Aankondiging

**Pier** · 20 maart 2014, 20:45

De driekus.

"
Bij de verkiezing van merkwaardigste land van Europa is Luxemburg een geduchte kandidaat.
In dit regionale park heeft de groothertog nog een macht waar elk Europees vorstenhuis alleen maar van kan dromen. Tot voor kort school achter elke bosschage een bankinstelling waar ethiek geruild kon worden tegen elk denkbaar betaalmiddel. Of het nu Duitse marken waren of Italiaanse snoepjes, als het maar de geur van geld had, zette de Luxemburger er graag zijn tanden in.

Met dit vreemde landje heeft Nederland één kenmerk gemeen dat we verder nergens in Europa tegenkomen: de zogenaamde driekus, het zoenoffer bij de begroeting. Nederland dreigt binnen Europa in een volstrekt isolement terecht te komen als we deze gewoonte voortzetten. Met het gedoogbeleid jegens softdrugs en het stijve been van Zalm inzake het Stabiliteitspact valt in Europees verband nog wel te leven, maar met de driekus is het andere koek, daarvan is de Amsterdamse emeritus hoogleraar psychologie Dolf Kohnstamm overtuigd.

De driekus is al jarenlang in zwang en al die tijd windt Kohnstamm zich er al over op, maar de laatste jaren loopt het zoengedrag volgens hem echt de spuigaten uit. Dit 'zinloze en inhoudsloze gebaar' is volgens de emeritus-hoogleraar vanuit het zuiden naar het westen komen overwaaien. Er zijn de laatste jaren, zo legt hij uit, veel Brabanders en Limburgers naar de Randstad gekomen en hij sluit niet uit dat zij het zoenvirus op de nuchtere noorderling hebben overgebracht. Tegenover de Haagsche Courant verklaart Kohnstamm dat het hele noorden zich hier fel tegen teweer moet stellen: 'We moeten terugvechten, weg met die mentaliteit van de boel de boel laten.'

Volgens de regels van de etiquette dateert de inflatie van de begroetingskus al van vóór de Tweede Wereldoorlog. Amy Groskamp-ten Have, auteur van het standaardwerk 'Hoe hoort het eigenlijk' liet al weten: 'Met een omhelzing/gezelschapskus begroete men eigenlijk alleen familie en goede vrienden. Men geve elkaar daarbij een of twee kussen op de wang. Meer niet.'

Kohnstamm: 'Daar komt nog het probleem bij dat de derde zoen vaak op de mond terechtkomt, wat natuurlijk al helemaal niet moet. Dan betreed je het schemergebied tussen de begroetingskus en de meer erotisch bedoelde kus.' Om de problematiek niet nodeloos ingewikkeld te maken laat de hoogleraar hier gelukkig de snel oprukkende sportkus, de relikus, de troostkus, de felicitatiekus en de mafiakus buiten beschouwing. Kohnstamm laat het niet bij woorden.

Al eerder bond hij de strijd aan tegen de driekus door op zijn website www.zoenbutton.nl met zoenbuttons te komen waarvan hij er naar eigen zeggen enkele duizenden heeft verkocht. Nu zet hij op dezelfde site zijn offensief voort met drie affiches die gratis zijn af te drukken. Daarnaast zijn er affiches waarop men een eigen tekst of foto kan aanbrengen."

(Bron: Barry van Heijningen, 13 feb 2004, Binnenlandsbestuur)

**Wigo** · 20 maart 2014, 21:42

Begroetingskus

Zelf weet ik niet beter dat het gebruikelijk is dat familie, vrienden en bekenden elkaar drie keer kussen bij een begroeting.
Dat heb ik van jongs af aan gezien en meegekregen en dus altijd zo gedaan.

Nu is het zo dat er wel verschil zit tussen kussen en kussen.
Tenminste, dat is mijn ervaring.

Er zijn mensen die kussen 'in de lucht', waarbij er dus geen lichamelijk contact is.
Wanneer ik dat merk dan kus ik bij een volgende begroeting dus niet meer, de persoon wordt als het ware in het geheugen 'opgeslagen'.
Er zijn ook mensen die kussen dat de wangen elkaar even raken en dat is volgens mij 'de norm' bij familie, vrienden en bekenden.
Ook deze ervaring wordt in het geheugen 'opgeslagen' en bij een volgende keer kan de 'begroetingskus' gepaard gaan met een soort omhelzing.

Volgens mij heb je zelf snel genoeg door wanneer iemand wel of niet van een 'begroetingskus' (met of zonder omhelzing) gediend is.
Er zijn mensen die bij een begroeting de hand toesteken met een strak vooruit gerichte arm.
Deze lichaamstaal kan je interpreteren als: Afstand houden en absoluut niet/geen kussen !
Dat moet je respecteren en dan blijft het bij een hand geven.

