Aankondiging

Sluiten
No announcement yet.

Mariaberg - informatie

Sluiten
X
 
  • Filter
  • Tijd
  • Tonen
Clear All
nieuwe berichten

  • Mariaberg - informatie

    MARIABERG

    STEDENBOUWUNDIGE INFORMATIE
    De wijk is samengesteld uit drie buurten die elk een eigen karakter hebben als gevolg van de tijd waarin ze zijn ontworpen en gerealiseerd.
    De oudste bebouwing, direct ten westen van de Hertogsingel, omvat de buurt Blauw Dorp (volksbenaming) op het voormalige Proosdijveld, en is een typisch stedelijk, symmetrisch ontwerp uit het begin van de 20ste eeuw (1907-1930) met veel lage baksteenbouw, kleine arbeiders- (woningbouwcorporaties) en middenstandswoningen, lange straten en een enkel centraal plein.
    Omstreeks WO II werd ten westen van de Ruttensingel de naamgevende buurt Mariaberg gebouwd met minder strenge straten, vriendelijker woningen, woonflats en een centrale kerk (1951) in een groen plantsoen.
    Na WO II werd ter bestrijding van de woningnood het romantische Trichterveld gebouwd met bungalowtjes in een riante groenstructuur.
    Behalve de pleinen in Blauw Dorp en de kerkheuvel in Mariaberg zijn de later gebouwde hoge Annadalflat (1960) aan de noordrand en het oude brouwerijcomplex aan de Sint Annalaan, waarin de meubelfabriek van Artifort decennialang gehuisvest was, markante elementen.

    HISTORISCHE INFORMATIE
    De drie buurten van deze wijk zijn met horten en stoten ontstaan vanuit de terreinen op het voormalige schootsveld van de vesting Maastricht.
    Het Proosdijveld behoort tot de vroegste stedenbouwkundige ontwikkelingen buiten het oude centrum als een tegenhanger voor de arbeiders van het rijke Villapark aan de overkant van de Jeker. Blauw Dorp is een direct gevolg van de eerste Woningwet uit 1901 van minister Goeman Borgesius.
    De uitbreidingen naar het westen markeren de toenmalige stadsplanning in concentrische ringen rondom de binnenstad.
    Onder Blauw Dorp bevinden zich nog vele elementen van de oude vestingwerken, muren, funderingen, kazematten en onbekende in de leem uitgegraven gangen.
    In Mariaberg is ten zuiden van de kerk een prehistorische grot ontdekt met primitief beeldhouwwerk.
    De Archipelstraat en de Brouwersweg markeren nog altijd het verloop van de oude Romeinse weg van Tongeren naar Keulen.

    STRAAT EN WIJK NAAM INFORMATIE
    De wijknaam is ontleend aan de betrekkelijk hooggelegen kerk van het Onbevlekt Hart van Maria op het Fatimaplein.
    De straten van de buurt Blauw Dorp zijn vernoemd naar personen en begrippen die in verband staan met de Maastrichtse ambachtsgilden en naar personen die zich hebben ingezet voor de sociale ontwikkeling van de stad, in Mariaberg zijn zij thematisch naar bloemen genoemd en in Trichterveld naar eilanden, steden en vulkanen van de Indische archipel.
    De naamgeving van deze zogenaamde Indische buurt had alles te maken met de onafhankelijkstrijd sinds WO II van het Nederlands Indië (Indonesië) en de toevloed van gevluchte en teruggekeerde landgenoten uit de voormalige kolonie.
    Historie is niet alleen het weergeven van de as, maar ook het doorgeven van het vuur.
    Thomas More

  • #2
    Trichterveld

    Een paar keer per week rij of loop ik door het Trichterveld, een mooi subbuurtje in de wijk Mariaberg.

