Maastricht tolerant?

[Verwijderde gebruiker]

Hoe is het gesteld met de verdraagzaamheid van de Mestreechteneer? Zijn zij meer of minder tolerant dan bijvoorbeeld wester- of noorderlingen? Zijn wij echte sjengen en zij sjangen?

Stelling:
Het beeld dat mensen van ons Mestreechteneren hebben is ons door anderen opgedrongen!

[Chauf]

Ik vind dit geen vraag om met ja of nee te beantwoorden.Enerzijds heb je Maastrichtenaren die heus wel reëel zijnover de betekenis van de stad en haar bewoners. Accepteren buitenstaanders wel, met behoud van eigen normbesef.
Anderzijds heb je eengroep inwoners, als je er al naar kijkt, zich de underdog (zal het maar zo noemen) voelen. Dat zijn dan echte Sjengen, in mij ogen. Niet tolerant, snel aangevallen voelend, niet aanpassen.De Maastrichtenaar is niks opgedrongen, durf ik te stellen. De meeste argumenten zijn vals (verjaard) en volstrekt ongefundeerd.

[Verwijderde gebruiker]

Ik vind Maastricht heel verdraagbaar . Verdraagzaam zijn de Maastrichtenaren ook, zolang ze braaf zijn. Maar dwing ze niet, dan kruipt er iets uit de genen ....

[Hollender]

Ik denk dat de 'Maastrichtenaar' grosso modo in twee groepen kan worden onderverdeeld: de groep die zich al gauw ondergeschoven voelt en dit met een typische soort chauvinisme tracht te verbloemen, en een andere groep die weliswaar weet heeft van morele waarden en ook van de eigen waardigheid, maar de manier waarop ze deze kennis vervolgens ook in praktijk brengen nogal eens flinterdun kan zijn. Dit gezegd hebbende, een zekere hartelijkheid en gastvrijheid kan de 'Maastrichtenaar' niet worden ontzegd.

[parel]

Geine Cinema mie in Mestreech,
't is 'ne fillem zoonder leech,
Minckeleers zoonder vuur,
Is wie 'ne wagel zoonder stuur,
'n stad zoonder gooije Raod,
Is wie 'n dörrep zoonder straot,
Laote veer us nog langer alles welgevalle,
Zien veer ech dat vollek zoonder balle,
't begint daor wel gét op te lieke,
Es iech zoe um miech heen bin aon 't luustere en kieke,
Maak eindelik ins met z'n alle 'n stevige voes,
Weurt noe allemaol ins baas in eige hoes,
Norme en waardes eindelik weer ins terrök,
Komp vollegende maond met uuch stum allemaol ins euver de brök,
Laot massaal uuch stum weerklinke,
Laot Mestreech neet weijer zinke,
Weer terrök naor wie 't ins waor,
Allein same kriege veer dat klaor,
Mestreech vaan en veur de Mestreechtenere,
Dat is wat iech zouw wélle verordenere !!!!

Ton de Keijzer

[Verwijderde gebruiker]

Jaaaa, minimaliseren is menselijk. Of te wel, we hebben 5 biertjes gedronken en de werkelijkheid ... (vul maar zelf het juiste aantal in). Hetzelfde geldt de tolerantie naar mensen die niet uit Maastricht komen, lees en huiver de ervaringen van een Sjeng journalist:

"Het beeld dat de journalist had van Maastrichtenaren, stadsgenoten is dat het helemaal niet zo'n tolerante mensen zijn. De Maastrichtenaar is erg gesteld op zijn stad, een chauvinist. Dus niet bepaald ingenomen met indringers, mensen die niet van Maastricht komen."

Ervaring:

Een Nederlands sprekende oude dame vraagt iets aan een winkeljuffrouw. De winkeljuffrouw keek niet op of om en sprak gewoon verder met haar collega. Uiteindelijk haalde het oude vrouwtje haar schouders op en liep weg. Een opmerking hierover en de winkeljuffrouw zegt dan: moet ze maar 'Mestreechs spreke'. Hoezo tolerant???

[Hollender]

Opmerkelijk Toller.

Mijn ervaring is juist vaker een omgekeerde reactie. Ik heb nog niet eerder meegemaakt dat ik genegeerd werd vanwege het feit dat ik niet in het dialect van Maastricht sprak. Vaker gebeurt het zelfs dat mensen juist iets meer hun best doen om mij zo goed mogelijk te kunnen helpen - maar ja ik ben dan ook geen oud, Nederlands sprekend dametje...

[Chauf]

Ik heb zelf ook vaak Toller's reactie meegemaakt. Eenmaal met een collega die niet uit Maastricht kwam, notabene in vergadering, vroeg ze of het in Nederlands kon. De 'voorzitter' zei: Ja hoor, en ging verder in het Maastrichts.
Ander voorbeeld, gasten van een vriend stonden te pinnen en er stond iemand gelijk achter, waarop ze netjes vroeg of ie iets meer afstand wilde bewaren. Dit heerschap begon te schelden en te roepen dat die trut maar moest oprotten naar Holland! Is dat we erbij stonden, anders zou ik zeggen, jaja, zal wel.
Zo ken ik wel meer van dit soort voorbeelden. Zeker van in winkels. Horeca niet.

[parel]

Laat ik het zo zeggen de " noordelingen" komen toch graag naar Maastricht waar het bourgondisch en goed toeven is.
Een bourgondisch sfeertje komt altijd gezellig en goed over , vaak heb ik van de mensen boven de rivieren te horen gekregen, dat de Maastrichtse dames zich goed kleden en verzorgen, ook al gaan ze maar even naar de bakker.

