Tweet
Sint Maartenspoort
STEDENBOUWUNDIGE INFORMATIE
Het zuidelijke deel van de wijk sluit naadloos aan bij de stedelijke architectuur van de stationsbuurt in Wyck uit het begin van de 20ste eeuw.
Op de oude vestingterreinen ten noorden hiervan werden in de jaren 1915-1925 twee woningcomplexen gebouwd in de stijl van de Amsterdamse School, alles in donkerrode baksteen.
Een aantal grote gebouwen, zoals de voormalige Gereformeerde Kerk, de Suringarschool en het oude Sportfondsenbad benadrukt het bijzondere architectonische cachet van deze wijk.
De noordoostkant van de bebouwing verliest zich in oude fabrieksgebouwen en het spoorwegemplacement.
HISTORISCHE INFORMATIE
Het hele gebied van Sint Maartenspoort is gelegen buiten de oude ommuring van Wyck op voormalige vestingterreinen.
Rondom het midden van de 19de eeuw werden plannen ontwikkeld, uitgevoerd en weer veranderd voor de eerste spoorwegstations van Maastricht aan de voet van de Bastions Hertell, Zoutelande en De Veye.
Na de ontmanteling van de vesting ontwikkelde zich tussen de St. Maartenslaan en het Sterreplein onder invloed van de schuivende plaats van het station een telkens aangepast stedenbouwkundig plan.
De vorm van het jongere Schildersplein (Rooddorp) is geïnspireerd door het daar gelegen Bastion Hertell.
Pas door de aanleg van het huidige Stationsplein in 1915 kwam de wijk in de luwte te liggen en kreeg woningbouw er een kans.
De wijk wordt aan de westzijde van de Maas gescheiden door de parkvlakte van de Griend, op de plaats van een gedempte arm van de rivier langs het afgegraven Sint-Antoniuseiland.
Aan de oostkant vormt het spoorwegemplacement een onneembare barrière.
STRAAT EN WIJK NAAM INFORMATIE
De wijk ontleent haar naam aan de belangrijke noordelijke uitvalspoort van Wyck.
De straten zijn overwegend genoemd naar personen die zich in de 18de en 19de eeuw op diverse terreinen van de kunst, muziek, wetenschap en bestuur onderscheiden hebben, in het bijzonder voor de stad Maastricht.
De Turennestraat en het Hertellplein herinneren aan de vesting.
STEDENBOUWUNDIGE INFORMATIE
Het zuidelijke deel van de wijk sluit naadloos aan bij de stedelijke architectuur van de stationsbuurt in Wyck uit het begin van de 20ste eeuw.
Op de oude vestingterreinen ten noorden hiervan werden in de jaren 1915-1925 twee woningcomplexen gebouwd in de stijl van de Amsterdamse School, alles in donkerrode baksteen.
Een aantal grote gebouwen, zoals de voormalige Gereformeerde Kerk, de Suringarschool en het oude Sportfondsenbad benadrukt het bijzondere architectonische cachet van deze wijk.
De noordoostkant van de bebouwing verliest zich in oude fabrieksgebouwen en het spoorwegemplacement.
HISTORISCHE INFORMATIE
Het hele gebied van Sint Maartenspoort is gelegen buiten de oude ommuring van Wyck op voormalige vestingterreinen.
Rondom het midden van de 19de eeuw werden plannen ontwikkeld, uitgevoerd en weer veranderd voor de eerste spoorwegstations van Maastricht aan de voet van de Bastions Hertell, Zoutelande en De Veye.
Na de ontmanteling van de vesting ontwikkelde zich tussen de St. Maartenslaan en het Sterreplein onder invloed van de schuivende plaats van het station een telkens aangepast stedenbouwkundig plan.
De vorm van het jongere Schildersplein (Rooddorp) is geïnspireerd door het daar gelegen Bastion Hertell.
Pas door de aanleg van het huidige Stationsplein in 1915 kwam de wijk in de luwte te liggen en kreeg woningbouw er een kans.
De wijk wordt aan de westzijde van de Maas gescheiden door de parkvlakte van de Griend, op de plaats van een gedempte arm van de rivier langs het afgegraven Sint-Antoniuseiland.
Aan de oostkant vormt het spoorwegemplacement een onneembare barrière.
STRAAT EN WIJK NAAM INFORMATIE
De wijk ontleent haar naam aan de belangrijke noordelijke uitvalspoort van Wyck.
De straten zijn overwegend genoemd naar personen die zich in de 18de en 19de eeuw op diverse terreinen van de kunst, muziek, wetenschap en bestuur onderscheiden hebben, in het bijzonder voor de stad Maastricht.
De Turennestraat en het Hertellplein herinneren aan de vesting.