Aankondiging

Sluiten
No announcement yet.

Waarom en hoe iemand zijn ‘Heer Advocaat’ vermoordde

Sluiten
X
 
  • Filter
  • Tijd
  • Tonen
Clear All
nieuwe berichten

  • Waarom en hoe iemand zijn ‘Heer Advocaat’ vermoordde



    Ik weet niet of dit het juiste draadje is, maar dit boek gaat wel over een Maastrichtse familie.

    In de ‘Historische Kranten’ kwam ik het bericht tegen over de moord op de Maastrichtse advocaat Eugène van Oppen, zijn zoon en dochter , gepleegd door Cesar Timmermans op 9 april 1885.
    Er bleek ook een boek gewijd te zijn aan deze gebeurtenis geschreven door Dr. Frans Gerards en Mr.Quinten van Riet.
    Zij noteren uitgebreid en chronologisch de gebeurtenissen die voorafgingen aan deze gruwelijke moord, waardoor er gaandeweg helderheid wordt verschaft in de motieven van de dader.
    ISBN 978-90-77579-34-3
    Click image for larger version

Name:	_0002.jpg
Views:	1
Size:	94,9 KB
ID:	93234

  • #2
    De zaak Timmermans

    Het was nogal een drama, die actie van Timmermans tegen zijn advocaat. Belt aan, de zoon doet open en wordt - hup - vermoord, althans, hij zal de aanval niet overleven. De dochter die komt aansnellen, idem dito. En dan tenslotte papa. Indertijd waren er al geschriften over. De fotografie was nog niet zo ver gevorderd in die tijd. Vandaar dat de auteur zijn toevlucht zocht tot beelden die iedereen toch wel kende. Hij constateerde dat de dader erg leek op koning Willem III!
    Last edited by Ingrid M.H.Evers; 12 december 2011, 08:48. Reden: correctie

    Opmerking


    • #3
      Verslag uit de Katholieke Limburger 11 april 1885

      Een verslag van het drama uit 'De Katholieke Limburger' van 11 april 1885 (http://ehc.sittard-geleen.eu/zoeken-in-de-archieven-resultaat?mistart=44&mivast=111&mizig=541&miadt=11 1&miq=207493521&milang=nl&misort=last_mod|asc&mivi ew=ldt&mioie=%22van+oppen%22):