Mijn verdere ervaringen zijn dat in het zuidelijk deel van Nederland drie keer gekust wordt en in het daarboven liggende deel maar één keer.
Echter, eenieder heeft natuurlijk andere ervaringen.

Zo ook de dames natuurlijk.
Hoe denken de dames er eigenlijk over ?
Zijn de dames wel of niet gediend van één of meerdere 'begroetingskussen' ?

**burgemeester** · 20 maart 2014, 22:03

Drie keer. Nooit minder, minder, minder.

**Clio** · 21 maart 2014, 07:07

Graag een beetje minder

Eens in de veertien dagen tref ik pakweg 25 mensen (m/v) van mijn lunchclubje. Tot voor kort betekende dat voor mij als vrouw bij de begroeting in rap tempo 25 x 3 = 75 kusbewegingen. Mijn hoofd tolde ervan! De mannen hebben het makkelijker, want die begroeten elkaar nog steeds met een hand. Voor hen dus slechts 13 x 3 = 39 kusbewegingen.

Een Nederbelse dame zoent twee keer, maar selectief, dus alleen diegenen waarmee ze echt bevriend is.

Dit clubje bestaat uit senioren, het merendeel is 'neet vaan hei'. Toch raken de 'Hollanders' bij ons in korte tijd besmet met het kus-virus, als ze het niet allang waren. Inmiddels is een deel van de vrouwen in staking gegaan en dat is uitgegaan van enkele Maastrichtsen. Zij stellen een hand op prijs en beperken hun kusgedrag tot één puun op een wang naar keuze. Het duurt even voordat je weet wie wat wil, maar dat is te leren. Het is net zoiets als onthouden of iemand suiker, melk of helemaal niks in de koffie wil. En voor wie het niet weet, roepen we op voorhand: 'Eén kus graag'. Vergissen doe je je wel eens, en dat is ongemakkelijk, want dan ben je de enige die die ritmische beweging maakt. Maar het went gauw en het scheelt een hoop geschuddelde hersens.

Overigens zijn drie kussen in mijn familie usance. En omdat die familie vanuit het zuiden naar het noorden uitwaaiert, brengt zij daar 'het slechte nieuws'. In mijn Westbrabantse jeugd gingen we in de familie van één zoen naar twee, maar alleen bij hoge uitzondering. Vriend(inn)en zoenden al helemaal niet, tenzij - misschien - bij je verjaardag. Ik herinner mij dat ik pas in Maastricht met drie exemplaren werd vereerd. Dat is dik dertig jaar geleden.

**Koelekopke** · 21 maart 2014, 09:50

Ik zie toch een trend ontstaan over wat het zoenen van mannen onderling betreft.
Steeds vaker zie ik dat ook mannen zich zoenen bij het begroeten. Weliswaar geen 3 keer, maar slechts 1 keer.
Voor de goede orde, ik heb het hier niet over mannen die zich aangetrokken voelen tot hetzelfde geslacht, maar gewoon hetero's.
Als kind al vond ik het vreemd dat mannen zich niet net zoals vrouwen een kus gaven bij de begroeting. Is dat altijd nog het eeuwenoude dilemma dat mannen nu eenmaal anders horen te gedragen dan vrouwen ?
In Oosterse landen is het heel gewoon dat mannen elkaar een kus geven bij de begroeting.
Zelf ben ik niet zo kusserig opgevoed, alhoewel het van je verwacht werd dat je ooms en tantes een kus gaf als bij de over en weer-bezoeken. Afschuwelijk, vooral als je bedenkt dat er velen waren die je op de mond wilden kussen. De meeste tijd wist ik dat te omzeilen.
Het 3 keer kussen op de wangen is bij mij pas later ontstaan en ik was daar erg selectief in. Door mijn liefhebbende echtgenoot is daar in de loop van de jaren verandering in gekomen. Die is namelijk niet zo selectief en al helemaal niet daar waar het het vrouwelijk schoon betreft

Hij loopt voorop, zoen, zoen, zoen en ik kom er achteraan en dan verwachten ze van mij hetzelfde.
Bij de meesten vind ik dat niet erg, maar sommige personen krijgen gewoon nog een hand van mij die ik geef met gestrekte arm.

**parel** · 21 maart 2014, 11:01

Al eens een verjaardag gehad waarbij je in een volle kamer komt en iedereen ( sommige zeer) oppervlakkig kent, het rijtje afgaat en moet kussen?
Wat zie ik daar tegenop!
Sommige zijn die knuffel meer dan waard met andere heb je niks en wordt van je verwacht ze ook te kussen.
Sinds kort doe ik de meeste met een joviaal handgebaar groeten, en selecteer wie ik kus en niet.

