Aankondiging

Sluiten
No announcement yet.

Limburgs Symfonie Orkest

Sluiten
X
 
  • Filter
  • Tijd
  • Tonen
Clear All
nieuwe berichten

  • Limburgs Symfonie Orkest

    Limburgs Symfonie Orkest viert 125 jarig jubileum.

    Op dinsdag 2 september 2008 is het groot feest in Maastricht.
    Het Limburgs Symfonie Orkest bestaat dan precies 125 jaar.
    Koningin Beatrix zal de feestelijkheden bijwonen en ze wordt - volgens het LSO - getrakteerd op 'een vorstelijk concert'.
    Speciaal voor het jubileum heeft Theo Loevendie een zogenaamde Jubilation Jump gecomponeerd, waarbij tapdanseres Marije Nie zal optreden.

    Het Limburgs Symfonie Orkest werd in 1883 opgericht als het Maastrichts Stedelijk Orkest (MSO).
    Het eerste concert vond op 2 september 1883 plaats in het stadspark van Maastricht.
    Gedurende dertig jaar was dirigent en componist Otto Wolf verbonden aan het MSO.
    Het orkest breidde gestaag uit en in de jaren twintig ging het orkest ook concerten verzorgen in andere delen van de provincie Limburg en zelfs in Brabant en België.
    De opvolger van Wolf, Henri Hermans, zorgde mede voor deze uitbreiding en noodzakelijke vernieuwingen.

    Landelijk bekend werd het toenmalige MSO, toen er in de jaren dertig een samenwerking met de KRO werd aangegaan.
    De KRO zond een aantal concerten uit op de radio, in die tijd nog het enige medium.
    De Tweede Wereldoorlog zorgde ervoor dat de activiteiten van het MSO vanwege o.a. financiële problemen op een lager niveau werden gebracht.

    De langst zittende, of liever staande, dirigent was André Rieu sr..
    Hij dirigeerde het MSO maar liefst 31 jaar (1949-1980).
    Gedurende zijn periode werd in 1955 het Limburgs Symphonie Orkest, kortweg LSO, opgericht.
    Het was de opheffing van het gemeentelijke orkest naar een provinciaal orkest in een zelfstandige stichting.

    Het Limburgs Symphonie Orkest ontstond officieel op 13 juli 1955, toen alle orkestleden eervol ontslag verleend kregen van de gemeente Maastricht.
    Vanaf toen werden de orkestleden lid van de stichting LSO.

    Hoewel de staat in 1960 toestemming gaf tot uitbreiding van het LSO tot 72 orkestleden, was dit financieel niet haalbaar.
    Er was in 1982 zelfs sprake van opheffing van het LSO.
    Maar in afgeslankte vorm, met 52 leden, kon het LSO verder bestaan.
    Sinds 1992 is het LSO vast verbonden aan het Theater aan het Vrijthof in Maastricht, alwaar het repeteert en erachter gehuisvest is.

    Het LSO heeft na het Concertgebouworkest de grootste vriendenvereniging.
    Deze telt maar liefst 4000 leden.

    De huidige chef-dirigent, Ed Spanjaard, dirigeert ongeveer 10 producties per jaar, waaronder ook enkele producties in samenwerking met Opera Zuid.


    De dirigenten van het LSO waren chronologisch:

    Otto Wolf 1883-1915
    Henri Hermans 1915-1947
    Paul Hupperts 1947-1949
    André Rieu sr. 1949-1980
    Ed Spanjaard 1982-heden dirigent
    Salvador MasConde 1988-1994
    Shlomo Mintz 1995-1998
    Junichi Hirokami 1998-2000
    Ed Spanjaard 2000-heden chef-dirigent
    Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
    Thomas More

  • #2
    Limburgs Symfonie Orkest 125 jaar

    Bezoek aan het LSO is net als vakantie.

    Vijf LSO-kenners geven hun mening over het symfonie orkest.
    Het Limburgs Symfonie Orkest (LSO) viert deze dagen haar 125-jarig bestaan.
    Een mijlpaal voor een gezelschap dat in 1992 ten onder leek te gaan.
    Vijf LSO-kenners over de kracht van het oudste symfonieorkest in Nederland.