      Donderdag had er te Maastricht een
      vreeselijke moord plaats, die de geheele
      stad in opschudding brengt. Hieromtrent
      schrijft men uit die stad aan de Tijd de
      volgende bijzonderheden :
      De dader, zekere C. t., van Heerlen,
      voerde sedert eenige jaren een proces
      met den heer mr Eug. Van Oppen, advocaat-
      procureur alhier. Dit proces viel ten
      nadeele van T. uit, die op middelen zon
      om zich op mr Van O. te wreken. Dezen
      morgen kwam hij van Heerlen naar Maastricht,
      begaf zich naar de griffie dier rechtbank,
      om eenige inlichtingen omtrent zijn
      procedure te vernemen, en vertrok van
      daar onder het uiten der woorden: „Ik
      zal wel weten wat ik te doen heb."
      Tegen 12 uur trad hij een koffiehuis
      binnen, gebruikte daar een glas water met
      suiker, en toen tegen een uur de klerken
      van den heer v. O. naar huis waren, begaf
      hij zich naar diens bureau. Hier trof hij
      den zoon van mr v. Oppen aan (een jong
      en veelbelovend advocaat van ongeveer 22
      jaren), en vroeg waar zijn vader was. Op
      het antwoord dat deze ongesteld was en
      zijn kamer moest houden, zeide T.: „Nu,
      dan kan ik het wel met u doen", haalde
      daarop een revolver te voorschijn en trof
      den heer v. Oppen, zoon, in den schouder.
      Op het hooren van het schot snelde de
      heer Van Oppen, vader, naar beneden,
      gevolgd door zijn dochter, een jonge dame
      van ongeveer 20 jaar. Op het zien van den
      vader richtte de moordenaar het wapen
      tegen dezen en trof hem in de linkerzijde
      nabij het hart. De dochter wilde haarvader
      te hulp komen en hem tegen het wapen van
      den snoodaard beschermen, doch de moordenaar
      haalde nu een dolk te voorschijn,
      trof de dochter in den bovenarm, waar haar
      een ader werd afgesneden, en bracht ook
      nog den jeugdigen advocaat, mr Van
      Oppen, zoon, een diepe en gevaarlijke
      wonde in den buik toe. De vader vluchtte
      op straat, waar hij nog 6 of 6 dolksteken
      van den moordenaar in den rug ontving,
      en liep eindelijk het tegenover zijn woning
      gelegen bureau van het kadaster binnen,
      waar hij neerviel. Zijn dochter volgde hier
      haar ongelukkigen vader, en aan de hevige
      aandoeningen ter prooi, vergat zij haar
      eigen wonde, om met kinderlijke liefde
      hum hulp te verleenen.
      Hier werd de dader gearresteerd, en
      werden de gewonden geholpen. In allerijl
      werd een geestelijke geroepen, doch de
      heer Van Oppen gaf weldra den geest.
      Het hevige bloedverlies had mejuffrouw
      Van Oppen in zwijm doen vallen, en haar
      toestand verergerde in weinig oogenblikken
      dermate, dat haar de laatste HH. Sacramenten
      in allerijl werden toegediend, en
      zij weldra haar vader in de eeuwigheid
      volgde.
      De jeugdige advocaat Van Oppen was
      inmiddels naar de nabijgelegen woning
      van den heer dokter Jos. Nijst gevlucht,
      waar hij liefderijk opgenomen en zijn
      wonden verbonden werden; doch zijn
      toestand is van dien aard, dat hij niet naar
      de ouderlijke woning kan worden vervoerd.
      Indien hij van hevige koortsen bevrijd
      blijft, hoopt men hem in het leven te
      behouden.
      De moordenaar heeft zelf een wonde
      aan den hals bekomen; men vermoedt
      dat hij die zich-zelven met den dolk heeft
      toegebracht, doch zijn toestand boezemt
      geen gevaar in.
      Bij het eerste, voor den rechter van
      instructie ondergane verhoor moet hij met
      veel bedaardheid en koelbloedigheid op
      de hem gerichte vragen hebben geantwoord.
      Het Vrijthof, in welks nabijheid de misdaad
      gepleegd werd, was den geheelen
      namiddag druk bezocht, en algemeen is de
      deelneming bij het zware verlies, dat de
      familie Van Oppen trof.
      Van andere zijde wordt nog gemeld:
      „De moordenaar C. T. legde zijn grieven
      tegen zijn slachtoffer vroeger bloot in twee
      gedrukte geschriften. De verkoop bij executie
      van zijn huis heeft hem tot het noodlottige
      besluit gebracht, zijn lang gevoeden
      wrok op den advocaat te koelen."
      Last edited by hermanw; 13 december 2011, 16:44.

      Opmerking


      • #4
        Met het krantenartikel van Herman komen de details weer terug. Wat me altijd heeft verwonderd is, dat Timmermans beschikte over een revolver. Maastricht was toch niet het Wilde Westen! Maar misschien was de verkoop daarvan in de negentiende eeuw veel algemener dan we na zoveel decennia wapenverbod gewend zijn.

        Opmerking


        • #5
          De dader was afkomstig van Heerlen, toch dicht aan de grens met het toenmalige Pruisen. Zouden daar in die streek niet nog enige 'souveniers' uit de Frans-Duitse oorlog (1870-1871) in omloop zijn geweest?

          Bovendien:
          Tot 1896 had Nederland nauwelijks wapenwetgeving. In dat jaar werd een verbod op het dragen van wapens (alle wapens) afgekondigd om de mogelijkheid te creëren stroperij aan te pakken. Van oorsprong was het verbod op vuurwapens in Nederland (zoals vervat in de Vuurwapenwet 1919) bedoeld om de positie van de overheid veilig te stellen. Die maakte zich in 1918 grote zorgen over de vele wapens die door vluchtelingen uit het oorlogsgebied werden meegenomen, vooral toen Pieter Jelles Trelstra in die periode de revolutie predikte. De Nederlandse overheid was bang voor een Bolsjewistische revolutie. Men besloot daarom maatregelen te nemen om de vuurwapens "die revolutiewapens bij uitstek" uit de handen van het volk te halen. In de notulen van de behandeling in de Tweede Kamer in 1918 kan men lezen dat deze wet bedoeld was om "vuurwapens te houden uit de handen van vuile socialisten". Toen twee jaar daarna het volk de trouw aan de regering toonde door op Prinsjesdag de paarden van de gouden koets uit te spannen en de koets zelf te trekken, was dat geen aanleiding om die wet in te trekken.

