Tweet
In het buurtblad van de wijken Belfort, Daalhof en Hazendans - 't Beläöfke - zal Scott Raab in de komende tijd aandacht besteden aan interessante gebouwen in deze wijken met het oog op de architectuur en/of de geschiedenis.
Met toestemming van Scott Raab wordt het eerste artikel in deze reeks over L'Artisan in Belfort ook op MestreechOnline gepubliceerd.
"
Lang nadat Belfort gebouwd en bewoond was kwam – wat nu geldt als een herkenningspunt van Belfort –’Residence L’Artisan’.
De wijk Belfort werd in de jaren ‘60 gebouwd, maar L’Artisan kwam pas in 1996.
In het stukje van Wikipedia over Belfort wordt ons (abusievelijk) verteld dat dit gebouw de overgang tussen Belfort en Daalhof markeert. Natuurlijk weten we dat het eigenlijk in het middelpunt van de wijk Belfort staat, bij de rotonde waar de Gewantmakersdreef en Keurmeestersdreef samenkomen, de twee straten die Belfort in 4 stukken snijdt.
De bewoners van Belfort en omgeving
die al langer hier wonen zullen zich nog herinneren dat er vroeger een groot groen veld midden in Belfort lag.
Menigeen vroeg zich ook af waarom er juist daar gebouwd moest worden. Anderen vroegen zich af hoe zo’n groot gebouw juist op die plek zou passen. En toch past het wél. Het is een bijzonder gebouw dat aangenaam past in de bocht, alsof het deel uitmaakt van een elleboog, noodzakelijk, zelfs sierlijk op momenten.
Wikipedia weet te vertellen: “De ronde vorm wordt extra benadrukt door het gekantelde dak en door de expressiviteit van de structuurwanden. Het materiaalgebruik beperkt zich tot naturel beton, hout (western red cedar) en glasâ€.
Nieuwe bewoners kunnen zich niets anders voorstellen natuurlijk. En er zijn juist veel nieuwe bewoners gekomen in L’Artisan.
Hoe zou het zijn om daar te wonen? Het uitzicht moet wel bijzonder zijn, zelfs op lager niveau met de twee grote bomen. Maar stoort het verkeer? De locatie is in ieder geval geen probleem. Hier is men binnen een handomdraai bij de winkels van Belfort of de Brusselsepoort, bij de basisschool of op weg naar het werk. En er is nog altijd veel groen daar op die hoek. L’Artisan is niet zo’n gigant die boven de voorbijganger torent, een grimmige schaduw werpend op het pad. Nee, dit is duidelijk een ‘residence’, een kunstige aanwezigheid die met belangstelling alles gadeslaat wat om haar heen gebeurt.
Hari Gulikers, de architect die dit gebouw ontwierp (en nog meer in Maastricht) moet wel tevreden zijn met deze inplanting."
('t Beläöfke - 2016 - nr. 1 (januari) )
Met toestemming van Scott Raab wordt het eerste artikel in deze reeks over L'Artisan in Belfort ook op MestreechOnline gepubliceerd.
"
Lang nadat Belfort gebouwd en bewoond was kwam – wat nu geldt als een herkenningspunt van Belfort –’Residence L’Artisan’.
De wijk Belfort werd in de jaren ‘60 gebouwd, maar L’Artisan kwam pas in 1996.
In het stukje van Wikipedia over Belfort wordt ons (abusievelijk) verteld dat dit gebouw de overgang tussen Belfort en Daalhof markeert. Natuurlijk weten we dat het eigenlijk in het middelpunt van de wijk Belfort staat, bij de rotonde waar de Gewantmakersdreef en Keurmeestersdreef samenkomen, de twee straten die Belfort in 4 stukken snijdt.
De bewoners van Belfort en omgeving
die al langer hier wonen zullen zich nog herinneren dat er vroeger een groot groen veld midden in Belfort lag.
Menigeen vroeg zich ook af waarom er juist daar gebouwd moest worden. Anderen vroegen zich af hoe zo’n groot gebouw juist op die plek zou passen. En toch past het wél. Het is een bijzonder gebouw dat aangenaam past in de bocht, alsof het deel uitmaakt van een elleboog, noodzakelijk, zelfs sierlijk op momenten.
Wikipedia weet te vertellen: “De ronde vorm wordt extra benadrukt door het gekantelde dak en door de expressiviteit van de structuurwanden. Het materiaalgebruik beperkt zich tot naturel beton, hout (western red cedar) en glasâ€.
Nieuwe bewoners kunnen zich niets anders voorstellen natuurlijk. En er zijn juist veel nieuwe bewoners gekomen in L’Artisan.
Hoe zou het zijn om daar te wonen? Het uitzicht moet wel bijzonder zijn, zelfs op lager niveau met de twee grote bomen. Maar stoort het verkeer? De locatie is in ieder geval geen probleem. Hier is men binnen een handomdraai bij de winkels van Belfort of de Brusselsepoort, bij de basisschool of op weg naar het werk. En er is nog altijd veel groen daar op die hoek. L’Artisan is niet zo’n gigant die boven de voorbijganger torent, een grimmige schaduw werpend op het pad. Nee, dit is duidelijk een ‘residence’, een kunstige aanwezigheid die met belangstelling alles gadeslaat wat om haar heen gebeurt.
Hari Gulikers, de architect die dit gebouw ontwierp (en nog meer in Maastricht) moet wel tevreden zijn met deze inplanting."
('t Beläöfke - 2016 - nr. 1 (januari) )
