Criminaliteit

[Haas]

En Tedje: ik kan me deels vinden in het door jou aangedragen voorbeeld. Natuurlijk moet er een afweging gemaakt worden met betrekking tot de omstandigheden.

Mijn opmerking was echter meer als stelling bedoeld.


Als jij inbreker zou zijn, waar ik echter niet vanuit ga, dan is het toch jouw bedoeling om spullen wederrechtelijk weg te nemen? Of zou er onderscheid moeten zijn tussen inbreken voor de kick en inbreken om er zelf (financieel) voordeel van te hebben?

De slachtoffers van die gebeurtenis zal het om het even zijn.

[Tedje]

Wanneer begint de poging dan?

Oké Haas, dan toch nog even een casus.

Stel dat Jantje het plan opvat om te gaan inbreken, omdat hij heeft geld nodig heeft voor een nieuwe TV.

Wellicht kun je mij dan aangeven wanneer de poging (of de bedoeling) begint.
A: Hij staat op zaterdagmiddag om 13.00 uur bij de Mediamarkt en constateerd dat hij 300 euro te weinig heeft voor de gewenste TV. Hij denkt op dat moment "Goh, de overburen zijn op vakantie en ik weet waar zij hun kluis met geld bewaren. Ik ga vanavond daar inbreken!

B: Op weg naar huis komt hij langs de Praxis en hij realiseert zich dat hij een breekijzer nodig heeft. Hij denkt: "Ik heb een breekijzer nodig vanavond en dat ga ik maar even kopen bij de Praxis".

C: Hij staat in de Praxis en kiest voor een degelijk breekijzer.

D: Hij betaalt het breekijzer bij de kassa van de Praxis en legt het in zijn auto.

E: Hij rijdt de straat uit en ziet de Zeeman liggen. Hij denkt dan "Goh, stel dat iemand mij ziet. De hele buurt kent mij. Ik moet dus een bivakmuts kopen bij de Zeeman zodat ik niet herkend wordt"

F: Hij staat in de Zeeman en zoekt een bivakmuts uit.

G: Hij betaalt de bivakmuts en legt die bij het breekijzer in de auto.

H: Jantje komt thuis aan en gaat voor het raam zitten en bedenkt, al kijkend naar de woning van de overburen, welk raam en/of deur hij het beste kan forceren.

I: Als het om 21.00 uur donker is besluit Jantje eens door de (voor)tuin van de overburen te sluipen en de ramen en deuren van dichtbij de bekijken. Hij neemt geen breekijzer mee en ook de bivakmuts laat hij nog thuis. "Mocht iemand mij aanspreken", zo denkt hij, "zeg ik gewoon dat ik mijn kat zoek". Hij loopt/sluipt inderdaad door de (voor)tuin en constateert dat de keukendeur wel ideaal is om open te breken. Hij doet niets en gaat terug naar huis.

J: Jantje blijft het huis en de omgeving bekijken en om 23.00 uur neemt hij het breekijzer uit de auto en zet de bivakmuts op.

K: Om 23.10 uur sluipt hij, met breekijzer en bivakmuts, naar de acherzijde van de woning van de overburen en staat hij stil voor de keukendeur.

L: Hij wacht 2 minuten voor de keukendeur. Niemand heeft hem gezien en er gebeurt niets. Hij pakt zijn breekijzer en zet dat tussen de deur en de sponning.

M: Nog voor hij kracht zet hoort hij iemands stem. Jantje schrikt. Komt daar iemand? Hij pakt het breekijzer, waarmee nog geen beschadiging is gemaakt aan de deur of de sponning, weer terug en gaat achter een struik zitten.

N: Na 2 minuten sterft alle geluid weer weg. Niemand heeft hem in de gaten. Jantje gaat terug naar de keukendeur. Met het breekijzer breekt hij de keukendeur open.

O: Jantje loopt om 23.20 uur de keuken van de overburen binnen.

P: Om 23.21 uur staat hij voor het kluisje van de overburen. Het is een goedkoop en héél slecht aan de muur bevestigd kluisje. Het kluisje openbreken wil Jantje nu niet. Hij besluit het kluisje van de muur te wrikken. Hij zet het breekijzer tussen de muur en het kluisje, maar nog voor hij kracht kan zetten, krijgt hij een ontzettende hoestbui.

Q: Na deze hoestbui besluit Jantje door te gaan en met kracht wrikt hij het kluisje van de muur.

R: Het kluisje valt op de grond. Echter nog voor Jantje het kluisje kan oprapen meent hij sirenes te horen. Hij schrikt en zonder het kluisje aan te raken loopt hij naar het raam om te kijken. Hij heeft het idee dat de sirenes verder wegrijden. Loos alarm dus. Hij gaat terug en raapt de kluis op.

S: Hij loopt met het kluisje terug naar de keuken, maar als hij in de keuken is hoort hij dat de sirenes plotseling de straat komen ingereden. Jantje laat van schrik de kluis uit zijn handen vallen.

T: Jantje rent zonder kluis de tuin in. De kluis laat hij achter in de keuken van de overburen.

U: In de tuin wordt hij overmeesterd door een Govie!

Is er nu sprake vane en poging of een voltooid delict?
Maar de belangrijkste vraag in deze casus is de navolgende. Wanneer begon de strafbare poging?