          Bron:
          http://nl.wikipedia.org/wiki/Wet_wapens_en_munitie
          Last edited by hermanw; 12 december 2011, 10:11.

          Opmerking


          • #6



            Een advertentie uit De Katholieke Limburger van 27 juni 1885.
            (http://ehc.sittard-geleen.eu/zoeken-in-de-archieven-resultaat?mistart=48&mivast=111&mizig=541&miadt=11 1&miq=207513813&milang=nl&misort=last_mod|asc&mivi ew=ldt&mioie=%22van+oppen%22)


            Last edited by hermanw; 12 december 2011, 10:17.

            Opmerking


            • #7
              Een beschrijving van leven en werk van Eugene van Oppen in het Nieuw Nederlands biografisch woorden boek (http://www.dbnl.org/tekst/molh003nie...09_01_1296.php)

              OPPEN (Jean Mathieu Eugène van), geb. 18 Dec. 1834 te Schimmert, gest. 9 April 1885 te Maastricht, begraven in Amby, advoeaat en candidaat-notaris.
              Mr. Eugène en zijn drie jongere breeders, die later behandeld moeten worden, Ir. J.L. Ferdinand, Mr. Leo J. en Dr. J.M. August, zijn zonen van Jan Willem, landmeter van het kadaster, en Maria Elisabeth Penners. Zij zijn alle 4 oud-studenten van Rolduc. Eugène promoveerde 9 Juni 1858 aan de hoogeschool te Leiden op proefschrift: De controversiis ictorum in Dig. libris 30-32 (Leiden) en vestigde zich in dezelfde maand als advocaat te Maastricht, waar hij in 1860 tot rechter-plaatsvervanger en in 1863 tot procureur bij het hof en de rechtbank werd benoemd. Het provinciaal gerechtshof in Limburg werd in 1876 opgeheven en vervangen door het hof voor Limburg en Noord-Brabant in den Bosch. Het afzonderlijk instituut der procureurs verdween in 1879, waarna de bestaande procureurs vanzelf advocaat en procureur bij de rechtbank te Maastricht en het hof in den Bosch waren.

              Eugène was een buitengewoon bekwaam jurist en verdediger, waarvan de faam uitging, dat hij ten slotte alle processen won. Maar zijn voortreffelijke verdediging van den pastoor-deken van St. Servaas te Maastricht F.X. Rutten, die op 27 Juli 1873 en andermaal op 23 Juli 1874 buiten gebouwen en besloten plaatsen processie had gehouden en deswege vervolgd werd, heeft in 1875 tot in de hoogste instantie vanzelfsprekend geen succes gehad. Het was voor het eerst dat overtredingen, zooals men het destijds noemde, van de wet van 10 Sept. 1853 voor een limburgsche vierschaar in behandeling kwamen. De verdediger heeft de stukken daaromtrent en zijn pleidooi gepubn'ceerd in De openbare godsdienstoefening buiten de gebouwen en besloten plaatsen volgens art. 167 al. 2 der G.W. van 1848 (Gulpen 1875).

              De uitgave van de welbekende Nederlandsche pasicrisie, door Eugène en zijn broeder Leo in 1871 ondernomen, getuigt voorzeker van hun beider werkkracht en kunde. Het nuttig werk is na Eugène's dood voortgezet in 1886 door Leo voornoemd en diens neef Mr. August Savelberg, advocaat en procureur te Maastricht, later raadsheer in den H.R. der Nederlanden, en in 1894 door laatstgenoemde in samenwerking met Eugène's zoon Mr. Leopold Bernard Josef van Oppen, insgelijks advocaat en procureur te Maastricht, tegenwoordig burgemeester dezer stad, tot het 6e vervolg, verschenen in 1903. In hetzelfde jaar sloot laatstgenoemde de serie af met een Administratief gedeelte (eerst te Gulpen, dan te Heusden verschenen).