    Een wel heel apart buurtje.
    Of Trichterveld wel de juist benaming is van het door mij bedoelde (sub)buurtje weet ik eigenlijk niet, maar ik geloof dat iedereen, die ter plaatse een beetje bekend, is weet welke sub-buurt ik bedoel.
    Het zijn de kleine witte huisjes die liggen in de straten die genoemd zijn naar de Indische eilanden uit "ons" koloniaal verleden.
    De huisjes, als ik goed geĂŻnformeerd ben, zijn direct na de oorlog gebouwd als een soort noodoplossing. Het was de bedoeling dat de mensen er tijdelijk gehuisvest werden.
    Het liep allemaal anders.

    Vanmorgen als ik in Dagblad De Limburger een prachtige reportage van Jaco Meijer over het bewuste buurtje.
    Een artikel dat zeker thuis hoort op deze site.

    "Lieflijke witte boerderijhuisjes met ouderwetse schoorstenen en oranjerode daken.
    Voor de buurt Trichterveld heb ik altijd een zwak gehad. De aanblik geeft een vakantiegevoel.
    Hier zou ik ook wel willen wonen, denk ik steeds.
    Maar ook in Trichterveld staat de tijd niet stil. In volle gang worden oude, leegkomende huisjes vervangen door grotere nieuwbouwexemplaren in dezelfde stijl. Links en rechts zijn bouwvakkers op steigers aan het werk. Het lijkt me interessant om voor Stadsgeluiden eens met bewoners te praten die al sinds jaar en dag in de buurt wonen.
    Hoe zouden zij tegen de veranderingen aankijken?
    ‘Honk60vast’ staat op een zelfgemaakte poster achter een van de ramen aan het Bataviaplantsoen.
    Willy Lemmen laat erop met naam en toenaam trots weten dat hij hier al zestig jaar woont. „TweeĂ«nzestig jaar inmiddels al weer”, corrigeert hij als hij na een paar keer aanbellen opendoet.
    De 72-jarige Maastrichtenaar is hier als jongetje in 1949 met zijn ouders komen wonen. „De wijk Daalhof bestond toen nog niet, je had tot aan het Albertkanaal alleen velden”, roept hij uit.
    Lemmen benadrukt dat tot begin jaren tachtig allerlei kleine middenstanders rond het Bataviaplantsoen zaten. Zijn vader had een kledingatelier, vertelt hij terwijl hij een oude ladenkast opentrekt die nog vol met knopen zit. Maar ook de slager, groenteboer, bakker en kapper ontbraken niet. „Later is die bedrijvigheid allemaal naar winkelcentrum Brusselsepoort gegaan”, benadrukt hij.
    Aan de overkant van het grote centrale grasveld sluit de 88-jarige Margriet Frederiks-Lahey zich bij dat relaas aan. Zij woont ook al 61 jaar in het buurtje. „Dat al die winkels weg zijn, is wel jammer. Gelukkig heb ik hele aardige buren die voor mij boodschappen doen in de Brusselsepoort”, zegt ze, steunend op haar leunstok. „Dat is nu de saamhorigheid van Trichterveld. Ik blijf hier wonen zolang ik kan.”
    De twee zijn laaiend enthousiast over de sfeer in de buurt en over hun oude huisjes. „De mooiste tuinbuurt van Nederland, als je hier ‘s zomers ziet hoe mooi alles in bloei staat. Ik ga alleen tussen zes planken uit mijn huisje”, zegt Lemmen.
    Hij vindt het maar ‘kapitaalvernietiging’ dat de oude woningen als ze zijn leeggekomen, worden afgebroken om plaats te maken voor nieuwe. „De nieuwe woningen zijn mooi, maar ze hadden de oude toch ook gewoon kunnen renoveren?”

