Aankondiging

Sluiten
No announcement yet.

Glocal Affairs

Sluiten
X
 
  • Filter
  • Tijd
  • Tonen
Clear All
nieuwe berichten

  • Glocal Affairs

    Glocal Affairs: kunst tussen wijk en wereld.

    Van zondag 2 t/m zondag 30 november 2008 vindt in de Timmerfabriek in Maastricht en op diverse andere locaties in Limburg en de Euregio Maas-Rijn de beeldende kunstmanifestatie Glocal Affairs plaats.
    Zo'n 100 professionele beeldend kunstenaars uit voornamelijk Limburg en de Euregio Maas-Rijn laten zien waar de beeldende kunst in deze regio zich momenteel bevindt.
    Bovendien biedt hun werk een inkijk in de relatie tussen het mondiale en het regionale in de huidige kunstpraktijk.
    Hoewel kunst steeds meer gebruikt lijkt te worden om de specifieke identiteit van een stad of regio te promoten, stelt Glocal Affairs het geografisch afbakenen van kunstmanifestaties ter discussie.



    Wie bijvoorbeeld plaatsen 'prikt' met de populaire internettool Google Earth komt geen enkele grens tegen.
    Ook beeldende kunst houdt zich steeds minder aan grenzen.
    Jonge kunstenaars groeperen zich minder rond vakdisciplines, maar steeds meer rond zogenaamde 'scenes'.
    Een netwerk van individuen dat zich op mondiaal niveau verzamelt rondom gedeelde interesses, passies, levensstijlen en helden.
    Kunst is tegelijkertijd ook steeds vaker disciplineoverschrijdend.
    Hoewel de aan Glocal Affairs deelnemende kunstenaars uit een specifieke geografische regio komen of het lokale aspect als uitgangspunt hebben in hun werk, is het de vraag in hoeverre kunst anno 2008 nog lokaal bepaald is.
    Ook Limburgse kunstenaars werken deels in Berlijn, Londen of New York of verblijven bijvoorbeeld een tijd in China.
    Hun oriëntatie is veranderd.
    Niettemin is hun identiteit gevormd door de plek waar ze vandaan komen en zie je bij sommigen een herwaardering van het lokale en een verzet tegen de globalisering, bijvoorbeeld voortkomend uit sociale betrokkenheid of uit angst voor het verlies aan identiteit en verscheidenheid.
    Deze spanning wordt met Glocal Affairs belicht.
    Glocal Affairs is een initiatief van de Provincie Limburg als opmaat naar Culturele Hoofdstad 2018 voor Maastricht en de omringende regio.
    De manifestatie wordt georganiseerd door het Huis voor de Kunsten Limburg.
    Curator Jean Boumans selecteerde samen met een adviescommissie de deelnemende kunstenaars.
    Alle kunstenaars zijn relatief jong, hebben een link met Limburg of de Euregio en laten een kwalitatief hoogstaande ontwikkeling zien in hun werk.
    Zij laten zien waar zij op dit moment zijn.
    Ook sluit hun werk direct of indirect aan bij het thema van de manifestatie.
    Zie voor meer informatie de webpagina van Glocal Affairs.
    Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
    Thomas More

  • #2
    heb ik toch weer een beetje gelijk met de aandacht voor fotografie in deze regio. Dit i.v.m. Glocal Affairs, 100 kunstenaars en één fotograaf: Romy Finke

    Opmerking


    • #3
      Oorspronkelijk geplaatst door olijfje
      ...euhh, is Roy Villevoye niet ook fotograaf..?
      Dat zou dan 2 zijn, niet veel inderdaad
      Beeldend kunstenaar Roy Villevoye (Maastricht, 1960) maakt sinds tien jaar films, foto’s en installaties van zijn jaarlijkse reizen naar de Asmat, een praktisch onbegaanbaar moerasgebied aan de zuidkust van Nieuw-Guinea.
      De Papoea's, die in dit tropische regenwoud wonen, zijn beroemd vanwege hun prachtige houtsnijkunst, zoals de spectaculaire oorlogsschilden en de metershoge voorouderpalen.



      Dat er zo weinig (maar twee) fotografen vertegenwoordigd zijn, ligt misschien aan het feit dat er in Limburg c.q. Maastricht, geen opleiding is voor vakfotograaf.
      En de meeste Limburgse fotografen oefenen het beroep uit als persfotograaf of als commercieel fotograaf (studiowerk, reportages).
      Fotografie als kunst en fotograaf als kunstenaar is inderdaad ondervertegenwoordigd.
      Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
      Thomas More

      Opmerking


      • #4
        Aansluitend bij dit onderwerp, het volgende.

        Nota "Maastricht, stad van culturele carrières".

