Buurtbudgetten anno 2012/2014: hoe nu verder?

[Breur]

Buurtplatforms krijgen tijdens 1 mei viering Willem Vliegenpenning 2013 van de PvdA:

[ Maastricht Dichtbij ]

Ik weet niet of er blij mee ben, dat één bepaalde politieke partij de gezamenlijke buurtplatforms met een "prijs" vereert.

Buurtplatforms krijgen tijdens 1 mei viering Willem Vliegenpenning 2013 van de PvdA:

[ Maastricht Dichtbij ]

Ja en dan de te bedenken dat nooit iemand de burger vraagt of hij wel een zo'n buurtorgaan wil hebben en/of hoe zo iets dan moet uitzien. Als er kritiek van de burger komt dan is het opvallend dat er van de bestuurlijke kant telkens maar geprobeerd word om deze organen zo veel mogelijk in ongewijzigde vorm, dus in hun huidige vorm te handhaven. Dit terwijl de praktijk duidelijk heeft uitgewezen dat het in de huidige vorm niet of niet voldoende mate functioneert en vaak helemaal niet aansluit op de (vaak specifieke) wensen van de wijkbewoners.

Jammer de bekende rigide houding van onze bestuurders, het kan anders, beter, passender en efficiënter maar men wil er blijkbaar niet aan! Koudwatervrees of angst voor vernieuwing?

Terechte opmerkingen van Painterartist. En in de lijn van ervaringen in Maastricht. Het opgelegde 'format' in de vorm van de bekende overlegorganen, passen volledig in de behoefte van ambtenaren en bestuurders alles controleerbaar en beheersbaar te houden. In al die jaren dat het wijkteam fuctioneert heeft men nog nooit direct contact gezocht met de bevolking, het ging altijd via tussenpersonen zoals buurtvoorzitters, die zich op den duur conformeren en afhankelijk worden van hun ambrelijke relaties.

[Painterartist]

Zolang men de inbreng van de burger niet serieus neemt
kun je het schudden.

Ja en dan de te bedenken dat nooit iemand de burger vraagt of hij wel een zo'n buurtorgaan wil hebben en/of hoe zo iets dan moet uitzien. Als er kritiek van de burger komt dan is het opvallend dat er van de bestuurlijke kant telkens maar geprobeerd word om deze organen zo veel mogelijk in ongewijzigde vorm, dus in hun huidige vorm te handhaven. Dit terwijl de praktijk duidelijk heeft uitgewezen dat het in de huidige vorm niet of niet voldoende mate functioneert en vaak helemaal niet aansluit op de (vaak specifieke) wensen van de wijkbewoners.

Jammer de bekende rigide houding van onze bestuurders, het kan anders, beter, passender en efficiënter maar men wil er blijkbaar niet aan! Koudwatervrees of angst voor vernieuwing?

Een wijkteam is een zeer goed middel om vanuit de buurten laagdrempelig contact te houden de afdelingen van de gemeente, corporaties, trajekt en politie. Bij het verdwijnen van de wijkteams zal de afstand tussen burger en overheid weer vergroot worden, waarbij de drempel hoog zal worden als de burgers/ buurtkaders terecht komen in de stroperige bureaucratie waarbij ook nog eens het gezicht bij de naam zal verdwijnen (cda reactie)

Pardon! Een wijkteam is dat laagdrempelig? Dat hangt dan toch van het betreffende team af en uiteindelijk van de medewerking van de instanties. Alleen bij problematische situaties is het nodig om met meer disciplines om de tafel te zitten en dan hangt het ook nog af of zaken serieus worden genomen. In die zin vind ik de bezuinigingen bij wijken met minder problematiek volkomen terecht. Met een gemeentelijke overheid die zich minder bureaucratisch opsteld en toegankelijk is kom je al een stuk verder, een wijkteam doet daar niet veel van af.

wijkteam elders praktijklessen

Kijk vanaf minuut 11: iets over wijkteams in Groningen die hebben we toch ook in Maastricht.., aan het woord een 'lastige' burger, reactie van een wethouder en van een onderzoeker + een tip. Duur 9 minuten.

http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1337645

Prachtig voorbeeld met een verschil wij wonen in Maastricht.