    Buiten loopt Jan Sauer zijn Shar-Pei uit te laten. Hij woont negen jaar in de buurt en is drie jaar geleden juist van een oude naar een nieuwe woning verkast aan de Javastraat. Hij is in gesprek met postbode Chris Gijsen die meteen een loflied op de buurt aanvangt. „Een echte volksbuurt. In de zomer zit iedereen buiten. De mensen zijn hier in de tien jaar dat ik hier nu kom altijd hartelijk.”
    Bewoner Sauer heeft beslist geen spijt van zijn verhuizing naar een grotere versie van zijn oude woning.
    „Die oude huizen zijn echt noodwoningen van vlak na de oorlog. Het nieuwe is veel comfortabeler. Het is supergoed geïsoleerd en toch in dezelfde stijl gebouwd. De huur is wel hoger, maar daarvoor krijg ik meer wooncomfort.”
    Rob Righart is een van de bewoners van een elf appartementen tellend nieuwbouwcomplex dat in het hart van de wijk is opgetrokken. De 63-jarige Maastrichtenaar is na de verkoop van zijn huis in Daalhof hier komen wonen. „Perfect geĂŻsoleerde appartementen met blijvend goed uitzicht. Wat wil je nog meer? Als hier een vrachtwagen langsrijdt, hoor je het binnen niet. In het begin vond ik het tĂ© rustig, maar ik heb echt geen spijt.”
    De metselaars van aannemersbedrijf Darvas zijn op enkele nieuwe plekken druk bezig stenen te stapelen.
    De stem van de nieuwslezer uit hun radio schalt over de tuinen van Trichterveld. Het blijft voelen alsof de tijd hier een halve eeuw heeft stilgestaan. Én alsof de vakantie net is aangebroken."
    (Jaco Meijer, DDL 12 febr. 2011)

    Last edited by Toller; 17 december 2014, 09:57.
    Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd

    Opmerking


    • #3
      "De bungalo's" is de volksbenaming van dit buurtgedeelte.

      Opmerking


      • #4
        Oorspronkelijk geplaatst door Pier Bekijk bericht
        Trichterveld wel de juist benaming is van het door mij bedoelde (sub)buurtje weet ik eigenlijk niet
        Jawel hoor. Mariaberg is Mariaberg en dit is officieel Trichterveld.

        Opmerking


        • #5
          Oorspronkelijk geplaatst door Ingrid M.H. Evers Bekijk bericht
          Jawel hoor. Mariaberg is Mariaberg en dit is officieel Trichterveld.
          Nou, dat valt de bezien......

          Ik citeer de Historische Encyclopedie Maastricht.
          Trichterveld, z Mariaberg

          Mariaberg, woonwijk ten noorden van de Tongerseweg.
          Naamgeving in 1948. Opgezet 1948-1952 in het Trichterveld. (..)

          Dus als je met jouw zinsnede "dit is officieel Trichterveld" het sub-buurtje bedoelt en met "dit" verwijst naar het artikel van Jaco Meijer, dan klopt het volgens mij niet.

          Als je bedoelt dat Trichterveld de historische benaming is van de huidige wijk Mariaberg, dan klopt het volgens mij wel, maar dan heeft het sub-buurtje officieel geen eigen naam.

          Dan moeten we op Breur's "bungalows" terugvallen.....
          Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd

          Opmerking


          • #6
            Trichterveld.

            Bron: http://issuu.com/eloikoster/docs/trichterveld
            Bestanden bijvoegen

            Opmerking


            • #7
              Proefwoningen Madoerastraat

              Zeer interessant boekje Breur !!

              Nu weet ik ook waarom rond de Madoerastraat de woningen significant afwijken t.o.v. de andere woningen in Trichterveld.

              Aan de Madoerastraat werden 12 proefbungalows gebouwd.
              Uiteindelijk werd het ontwerp van Ir. Frans C.J. Dingemans (1905-1961) overgenomen en in de rest van de wijk gebouwd.