    Musicoloog John Hoenen uit Maastricht.
    Het LSO kun je zien als pijler van de Maastrichtse muziekgeschiedenis.
    Een ensemble met een pedagogische functie: belangstelling bij jongeren wekken voor muziek.
    Het is daarom onmisbaar en heeft de afgelopen decennia haar eigenheid overwonnen.
    Natuurlijk is het een soort vreemdelingenlegioen, omdat zo’n tien tot vijftien nationaliteiten vertegenwoordigd zijn.
    Juist dat maakt het bijzonder: een eigen klank.
    Een soort Franse lichtvoetigheid, met een internationale klank.
    Op amateuristische gelederen gestoeld, maar uiteindelijk opgetild tot een hoger niveau.
    Het LSO telt mee!

    De Maastrichtse Cecile Vos (77).
    Zij bezoekt het LSO al ruim 65 jaar.
    Een bezoek aan het LSO voelt voor mij als vakantie.
    Het is heerlijk om naar die klassieke muziek te luisteren en ik geniet er nog elke keer van.
    In de oorlog ging ik voor het eerst naar een concert, samen met mijn ouders.
    Het was toen gemeengoed.
    Je kende die musici goed, heel goed zelfs.
    Ik bezoek nagenoeg alle concerten, verheug me nu alweer op de komende.
    Het is zeldzaam dat ik niet ga, daarom heb ik ook bijna alle programmaboekjes nog.
    Ach, zo’n concert bezoeken: het is weer eens wat anders.

    Conservatoriumdirecteur Harrie van den Elsen.
    Een onmisbare vitale schakel in de euregionale context en het Limburgse culturele leven.
    Helaas is het LSO te klein, maar de kwaliteit groeit de laatste jaren sterk.
    In orkestspel, programmering en profilering.
    Het LSO is 'het huisorkest' van deze regio, daarom besteden we op de opleiding veel aandacht aan de gezamenlijke ontwikkeling van het orkestspel.
    Natuurlijk moeten er muziekkeuzes gemaakt worden.
    Persoonlijk zou ik de band met de hedendaagse (Limburgse) muziek verder proberen te versterken.

    Kasper Jansen, muziekredacteur NRC Handelsblad.
    Een uniek gezelschap, omdat het met succes een gevarieerd repertoire speelt.
    De kwaliteit is goed en ter zake.
    Hoogst bijzonder was dat het LSO een tijd Shlomo Mintz als chef had, toen de wereldberoemde violist ervaring wilde opdoen in dirigeren.
    Een hoogtepunt in het dirigentenbestaan van Ed Spanjaard is het Spaanse concert in het Amsterdamse Concertgebouw: Spanjaard klom van de bok, begon Spaans stampend te dansen met passend temperament en felle vurigheid.
    De zaal stond op zijn kop.
    Het is trouwens niet vanzelfsprekend dat het LSO al 125 jaar bestaat.
    In 1992 wilde de Raad voor de Kunst het orkest opheffen, ook wegens gebrek aan belangstelling van de Limburgers zelfs.
    Later kwam heel Limburg in het geweer voor het voortbestaan van het 'eigen' orkest.
    Blijven voortbestaan kan alleen bij gratie van blijvende belangstelling van Limburgers, die met frequent bezoek moeten zorgen voor eigen kunstplezier en voor een levende muziekcultuur.

    John Bröcheler, Limburgse baritonzanger.
    Een Bourgondisch, mopperend en lachend ensemble.
    Het af en toe minder presteren is als een minder geslaagd tussengerecht op weg naar weer meer bevredigende hoofdmaaltijden.
    Want een introverte of extroverte maestro is een meesterkok die voor de juiste gerechten zorgdraagt.
    Het LSO speelt ook 'oudere' klassieke muziek, maar vooral die muziek verliest niet aan moderniteit.
    Moderne en populaire pogingen om oud en nieuw te verbinden verdienen daarom alleen respect als men elkaars oorspronkelijkheid
    respecteert.
    De programmakeuze van het LSO staat altijd garant voor balancerend smikkelen.

    © Ruud Maas
    Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
    Thomas More

    Opmerking


    • #3
      Limburgs Symfonie Orkest 125 jaar

      Ter gelegenheid van het 125-jarig bestaan van het Limburgs Symfonie Orkest, bezoekt Hare Majesteit de Koningin het jubilerende orkest op dinsdag 2 september.

      L1 Televisie zendt het concert rechtstreeks uit van 19.00 tot 23.00 uur.
      Een compilatie van deze uitzending kunt u bekijken op zondag 7 september van 15.00 uur tot 17.00 uur.

      Het is op 2 september exact 125 jaar geleden dat het eerste concert van het orkest plaatsvond in het stadspark van Maastricht.
      Het Limburgs Symfonie Orkest is daarmee het oudste professionele symfonieorkest van Nederland.

