Onafhankelijk deskundige W. Hazeu uit zijn zorgen over voortgang uitvoeringsafspraken
Dagblad de Limburger. 26 januari 2013.
MAASTRICHT – Cementmaker ENCI wordt gemaand meer vaart te maken met het transformatieplan dat voor de fabriek en de omgeving is overeengekomen.
Vooral de herontwikkeling van de overgangszone tussen bedrijventerrein en het natuurgebied bij en rond de mergelgroeve in de Sint Pietersberg baart zorgen, vanwege de risico’s op vertraging die het hele proces kunnen raken.
Dat schrijft voormalig wethouder van Maastricht Wim Hazeu in een beoordeling van het voortgangsverslag 2012 van de Stichting Ontwikkelingsmaatschappij ENCIgebied.
Hij is als onafhankelijk deskundige gevraagd om het veranderingsproces rond de afbouw van de kalksteenwinning in de Sint Pietersberg te beoordelen en van commentaar te voorzien. Als wethouder stond Hazeu mede aan de wieg van het veelbesproken transformatieplan.
Hazeu constateert dat een aantal onderdelen van het plan al tastbaar is, onder meer een betere bereikbaarheid van het voor recreatie bestemde gebied, ingebruikname van een theehuis bij de oehoevallei en de restauratie en opening van mergelgroeve De Schark.
Tegelijkertijd is hij kritisch over het gebrek aan tempo bij herontwikkeling van de overgangszone, die volgens afspraak uiterlijk in 2014 gestalte moet krijgen. Een uitwerkingsplan zou mogelijk al in 2010 op tafel komen, maar dat is niet gelukt. Hazeu waarschuwt ervoor dat de vertraging van dit cruciale planonderdeel ‘vergaande consequenties kan hebben voor het totale transformatietraject’. Hoewel inmiddels een beeldkwaliteits- en inrichtingsplan voor de overgangszone zijn opgesteld, moet nog een bestemmingsplan worden gemaakt.
In zijn beoordelingsrapportage, die als bijlage is toegevoegd aan het jaarverslag over 2012, schrijft Hazeu: ‘De tijd vordert snel en wettelijke procedures, mede ook in het licht van mogelijke bezwarenprocedures, vergen veelal lange termijnen. In dit verband wil ik er op wijzen dat de overgangszone naar de toekomst toe als motor van de totale ontwikkeling en als letterlijke verbinding tussen groeve en bedrijfsterrein, de cruciale schakel in het plan van transformatie vormt. Vertraging van dit onderdeel kan daarmee voor het totale transformatietraject vergaande consequenties hebben’.
Dagblad de Limburger. 26 januari 2013.
MAASTRICHT – Cementmaker ENCI wordt gemaand meer vaart te maken met het transformatieplan dat voor de fabriek en de omgeving is overeengekomen.
Vooral de herontwikkeling van de overgangszone tussen bedrijventerrein en het natuurgebied bij en rond de mergelgroeve in de Sint Pietersberg baart zorgen, vanwege de risico’s op vertraging die het hele proces kunnen raken.
Dat schrijft voormalig wethouder van Maastricht Wim Hazeu in een beoordeling van het voortgangsverslag 2012 van de Stichting Ontwikkelingsmaatschappij ENCIgebied.
Hij is als onafhankelijk deskundige gevraagd om het veranderingsproces rond de afbouw van de kalksteenwinning in de Sint Pietersberg te beoordelen en van commentaar te voorzien. Als wethouder stond Hazeu mede aan de wieg van het veelbesproken transformatieplan.
Hazeu constateert dat een aantal onderdelen van het plan al tastbaar is, onder meer een betere bereikbaarheid van het voor recreatie bestemde gebied, ingebruikname van een theehuis bij de oehoevallei en de restauratie en opening van mergelgroeve De Schark.
Tegelijkertijd is hij kritisch over het gebrek aan tempo bij herontwikkeling van de overgangszone, die volgens afspraak uiterlijk in 2014 gestalte moet krijgen. Een uitwerkingsplan zou mogelijk al in 2010 op tafel komen, maar dat is niet gelukt. Hazeu waarschuwt ervoor dat de vertraging van dit cruciale planonderdeel ‘vergaande consequenties kan hebben voor het totale transformatietraject’. Hoewel inmiddels een beeldkwaliteits- en inrichtingsplan voor de overgangszone zijn opgesteld, moet nog een bestemmingsplan worden gemaakt.
In zijn beoordelingsrapportage, die als bijlage is toegevoegd aan het jaarverslag over 2012, schrijft Hazeu: ‘De tijd vordert snel en wettelijke procedures, mede ook in het licht van mogelijke bezwarenprocedures, vergen veelal lange termijnen. In dit verband wil ik er op wijzen dat de overgangszone naar de toekomst toe als motor van de totale ontwikkeling en als letterlijke verbinding tussen groeve en bedrijfsterrein, de cruciale schakel in het plan van transformatie vormt. Vertraging van dit onderdeel kan daarmee voor het totale transformatietraject vergaande consequenties hebben’.
Opmerking