de redenen waarom product A op Lijst I en product B op Lijst II staat hier te behandelen.
Toch is het vermeldenswaardig dat dankzij de uitstekende kwaliteit, mede door mn. de Nederlandse kennis van het veredelen van de cannabisplant, sommige soorten Nederwiet (hashish/marihuana) een dusdanig hoog THC-gehalte , lees: een werkzame stof, hebben dat er thans feitelijk geen sprake meer is van een softdrug, maar van een harddrug.

Tja, welke internationale verdragen heeft Nederland lopen waaruit men "voordeel" put?
Ik geloof dat die lijst, zeker als we naar economische belangen kijken, onmetelijk lang is.
Wat me zo te binnen schiet en een beetje in het verlengde van deze discussie ligt zijn bijvoorbeeld aan internationale uitleveringsverdragen.
Of denk aan de (bilaterale) verdragen rond het recht dat een Nederlander heeft cq mag vragen om (een deel van) zijn straf in Nederland, volgens Nederlandse normen, uit te zitten i.p.v. van bijvoorbeeld in Bangkok of Peru.
Maar gelukkig zijn de meeste MO'ers met die Verdragen niet dagelijks in de weer......

[Gast]

Deels waar!
...
Wat me zo te binnen schiet en een beetje in het verlengde van deze discussie ligt zijn bijvoorbeeld aan internationale uitleveringsverdragen.
Of denk aan de (bilaterale) verdragen rond het recht dat een Nederlander heeft cq mag vragen om (een deel van) zijn straf in Nederland, volgens Nederlandse normen, uit te zitten i.p.v. van bijvoorbeeld in Bangkok of Peru.
Maar gelukkig zijn de meeste MO'ers met die Verdragen niet dagelijks in de weer......

Zou het niet kunnen zijn dat men in Europa een stap in Nederland w.b. regulering niet bij voorbaat zal afwijzen uiteraard binnen bepaalde condities? (De wens is hier de vader van de gedachte, omdat ik (wij) niet weten hoe erop gereageerd gaat worden.)

[Gast]

dagelijkse media soap

Burgemeester Hoes ontkent achterhouden misdaadcijfers.

[ video nu.nl ]

[Paul Tummers]

Wat een spreker is die man/
wat een spreker is die man
en hoe het liedje verder gaat weet ik niet

Misschien een aanvulling;
"Dat is een man waar Maastricht best zonder kan"?
In het dialect past het nog beter.

[elletje]

Volgens mij was de letterlijke tekst: een man die ouwehoeren kan..........
Maar ik sta open voor andere suggesties!

[Breur]

Ahum, terug naar het onderwerp.