        Cultuur in Maastricht is in de afgelopen jaren meermalen onderwerp van publieke discussie geweest (cultuur versus sport – hoeveel cultuur zit er in citymarketing?).
        In het denken over de positie van cultuur in onze stad is de afgelopen periode veel gebeurd.
        De positie van cultuur wordt steeds meer bekeken in relatie tot de maatschappelijke, economische en stedelijke ontwikkeling.
        Er dienen zich intussen nieuwe kansen aan om Maastricht onmiskenbaar op de culturele kaart te zetten, zoals het nieuwe cultuurbeleid van het rijk, de mogelijke kandidatuur voor Europese Culturele Hoofdstad in 2018 en de stedelijke ontwikkelingen in het Belvédèregebied, waar cultuur als belangrijke drager is aangewezen voor de gebiedsontwikkeling.

        Deze ontwikkelingen hebben geleid tot nieuwe uitgangspunten voor het cultuurbeleid in Maastricht. Centraal staat daarin het begrip ‘culturele carrières’ voor makers, bewoners en bezoekers en voor de stad als zodanig.
        Het begrip ‘culturele carrière’ is een pleidooi om de culturele factor op te vatten als een dynamisch en integraal element in de ontwikkeling van de stad, die rijk is aan culturele ketens.

        De nota "Maastricht, stad van culturele carrières" beschrijft bovenstaande ontwikkeling in al zijn kaders en geeft een beeld van de culturele agenda van Maastricht in de periode 2009 – 2012.
        Het college van B&W is akkoord gegaan met de inhoud; de raad zal de nota binnenkort bespreken.

        Cultuuragenda 2009-2012 als PDF te bekijken en op te slaan.
        Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
        Thomas More

        Opmerking


        • #5
          Het gaat mij nou niet direkt om maastrichtse fotografen maar meer om het medium fotografie meer aandacht te geven d.m.v. ook uitnodigingen aan fotografen die niet uit Maastricht komen en dan voornamelijk autonome fotografie. Om in de toekomst een soort werkplaats te creeëren waar regelmatig terugkerende exposities zijn van ook fotografen uit de euregio, uit Luik bv., Hasselt waar wel een fotografie opleiding is, meer te vergelijken met bv. St Joost uit Breda en de rietveldacademie waar kunstenaars worden opgeleid die het medium fotografie als hun uitgangspunt gebruiken om zich artistiek te ontplooien.
          In deze regio heb je tal van fotografen die hun sporen hebben verdiend. Wat dacht je van Rineke Dijkstra, die komt uiteindelijk uit Sittard en haar werk hangt nu in de beroemdste musea van de wereld. Romy Finke die vroeger de Prix de Rome heeft gewonnen.

          Opmerking


          • #6
            Ik begrijp de kritiek en tevens ook de ongerustheid die uit Guido's woorden komen.
            Zelf ben ik op fotografisch gebied een amateurtje, maar wel iemand die nog het oude handwerk in de DOKA heeft gedaan en heeft leren omgaan met non-digitale camera's en alle bijbehorende technieken van scherptediepte, sluitertijden en diafragma-instelling.
            Maar open eens een paar willekeurige gallerie's op internet zoals Pbase, Flickr, ZOOM, Photobucket etc..
            Daar zit knap en goed werk tussen, maar ook heel veel kaf onder het koren.
            Laat ik eens een voorbeeld geven.
            Tegenwoordig zie je heel veel gemanipuleerde foto's gebruikmakend van de HDR techniek (via speciale software).
            Daar zitten heel mooie prenten tussen; maar tevens ook heel veel, waar ik zelf de nodige ???? bij plaats.
            Maar als bepaalde fotografen (goede amateurs en professionals) een expositieruimte zouden krijgen in Maastricht, dan denk ik dat de kwaliteit van hun werk hoger kan worden doordat je direkt met de mensen die kritieken uiten (zowel + als -) in contact kunt treden.
            Je moet die kritiek zien als een fase behorend bij het leerproces; om de middelmatigheid te kunnen ontstijgen.
            Hier laat ik het weer even bij; kunnen anderen ook hun visie kwijt aangaande dit onderwerp.
            Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
            Thomas More

            Opmerking


            • #7
              Terecht komt Guido op voor de fotografen en voor een huisvesting voor permanente expositie.
              Een bericht wat mijn bijzondere aandacht kreeg is het volgende.

              Catching Landscapes
              foto-expositie Herman van Steenwijk

              Catching Landscapes is een greep uit de collectie van ruim 20 jaar fotografie van Herman van Steenwijk (Harderwijk 1969).
              De foto's vormen het resultaat van een zoektocht naar vorm, licht, lijnenspel, ritme en harmonie in het landschap.
              Met de schoonheid van vaak unieke landschappen als drijfveer.
              Interpretaties die ruimte laten voor een eigen beleving.

              Te zien t/m 18 december 2008 in het Gouvernement Maastricht (personeelsrestaurant).
              Open tijdens kantooruren ma-vr van 9.00-17.30.
              En let nu eens op de plaats van exposeren: het personeelsrestaurant van het Gouvernement.
              Alsof het zo gezellig is om tussen de etende ambtenaren naar een expositie te gaan.
              Zoiets verdient gewoon een betere expositieruimte en wel een permanente, waar diverse fotografen op een afwisselende manier hun werk aan het publiek tijdens een bepaalde periode kunnen tonen.
              Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
              Thomas More

              Opmerking


              • #8
                Glocal Affairs

                Iedereen zijn eigen verhaal.

