Tweet
Klaar voor de krijgsmacht
De Limburgse Jagersfamilie werd 23-07-2009 uitgebreid met zestig jonge soldaten.
Op het Vrijthof zwoeren de nieuwelingen trouw aan ‘hun’ 42ste Pantserinfanteriebataljon.
Onder hen Larissa: soldate uit Brunssum die over enige tijd naar Uruzgan vertrekt voor het echte werk.
Nog maar vier jaar geleden wilde Larissa (20) boerin worden. Dus toog ze naar de agrarische school in Heerlen om „lekker met koeien te werken”.
Tot ze op een blauwe maandag langs een informatiestand van de landmacht liep.
Het bracht haar groene hart aan het kloppen, maar op een andere manier dan de veehouderij dat deed.
Larissa volgde een oriëntatiejaar in het leger.
En ze ontdekte door de maandelijkse bivakoefeningen en lessen op de kazerne dat dit echt was wat ze wilde.
Het geploeter in de modder, de vele nachten van huis en de van luxe verstoken expedities tussen de mannen vielen niet altijd
mee.
Maar de Brunssumse besefte dat afzien nu eenmaal hoort bij een legercarrière.
Ze werd langzaam maar zeker one of the guys.
De Brunssumse specialiseerde zich in het besturen en onderhouden van YPR’s: gepantserde rupsvoertuigen.
„Schieten... daar vind ik niet zoveel aan.
Rijden in een rupsvoertuig is pas echt mijn ding”, aldus de twintigjarige.
Na twee jaar zwoegen brak gisteren de dag van de beëdiging op het Vrijthof in Maastricht aan.
Net als negenenvijftig andere nieuwelingen mag ze zich nu Limburgse Jager noemen, lid van het 42ste Pantserinfanteriebataljon.
Hoewel het regiment al jaren gelegerd ligt in Oirschot, proberen de Jagers nog steeds de banden met Limburg aan te houden.
Vandaar de ceremonie in Maastricht.
De woorden „Ik zweer trouw aan de koningin / gehoorzaamheid aan de wetten / onderwerping aan de krijgstucht” markeerden Larissa’s benoeming als nieuw lid van de Limburgse Jagersfamilie.
Het is tegelijkertijd het begin van het ‘echte werk’.
Onder de vlag van de Limburgse Jagers vertrekt ze volgend jaar richting Kamp Holland in Uruzgan.
Ja, ze weet dat daar een aantal van haar collega’s al gesneuveld is.
En ja, ze weet dat ze het moeilijk zal krijgen.
Maar het weerhoudt de Brunssumse er niet van om vastberaden haar eerste grote missie in te stappen.
„Dit is toch waar je zo hard voor oefent.
Ik heb er alleen maar zin in”, zo verwoordt ze zelf haar gevoelens.
Voor het thuisfront wordt Larissa’s verblijf in het verre Afghanistan vooral een tijd van onzekerheid.
Moeder Jacqueline heeft licht gemengde gevoelens bij de ceremonie van gisteren.
„Dit was echt een feestdag, een mooie mijlpaal.
We zijn apetrots.
Maar tegelijkertijd kregen we deze week ook de brief dat ze op missie gaat.
Natuurlijk ben je als moeder overbezorgd, draait je maag weer om als je slecht nieuws hoort uit Afghanistan.
Maar gelukkig weet ik dat Larissa dit echt zelf wil.
Dat ze erachter staat.
Dat geeft ons een rustiger gevoel.”
Het regiment Limburgse Jagers, tot 2007 nog deels gezeteld in Maastricht, werd gisteren uitgebreid met zestig jonge soldaten.
Om de band met onze provincie te versterken, komt het nu in Oirschot gelegerde regiment vaker terug naar Limburg voor officiële gelegenheden.
Op het Vrijthof zwoeren de nieuwelingen trouw aan ‘hun’ 42ste pantserinfanteriebataljon.
Onder hen ook soldate Larissa uit Brunssum (links op de foto).