      Het orkest, chef-dirigent Ed Spanjaard, directie en bestuur zijn bijzonder vereerd door het bezoek van de Koningin.
      Zij wordt getrakteerd op een vorstelijk concert.
      Een concert met een programmering die past bij de huidige artistieke koers.
      Centraal staat de in opdracht voor het Limburgs Symfonie Orkest gecomponeerde ‘Jubilation Jump’ van Theo Loevendie m.m.v. tapdanseres Marije Nie.
      Het complete feestelijke programma voor deze avond is:

      Béla Bartók
      Danssuite, Sz 77 (1923)
      Moderato | Allegro molto | Allegro vivace | Molto tranquillo | Comodo | Finale

      Theo Loevendie
      Jubilation Jump (2008 wereldpremière)
      Marije Nie dans

      Pauze

      Theo Loevendie
      Sic Vita (2006)
      Ziggurat-ensemble

      Igor Stravinsky
      Petroesjka (1911; versie 1947)

      Het jubileumconcert vindt plaats op dinsdag 2 september in het Theater aan het Vrijthof te Maastricht, aanvang 20.15 uur.
      Hetzelfde programma wordt de dagen erna nogmaals uitgevoerd:
      Woensdag 3 september Maastricht, Theater aan het Vrijthof 20.15 uur
      Vrijdag 5 september Heerlen, Theater Heerlen 20.00 uur
      Zaterdag 6 september Sittard, Stadsschouwburg Sittard-Geleen 20.00 uur

      De speciale Concertfolder Gala 2008 kunt u bekijken of opslaan als PDF bestand.
      Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
      Thomas More

      Opmerking


      • #4
        Volgens mij heeft John Floore, gebruik gemaakt van zijn vervroegd pensioen, daardat hem mismanagement werd verweten door LSO leden.
        Hij zou teveel plezierreisjes hebben gemaakt op kosten van het LSO, om creatieve muzikale ideeën op te doen samen met zijn vrouw.
        Ook diverse sterren restaurants werden bezocht op kosten van het LSO, volgens anonieme LSO leden.

        Het R.A kantoor van Deloitte en Touche heeft bij onderzoek, niets kunnen vinden, opmerkelijk is wel.
        LSO had Deloitte als accountant kantoor in Maastricht, het onderzoek heeft door hetzelfde kantoor plaats gevonden elders in het land.

        Als e leden zijn binnen het LSO die het vertrouwen in John Floore opzeggen, lijkt het mij een een reden om van het vervroegd uittreden gebruik te maken.
        Iedereen neemt mij zoals ik ben,.....nu ik nog

        Opmerking


        • #5
          Afscheid Ed Spanjaard

          (In plaats van weer een nieuw draadje te beginnen, heb ik dit maar even hier neergezet. Zou iemand misschien de titel van dit draadje kunnen veranderen in 'Limburgs Symfonie Orkest'? Dan houden we alle informatie over het LSO - ook de informatieve stukjes over de geschiedenis van het orkest, die SJEF hier bij mekaar heeft gesprokkeld - bij mekaar. Merci.)

          Ed Spanjaard neemt dit weekend afscheid als chef-dirigent van het LSO. In de krant van vandaag een uitgebreid interview met Spanjaard, waarin hij ondermeer stelt dat het ontbreken van een eigen concertzaal (als enige symfonieorkest in Nederland) remmend werkt voor het LSO. Spanjaard: "Het maakt van een orkest een nomadenstam, een groep bedoeïenen die voortdurend ergens anders haar tent moet opslaan. Het is nog een wonder hoe snel ze zich iedere keer weer aanpassen."

          Overigens gaat de relatie van Spanjaard met het LSO veel verder terug dan de afgelopen 11 jaar dat hij chef-dirigent was. Spanjaard: "32 jaar geleden dirigeerde ik hier voor het eerst. Slechts Henri Hermans en André Rieu senior - twee musici die ik zeer respecteer - hadden ook zo’n lange relatie met het orkest. Ik ben er trots op dat ik in dat rijtje sta. Ik hou van het LSO."

          Verder in de krant een opiniestuk van Wim Hekking met een terugblik op de 'Spanjaard-jaren', waarin het LSO naar zijn mening zeker vooruitgang heeft geboekt.

          (Bron: DDL, 7 juni 2012)
          Last edited by Toller; 17 december 2014, 18:41.

          Opmerking

          Bezig...
          X