Het voert wellicht allemaal erg ver, maar ik wil alleen maar aantonen dat het vaak niet eenvoudig is om de spreken over "dezelfde" straf bij een "bedoeling om spullen wederrechtelijk weg te nemen".

[Toller]

Ik hoop dat Jantje "het haas" is

[Breur]

U: In de tuin wordt hij overmeesterd door een Govie!

Hier in onze wijk is het: wordt hij overmeesterd door een buurtbewoner!

Heb je weer andere problemen

[parel]

@Tedje als ik dat werk en risico's lees wat een inbreker moet doen dat is dodelijk vermoeiend, kan je beter gaan werken.
Geweldige uitleg trouwens, geeft een ander inzicht dat zwart wit oordelen

[Haas]

@Tedje: natuurlijk is het niet eenvoudig om uit te maken wanneer er sprake is van een poging tot inbreken, en wanneer je niets moet zoeken achter de aanschaf van een koevoet, of ander gereedschap dan wel spullen die gebruikt kunnen worden voor een inbraak.

Daarom is het ook lastig, als je met de beste bedoelingen die spullen bij je hebt: wie eist, bewijst, en het is aan de rechter om vast te stellen dat je dat breekijzer niet nodig had om in je neus te peuteren, of een vastzitten scharnier van een van je eigen deuren los te wrikken.

Tot zover kan ik erin meegaan, dat het nog niet zo makkelijk is om vast te stelen of je met een eerbare burger te maken hebt of met een inbreker.

Wat ik bedoelde is een omstandigheid waarbij het overduidelijk is dat de persoon in kwestie niet zo'n onschuldige bedoelingen heeft.

Hij wordt aangetroffen in een woning die niet de zijne is, een toegangsdeur is geforceerd, maar op het moment van het betrappen heeft hij nog geen spullen buitgemaakt. In zijn bezit is in elk geval de bewuste koevoet, en beschikt over meer spullen die erop wijzen dat ie niet gezellig een kop koffie komt drinken.

In dat geval mag hij mij gaan uitleggen wat hij daar dan WEL deed. Hij zal van goede huize moeten komen wil hij de dans toch ontspringen.

Dan kom ik bij mijn eerste opmerking terug: een persoon die zich in deze situatie bevindt, zal echt niet de intentie hebben om met lege handen huiswaarts te keren. Maar op dat moment is wel al een strafbaar feit gepleegd, hoewel de hele onderneming die hij voor ogen had, nog niet is afgerond.

Stel mij eens voor aan de rechter die zal zeggen: ''Meneer, de politie heeft u daar aangetroffen terwijl u zich wederrechtelijk toegang had verschaft tot het betreffende pand, maar u had zich nog geen spullen van de bewoner toegeeigend, dus u krijgt de helft van de straf die er voor inbraak staat''.


Lijkt me een vreemde gang van zaken, want die rechter weet op dat moment echt wel dat die meneer daar niet slechts was om alleen maar even zijn handen te wassen.

[Goofy]

Primair in dit specifieke geval wordt de verdachte aangehouden voor poging tot diefstal onder verzwarende omstandigheden. Zoals blijkt uit de casus van Tedje, heeft de verdachte het geld/kluis niet wederrechtelijk toegeeigend en weggenomen. Dit wederrechtelijk toeeigenen en wegnemen is een must om te spreken over diefstal, in de zin van artikel 310 cq. 311 van het Wetboek van Strafrecht.
Het aankopen van het breekijzer en de bivakmuts is geen losstaand strafbaar feit. Deze goederen zullen wel inbeslag worden genomen en later verbeurd worden verklaard door de rechter.
Subsidair zal de verdachte wel huisvredebreuk en vernieling ten laste worden gelegd, maar dat is des Officier van Justitie. De politie hoort de verdachte alleen maar terzake de door hem gepleegde strafbare feiten. De strafmaat wordt bepaald door de rechter aan de hand van de dagvaarding van de Officier van Justitie.

[Haas]

Dat laatste stond niet ter discussie. De strafmaat zelf is nooit een issue voor mij geweest. Maar ik laat het hierbij, net als bij schaken heeft het herhalen van zetten geen enkele zin.

[Tedje]

Weldegelijk voltooid delict!

Primair in dit specifieke geval wordt de verdachte aangehouden voor poging tot diefstal onder verzwarende omstandigheden. Zoals blijkt uit de casus van Tedje, heeft de verdachte het geld/kluis niet wederrechtelijk toegeeigend en weggenomen. Dit wederrechtelijk toeeigenen en wegnemen is een must om te spreken over diefstal, in de zin van artikel 310 cq. 311 van het Wetboek van Strafrecht.
(...).

Goofy geeft een geweldige uitleg van de gang van zaken, maar..... het betreft weldegelijk een voltooid delict!
Op het moment dat de kluis van de muur is gewrikt beschikt de dader er over als "heer en meester".
Dat hij uiteindelijk "zijns ondanks" de kluis niet mee naar buiten kan nemen is hiervoor niet meer ter zake diendende.

Zo zie je maar weer hoe moeilijk het is om een onderscheid te maken tussen (bij dit delict een niet strafbare) voorbereidingshandeling(en),een begin van uitvoering, een poging en een voltooid delict.

[Clio]

Als je dit allemaal zo leest is het geen wonder dat we een politieschool hebben, en juristen die na hun universitaire opleiding nog jarenlang een vervolgopleiding moeten volgen om bij het openbaar ministerie (de rechterlijke macht) te werken!