Tweet
Gisteravond bezocht ik samen met twee actieve leden van deze website de lezing van Titus Panhuysen over de Sint Servaas basiliek. Een poging tot een inhoudelijk verslag is hier te vinden, vanaf post # 45. Omdat ik graag wat bazel over achtergronden, bij dezen ook nog een ander verslag van de avond.
Haastig spoedde ik me naar de Stayokay - mijn vriendin had me een beetje vertraagd en ik was de tijd uit het oog verloren. Een beetje gehaast betrad ik de zaal waar ik naar enig spieden mijn twee kameraden aantrof. Zij hadden netjes een plekje vrijgehouden in de overvolle zaal. Wie zich afvraagt of de geschiedenis in Maastricht leeft moet maar eens naar een lezing van Titus Panhuysen. In de zaal waren minimaal 150 mensen aanwezig. Geschiedenis leeft dus; maar de vraag 'hoe lang nog?' lijkt op zijn plaats. De gemiddelde leeftijd van het gezelschap schat ik op 65 jaar. Ik denk dat de aanwezige MO-leden de gemiddelde leeftijd aanzienlijk omlaag brachten. Een insider zei me dat het goed mogelijk was dat ik het jongste lid ben van LGOG; ik hoop van niet.
Het gezelschap kan getypeerd worden als de well-to-do van Maastricht. Een onvertogen woord zou er die avond niet klinken, de omgangsvormen waren uiterst hoffelijk en het chauvinisme straalde er (gelukkig!) vanaf. Wanneer Panhuysen een opmerking maakte die een andere stad bevoordeelde of de belangrijke positie van Maastricht in de vroege Middeleeuwen afzwakte, dan leidde hij dit in met excuses of zei hij: 'U hoeft het natuurlijk niet met mij eens te zijn....' En zo hoort dat!
Mijn persoonlijke hoogtepunt van de avond was ook niet het verhaal van Panhuysen, maar de pauze. De koffie stond in kannen klaar op een tafel; en ondanks de drukte werd in alle gemoelijkheid de koffie geschonken door de aanwezigen. Ik kreeg zelfs een kopje aangereikt. Leden van LGOG lijken me dan ook de eersten die tot de hemel worden toegelaten. Gelukkig ben ik dus ook lid....
Met een kop koffie in de hand zocht ik mijn gezelschap op. Nu zijn we door deze website behoorlijk in de boter gevallen, want tijdens de pauze werd ik voorgesteld aan enkele schrijvers van historische boeken over Maastricht. Ook werden met een hoofdknik en een vluchtige omschrijving bekende auteurs over het Maastrichtse geduid. Leuk, leuk, leuk..... Een gezicht bij de boeken.
Voor herhaling vatbaar? Jazeker! Maar ik moet toch snel eens op zoek naar wat leeftijdsgenoten. Anders staat LGOG binnen afzienbare tijd voor 'Lang Geleden Opgedoekt Genootschap'.
Haastig spoedde ik me naar de Stayokay - mijn vriendin had me een beetje vertraagd en ik was de tijd uit het oog verloren. Een beetje gehaast betrad ik de zaal waar ik naar enig spieden mijn twee kameraden aantrof. Zij hadden netjes een plekje vrijgehouden in de overvolle zaal. Wie zich afvraagt of de geschiedenis in Maastricht leeft moet maar eens naar een lezing van Titus Panhuysen. In de zaal waren minimaal 150 mensen aanwezig. Geschiedenis leeft dus; maar de vraag 'hoe lang nog?' lijkt op zijn plaats. De gemiddelde leeftijd van het gezelschap schat ik op 65 jaar. Ik denk dat de aanwezige MO-leden de gemiddelde leeftijd aanzienlijk omlaag brachten. Een insider zei me dat het goed mogelijk was dat ik het jongste lid ben van LGOG; ik hoop van niet.
Het gezelschap kan getypeerd worden als de well-to-do van Maastricht. Een onvertogen woord zou er die avond niet klinken, de omgangsvormen waren uiterst hoffelijk en het chauvinisme straalde er (gelukkig!) vanaf. Wanneer Panhuysen een opmerking maakte die een andere stad bevoordeelde of de belangrijke positie van Maastricht in de vroege Middeleeuwen afzwakte, dan leidde hij dit in met excuses of zei hij: 'U hoeft het natuurlijk niet met mij eens te zijn....' En zo hoort dat!
Mijn persoonlijke hoogtepunt van de avond was ook niet het verhaal van Panhuysen, maar de pauze. De koffie stond in kannen klaar op een tafel; en ondanks de drukte werd in alle gemoelijkheid de koffie geschonken door de aanwezigen. Ik kreeg zelfs een kopje aangereikt. Leden van LGOG lijken me dan ook de eersten die tot de hemel worden toegelaten. Gelukkig ben ik dus ook lid....
Met een kop koffie in de hand zocht ik mijn gezelschap op. Nu zijn we door deze website behoorlijk in de boter gevallen, want tijdens de pauze werd ik voorgesteld aan enkele schrijvers van historische boeken over Maastricht. Ook werden met een hoofdknik en een vluchtige omschrijving bekende auteurs over het Maastrichtse geduid. Leuk, leuk, leuk..... Een gezicht bij de boeken.
Voor herhaling vatbaar? Jazeker! Maar ik moet toch snel eens op zoek naar wat leeftijdsgenoten. Anders staat LGOG binnen afzienbare tijd voor 'Lang Geleden Opgedoekt Genootschap'.
.
Opmerking