              Een driedubbele misdaad, op 9 April 1885 ten huize van Eugène van Oppen gepleegd, herinneren wij ouderen ons nog met afgrijzen. Zekere Caesar Timmermans, koopman en winkelier te Heerlen, drong gewapend met revolver en dolk het kantoor der klerken, die in het middaguur naar huis waren, binnen, zag en verwonde er den oudsten zoon Mr. Antoine Ferdinand Eugène Hubert, eveneens advoeaat en procureur te Maastricht, 18 Nov. 1884 te Utrecht gepromoveerd. De door een schot getroffen jonge man is 14 April d.a.v. op ongeveer 22-jarigen leeftijd gestorven. Zie Mr. Eug. v. Oppen Jr. In Memoriam, door G. Jonckbloet S.J. (Gulpen 1885). De vader en de 19-jarige dochter Maria Elisabeth Johanna Hubertina, die op het hooren van het schot kwamen toegesneld, werden het 2e en 3e slachtoffer van den woesteling en stierven binnen het kwartier. Marie, die zich, om haar vader te redden, voor den dolk van den moordenaar wierp, smeekte in innige kinderliefde: Dood mij, maar spaar mijn vader!Deken Rutten voornoemd, oud-leeraar van Rolduc, getuigde aan de groeve van Eugène Sr., dat deze als student te Rolduc reeds had uitgemunt, niet alleen door zijn uitstekende gaven, maar ook door zijn goed gedrag, zijn geloof en godsdienstzin, en dat Eugène ook in lateren tijd gebleven is, wat hij toenmaals was. Zie le courrier de la Meuse van 14 April.

              De president van de rechtbank te Maastricht Mr. Bergers sprak in de zitting van 10 April als volgt: Door den gruwzamen moord zullen wij voortaan de voorlichting moeten missen van een uwer, die met recht een sieraad der maastrichtsche balie mocht genoemd worden en wiens buitengewone schranderheid, ongeëvenaarde werkkracht en uiterst nauwkeurige behandeling van zaken, niet minder dan zijn beschaafde vormen en zich nooit verloochenende wellevendheid door de rechtbank steeds in hooge mate werden gewaardeerd, enz. (Weekbl. v.h. R. v. 14 April). Eugène was 16 Dec. 1884, dus kort vóór zijn tragisch einde door het hoofdkiesdistrict Heerlen bij eerste stemming tot lid der Provinciale staten in Limburg gekozen. Zijn echtgenoote was Antoinette Gertrude Boots.

              Timmermans was een querulant, die zich door langdurige proceduren geruïneerd had en de schuld daarvan op advocaten en notarissen wierp, inzonderheid op Eugène van Oppen. Tegen dezen en Leo van Oppen had hij een drietal pamfletten gelanceerd respectievelijk 22 Aug. 1877, 3 Jan. 1881 en Febr. 1883. Zie het verslag van de behandeling der zaak voor het hof in den Bosch op 15 Aug. in Limburger Koerier van 20 Aug. Timmermans werd veroordeeld wegens moord op Eugène van Oppen en moedwilligen manslag op diens zoon en dochter tot levenslange tuchthuisstraf en stierf 4 Nov. 1887 in de gevangenis te Leeuwarden aan kanker aan de tong, na een vreeselijk lijden van ruim een jaar.

              Zie: Limburger Koerier van 11, 14, 18 April, 20, 22, 27 Aug. 1885 en andere dagbladen. Verder een ingezonden stuk in het Nieuws van den Dag van 28 April, door Mr. Eijssell, advocaat bij den H.R. der Nederlanden.

              Opmerking


              • #8


                Waarom verdwijnen mijn afbeeldingen steeds als ik iets wijzig?

