Tweet
Statenkwartier
STEDENBOUWUNDIGE INFORMATIE
Dit gebied vormt een echt kwart tussen de dichtbebouwde middeleeuwse uitvalsstraten naar het Westen, de Brusselsestraat, en het Noorden, de Boschstraat.
Het wordt gekenmerkt door randbebouwing en grote, ondoordringbare parkachtige tuinen, welk karakter uitstekend bewaard is gebleven rondom het klooster van de Broeders van De Beyart.
De oostkant is van oudsher dicht bebouwd.
Aan de noordkant staan bedrijfs- en oude fabrieksgebouwen.
Langs de noordwestelijke rand van de wijk is aan het begin van de 20ste eeuw enigszins Engels aandoende volkswoningbouw tot stand gebracht door de oudste Maastrichtse woningcorporaties.
Uit recentere tijd dateren enkele stadsvernieuwingsprojecten van hoge kwaliteit, zoals de Miséricorde en de Charles Voscour van Vandenhove (1993).
Waren hier in het verleden nogal wat scholen van de diverse kloosterorden gelegen, tegenwoordig vestigt zich hier een bonte keur aan opleidingen en culturele instellingen.
HISTORISCHE INFORMATIE
De wijk omvat het gehele noordwestelijke, laatmiddeleeuwse uitbreidingsgebied tussen de 13de-eeuwse stadsgracht (Grote Gracht) en de moderne singelstructuur buiten de in 1865 gesloopte tweede stadsmuur.
Op een klein, sedert de Middeleeuwen verstedelijkt en dicht bebouwd gebied tussen de Boschstraat en de Capucijnenstraat na, was dit in de Late Middeleeuwen en in de periode 1850-1960 bij uitstek een kloostergebied met kolossale kloostertuinen.
In de garnizoenstijd van Maastricht werden hier ook nogal wat kazernes (barakken) gebouwd.
De noordelijke punt vormde in de tweede helft van de 19de eeuw het centrum van de Maastrichtse industriële bedrijvigheid (Petrus Regout), maar hieraan lijkt nu vanwege het Belvédèreproject op termijn een eind te komen.
STRAAT EN WIJK NAAM INFORMATIE
Naast de namen van uitvalsstraten zijn er alleen in de dichte bebouwing tussen de Markt en de Grote Gracht enkele oude namen terug te vinden die op middeleeuwse beroepen slaan.
De meeste namen zijn redelijk modern en refereren aan de lokale historische topografie, kloosterorden en een enkele Maastrichtse grootheid.
STEDENBOUWUNDIGE INFORMATIE
Dit gebied vormt een echt kwart tussen de dichtbebouwde middeleeuwse uitvalsstraten naar het Westen, de Brusselsestraat, en het Noorden, de Boschstraat.
Het wordt gekenmerkt door randbebouwing en grote, ondoordringbare parkachtige tuinen, welk karakter uitstekend bewaard is gebleven rondom het klooster van de Broeders van De Beyart.
De oostkant is van oudsher dicht bebouwd.
Aan de noordkant staan bedrijfs- en oude fabrieksgebouwen.
Langs de noordwestelijke rand van de wijk is aan het begin van de 20ste eeuw enigszins Engels aandoende volkswoningbouw tot stand gebracht door de oudste Maastrichtse woningcorporaties.
Uit recentere tijd dateren enkele stadsvernieuwingsprojecten van hoge kwaliteit, zoals de Miséricorde en de Charles Voscour van Vandenhove (1993).
Waren hier in het verleden nogal wat scholen van de diverse kloosterorden gelegen, tegenwoordig vestigt zich hier een bonte keur aan opleidingen en culturele instellingen.
HISTORISCHE INFORMATIE
De wijk omvat het gehele noordwestelijke, laatmiddeleeuwse uitbreidingsgebied tussen de 13de-eeuwse stadsgracht (Grote Gracht) en de moderne singelstructuur buiten de in 1865 gesloopte tweede stadsmuur.
Op een klein, sedert de Middeleeuwen verstedelijkt en dicht bebouwd gebied tussen de Boschstraat en de Capucijnenstraat na, was dit in de Late Middeleeuwen en in de periode 1850-1960 bij uitstek een kloostergebied met kolossale kloostertuinen.
In de garnizoenstijd van Maastricht werden hier ook nogal wat kazernes (barakken) gebouwd.
De noordelijke punt vormde in de tweede helft van de 19de eeuw het centrum van de Maastrichtse industriële bedrijvigheid (Petrus Regout), maar hieraan lijkt nu vanwege het Belvédèreproject op termijn een eind te komen.
STRAAT EN WIJK NAAM INFORMATIE
Naast de namen van uitvalsstraten zijn er alleen in de dichte bebouwing tussen de Markt en de Grote Gracht enkele oude namen terug te vinden die op middeleeuwse beroepen slaan.
De meeste namen zijn redelijk modern en refereren aan de lokale historische topografie, kloosterorden en een enkele Maastrichtse grootheid.