Tweet
DoodLeven!
Een belevenis met historische voorwerpen, fascinerende kunst, opmerkelijke vertellingen en uniek theater.
Toegang gratis.
Kijk voor het programma op DoodLeven! (vanaf 8 april a.s.).
Vanaf zaterdag 18 april presenteert Zicht op Maastricht, de culturele biografie van een stad, een uniek project.
Een belevenis met historische voorwerpen, fascinerende kunst, opmerkelijke vertellingen en uniek theater.
Uniek in eerste instantie vanwege de locatie die als centrum van het evenement dient: de Hoofdwacht aan het Vrijthof.
Dit gebouw vormde tot in de 19de eeuw het* middelpunt van Maastricht als vestingstad.
Toen die status verloren ging, bleef de Hoofdwacht slechts een onderdeel van het historisch decor van Maastricht.
DoodLeven! brengt hierin verandering en blaast de Hoofdwacht nieuw leven in.
In opdracht van Zicht op Maastricht transformeerde het atelier van Paul Tieman het gebouw tot een 'tentoonstellingsbelevenis', of een 'belevingstentoonstelling'.
Het project is zeker zo uniek vanwege het thema: de omgang met de dood in Maastricht.
De dood in de ruimste betekenis van het woord!
DoodLeven!.
Het concept van de culturele biografie is het uitgangspunt voor dit evenement.
Dit betekent dat verhalen, objecten en afbeeldingen niet op zichzelf staan.
Het geheel van verhalen, belevenissen, objecten en de samenhang daartussen vormt immers de basis van de culturele biografie.
De samenhang tussen verhaal en voorwerp vormt dan ook de rode draad in DoodLeven!
Geen tentoonstelling in de klassieke zin van het woord: een collage-project dat bestaat uit talloze onderwerpen, die elk hun eigen verhaal vertellen en die de bezoeker confronteren met even zovele aspecten van de dood in relatie tot het leven.
De bezoeker wordt uitgenodigd op ontdekking te gaan in drie ambiances.
Zwart omvat de onderwerpen die betrekking hebben op de dood als een gewelddadige bezoeker.
Grijs staat voor 'doodnormaal': de dood als alom aanwezig aspect van het dagelijks leven en als 'levend' aspect doorheen de geschiedenis van vele generaties Maastrichtenaren.
Wit gaat over het leven na de dood in de ruimste betekenis denkbaar.
*
Door de brede opzet, de gratis toegankelijkheid en de vele activiteiten rond DoodLeven! geeft het project de Hoofdwacht zijn dynamiek van weleer terug.
Het gebouw wordt weer de bijenkorf die het was in de tijd voor 1867, het jaar waarin het gebouw zijn oorspronkelijke functie verloor.
Met één verschil: het publiek is nu ook binnen welkom.
Iets dat vroeger alleen aan militairen was voorbehouden.
Naast de belevingswereld DoodLeven! in de Hoofdwacht, is er een uitgebreid activiteitenprogramma.
Door middel van lezingen, voordrachten, muziek en theater wordt aan DoodLeven! op verschillende locaties betekenis gegeven.
Luister ook naar het verhaal van Mira Cramer.
Zij werkt bij de burgerlijke stand van Maastricht en in het kader van de Zicht Op Maastricht tentoonstelling DoodLeven! vertelt zij over de werkzaamheden die zij verricht bij het overlijden.
Een belevenis met historische voorwerpen, fascinerende kunst, opmerkelijke vertellingen en uniek theater.
Toegang gratis.
Kijk voor het programma op DoodLeven! (vanaf 8 april a.s.).
Vanaf zaterdag 18 april presenteert Zicht op Maastricht, de culturele biografie van een stad, een uniek project.
Een belevenis met historische voorwerpen, fascinerende kunst, opmerkelijke vertellingen en uniek theater.
Uniek in eerste instantie vanwege de locatie die als centrum van het evenement dient: de Hoofdwacht aan het Vrijthof.
Dit gebouw vormde tot in de 19de eeuw het* middelpunt van Maastricht als vestingstad.
Toen die status verloren ging, bleef de Hoofdwacht slechts een onderdeel van het historisch decor van Maastricht.
DoodLeven! brengt hierin verandering en blaast de Hoofdwacht nieuw leven in.
In opdracht van Zicht op Maastricht transformeerde het atelier van Paul Tieman het gebouw tot een 'tentoonstellingsbelevenis', of een 'belevingstentoonstelling'.
Het project is zeker zo uniek vanwege het thema: de omgang met de dood in Maastricht.
De dood in de ruimste betekenis van het woord!
DoodLeven!.
Het concept van de culturele biografie is het uitgangspunt voor dit evenement.
Dit betekent dat verhalen, objecten en afbeeldingen niet op zichzelf staan.
Het geheel van verhalen, belevenissen, objecten en de samenhang daartussen vormt immers de basis van de culturele biografie.
De samenhang tussen verhaal en voorwerp vormt dan ook de rode draad in DoodLeven!
Geen tentoonstelling in de klassieke zin van het woord: een collage-project dat bestaat uit talloze onderwerpen, die elk hun eigen verhaal vertellen en die de bezoeker confronteren met even zovele aspecten van de dood in relatie tot het leven.
De bezoeker wordt uitgenodigd op ontdekking te gaan in drie ambiances.
Zwart omvat de onderwerpen die betrekking hebben op de dood als een gewelddadige bezoeker.
Grijs staat voor 'doodnormaal': de dood als alom aanwezig aspect van het dagelijks leven en als 'levend' aspect doorheen de geschiedenis van vele generaties Maastrichtenaren.
Wit gaat over het leven na de dood in de ruimste betekenis denkbaar.
*
Door de brede opzet, de gratis toegankelijkheid en de vele activiteiten rond DoodLeven! geeft het project de Hoofdwacht zijn dynamiek van weleer terug.
Het gebouw wordt weer de bijenkorf die het was in de tijd voor 1867, het jaar waarin het gebouw zijn oorspronkelijke functie verloor.
Met één verschil: het publiek is nu ook binnen welkom.
Iets dat vroeger alleen aan militairen was voorbehouden.
Naast de belevingswereld DoodLeven! in de Hoofdwacht, is er een uitgebreid activiteitenprogramma.
Door middel van lezingen, voordrachten, muziek en theater wordt aan DoodLeven! op verschillende locaties betekenis gegeven.
Luister ook naar het verhaal van Mira Cramer.
Zij werkt bij de burgerlijke stand van Maastricht en in het kader van de Zicht Op Maastricht tentoonstelling DoodLeven! vertelt zij over de werkzaamheden die zij verricht bij het overlijden.
Opmerking