Tweet
Mariastraat ~ Place Saint Marie
Kunst op straat moet bezienswaardigheid in Maastricht worden.
Place Saint Marie: omdat onze Mariastraat veel meer verdient.
Parijs heeft zijn Place du Tertre, Maastricht zijn Place Saint Marie.
Dat laatste is althans de vurige wens van onderneemster Solange Dircke uit de Mariastraat.
Stel, u staat op de Kesselskade en wilt het centrum induiken, naar de Muntstraat.
Zo gebeurd; u hoeft enkel even dit donkere straatje door te lopen en klaar is Kees!
‘Dit donkere straatje’ is de Mariastraat.
De Merriejestraot, zo u wilt.
Eigenlijk niks te beleven verder.
Het staat bij de VVV in ieder geval zeker niet in het boekje met Maastrichtse bezienswaardigheden.
Nog niet, want als het aan Solange Dircke, eigenares van Artgallery Maastricht, ligt is de Mariastraat over een tijdje een plek waar je moet zijn geweest.
Sla je de plek over, dan heb je Maastricht niet gezien!
Met de Parijse Place du Tertre in het achterhoofd, streeft Dircke naar de Place Saint Marie: de Mariastraat als kunstroute.
Vol met schilders die in de buitenlucht achter hun ezel staan te werken, geflankeerd door tekenaars en beeldhouwers.
En wat te denken van een workshop sieraden maken, een dansvoorstelling, een lichtshow en een voorleesmiddag voor kinderen?
Kunst en cultuur in de breedste zin van het woord.
De vergunning voor de Place Saint Marie is inmiddels in de wacht gesleept, het enthousiasme bij collega-ondernemers in de Mariastraat gewekt.
Solange Dircke heeft naar eigen zeggen wel duizend ideeën, maar dit heeft absoluut prioriteit.
„Ik zit hier nu sinds november en vind echt dat uit deze straat veel meer te halen valt.
Het is hier donker en kil, dat moet echt veranderen.”
Geïnspireerd door de Place du Tertre bij de Sacre Coeur in Parijs, ging ze voortvarend van start.
„Als je daar loopt, krijg je een gevoel van vrijheid.
Kunstenaars doen er gemoedelijk hun werk, het is niet bepaald gestructureerd.
Een warme chaos, zeg maar.
Daar word je vrolijk van.”
Zoiets moet ook in Maastricht te realiseren zijn, en volgens Dircke is de Mariastraat er uitermate geschikt voor.
„Maar het moet wel iets met Maastricht te maken blijven hebben.
Franse muziek mag, is ook mooi, maar ik wil er geen klein-Frankrijk van maken.
Maastricht is weliswaar voor een groot deel Frans, maar dat betekent ook dat de stad dat voor een klein deel niet is.”
Kunstenaars hoeven dus liever niet aan te komen met een schilderij van het Louvre of de Eiffeltoren; schilder liever de oude Maasbrug of de Sint Servaasbasiliek.
Stokbrood?
Wat dacht je van huidvleis?
„Kunst en een hapje en drankje.
Zo vaak mogelijk per jaar, maar het moet natuurlijk wel goed weer zijn”, zegt Dircke.
„En over een paar jaar moet de Mariastraat een begrip zijn.
Moeten mensen doelbewust hiernaartoe komen, in plaats van het als een doorloopstraat te zien.”
© Ivo Kok
gazet De Limburger
23 mei 2009
Kunst op straat moet bezienswaardigheid in Maastricht worden.
Place Saint Marie: omdat onze Mariastraat veel meer verdient.
Parijs heeft zijn Place du Tertre, Maastricht zijn Place Saint Marie.
Dat laatste is althans de vurige wens van onderneemster Solange Dircke uit de Mariastraat.
Stel, u staat op de Kesselskade en wilt het centrum induiken, naar de Muntstraat.
Zo gebeurd; u hoeft enkel even dit donkere straatje door te lopen en klaar is Kees!
‘Dit donkere straatje’ is de Mariastraat.
De Merriejestraot, zo u wilt.
Eigenlijk niks te beleven verder.
Het staat bij de VVV in ieder geval zeker niet in het boekje met Maastrichtse bezienswaardigheden.
Nog niet, want als het aan Solange Dircke, eigenares van Artgallery Maastricht, ligt is de Mariastraat over een tijdje een plek waar je moet zijn geweest.
Sla je de plek over, dan heb je Maastricht niet gezien!
Met de Parijse Place du Tertre in het achterhoofd, streeft Dircke naar de Place Saint Marie: de Mariastraat als kunstroute.
Vol met schilders die in de buitenlucht achter hun ezel staan te werken, geflankeerd door tekenaars en beeldhouwers.
En wat te denken van een workshop sieraden maken, een dansvoorstelling, een lichtshow en een voorleesmiddag voor kinderen?
Kunst en cultuur in de breedste zin van het woord.
De vergunning voor de Place Saint Marie is inmiddels in de wacht gesleept, het enthousiasme bij collega-ondernemers in de Mariastraat gewekt.
Solange Dircke heeft naar eigen zeggen wel duizend ideeën, maar dit heeft absoluut prioriteit.
„Ik zit hier nu sinds november en vind echt dat uit deze straat veel meer te halen valt.
Het is hier donker en kil, dat moet echt veranderen.”
Geïnspireerd door de Place du Tertre bij de Sacre Coeur in Parijs, ging ze voortvarend van start.
„Als je daar loopt, krijg je een gevoel van vrijheid.
Kunstenaars doen er gemoedelijk hun werk, het is niet bepaald gestructureerd.
Een warme chaos, zeg maar.
Daar word je vrolijk van.”
Zoiets moet ook in Maastricht te realiseren zijn, en volgens Dircke is de Mariastraat er uitermate geschikt voor.
„Maar het moet wel iets met Maastricht te maken blijven hebben.
Franse muziek mag, is ook mooi, maar ik wil er geen klein-Frankrijk van maken.
Maastricht is weliswaar voor een groot deel Frans, maar dat betekent ook dat de stad dat voor een klein deel niet is.”
Kunstenaars hoeven dus liever niet aan te komen met een schilderij van het Louvre of de Eiffeltoren; schilder liever de oude Maasbrug of de Sint Servaasbasiliek.
Stokbrood?
Wat dacht je van huidvleis?
„Kunst en een hapje en drankje.
Zo vaak mogelijk per jaar, maar het moet natuurlijk wel goed weer zijn”, zegt Dircke.
„En over een paar jaar moet de Mariastraat een begrip zijn.
Moeten mensen doelbewust hiernaartoe komen, in plaats van het als een doorloopstraat te zien.”
© Ivo Kok
gazet De Limburger
23 mei 2009
Opmerking