              Deze 12 proefbungalows zijn tegenwoordig koopwoningen. Ze zijn behouden gebleven en de gemeente Maastricht heeft ze aangewezen als cultureel erfgoed.
              Omdat Maasvallei ze niet kon (wilde?) renoveren zij de woningen dus particulier verkocht.
              (Bron: Trichterveld. Een nieuwe kruin op oude wortels.
              Woningstichting Maasvallei, Maastricht 200
              Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd

              Opmerking


              • #8
                Oorspronkelijk geplaatst door SJEF † Bekijk bericht
                HISTORISCHE INFORMATIE
                De Archipelstraat en de Brouwersweg markeren nog altijd het verloop van de oude Romeinse weg van Tongeren naar Keulen.
                Dit kan hooguit een aanname zijn die mogelijk ook fout is. De Romeinse Heirbaan liep noordelijker. Als die al hier zou lopen, zou er een rare knik in moeten zitten, welk niet logisch zou zijn binnen de Romeinse structuur. Daarnaast is op http://www.vici.org/ een kaart met het verloop terug te vinden. Op oude foto's is hier ongeveer ook een oude landweg die inderdaad richting de Romeinse Baan loopt.
                Trust me, I know what I am doing

                Opmerking


                • #9
                  oude foto's

                  Hoi beste
                  Ik heb in de jaren 50 op mariaberg gewoond.
                  Weten jullie misschien of er nog oude foto's zijn, uit die tijd.
                  Met name de ranonkelstraat , en de kerk daar
                  Ik woon nu elders in nederland, en wil mijn vrouw graag wat foto's tonen.
                  Is de wijk misschien ook op facebook te bewonderen??
                  Hoor graag van jullie

                  Opmerking


                  • #10
                    eens met bewoners te praten die al sinds jaar en dag in de buurt wonen.Hoe zouden zij tegen de veranderingen aankijken? 'Honk60vast’ staat op een zelfgemaakte poster achter een van de ramen aan het Bataviaplantsoen. Willy Lemmen laat erop met naam en toenaam trots weten dat hij hier al zestig jaar woont. „TweeĂ«nzestig jaar inmiddels al weer”, corrigeert hij als hij na een paar keer aanbellen opendoet. De 72-jarige Maastrichtenaar is hier als jongetje in 1949 met zijn ouders komen wonen. „De wijk Daalhof bestond toen nog niet, je had tot aan het Albertkanaal alleen velden”, roept hij uit. Lemmen benadrukt dat tot begin jaren tachtig allerlei kleine middenstanders rond het Bataviaplantsoen zaten. Zijn vader had een kledingatelier, vertelt hij terwijl hij een oude ladenkast opentrekt die nog vol met knopen zit. Maar ook de slager, groenteboer, bakker en kapper ontbraken niet. „Later is die bedrijvigheid allemaal naar winkelcentrum Brusselsepoort gegaan”, benadrukt hij.
                    Het verhaal van Willy Lemmen roept herinneringen wakker. Ook ik herinner me de buurt van de bungalows heel goed. Een kennis van mijn ouders - verzekeringsagent Sjeng Welzen - woonde op de Javastraat 27 pal tegenover de begraafplaats. Ik praat nu over midden jaren zestig t/m midden jaren zeventig. Ook ik dacht bij het zien van deze pittoreske huisjes - want echt groot van binnen waren ze niet - 'wauw woonde ik hier maar'. Sowieso kwam ik bovendien zes keer per week lans de bungalows i.v.m. mijn krantenwijk. Waar destijds inderdaad een aantal winkels waren zoals Lemmen laat weten. Twee van die winkels waren ook abonnee van de Volkskrant de kleine grutter en inderdaad de slager.

                    Daalhof richting de Belgische grens moest toen inderdaad nog gebouwd worden, en de bouw van de grote Flats dicht bij het winkelcentrum van Daalhof stond nog in de steigers. Wat die velden betreft zal een enkeling de ervaring ook hebben dat de landweggetjes ook als smokkelroute dienden om even over de Belgische grens o.a. sigaretten te kopen. Het zal inmiddels wel verjaard zijn, maar ik heb menigmaal voor een deel van de buurt twee keer per maand een onzalig aantal sloffen gesmokkeld - uiteraard tegen een kleine vergoeding voor de moeite. In de winter was het overigens flink bikkelen want de sneeuwruimer kwam er natuurlijk niet aan te pas om die landweggetjes even sneeuw- en ijsvrij te schuiven. En dan moest ik echt stevig ploeteren op mijn fietsje om er doorheen te komen. Soms verkleumd van de kou en halfbevroren vingers en oren, maar het is me onder alle omstandigheden altijd gelukt, en heb al die keren nooit problemen met de douane gehad.

