Tweet
Bronzwaers blogbericht vond ik informatief. Weer wat bijgeleerd, denk ik op zo'n moment, leren houdt nooit op. De moraal van het verhaal: wacht niet met het glas in de hand op het moment van geplande actie, maar kruip in bed om op het moment van actie niet al te moe te zijn. Hier zie je waarschijnlijk het verschil tussen meer gedisciplineerde militaire planning en actie van idealistische burger-vrijwilligers (wat dan ook hun idealen waren). Het deed mij er ook aan denken dat drank vaker een rol heeft gespeeld in de geschiedenis van de stad. Een voorbeeld is het drankfestijn dat volgens de overlevering Maastrichtse samenzweerders en hun medestanders aan het begin van de Belgische Opstand in het najaar van 1830 zo benevelde, dat zij vergaten dat ze voornemens waren geweest Belgische opstandelingen de stad binnen te helpen en zo het garnizoen te overrompelen.
Overigens vraag ik mij af, wat er gebeurd is met die Nederlandse NSB-ers. De wachtpost trof hun Duitse begeleider dodelijk, maar er liepen er twee kennelijk ongeschonden weg en de overigen lagen hun roes uit te slapen. Hoe voeren zij in de Tweede Wereldoorlog en zijn ze ooit gerechtelijk vervolgd?
Overigens vraag ik mij af, wat er gebeurd is met die Nederlandse NSB-ers. De wachtpost trof hun Duitse begeleider dodelijk, maar er liepen er twee kennelijk ongeschonden weg en de overigen lagen hun roes uit te slapen. Hoe voeren zij in de Tweede Wereldoorlog en zijn ze ooit gerechtelijk vervolgd?
Opmerking