Aussendienststelle Maastricht van de RSHA

klopt het dat het tijdens de laatste verbouwing de oorspronkelijke kleur heeft teruggekregen omdat de term WIT in dit verband teveel nare herinneringen bij veel mensen opriep, of is dit onzin?

Wat zou de oorzaak van deze herinneringen moeten of kunnen zijn, of wat zou de reden zijn dat een kleur verandering daar verschil in 'gevoel' bracht/brengt? M.a.w. bron van dit gerucht?

[Haas]

Het Witte Huis is tegenwoordig bruin geverfd en staat langs de Prins Bisschopsingel/hoek Lambertuslaan. Er zijn verschillende oudere foto's in te zien bij het RHCL (collectie Gemeentearchief Maastricht). Stel de vraag op basis van het genoemde adres. SIPO zal misschien niet meteen herkend worden.

klopt het dat het tijdens de laatste verbouwing de oorspronkelijke kleur heeft teruggekregen omdat de term WIT in dit verband teveel nare herinneringen bij veel mensen opriep, of is dit onzin?

[hermanw]

Foto SIPO

Al geruime tijd werk ik aan een familiekroniek, die te maken heeft met het feit, dat twee broers van mijn vader in WO 2 in een verzetsgroep zaten, de zgn groep Smit. Ik ben ook op zoek naar een goede foto van de SIPO.

Een foto van de SIPO en nog een.

En een foto waar bij staat

[Verwijderde gebruiker]

Heeft iemand een aanknopingspunt wat betreft Max Ströbel? Mijn zoektocht eindigt vlak na de Tweede Wereldoorlog in Hamm, waar hij zich dan schuilhoudt.

Dit bericht is bekend?

http://kranten.kb.nl/view/article/id...3Ap001%3Aa0011

[bart ebisch]

[Ingrid M.H.Evers]

Witte Huis / SIPO

Het Witte Huis is tegenwoordig bruin geverfd en staat langs de Prins Bisschopsingel/hoek Lambertuslaan. Er zijn verschillende oudere foto's in te zien bij het RHCL (collectie Gemeentearchief Maastricht). Stel de vraag op basis van het genoemde adres. SIPO zal misschien niet meteen herkend worden.

[hermanw]

Al geruime tijd werk ik aan een familiekroniek, die te maken heeft met het feit, dat twee broers van mijn vader in WO 2 in een verzetsgroep zaten, de zgn groep Smit. Ik ben ook op zoek naar een goede foto van de SIPO.

Is dit dan misschien interessant voor je?
De groep Smit wordt uitgebreid beschreven in hoofdstuk 2 (vanaf bladzijde 107) van een dissertatie van Alfred Cammaert met de titel 'Het verborgen front: geschiedenis van de georganiseerde illegaliteit in de provincie Limburg tijdens de Tweede Wereldoorlog'

[elisabeth]

op zoek naar een foto van het witte huis

Al geruime tijd werk ik aan een familiekroniek, die te maken heeft met het feit, dat twee broers van mijn vader in WO 2 in een verzetsgroep zaten, de zgn groep Smit. Ik ben ook op zoek naar een goede foto van de SIPO.

[Haas]

Hierboven wordt meerdere malen de naam Het Witte Huis en de naam Nitsch genoemd. Ik heb het boek Van Ge Reinders gelezen, waarin hij aan de hand van geborduurde notities op een zakdoekje kon reconstueren hoe zijn moeder via Maastricht in Dachau terecht gekomen is.

Ik ben postbode van beroep, en heb in die functie af en toe post voor het betreffende adres. Als ze me echter vragen om iets binnen af te geven, dan zal ik ze vragen om het zelf op te komen halen. Ik vertik het dus om daar een stap binnen te zetten. Ik zal zeggen wat me weerhoudt:

Ik ben er nooit binnen geweest in het Witte Huis, en zal dat zeker na het lezen van Het Zakdoekje, een aanrader voor wie het bezettingsverhaal en de verhalen over het verzet in (met name) Noord-Limburg eens vanuit een heel persoonlijke visie wil bekijken, zeker niet doen. Ook het huis waar die sadist Nitsch heeft gewoond aan de Observantenweg, staat er nog, ik weet echter niet welk huisnummer dat is geweest.