                    Terug naar de bungalows en inderdaad het Bataviaplantsoen en het grasveldje in het midden van dit plein. Het spreekt voor zich dat dit zich uitstekend leende om er te voetballen. Maar overigens ook de grasstrook die toen nog aan de overkant van de Javastraat tegen de buitenkant van de begraafplaats aanlag.
                    In die tijd was het niet ongebruikelijk dat voetballers uit een wijk tegen de voetballers van de andere wijk speelde. Zo ook een keer de straatvoetballers van Pottenberg tegen die van Trichterveld. En een van de wedstrijdjes had plaats op het grasveld van de Bataviaplantsoen. Aanvankelijk leek het erop alsof het een van de vele gezellige straatpartijtjes zou worden. Het scoreverloop ging gelijk op.

                    Totdat op enig moment een van onze spelers (die van Pottenberg dus) op een grove wijze onderuit werd geschoffeld. Degene die floot was zelf van Trichterveld en zag in die overtreding geen aanleiding om daar tegen te fluiten. En ja hoor toen had je de poppen aan het dansen. In no time liep de wedstrijd volkomen uit de hand en zag je overal verspreid op het grasveld kleine groepjes met elkaar op de vuist gaan.

                    Wij zagen ons uiteindelijk genoodzaakt om gelijk geslagen honden met de staart tussen de been in alle haast de wijk te nemen. Sommigen van ons hadden nog niet meer eens de tijd hun fiets mee te nemen. En enkelen van ons hadden behoorlijke klappen gekregen. Hoewel ik mezelf ook volop in het strijdgewoel begaf bleef ik ongedeerd. Op de weg terug naar Pottenberg ontstond het plan om aangevuld met wat 'oudere jongeren' uit onze wijk dezelfde avond nog terug te keren, om in elk geval de fietsen van sommigen weer terug te krijgen. Op een fiets na die helemaal in de vernieling was getrapt is dit ook gelukt.

                    Sowieso ging het er tijdens veel van de wedstrijden - ook de officiële - niet altijd zachtzinnig aan toe. En aangezien ik tijdens een wedstrijd nogal verbaal was ingesteld - slechts als ondersteuning van de eigen teamleden, en nooit schelden tegen de scheids of spelers van de tegenpartij - gebeurde het niet zelden dat zich de spot op mij richtte zowel in het veld als door toeschouwers van de thuispartij langs het veld.

                    Ach ik had een dikke huid en was niet te intimideren, dus het deed mij nooit iets. Maar bijna elke wedstrijd werd naar mij wel eens 'stomme Hollender' of 'Baardaap' geroepen. En een enkele keer kwam een speler van de tegenpartij op mij aflopen en dreigde dan met een opmerking als 'Gamin es diech dat nog eine kier dijs, daan tramp ich diech der oet.' Meestal uit frustratie dat men op mijzelf als ook op mijn spel maar geen vat kon krijgen. Ach, en toch verlang ik soms zielsveel terug naar zo'n onbekommerd potje voetbal, zoals destijds in Maastricht.