Trouwens wat een leuk onderwerp, 100% geschikt om dit aan te snijden op zo een verjaardag.

**Breur** · 21 maart 2014, 11:57

In grote delen van Afrika lopen vrienden hand in hand! Vrouwen lopen vaak meters achter de man. Ik loop ook altijd voorop, maar dat is toeval. Mijn tempo ligt hoger en ik kan niet drentelen. Enkel bij de boe kan ik kuieren.

Nu het kussen. Ik ga er spaarzaam mee om en zoen niet als ik verkouden ben of zoiets. Ik gebruik liever mimiek bij een begroeting. Vandaar de rimpels op mijn voorhoofd.
Mensen welke ik niet vertrouw krijgen geen hand van mij. Ik bewaar fysieke afstand. En als een hele bende begroet moet worden of afscheid van genomen moet worden doe ik

**Haas** · 21 maart 2014, 12:23

Dat lucht-puune, waar Wigo het over heeft, is pure komedie. Puun dan helemaal NIET, zou ik zeggen.

Overigens ben ik bij een hoge geestelijke bij onze oosterburen te rade gegaan, getuige de onderstaande limerick:

Toen ik de Deken van de domkerk te Aken,
deskundig in wereldse zaken,
heb gevraagd of een zoen
aan de ziel schade kon doen,
bleek de Deken het kussen te laken.

**Antonius** · 21 maart 2014, 13:19

Even iets héél anders dan die doodsaaie.....

....... gemeentelijke politiek rond de gemeenteraadsverkiezingen van gisteren in Maastricht.

Tja was wel een heel "hot topic" een paar maandjes geleden in de politiek en media.
hoe der gezoend werd en wie dat gezien heeft...

ik beken me ertoe veelvuldig te hebben gezoend met familie en naaste vrienden
zo ook in het openbaar (tot 2000)

maar met al die resistente en muterende virussen en MRSA-bacterie stammen die vooral in de mond / speeksel en op de huid goed gevoed door gezichtcrêmes en revitaliserende balsems hun "hosts" vinden bij overdracht en contact
en dan via de vingers in oog / neus of oor peuteren hun broedplaats gevonden hebben

dan hou ik principieel afstand

**Breur** · 21 maart 2014, 16:36

Onlangs kreeg ik bezoek. Had mijn bril niet op en kuste de schemerlamp. Daarna zag ik het licht.

**Haas** · 21 maart 2014, 18:02

Dat verklaart de blaren op je lippen. Het bleek een glazen lampenkap te zijn geweest......

**marres** · 21 maart 2014, 18:40

Het prettige van oud zijn is dat geschiedenis niet uit een boekje komt maar uit het geheugen.

Als kleine jongen werd ik gezoend door mijn grootvader - ik had er maar een, de ander behoorde tot de geschiedenis. Dit was een ramp want hij had een baard met van die harde stekelige haren. Daarna bleek hij een erg lieve man te zijn, maar toch zag ik alleen om die zoen altijd erg op tegen zijn bezoek.

Toen ik groot was ben ik naar Amsterdam gegaan. Daar herinner ik me alleen het soort zoenen waar het hier niet over gaat.

Gedurende dertig jaar in Brabant werd altijd, en door iedereen, drie maal op de wang gezoend.

Nu woon sinds ruim tien jaar weer in Amsterdam en zoen mijn aldaar autochtone vrouwelijke familieleden, van ketterse en/of goddeloze gezindte driemaal op de wang en 'echt', dus niet in de lucht.
Bij de helft daarvan - ik vergeet helaas steeds welke helft - moet ik met zeer lichte aandrang even doorzetten om tot de derde te komen.

Er is een die me recht op de toet zoent. Ik weet ik of ik daar iets bij moet denken. Mijn vrouw zegt dat ik me daar niets bij moet verbeelden.

**elletje** · 21 maart 2014, 18:55

Sterkte met zoenen!

Ik weet alleen nog, dat mijn vader met feestjes altijd een sticker op z'n jasje had met de tekst "één zoen is voldoende"!

**marres** · 21 maart 2014, 20:37

Oorspronkelijk geplaatst door elletje Bekijk bericht

Sterkte met zoenen!

Zoenen lukt nog steeds, denken gaat wat moeilijker.

Aankondiging

Hoe vaak zoenen wij bij een begroeting in Maastricht?

Hoe vaak zoenen wij bij een begroeting in Maastricht?

Opmerking

Opmerking

Opmerking

Opmerking

Opmerking

Opmerking

Opmerking

Opmerking

Opmerking

Opmerking

Opmerking

Opmerking

Opmerking

Opmerking