Ontbijtbuffet.
Ze kaome tesame binne, heer 'ne pas achter h??r.
Hun geziech in 'n vruntelike ploej, hun ouge zeukentere door de zaol.
Zij knikde af en touw esof ze iemand herkinde.
Heer foeterde helop: "?t Is al bekans tien oor."
M?t z?ne stek wees heer nao de klok boven 't buffet.
"Dat optutte vaan diech ouch."
Zij bleef stoon.
"Dao!"
Tegeliek stievelde ze op e pl??tske bij de vinster aof.
Dao luuchde zich zjus ?n jong koppel.
Hun taofel had get e weg vaan e klein stort.
"Kiek ins hei, ?t eigeel plak op de teskes."
Ze sjoof m?t e vies geziech e teleurke nao achtere.
"Versjikkelik! Zouwe ze dat bij hun thoes ouch doen?"
Pa ging zitte.
Hiel erg lang geleie waore zij ouch joonk gewees, meh zoen zooj hadde zij d'r toch noets vaan gemaak.
Ma loerde roond, zeukde e serveersterke.
H??r aw ouge waore secuur bijgew?rk, boedoor ze nog ech levendig liekende.
H??r beringde hand ging noe umhoeg.
Meh ?t keend spoojde zich neet.
Tot die aw mer wachde.
Pas toen pa kich umdrejde en ins lachde, kaom ?t m?t ?n deenblaad hunne kant oet.
"?t Is hei zelfbedening," zag 't en ruimde behendig de taofel aof.
Pa zag: "Dus v?r mote zelf eus k?ske bijein sjarrele?"
Ma stampde 'm tege z'ne voot.
Dat flikde heer noe altied, m?t opzat kleinb?rgerlik doen.
"Geistich ?t ierste?" vroog heer.
Ma waor al op.
Ze heupwiegde t?sse de t??felkes door, heel zich rech wie ?n keers.
Jewel, ze voolt b?s die ougen in ?ree r?gk. Hadde die dames nog mer ins zoe figuurke es zij!
Ze wou gere get jus d?orange.
Twie, drei kier perbeerde ze tevergeefs 't sap aon d?n automaat te ontfutsele.
E menneke vaan e jaor of ach holp h??r.
"Hierop drukken, oma."
Wie ze tr?k bij ?r t??felke kaom, zaog ze pa aon de grill stoon.
Heer braok 'n eike bove de plaat en ruusterde in ei passant e snijke wittebroed.
H?bste vaan ze leve! Ze geluifde 'r eige ouge neet.
Thoes leet heer zich alles veurdoen, m?s ze ?m nog de s?kker in z?ne thee umreure.
Ze ging zitte, meh zoe, tot ze z'n manoeuvres good in de gate k?s hawwe.
Nou kijk hem eens met die spatel in de weer.
Esof ?r ze levelaank niks anders gedoon heet.
Glunderend wie 'ne koejong kaom heer tr?k, zat nonchalant 't teleurke op taofel.
"Ach, wat jaomer, diech hads misjiens ouch gere ?n eike gehad?"
Ma zag niks, meh 'ne blinne k?s nog zien tot ze ?m 't leefste ?n watsj verkoch had.
Ze loerde nao z'n deenblaad.
Hadste nog w??rd!
Dao laog op: sjink, kies, boter, jam, kn?ckebr?d, roggebroed, ?ne croissant en ?nen appel.
Ma geneerde zich te pletter.
Wat m?ste de lui wel dinke, tot heer oetgehungerd waor, thoes op ?n huitsje m?s biete.
Toch, de lui roontelum hun hadde gaar geinen aondach veur d?n appetiet vaan pa.
Allein 'n dikke mevrouw sjuin neve hun, die zich zaot te vergaste aon drei braoje bacon en twie spiegeleier, die keek even op en lachde samenzweerderig. Vreiselik, vreiselik.
"Hoofste gei vr?chtesap?" vroog ze zeutzoer.
Heer k?s netuurlik ouch neet met dat mesjien euverweeg.
"Och... eh, hiel gere.
Este zoe good w?ls zien."
Es ze h??re God neet ontzeen had, had ze 'm noe zeker ein oetgedruug.
't Krap gebakke eike smaakde 'm wie s?kker.
Gistere had heer nog gezag tot zij tev??l eier gebruukde in e kaajd sjeutelke.
"Eder eike is e stepke korter bij noonk Nelis."
Dat sloog op h??re s?kkernoonk, dee hun tot op ze zesennegentigste had laote wachte op de erfenis.
Naotot pa ze glaas jus d?orange had leeggedroonke, staok 'r 'n verboje sigr?t op.
"Dat hadde v?r twintig jaor ierder mote doen, h?, Mietske?" zag heer.
Ze keek ?m verwoonderd aon, aongeslage.
Mietske...Door h??r lief trok e vergete geveul vaan tederheid.
Wie lang al had heer h??r al neet mie met h??re veurnaom aongesproke...
? Marie Catherine Plantaz.
Zoe zien veer Mestreechtenere: st?kskes leve.
Verhaole in 't Mestreechs.