                Opmerking


                • #9
                  De pamfletten van Timmermans

                  Oorspronkelijk geplaatst door hermanw Bekijk bericht
                  Timmermans was een querulant, die zich door langdurige proceduren geruïneerd had en de schuld daarvan op advocaten en notarissen wierp, inzonderheid op Eugène van Oppen. Tegen dezen en Leo van Oppen had hij een drietal pamfletten gelanceerd respectievelijk 22 Aug. 1877, 3 Jan. 1881 en Febr. 1883.
                  Titel: Beknopte beschrijving der processen gevoerd door en in zake Math. Cesar Timmermans, koopman te Heerlen, Provincie Limburg, tegen: J. Systermans, landb. te Heerlerheide, gem. Heerlen. Mr. Eug. van Oppen, procureur te Maastricht. Mr. Leo van Oppen, advocaat te Maastricht
                  Auteur C. Timmermans
                  Uitgever s.n., 1877
                  Lengte 44 pagina's

                  Titel: Processen tegen de gebroeders en Mrs. advocaat-procureur Eug. van Oppen en advocaat Leo van Oppen te Maastricht, of toestanden in Limburg
                  Auteur C. Timmermans
                  Uitgever s.n., 1881
                  Lengte 281 pagina's

                  Titel: Nogmaals mijne grieven namelijk, van schrijver dezes, C. Timmermans, te Heerlen (Limburg), tegen de gebroeders en Mrs. adv.-proc. Eug. en adv. L. van Oppen, beiden destijds te Maastricht, de laatsgen, thans notaris te Gulpen (Limburg):
                  beknopt overzicht der processen, gevoerd tegen de twee voornoemden, die mij hebben te gronde gericht
                  Auteur C. Timmermans
                  Uitgever s.n., 1883
                  Lengte 32 pagina's

                  Bron: http://www.google.nl/search?hl=nl&tb...+Timmermans%22

                  De boeken zijn alle drie beschikbaar in het Centre Ceramique:
                  http://catalogus.centreceramique.nl/...rtal;aantal=10
                  Last edited by hermanw; 13 december 2011, 16:45.

                  Opmerking


                  • #10
                    De term: Schuldig landschap, van Armando kwam bij me op toen ik het boek van Gerards en van Riet las.
                    Jarenlang ging ik naar school bij de Zusters Onder de Bogen , zonder te weten dat er zich in het huis op het Sint Servaasklooster ( het huidige Toon Hermanshuis) waar ik dagelijks langs liep zo’n drama heeft afgespeeld.

                    Een slechte gewoonte getrouw, begon ik niet vooraan in het boek, maar meteen bij de moord. Dat heb ik geweten, want ik heb er een nacht niet van geslapen.

                    De schrijvers doen wat ze moeten doen: ze beschrijven uitgebreid en minutieus – te beginnen in 1872 - wat er vooraf is gegaan aan de moord, die uiteindelijk dertien jaar later in 1885 gepleegd wordt.
                    Dat dit boek mede is geschreven door een advocaat - Mr. Van Riet, is goed te merken. Dat leidt ertoe dat er een ellenlang – bijna slaapverwekkend en je raakt de draad gaandeweg kwijt - verslag wordt gedaan van de eindeloze gerechtelijke procedures die Timmermans is aangegaan en hoe hij hierin gedwarsboomd wordt door zijn eigen advocaat en de in die tijd machtige RK geestelijkheid.
                    Toch is die uitgebreidheid op z’n plaats , en je kunt, mocht je de draad even kwijt zijn , altijd nog even terug bladeren om de feiten weer op een rijtje te krijgen.
                    Anderzijds verschaft zijn co-schrijver de GZ-psycholoog Dr. F. Gerards, op een boeiende manier een genuanceerd inzicht in de persoon die de moordenaar was.
                    Ik hou van de soort boeken waar gedegen onderzoek uit blijkt, en daar zijn deze schrijvers zeker in geslaagd.
                    Ze hebben het zo goed gedaan dat ik gaandeweg sympathie kreeg voor de dader
                    Dat laat onverlet dat ik het natuurlijk afschuwelijk vind wat er is gebeurd op die dag, en de gevolgen die dit heeft gehad voor de nabestaanden, laat dat duidelijk zijn.

                    Een interview met de schrijvers staat op Geschiedenis 24.

                    http://www.geschiedenis24.nl/ovt/afl...t-in-1885.html

                    Opmerking


                    • #11
                      Waar in de buurt van het vrijthof heeft zich dit voorval precies afgespeeld?

                      Opmerking


                      • #12
                        Waarom en hoe iemand zijn 'Heer advocaat ' vermoordde

                        Sint Servaasklooster 33.

                        Opmerking

                        Bezig...
                        X