Resten oud station gevonden

[Breur]

Laatste resten 2de station te Maastricht gevonden.

Bron: RTV-Maastricht.

[Toller]

Het ontstaan

Op 27 juni 1853 werd gemeld dat er een aanvraag bij het Hoog Bewind in Brussel was binnengekomen voor het aanleggen van een spoorweg van Bilsen en ook die van Maastricht naar Hasselt over Tongeren tot aan het station van Ans, ter hoogte van Luik.

In 1855 werd door de Aken-Maastrichtsche spoorweg de aanbesteding wereldkundig gemaakt voor zowel het Nederlandse als het Belgische deel van de “zijtak naar Hasselt”. In het boekwerkje werd minutieus aangegeven op welke wijze de zijtak moest worden aangelegd. Het Nederlandse deel moest voorzien zijn van dubbelspoor, zowel de aard- als de kunstwerken. Bij het Belgische deel kon men volstaan met een enkele spoor.

In het Bestek werd alles aangegeven zoals bij de aardwerken er maar maximaal 0.30 el mag worden gestort, waarna de aarde moest worden vast gestampt. De “aanaarding” moest plaatsvinden met schop en kruiwagen.

De kunstwerken (bruggen over de Maas, de Zuid-Willemsvaart, ter hoogte van de latere steenfabriek Belvedère en over de huidige Brusselseweg) moesten in steen worden opgetrokken. De stenen moesten gemetseld worden in kruisverband waarbij de lagen waterpas moesten liggen. Als waterpas werd “fleschjeswaterpas” gebruikt. De meetinstrumenten werden aangeleverd door de Spoorwegmaatschappij. Het voegen moest gebeuren met een voegijzer “en wordt daarmede zoolang gestreken tot dat de voeg geheel verhard en gepolijst is.”

De kalk moest worden afgenomen uit de kalkovens van Chaudfontain, in de provincie Luik. De gewone kalkmortel moest bestaan uit 10 delen gebluste kalk en 10 delen zand. Ook werd beton gebruikt die bestond uit “10 deelen gebluschte kalk, 4 delen scherp zand, 6 deelen tras en 10 delen klein geslagen stukken van harde baksteenen, ter grootte van een klein hoenderei, 7 deelen steenslag van hardsteen ter grootte als voren.”
De mergelblokken moesten van het beste en hardste soort en onverweerd zijn en afkomst uit de groeve van Sibbe.





De mergelblokken uit de St. Pietersberg mochten alleen als fundering worden gebruikt. De mergelblokken moesten op hun “groefleger” komen te liggen.

Uit te voeren bestratingen moesten bestaan uit stenen die kwamen “uit de beste groeven der Ourthe en Moresnet.”. Bij elk van de percelen diende een keet door de aannemer te worden geplaatst. In deze keet diende een tafel met lade, zes stoelen, een afsluitbare kast en een kachel te staan. Voor de reiniging en verwarming diende de aannemer te zorgen. Uiteindelijk gaf het bestek aan dat op uiterlijk 1 mei 1856 de percelen klaar dienden te zijn.

De Rotterdamsch Courant van 9 juni 1855 maakte melding van een mislukte aanbesteding van "den zijtak van Maastricht naar Hasselt" dat direct voor rekening van de Aken-Maastrichtsche Spoorwegmaatschappij werd aangelegd.

Tijdens een op 16 mei 1856 gehouden Algemene Vergadering voor aandeelhouders van de spoorweg van Maastricht – Aken werd melding gemaakt dat de aanleg van de spoorweg naar Hasselt naar wens verliep en men hoopte dat in september de dienst op dat gedeelte werd geopend. Deze aanleg had een aanmerkelijk voordeel namelijk de rechtstreekse verbinding via Hasselt met Antwerpen, waardoor de doorvoer van goederen van Schelde tot aan de Rijn verzekerd was.

[Breur]

Tweede Station Maastricht en huidige "Botermijn"