                Glocal Affairs heet de grote kunstmanifestatie die in november begint.
                Als aanloop is in het gouvernement een expositie te zien van afgestudeerden van kunstacademies in de euregio.
                De schilderkunst is terug.
                En iedereen wil vertellen.
                In de entree van het gouvernement hangt een badjas aan een kapstok.
                Een paar badslippers complementeert het geheel.
                Intrigerend ensemble.
                Maar waar is de badgast?
                Die drijft in de fontein voor het provinciehuis.
                Samen met een andere badgast die de bodem van de fontein nader aan het onderzoeken is.


                De badgasten van Marie-Claire Krell in de fontein voor het provinciehuis.

                Het is niet de enige gimmick van Marie-Claire Krell in de tentoonstelling Glocal Affairs - De Aanloop.
                Boven de ontvangstbalie staat een mannetje van papier-maché die een geweer richt op de bezoekers.
                Toen provinciaal conservator Ad Himmelreich het werk van de Duitse in de Academie Beeldende Kunsten (ABK) in Maastricht zag kwamen er nog druppeltjes water uit de loop van het geweer.
                „Dat was hier niet nodig. Het beeld is sterk genoeg.â€
                Marie-Claire Krell is een van de zestien jonge kunstenaars die Himmelreich op de kunstacademies in Luik, Hasselt en Maastricht geselecteerd heeft voor deze tentoonstelling, die een prelude is op Glocal Affairs, de grote manifestatie van beeldende kunst die in november in heel de provincie te zien zal zijn.
                Himmelreich liep al langer rond met het idee om een expositie te maken van werk van eindexamenkandidaten beeldende kunst uit de euregio.
                „Het talent zit om de hoek.â€
                Na bezoeken aan de Ecole superieure des arts Saint-Luc en de Académie Royale des Beaux Arts in Luik, de Provinciale Hogeschool in Hasselt en de ABK in Maastricht maakte hij een selectie.
                Niet alleen wat de deelnemers betreft maar ook wat voor kunst hij wilde laten zien.
                Schilderijen vormen de hoofdmoot.
                De jonge generatie schildert weer volop, constateert Himmelreich.
                En vertelt graag zijn persoonlijke verhalen.
                Ook in de video’s die te zien zijn.
                Fotografie is het derde, kleinste, bestanddeel van de expositie.
                Een van de exposanten, de Luikse Gloria Russotto, zit zelfs nog op de academie.
                Livre d’ Or, zo heet haar werk dat bestaat uit kurk en gouddruk op papier dat vol staat met Luikse telefoonnummers.
                Nog voordat Himmelreich er erg in had was Russotto al bezig met de inrichting van de garderobe waar haar werk te zien is. „Zij is een van die studenten van wie je direct weet: die komen er.
                Ze vallen op doordat ze afwijken van de bestaande paden.â€
                Opvallend onder de door Himmelreich geslecteerde kunstenaars zijn de Duitse (inmiddels) afgestudeerden van de ABK.
                De kunstacademie in Maastricht is voor Duitse studenten aantrekkelijk omdat de academie zo toegankelijk is.
                „Duitsers vinden het locker in Maasstricht.
                Ze hoeven niet, zoals in Duitsland, de adept te zijn van hun leermeester.â€
                Alin Klass is een andere Duitse.
                Ze valt op met Twins.
                Grote doeken met vrouwenfiguren waarin je haar werk - ze is inmiddels decoratieschilder bij de WDR in Keulen - terugziet.
                Onder de Luikenaren springt Sébastien Plevoets met twee grote doeken, in de stijl van Neo Rauch, eruit.
                Van de zelfportretten van Romain Vingerhoets uit Luik was Himmelreich al een tijdje onder de indruk.
                Uit een serie van zes maal negen zelfportretten heeft hij er twee uitgekozen voor de expositie.
                In de video Livresse van Cathérine Koziel komt het vertelelement weer heel sterk aan bod.
                Onder begeleiding van muziek verschijnen op bladmuziek op een lessenaar twee figuren en het verhaal (in het Frans).
                Vertellen doet ook Tom Lambeens graag.
                Hij heeft er de vorm van een gazet voor gekozen.
                Wat op het eerste gezicht louter vormen lijken, zijn bij nader inzien short stories over onder meer auto’s en voetgangers.
                En op het eind blijft de arme indiaan over.
                De tentoonstelling is een aanloop naar Glocal Affairs, dat op zijn beurt moet bijdragen aan de kandidatuur van Maastricht als Europese Culturele Hoofdstad 2018.
                Wel jammer dan dat de gouverneur en de deputé cultuur bij de opening schitterden door afwezigheid.

                © Caspar Cillekens; De Limburger; 20-09-2008
                Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
                Thomas More

                Opmerking

                Bezig...
                X