© Niki van der Naald
gazet De Limburger
24 juli 2009
De Limburgse Jagersfamilie werd 23-07-2009 uitgebreid met zestig jonge soldaten.
Op het Vrijthof zwoeren de nieuwelingen trouw aan ‘hun’ 42ste Pantserinfanteriebataljon.
Onder hen Larissa: soldate uit Brunssum die over enige tijd naar Uruzgan vertrekt voor het echte werk.
Nog maar vier jaar geleden wilde Larissa (20) boerin worden. Dus toog ze naar de agrarische school in Heerlen om „lekker met koeien te werken”.
Tot ze op een blauwe maandag langs een informatiestand van de landmacht liep.
Het bracht haar groene hart aan het kloppen, maar op een andere manier dan de veehouderij dat deed.
Larissa volgde een oriëntatiejaar in het leger.
En ze ontdekte door de maandelijkse bivakoefeningen en lessen op de kazerne dat dit echt was wat ze wilde.
Het geploeter in de modder, de vele nachten van huis en de van luxe verstoken expedities tussen de mannen vielen niet altijd
mee.
Maar de Brunssumse besefte dat afzien nu eenmaal hoort bij een legercarrière.
Ze werd langzaam maar zeker one of the guys.
De Brunssumse specialiseerde zich in het besturen en onderhouden van YPR’s: gepantserde rupsvoertuigen.
„Schieten... daar vind ik niet zoveel aan.
Rijden in een rupsvoertuig is pas echt mijn ding”, aldus de twintigjarige.
Na twee jaar zwoegen brak gisteren de dag van de beëdiging op het Vrijthof in Maastricht aan.
Net als negenenvijftig andere nieuwelingen mag ze zich nu Limburgse Jager noemen, lid van het 42ste Pantserinfanteriebataljon.
Hoewel het regiment al jaren gelegerd ligt in Oirschot, proberen de Jagers nog steeds de banden met Limburg aan te houden.
Vandaar de ceremonie in Maastricht.
De woorden „Ik zweer trouw aan de koningin / gehoorzaamheid aan de wetten / onderwerping aan de krijgstucht” markeerden Larissa’s benoeming als nieuw lid van de Limburgse Jagersfamilie.
Het is tegelijkertijd het begin van het ‘echte werk’.
Onder de vlag van de Limburgse Jagers vertrekt ze volgend jaar richting Kamp Holland in Uruzgan.
Ja, ze weet dat daar een aantal van haar collega’s al gesneuveld is.
En ja, ze weet dat ze het moeilijk zal krijgen.
Maar het weerhoudt de Brunssumse er niet van om vastberaden haar eerste grote missie in te stappen.
„Dit is toch waar je zo hard voor oefent.
Ik heb er alleen maar zin in”, zo verwoordt ze zelf haar gevoelens.
Voor het thuisfront wordt Larissa’s verblijf in het verre Afghanistan vooral een tijd van onzekerheid.
Moeder Jacqueline heeft licht gemengde gevoelens bij de ceremonie van gisteren.
„Dit was echt een feestdag, een mooie mijlpaal.
We zijn apetrots.
Maar tegelijkertijd kregen we deze week ook de brief dat ze op missie gaat.
Natuurlijk ben je als moeder overbezorgd, draait je maag weer om als je slecht nieuws hoort uit Afghanistan.
Maar gelukkig weet ik dat Larissa dit echt zelf wil.
Dat ze erachter staat.
Dat geeft ons een rustiger gevoel.”
Het regiment Limburgse Jagers, tot 2007 nog deels gezeteld in Maastricht, werd gisteren uitgebreid met zestig jonge soldaten.
Om de band met onze provincie te versterken, komt het nu in Oirschot gelegerde regiment vaker terug naar Limburg voor officiële gelegenheden.
Op het Vrijthof zwoeren de nieuwelingen trouw aan ‘hun’ 42ste pantserinfanteriebataljon.
Onder hen ook soldate Larissa uit Brunssum (links op de foto).
© Niki van der Naald
gazet De Limburger
24 juli 2009