Indien dit uw eerste bezoek is, vergeet dan niet de FAQ te lezen door op de bovenstaande verwijzing te klikken. U dient zich te registreren voordat u kunt gaan posten. Klik op de registreer verwijzing hierboven om te vervolgen. Om te beginnen met het tonen van de berichten selecteert u het forumdeel welke u wil gaan bezoeken middels gebruikmaking van de onderstaande selectie.
Ter info:
Mocht er zich onverhoopt een probleem en/of fout voordoen tijdens uw aanmelding, meldt deze dan aub. aan ons (door op de onderstaande gekleurde tekst te klikken).
Wij zullen u dan via email contacteren en zorg dragen voor uw aanmelding zodat u gebruik kunt maken van het forum! Registreren lukt niet, ik kan mij niet aanmelden!
Op de kruising van de Wilhelminasingel en de Stationsstraat staat een beeld met de 4 bisschoppen. Maar ik kan nergens vinden hoe het heet of door wie het gemaakt is of waar het voor staat. Weet iemand van jullie dat?
Alvast bedankt
Op de kruising van Stationstraat en Wilhelminasingel werd ter herinnering aan een groot Mariacongres in 1947 een monument geplaatst voor Maastricht-Mariastad. Albert Termote ontwierp het monument, bestaande uit een zuil op een vierkant voetstuk, geflankeerd door vier bisschoppen: Servaas, Monulphus, Lambertus, Hubertus. Op de zuil staat een Mariabeeld. Het monument heeft een opschrift ‘Civitas Trajectum, Civitas Mariana’
In de volksmond wordt het "de kaarttafel" genoemd.
Oeioei, nu wordt 't spannend, of heb je 'n boel reserve vragen ?
Ik had pas zes 'echte' vragen, en wat losse aantekeningen die nog tot een vraag 'gesmeed' moeten worden.
Maar geen paniek olijfje, de eindejaarsquiz wordt leuk, spannend en pittig .
Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur. Thomas More
Het toeval wil dat ook ik gisteren, 2 oktober, de beeldengroep op de kruising Stationsstraat – Wilhelminasingel heb ‘bestudeerd’. Ik zag namelijk dat er voorbereidingen werden getroffen om de grond rond de beelden opnieuw te bestraten.
In de meeste historische literatuur is er vrijwel altijd sprake van een soort twee-eenheid van deze bisschoppen.
Gondulphus (gestorven rond 607, echter niet precies bekend) was de opvolger van Monulphus, maar ze worden samen vereerd op 16 juli.
Verder is het verhaal, als ik me niet vergis, van de benaming van de straatnaam Klappergasse in Aken (nabij de Dom) afkomstig van het bezoek van Monulphus en Gondulphus (beiden toen al lang dood en verschenen als skeletten) bij de kroning van Karel de Grote. Ik bedoel maar, het is opmerkelijk dat bij deze beeldengroep Gondulphus ontbreekt.
Piers 1e vraag over het Mariamonument: waarom juist deze vier bisschoppen?
De aardige Archiefsprokkel van Jo Boetsen geeft geen antwoord op de vraag: ‘Waarom juist die vier bisschoppen?’