Ze kaome tesame binne, heer 'ne pas achter h??r.
Hun geziech in 'n vruntelike ploej, hun ouge zeukentere door de zaol.
Zij knikde af en touw esof ze iemand herkinde.
Heer foeterde helop: "?t Is al bekans tien oor."
M?t z?ne stek wees heer nao de klok boven 't buffet.
"Dat optutte vaan diech ouch."
Zij bleef stoon.
"Dao!"
Tegeliek stievelde ze op e pl??tske bij de vinster aof.
Dao luuchde zich zjus ?n jong koppel.
Hun taofel had get e weg vaan e klein stort.
"Kiek ins hei, ?t eigeel plak op de teskes."
Ze sjoof m?t e vies geziech e teleurke nao achtere.
"Versjikkelik! Zouwe ze dat bij hun thoes ouch doen?"
Pa ging zitte.
Hiel erg lang geleie waore zij ouch joonk gewees, meh zoen zooj hadde zij d'r toch noets vaan gemaak.
Ma loerde roond, zeukde e serveersterke.
H??r aw ouge waore secuur bijgew?rk, boedoor ze nog ech levendig liekende.
H??r beringde hand ging noe umhoeg.
Meh ?t keend spoojde zich neet.
Tot die aw mer wachde.
Pas toen pa kich umdrejde en ins lachde, kaom ?t m?t ?n deenblaad hunne kant oet.
"?t Is hei zelfbedening," zag 't en ruimde behendig de taofel aof.
Pa zag: "Dus v?r mote zelf eus k?ske bijein sjarrele?"
Ma stampde 'm tege z'ne voot.
Dat flikde heer noe altied, m?t opzat kleinb?rgerlik doen.
"Geistich ?t ierste?" vroog heer.
Ma waor al op.
Ze heupwiegde t?sse de t??felkes door, heel zich rech wie ?n keers.
Jewel, ze voolt b?s die ougen in ?ree r?gk. Hadde die dames nog mer ins zoe figuurke es zij!
Ze wou gere get jus d?orange.
Twie, drei kier perbeerde ze tevergeefs 't sap aon d?n automaat te ontfutsele.
E menneke vaan e jaor of ach holp h??r.
"Hierop drukken, oma."
Wie ze tr?k bij ?r t??felke kaom, zaog ze pa aon de grill stoon.
Heer braok 'n eike bove de plaat en ruusterde in ei passant e snijke wittebroed.
H?bste vaan ze leve! Ze geluifde 'r eige ouge neet.
Thoes leet heer zich alles veurdoen, m?s ze ?m nog de s?kker in z?ne thee umreure.
Ze ging zitte, meh zoe, tot ze z'n manoeuvres good in de gate k?s hawwe.
Nou kijk hem eens met die spatel in de weer.
Esof ?r ze levelaank niks anders gedoon heet.
Glunderend wie 'ne koejong kaom heer tr?k, zat nonchalant 't teleurke op taofel.
"Ach, wat jaomer, diech hads misjiens ouch gere ?n eike gehad?"
Ma zag niks, meh 'ne blinne k?s nog zien tot ze ?m 't leefste ?n watsj verkoch had.
Ze loerde nao z'n deenblaad.
Hadste nog w??rd!
Dao laog op: sjink, kies, boter, jam, kn?ckebr?d, roggebroed, ?ne croissant en ?nen appel.
Ma geneerde zich te pletter.
Wat m?ste de lui wel dinke, tot heer oetgehungerd waor, thoes op ?n huitsje m?s biete.
Toch, de lui roontelum hun hadde gaar geinen aondach veur d?n appetiet vaan pa.
Allein 'n dikke mevrouw sjuin neve hun, die zich zaot te vergaste aon drei braoje bacon en twie spiegeleier, die keek even op en lachde samenzweerderig. Vreiselik, vreiselik.
"Hoofste gei vr?chtesap?" vroog ze zeutzoer.
Heer k?s netuurlik ouch neet met dat mesjien euverweeg.
"Och... eh, hiel gere.
Este zoe good w?ls zien."
Es ze h??re God neet ontzeen had, had ze 'm noe zeker ein oetgedruug.
't Krap gebakke eike smaakde 'm wie s?kker.
Gistere had heer nog gezag tot zij tev??l eier gebruukde in e kaajd sjeutelke.
"Eder eike is e stepke korter bij noonk Nelis."
Dat sloog op h??re s?kkernoonk, dee hun tot op ze zesennegentigste had laote wachte op de erfenis.
Naotot pa ze glaas jus d?orange had leeggedroonke, staok 'r 'n verboje sigr?t op.
"Dat hadde v?r twintig jaor ierder mote doen, h?, Mietske?" zag heer.
Ze keek ?m verwoonderd aon, aongeslage.
Mietske...Door h??r lief trok e vergete geveul vaan tederheid.
Wie lang al had heer h??r al neet mie met h??re veurnaom aongesproke...
? Marie Catherine Plantaz.
Zoe zien veer Mestreechtenere: st?kskes leve.
Verhaole in 't Mestreechs.
Opmerking