                    Opmerking


                    • #11
                      Oorspronkelijk geplaatst door tonherben Bekijk bericht
                      Hoi beste
                      Ik heb in de jaren 50 op mariaberg gewoond.
                      Weten jullie misschien of er nog oude foto's zijn, uit die tijd.
                      Met name de ranonkelstraat , en de kerk daar
                      Ik woon nu elders in nederland, en wil mijn vrouw graag wat foto's tonen.
                      Is de wijk misschien ook op facebook te bewonderen??
                      Hoor graag van jullie
                      Streetview laat alles in 3D zien, maar het is de recente situatie.
                      I am not a complete idiot. Some parts are missing

                      Opmerking


                      • #12
                        En ex buurman kreeg een huisje toegewezen aan de Javastraat. Hij was politieagent en rijinstructeur. In de tuin stond een boom met zgn. vleeskersen. Ik herinner mij de lage plafonds, het kleine smalle keukentje en de kleine slaapkamer van een van de zonen. Mijn oudere broer en ikzelf kwamen hier veel om te eten, omdat mijn moeder gezelschapsdame was bij ongehuwde dames. Sjeng, de baas des huizes was streng. Als we aten moest alles op, ongeacht of het lekker was of niet. Eerder mochten we niet van tafel. Truia maakte het wel weer goed als Sjeng les ging geven. Dan maakte zij pannenkoeken met kersen! Ja voetballen deed ik toen veel. Ook op de eerder vermelde plek: het Bataviaplantsoen. De jongens uit de buurt hadden mij geaccepteerd omdat ik er vaak was en goed kon pingelen. Wel moest ik opletten of Sjeng niet terug naar huis kwam. Voetballen op straat was verboden! Hij was in staat mij strafregels te laten schrijven!

                        Opmerking


                        • #13
                          Breur, had de politieagent Sjeng als hobby fretteren en ook fretten in de tuin ?
                          Mestreechter Geis mage beleve
                          en dat door te kinne geve.
                          God, wat is dat sjiek ! © Wigo

                          Opmerking


                          • #14
                            Oorspronkelijk geplaatst door Breur Bekijk bericht
                            En ex buurman kreeg een huisje toegewezen aan de Javastraat. Hij was politieagent en rijinstructeur. In de tuin stond een boom met zgn. vleeskersen. Ik herinner mij de lage plafonds, het kleine smalle keukentje en de kleine slaapkamer van een van de zonen. Mijn oudere broer en ikzelf kwamen hier veel om te eten, omdat mijn moeder gezelschapsdame was bij ongehuwde dames. Sjeng, de baas des huizes was streng. Als we aten moest alles op, ongeacht of het lekker was of niet. Eerder mochten we niet van tafel. Truia maakte het wel weer goed als Sjeng les ging geven. Dan maakte zij pannenkoeken met kersen! Ja voetballen deed ik toen veel. Ook op de eerder vermelde plek: het Bataviaplantsoen. De jongens uit de buurt hadden mij geaccepteerd omdat ik er vaak was en goed kon pingelen. Wel moest ik opletten of Sjeng niet terug naar huis kwam. Voetballen op straat was verboden! Hij was in staat mij strafregels te laten schrijven!
                            Breur de morel kers. Jonge jonge want vond ik die lekker. De uitdaging was om - meestal 's avonds - in een onbewaakt ogenblik even de boom in te klimmen wen dan voor eigen gebruik plukken. Dus als pingeleer werd je door de buurt geaccepteerd. heb je ook nog op een voetbalclub gezeten, en zo ja welke? Overigens uit welke buurt kwam je zelf? De Sjeng in de Javastraat zal wel niet dezelfde zijn als de Sjeng waar ik het over heb - hij reed de verschillende elkaar opvolgende types Dafjes 33; 44; 55 etc... Zijn vrouw heette Tiny, en ze hadden twee kinderen waarvan de zoon hoogbegaafd was, en destijds behorende bij het selecte gezelschap van studenten die cum laude afstudeerden, maar niet alleen dat, hij was ook nog een van de jongste studenten die cum laude waren/zijn afgestudeerd .

                            Opmerking


                            • #15
                              Oorspronkelijk geplaatst door Wigo Bekijk bericht
                              Breur, had de politieagent Sjeng als hobby fretteren en ook fretten in de tuin ?
                              Nee Brother W.; tenminste, ik kan mij hier niets van herinneren. Wel een tuinkabouter geloof ik.

                              Opmerking

                              Bezig...
                              X