Voor een exacte motivatie zou ik het archief van de Secretarie moeten inzien, maar ik vermoed dat de redenering als volgt was:
dit monument wil een visitekaartje zijn voor Maastricht als Mariastad. (In de allang niet meer homogeen katholieke samenleving van nu is dat ondenkbaar, maar zestig jaar geleden was dat heel aanvaardbaar);
het op een kruispunt met vier rijrichtingen geplande monument kan optisch worden verrijkt door de toevoeging van nog vier beelden aan de voet;
laten we voor die vier beelden Maastrichtse figuren nemen; tenslotte zijn we bezig Maastricht te promoten; (dat woord kenden ze toen trouwens nog niet);
laten we kiezen uit die figuren die niet tot politieke factievorming kunnen leiden;
laten we vanwege het religieuze verband met Maria opteren voor Maastrichtse religieuze figuren;
dan komen we uit bij de mythische reeks van 21 Maastrichtse bisschoppen ;
laten we kiezen voor diegenen waarvan we met enige zekerheid weten dat ze ook echt hebben bestaan (dat beperkt de keuze aanzienlijk);
Waarschijnlijk is aldus gekozen voor sleutelfiguren en wel: 1Servatius, bisschop van Tongeren, die in elk geval een aantal jaren van zijn pontificaat in Maastricht woonde, waarschijnlijk de bisschopszetel officieel van Tongeren overbracht naar Maastricht en daar met zekerheid is begraven. 2Monulfus (Monulphus), die volgens de spaarzame bronnen een kerkje bouwde boven het graf van Servaas, dat al snel van heinde en verre bedevaartgangers aantrok en daardoor de faam en de welvaart van de stad positief beïnvloedde. 3 Lambertus, die Maastrichtenaar was van geboorte, met zekerheid als laatste bisschop in Maastricht resideerde, in zijn huis (maar niet perse ‘zijn residentie’) in Luik werd vermoord en begraven werd op grond van zijn familie in het huidige wijk Sint Pieter. 4Hubertus, opvolger van Lambertus, die met zekerheid de bisschopszetel van Maastricht overbracht naar de locatie waar nu de stad Luik ligt. Ook het lichaam van Lambertus verhuisde hij naar 'Luik' en bouwde boven het nieuwe graf ‘een huis’ (kapel?), het begin van de stad Luik.
De pontificaten van deze vier bisschoppen vormden in meer of mindere mate mijlpalen in de geschiedenis van Maastricht en het lijkt mij waarschijnlijk dat dit de keuze voor specifiek deze vier bisschoppen heeft beïnvloed.
Voor de mythe van de 21 heilige bisschoppen van Maastricht zie op deze site ‘Maastrichtse Mythen’, nr. 13.
Temeer vind ik het verwonderlijk dat Monulphus er wel en Gondulpus er niet bij staat [bij het Mariamonument]. In de meeste historische literatuur is er vrijwel altijd sprake van een soort twee-eenheid van deze bisschoppen.
Wat mij betreft: de combinatie Monulfus en Gondulfus is het gevolg van een literaire truc. Het hapte lekker weg en ongetwijfeld hebben ook latere generaties het zo gevoeld. Maar een dergelijke uitleg kan ik als historicusvoorsalsnog niet verantwoorden.
Verder is het verhaal, als ik me niet vergis, van de benaming van de straatnaam Klappergasse in Aken (nabij de Dom) afkomstig van het bezoek van Monulphus en Gondulphus (beiden toen al lang dood en verschenen als skeletten) bij de kroning van Karel de Grote.
Eerst even een correctie. Het verhaal uit Aken heeft niet zozeer betrekking op de kroning van Karel de Grote, maar op de inwijding van de Akense Dom. Het is een mooi verhaal, maar niet meer dan dat: een verhaal. Het berust op een oude tekst die later verkeerd gelezen en uitgelegd is (zie op deze site Maastrichtse Mythen nr. 17 http://forum.mestreechonline.nl/showpost.php?p=40092&postcount=17). Eenmaal op schrift gesteld gaan zulke verhalen echter een eigen leven leiden. De bisschoppelijke reddende reis van Maastricht naar Aken is in de negentiende eeuw en later keer en keer overgeschreven en voor historische waarheid aangenomen,‘want wat oud is, kan alleen maar waar zijn’! Het is echter evenmin waar als sommige verhalen die nog steeds over Maastricht worden verteld. Maar ach, zolang we ons maar realiseren dat het klinkklare nonsens is, is het ook wel geweldig leuk om zo’n vertelling vol rammelende knekels weer eens op te halen.
Tweet
.
.
Opmerking