Ik heb de Tweede Wereldoorlog niet zelf meegemaakt, maar weet een paar dingen uit verhalen van vooral mijn vader, maar ook van mijn moeder.

[Pier]

Walter Micheels

Interessant stukje burgemeester!!

(...)
In 1942 vonden er in de Außendienststelle Maastricht enkele personele mutaties plaats.
(...)
W.K.F.W. Micheels werd belast met de Kerkelijke aangelegenheden.
(..)

Door het verhaal van van kapelaan J. Rothkrans weten we nu dus ook de voornaam van Walter Micheels en dat hij dus al eind 1941 werd belast met Kerkelijke aangelegenheden..

[burgemeester]

Struinend over de boekenmarkt waar Pier me opmerkzaam op maakte viel mijn oog op het boek "Dachau - Hel en Hemel". Aangezien ik onlangs dit concentratiekamp bezocht keek ik het even in. Het boek is geschreven door J. Rothkrans, kapelaan te Simpelveld, in 1957. Genoeg reden om het aan te schaffen.

Rothkrans ziet zijn lijden als een soort 'Imitatio Cristi'. Waar een ander het geloof zou verliezen in de hel die hij zou ondergaan, daar wordt dat van Rothkrans versterkt. Opmerkelijk genoeg opent hij zijn boek met een foto van paus Pius XII. Ik weet niet of hij dat nu nog zou doen. Een volgende foto is die van Kardinaal de Jong.

Rothkrans komt in de problemen door het uitdragen van de ideeen van De Jong, die duidelijk zijn eigen visie op het nazisme schragen. Vanaf de kansel verdedigt hij het christelijk geloof en verwerpt het nazisme. Dit wekt de woede van de bezetter.

Rothkrans: "Op 24 november 1941 kreeg ik per telefoon een oproep om me de volgende dag te melden op het Witte Huis in het villaparkt te Maastricht. Heel beleefd vroeg ik waarom. Dit zou ik daar wel vernemen, zo werd mij kort geantwoord. 's Morgens ging ik naar Maastricht. (...) Na een tijdje wachten werd ik op het Witte Huis binnengelaten. Het was stikkend warm. In een kast stonden een hoop mappen met papieren. Ik was dus niet het eerste en enige slachtoffer. Wat zou er met mij gebeuren?

Ineens vloog de deur open en een kerel met een lengte van bijna twee meter kwam met een grote zelfbewustheid binnenstappen. Fatsoenshalve stond ik op en knikte even, omdat ik niet precies wist, hoe ik deze hoogheid moest aanspreken. Op de kraag van zijn uniform droeg hij vier sterren. Het was Oberstrurmbahnfuhrer Walter Micheels uit Oost-Pruisen. Hij zou mij een verhoor afnemen. Hij ging zitten, bladerde wat in de ingekomen stukken op zijn bureau, stond vervolgens weer op en ging in de kast met de vele mappen een tijdlang snuffelen. Het was benauwend stil en drukkend in 't kamertje. Het leek wel de stilte voor een naderend onweer. Eindelijk had hij klaarblijkelijk mijn papieren gevonden, legde ze op het bureau, las er gewichtig in en verbrak toen de stilte. Hij begon als volgt in het Duits: "De N.S.B.-ers schijnen voor u wel een doorn in het oog te zijn? (...)"

Dan volgt de weergave van de discussie die Rothkrans voert. Door zijn eigen overtuiging en de steun die hij voelt vanuit het episcopaat neemt hij niets terug van zijn woorden. Rothkrans en de ondervrager roken een sigaret en wisselen ideeen uit. Dan kan hij vertrekken.

Op 5 december 1941 wordt Rothkrans opgepakt ("een mooie auto stond klaar...") en in een cel, nummer 18, in Maastricht vastgezet. Ik neem aan dat dit op de Minderbroedersberg moet zijn geweest, Rothkrans omschrijft dit niet duidelijk. ZIjn behandeling is niet uitzonderlijk slecht, ook niet goed: de voedselverstrekking is erg min, en hij wordt maar af en toe gelucht. Hij verdwijnt in de cel tot 24 maart 1942.

