Tweet
Boschstraatkwartier
STEDENBOUWUNDIGE INFORMATIE
De wijk ligt ingeklemd tussen de Maas en de middeleeuwse uitvalsstraat naar het Noorden.
De randen hebben hun prachtige historische bebouwing bewaard, waarbij in het bijzonder de schitterende, naar de Maas gekeerde, gevelwand langs de Van Hasseltkade opvalt.
In de oostelijke wand van de Boschstraat staat dichtbij de Markt de 14de-eeuwse Sint-Matthijskerk, ook wel de derde stadskerk genoemd.
Het volgebouwde en verpauperde binnengebied is in de jaren zeventig van de vorige eeuw volledig gesaneerd en vervangen door vriendelijke moderne woningbouw en een ondergrondse parkeergarage.
Sedert enkele jaren is de in 1823-1826 aangelegde industriële binnenhaven met zijn pakhuizen op de kades omgetoverd tot een woongebied rondom een jachthaven met terrasjes.
Het door oude fabrieksgebouwen beheerste noordelijke deel van de wijk wacht op een nieuwe toekomst binnen de kaders van het Belvédèreproject.
HISTORISCHE INFORMATIE
Al in de vroege Middeleeuwen was dit gebied bewoond. Ongeveer in het tracé van de Boschstraat liep sinds de Romeinse tijd de weg over de linker Maasoever naar Nijmegen.
Later waren er ten noorden van de 13de-eeuwse stadsmuur (Kleine Gracht) diverse ambachten gevestigd, die door de nieuwe stadsomsluiting(en) van de 14de en 15de eeuw binnen de stad terecht zijn gekomen.
Hier zijn resten van pottenbakkersovens ontdekt; hier waren de lakenwevers geconcentreerd, die op ruime binnenterreinen hun ramen met laken bespanden.
Meer naar het Noorden werden op de uitgestrekte onbebouwde gebieden kloosters gesticht, zoals het 13de-eeuwse Antonietenklooster en de wat latere Nieuwe Biesen, een commanderij van de Duitse Orde.
Beide bezaten grote percelen grond waarop zich na hun sloop tijdens het Franse bewind en mede door de aanleg van de binnenhaven ‘Het Bassin’ de grote Maastrichtse industrieën van de Nieuwe Tijd konden ontwikkelen.
Als gevolg daarvan werd de stedelijke bebouwing in deze omgeving verdicht en begon de verpaupering van de wijk.
In het laatste kwart van de twintigste eeuw werd hier het aanvankelijk zeer omstreden stadsvernieuwingsproject ‘plan Havenzathe’ uitgevoerd, waarbij veel woongelegenheid geschapen werd en het aanvankelijk de bedoeling was het Bassin te dempen.
STRAAT EN WIJK NAAM INFORMATIE
De oude straatnamen in dit gebied zijn bij de stadsvernieuwing van de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw gedeeltelijk opnieuw toegewezen of aangehaakt bij de traditie van de specifieke lakennijverheid.
Drie straatnamen markeren de naar het Noorden verschoven stadsgrens: de Kleine Gracht, die op de 13de-eeuwse stadsgracht ligt, de Maastrichter Grachtstraat, die aan een onbekende 14de-eeuwse uitbreiding herinnert, en de Fransensingel als einde van de singelstructuur rondom de in 1867 ontmantelde vesting.
Enkele namen verwijzen naar de voormalige kloosters (Sint Teunis, Antonieten, Biesen).
Recent zijn de Maasboulevard op het gedempte kanaal naar Luik en de Maaspromenade op de plaats van de vroegere Wilhelminakade en Maasmolendijk.
STEDENBOUWUNDIGE INFORMATIE
De wijk ligt ingeklemd tussen de Maas en de middeleeuwse uitvalsstraat naar het Noorden.
De randen hebben hun prachtige historische bebouwing bewaard, waarbij in het bijzonder de schitterende, naar de Maas gekeerde, gevelwand langs de Van Hasseltkade opvalt.
In de oostelijke wand van de Boschstraat staat dichtbij de Markt de 14de-eeuwse Sint-Matthijskerk, ook wel de derde stadskerk genoemd.
Het volgebouwde en verpauperde binnengebied is in de jaren zeventig van de vorige eeuw volledig gesaneerd en vervangen door vriendelijke moderne woningbouw en een ondergrondse parkeergarage.
Sedert enkele jaren is de in 1823-1826 aangelegde industriële binnenhaven met zijn pakhuizen op de kades omgetoverd tot een woongebied rondom een jachthaven met terrasjes.
Het door oude fabrieksgebouwen beheerste noordelijke deel van de wijk wacht op een nieuwe toekomst binnen de kaders van het Belvédèreproject.
HISTORISCHE INFORMATIE
Al in de vroege Middeleeuwen was dit gebied bewoond. Ongeveer in het tracé van de Boschstraat liep sinds de Romeinse tijd de weg over de linker Maasoever naar Nijmegen.
Later waren er ten noorden van de 13de-eeuwse stadsmuur (Kleine Gracht) diverse ambachten gevestigd, die door de nieuwe stadsomsluiting(en) van de 14de en 15de eeuw binnen de stad terecht zijn gekomen.
Hier zijn resten van pottenbakkersovens ontdekt; hier waren de lakenwevers geconcentreerd, die op ruime binnenterreinen hun ramen met laken bespanden.
Meer naar het Noorden werden op de uitgestrekte onbebouwde gebieden kloosters gesticht, zoals het 13de-eeuwse Antonietenklooster en de wat latere Nieuwe Biesen, een commanderij van de Duitse Orde.
Beide bezaten grote percelen grond waarop zich na hun sloop tijdens het Franse bewind en mede door de aanleg van de binnenhaven ‘Het Bassin’ de grote Maastrichtse industrieën van de Nieuwe Tijd konden ontwikkelen.
Als gevolg daarvan werd de stedelijke bebouwing in deze omgeving verdicht en begon de verpaupering van de wijk.
In het laatste kwart van de twintigste eeuw werd hier het aanvankelijk zeer omstreden stadsvernieuwingsproject ‘plan Havenzathe’ uitgevoerd, waarbij veel woongelegenheid geschapen werd en het aanvankelijk de bedoeling was het Bassin te dempen.
STRAAT EN WIJK NAAM INFORMATIE
De oude straatnamen in dit gebied zijn bij de stadsvernieuwing van de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw gedeeltelijk opnieuw toegewezen of aangehaakt bij de traditie van de specifieke lakennijverheid.
Drie straatnamen markeren de naar het Noorden verschoven stadsgrens: de Kleine Gracht, die op de 13de-eeuwse stadsgracht ligt, de Maastrichter Grachtstraat, die aan een onbekende 14de-eeuwse uitbreiding herinnert, en de Fransensingel als einde van de singelstructuur rondom de in 1867 ontmantelde vesting.
Enkele namen verwijzen naar de voormalige kloosters (Sint Teunis, Antonieten, Biesen).
Recent zijn de Maasboulevard op het gedempte kanaal naar Luik en de Maaspromenade op de plaats van de vroegere Wilhelminakade en Maasmolendijk.