Tweet
herinrichting Wilhelminasingel (1947)
De herinrichting van de Wilhelminasingel kreeg in 1947 geen aandacht in de pers, of beter: de betreffende krant is mogelijk nog niet ingescand door de KB Krantenbank. Dat is lastig als je van achter je bureau iets zinnigs wilt opmerken. 
Duidelijk is, dát er een herinrichting is geweest. In 1948 trekt de stoet met de nieuwe Prins Carnaval namelijk over de Wilhelminasingel, 'die prachtige nieuwe boulevard' (!). En dan hebben we hierboven ook de mooie film van het omhakken van de lindebomen ten behoeve van de herinrichting, en de feestelijke heropening door burgemeester Michiels van Kessenich met oudste dochters.
Waaróm de singel opnieuw werd ingericht, is mij nog niet duidelijk. Wel lijkt mij dat Harry's herinnering dat de bestrating in de berm tussen de nieuw aangeplante bomen mogelijk bestond uit 'steentjes' die afkomstig waren uit Rood Dorp, juist is.
Rood Dorp was bij het bombardement van 18 augustus 1944 zwaar getroffen. 23 huizen werden geheel verwoest, 200 andere ernstig beschadigd. Aangenomen mag worden dat de bestrating evenzeer zwaar had geleden. Voor zover ik kan nagaan aan de hand van oude foto's was (bijvoorbeeld) het Schildersplein bestraat met natuurstenen kinderkopjes; de trottoirs lijken belegd met trottoirtegels, met de bekende hardstenen trottoirband als afscheiding.
Ik heb geen harde gegevens voor de volgende gedachtegang, maar denk toch er niet ver naast te zitten: Kinderkopjes zijn geen prettige ondergrond voor gemotoriseerd verkeer. Nu de wijk herbouwd zou worden, was het aantrekkelijk om voor een andere bestrating te kiezen, baksteen of asfalt. De overtollige kinderkopjes gingen naar de Wilhelminasingel als versierend element, níet als bestrating.
Literatuur Rood Dorp:
* Charles Genders, Huis, straat, stad en wereld, tachtig jaar mensen en Beter Wonen in Maastricht, Maastricht 1995, 17.
Meer in het algemeen over de beginjaren van de woningbouwvereniging Beter Wonen en de door haar gebruikte bouwstijl van de Amsterdamse School:
* Loek Kreukels en Ton Hameleers, 'In spijt van slechte tijden', de eerste tien jaar van woningbouwvereniging Beter Wonen en haar Amsterdamse architectuur, Maastricht 1990.
Oorspronkelijk geplaatst door Harry Veenhof
Bekijk bericht
Duidelijk is, dát er een herinrichting is geweest. In 1948 trekt de stoet met de nieuwe Prins Carnaval namelijk over de Wilhelminasingel, 'die prachtige nieuwe boulevard' (!). En dan hebben we hierboven ook de mooie film van het omhakken van de lindebomen ten behoeve van de herinrichting, en de feestelijke heropening door burgemeester Michiels van Kessenich met oudste dochters.
Waaróm de singel opnieuw werd ingericht, is mij nog niet duidelijk. Wel lijkt mij dat Harry's herinnering dat de bestrating in de berm tussen de nieuw aangeplante bomen mogelijk bestond uit 'steentjes' die afkomstig waren uit Rood Dorp, juist is.
Rood Dorp was bij het bombardement van 18 augustus 1944 zwaar getroffen. 23 huizen werden geheel verwoest, 200 andere ernstig beschadigd. Aangenomen mag worden dat de bestrating evenzeer zwaar had geleden. Voor zover ik kan nagaan aan de hand van oude foto's was (bijvoorbeeld) het Schildersplein bestraat met natuurstenen kinderkopjes; de trottoirs lijken belegd met trottoirtegels, met de bekende hardstenen trottoirband als afscheiding.
Ik heb geen harde gegevens voor de volgende gedachtegang, maar denk toch er niet ver naast te zitten: Kinderkopjes zijn geen prettige ondergrond voor gemotoriseerd verkeer. Nu de wijk herbouwd zou worden, was het aantrekkelijk om voor een andere bestrating te kiezen, baksteen of asfalt. De overtollige kinderkopjes gingen naar de Wilhelminasingel als versierend element, níet als bestrating.
Literatuur Rood Dorp:
* Charles Genders, Huis, straat, stad en wereld, tachtig jaar mensen en Beter Wonen in Maastricht, Maastricht 1995, 17.
Meer in het algemeen over de beginjaren van de woningbouwvereniging Beter Wonen en de door haar gebruikte bouwstijl van de Amsterdamse School:
* Loek Kreukels en Ton Hameleers, 'In spijt van slechte tijden', de eerste tien jaar van woningbouwvereniging Beter Wonen en haar Amsterdamse architectuur, Maastricht 1990.
Opmerking