Dan: Om 10 uur werd ik plotseling uit de cel gehaald om onder leiding der politie naar het Witte Huis te worden gebracht. Wat een gewaarwording om weer eens buiten te komen, na meer dan 100 dagen niets van Gods schone natuur gezien te hebben. (...) Jammer dat ik dit alles niet ten volle kon genieten, want met ongerust hart ging ik door de straten, onder politiebewaking, naar het door iedereen gevreesde Witte Huis. Met bange, meelijwekkende ogen zagen de mensen me aan. Ik zag bangheid en schuwheid op de gezichten der voorbijgaande mensen. Ik wist me geen houding te geven. Ik was blij toen ik eindelijk op de plaats van bestemming was. Koud en zakelijk werd ik ontvangen door mijn oude 'vriend'. Ernstig en langdurig las hij mijn papieren. Met grote spanning wachtte ik op de uitslag. Zou dat zijn, bevrijding, nog langer 'zitten' of verder transport? Ineens kwam het woord eruit: "U gaat verder op transport naar Duitsland".

[hermanw]

http://forum.mestreechonline.nl/show...3&postcount=54

Het hele proefschrift (pdf bestand, 438 bladzijden) is te vinden onder:
https://openaccess.leidenuniv.nl/bit...pdf?sequence=9

[Ingrid M.H.Evers]

Wyckersingel = Wilhelminasingel

Bij de familie Kirchheimer en Kozenicki wordt het adres "Wijcker Singel 88" vermeld. Weet iemand of dit misschien het huidige pand Wilhelminasingel 71 te Maastricht kan zijn?

"Wilhelminasingel, Wyck. Verbindingsweg tussen Wycker Hoogbrugstraat en de Maas, aangelegd na 1884. Opgehoogd met het weggebaggerde deel van het St.-Antoniuseiland. Onder de bezetting (1940-1944) naam gewijzigd in Wyckersingel (1942). In het pand nr. 71 was tijdens de bezetting de Duitse Sicherheitsdienst [SD] gevestigd, geleid door Strobel.
Nadere gegevens: Gemeenteblad Maastricht (1942), afd. C, nr. 8: 1942 april 18. Literatuur: Van den Boogard (1989), 28."
Uit: Ubachs/Evers, Historische Encyclopedie Maastricht (2005). Overgenomen met toestemming van de auteurs.

, Joods leven in Maastricht, de geschiedenis van de joodse gemeente sedert 1250....., (Vierkant Maastricht, 15), Maastricht 1990, pp. 126-128 (Overzicht joodse oorlogsslachtoffers Maastricht), geeft geen huisadressen. Deze zijn echter waarschijnlijk in het Adresboek Maastricht, het politiearchief en/of het bevolkingsregister na te zoeken op naam van de bewoner.

Dat laatste is natuurlijk ook een optie met betrekking tot de familie Horn op de Observantenweg.

[Pier]

Overzicht gedeporteerde 'Maastrichtse' Joden

"Een Duitse rechtbank heeft de Britse bisschop Williamson veroordeeld tot een boete van 10.000 euro.Williamson,die behoort tot de uiterst conservatieve Pius-X-broederschap,ontkende vorig jaar in Duitsland het bestaan van gaskamers in naziconcentratiekampen.

Ook zei hij dat in de kampen geen zes miljoen Joden waren omgebracht,maar
"slechts" 200.000 tot 300.000. (...)"
NOS Teletekst, 16 april 2010http://docs.google.com/fileview?id=0...YjY5NjU4&hl=en

Bij de familie Kirchheimer en Kozenicki wordt het adres "Wijcker Singel 88" vermeld.
Weet iemand of dit misschien het huidige pand Wilhelminasingel 71 te Maastricht kan zijn?

Bij de familie Horn wordt het adres "Observantenweg 13" vermeld.
Bekend is dat op de Observantenweg (no. ??) veel SiPo-leden woonden.
Mogelijk dus in de woning van de gedeporteerde familie Horn?

[Pier]

Om bovenstaand verhaal 'compleet' te maken, bijgaand een foto van het betreffende pand Wilhelminasingel 71 te Maastricht (Huis met balkon en 'boog')


Foto d.d. 16 febr. 2010