Wel komt best weleens voor eenmaal met een groep Maastrichtenaren, en ook steevast Maastrichts wordt gesproken, ook al zijn er A.B.N-ers bij.
Dat is een eigenaardigheidje van menig Maastrichtenaar.

Toch wil ik jullie een leuke anekdote niet onthouden!
Gilbérke en ik gingen een dikke 15 jaar geleden onze dochter van Schiphol halen , we waren erg vroeg, parkeerde onze auto en ,.............ff naar café Hoppe.
Het was niet druk zo vroeg in de middag en er stonden 3 mannen aan de bar te discussiëren over de PTT, die zou de deuren sluiten en naar Groningen gaan.
De mannen wenste daar nooit te willen leven en daar klonken ze gedrieën nog eens op.
Op zijn onvervalst Amsterdams riep een van de drie, as me dan toch motte verkasse dan naar het zuien en liefs Maastricht!
Wij gaven de ober de opdracht de drie mannen een rondje te geven namens Maastricht.

Mijn mening is overal heb je gezellige en minder gezellige mensen, en Amsterdammers liggen mij aan het hart maar,..................ook daar heb ik vaak meegemaakt als ik iets vroeg. Wat zeggU.............( die zachte gggg) verstaan ze moeilijk

[Hollender]

Mogelijk een gevaarlijke opmerking, maar het hangt heel sterk af van het 'type Maastrichtenaar'. Vraag ik de buschauffeur - om maar een voorbeeld te geven - 'meneer kunt u mij vertellen of die bus naar Pottenberg gaat?' krijg ik gegarandeerd een net antwoord. Vraag ik zoiets in het dialect zal men mij al gauw toesnauwen, 'jong kins te neet lezen'.

Ik was een keer in het restaurant Fort Sint Pieter en gaf daar 50 cent fooi. Aan de toog zaten twee ietwat verveelde oudere mannen. Kennelijk er vanuit gaande dat ik het dialect niet zou verstaan zei een van de twee hoorbaar 'Hubs te weer soene neie Hollender', waarop ik reageerde 'zo gierig ben ik niet'. Beide heren zaten meteen met hun mond vol tanden. Dus zo kan het ook...

[Chauf]

Ik kreeg ook wel eens te horen, drugs, good stuff. Als je zei Maastricht. Sterker nog, tijdens het bestaan van het Junkenpark, kreeg ik zelfs vragen hierover van mijn kennis uit Japan!

[Antonius]

elke dag liep ik 3 a 4 uur door Maastricht afgelopen zomer...
de vier a vijf oudere mannen op de bank in het park groete ik altijd met een goedemorgen, op de terugweg

ofschoon ik ze niet kende en zij mij niet
ze groette mij altijd beleefd terug

op een ochtend zei ik gekscherend:
zit gèr Hiere heij weer euch kloete te schoore op de baank?

ach Menier zag deen eine vaan hun, veer raape aoch wel es 'n pepère of plastik tuut op

en ze mooste hèl lache.
Goeie Morgen
Iech aoch
Goeie Daag Hiere

soms moot me aoch e wietske kinne maake

[Wigo]

.....

soms moot me aoch e wietske kinne maake

Inderdaad Antonius, dat moet zeker kunnen.

Belangrijk is hierbij, maar ook bij andere zaken, de manier waarop iets gezegd wordt.
Anders gezegd, de toon is vaak doorslaggevend hoe iets door anderen wordt opgevat.

Zoals de Fransen vaker zeggen: 'C'est le ton qui fait la musique' !

[Antonius]

Hoe is het gesteld met de verdraagzaamheid van de Mestreechteneer? Zijn zij meer of minder tolerant dan bijvoorbeeld wester- of noorderlingen? Zijn wij echte sjengen en zij sjangen?

Stelling:
Het beeld dat mensen van ons Mestreechteneren hebben is ons door anderen opgedrongen!

In hoeveel steden men ook gewoond en of gewerkt heeft de stugheid of minder tolerant zijn heeft onderling of jegens niet Maastrichtenaren er altijd iets mee te maken of er gelijke kansen en vooruitzichten zijn voor een welvarende toekomst.

Die typische winkel juffrouw kwam ik ook andere steden tegen.
Die typische wester- ooster -zuider of noorderlingen kwam ik ook in andere steden tegen.
Die typische saamhorigheid kom je overal tegen.
Alsook de nuance.

En dus ook die grote verschillen in welvarendheid en vooruitzichten welke deze of gene nukkig en nors doet overkomen of van die dat als zodanig vaststelt.

Dat is overal en voor een groot deel een minderwaardigheidscomplex.

De fransman is ontzettend arrogant
De engelsman is erg behoudend
De duitser is veel te precies
De italiaan is te onzorgvuldig
De pool is veel te stil
De amerikaan is veel te luidruchtig
De chinees is te hebzuchtig
De bosniër is veel te strijdlustig
De rus is een met veel weltschmertz en woede
De Maastrichtenaar is een niet-belg met heimwee...

Opgedrongen beeld of wederkerend Stigma OF EIGEN SCHULD heeft er niks mee te maken.

De stelling is verkeerd.
Men is kind, opgegroeid en bepaald door de omstandigheden totdat men zelf een ruimere zienswijze ontwikkelt en ontplooit als mens.
(een constant proces van ontwikkeling)
En meer muziek gehoord heeft die men ook leert te appreciëren.

[Antonius]

Mijn mening is overal heb je gezellige en minder gezellige mensen,

heel waar

Ik denk dat de 'Maastrichtenaar' grosso modo in twee groepen kan worden onderverdeeld

de kleinst mogelijke onderverdeling, ook waar

beiden hebben gelijk
maar dat bepaalt niet wie je zelf bent
je kiest je geluk, in elke omstandigheid zoek je het