De gemeenschap niet moeten afleiden van hun eigen prioriteiten;
Hen niet moeten dwingen zich te houden aan hun eigen bureaucratische kokers (silos).
Niet de tijd van mensen moeten vragen zonder resultaten te laten zien;
De gemeenschap niet afhankelijk moeten maken.
Niet dingen doen voor mensen die ze zelf kunnen doen.

In Maastricht spreekt een familie of twee personen voor een hele gemeenschap (waar zij niet mee praten. democratie heet dat)

Het lijkt me niet nodig dit voorbeeld erbij te halen. Dit is al zo gebeurd. Het is zaak dat ieder vanuit zijn eigen plaats in de gemeenschap zich gaat bezinnen en dat we open staan voor inspirerende voorbeelden, dat was een beetje mijn bedoeling. Verder waar we in Maastricht mee worstelen, dat gebeurd elders ook in het land.

Hier nog een toelichting gevonden als aanvulling op mijn vorige bericht. Vind het zelf zeer de moeite waard, omdat de kracht van de gemeenschap centraal staat.

neighborhood power / burenkracht

Voor stadsbestuurders en buurtcomités: minder vergaderen, meer fun!

citaat jim diers uit de volkskrant 25/03/2013"IK zal je eens vertellen hoe het meestal gebeurd, overal ter wereld: - door te vergaderen. En hoe demotiveer je mensen? Inderdaad, - door te vergaderen. Je moet de leuke dingen mogelijk maken, met direct resultaat, anders haakt de meest gemotiveerde vrijwilliger af. Bedenk niet de plannen op het het gemeentehuis, maar sluit aan bij de passie van de mensen. Waar droom je van? Waarvan lig je wakker?

Lokale besturen zoeken de oplossing vaak in efficiency, met als gevaar dat ‘burgers’ tot ‘klanten’ worden. Burgers voelen zich alleen belastingbetalers, komen ver van het lokale bestuur af te staan en stemmen niet meer. Ze hebben niet het idee dat wat ze doen en denken er nog toe doet. Terwijl ze echt willen bijdragen aan ‘de goede zaak’. Ze willen geen efficiëntere overheid, maar de democratie heruitvinden. Dat is meer dan stemrecht, het draait om betrokkenheid en om het behalen van resultaat.
Door te werken aan ‘betrokkenheid met een eindresultaat’ werden tienduizenden burgers actief, werden parken aangelegd, speelplaatsen gebouwd en ingericht, faciliteiten in de openbare ruimte gerenoveerd en kunst weer geïntroduceerd in het straatbeeld. Belangrijker dan de financiële winst zijn de sociale opbrengsten: burgers die er voor elkaar zijn en naar elkaar omkijken. Dit alles kan niet zonder de overheid. Die moet wijken op elkaar betrekken en gelijk behandelen. Innovatie van de samenleving moet in balans worden gehouden door een beperkt aantal regels en procedures. Gemeenten werken het beste als lokale besturen en burgers partners zijn. bron

Jim Diers hoofd van Buurtgericht Werken in Seattle reist de wereld af om te praten over de geslaagde missie in zijn stad. De visie van deze man (onlangs op uitnodiging in Nederland) vind ik aanstekelijk genoeg om eens hier te vermelden.
Laat hem ook eens naar Maastricht afreizen. De ontwikkelingen in deze stad zullen hem minder aanspreken, vermoed ik zo als ik bovenstaande citaten lees.

De raad heeft gisteren een amendement aangenomen, daarin staan een aantal aanbevelingen van de rekenkamer.
De aanbevelingen uit het rapport nog eens op een rijtje.
aanbeveling 1: schep snel duidelijkheid tot toepasselijkheid van de relevante verordening. Welke regeling bij welke subsidie. (college)
aanbeveling 2: aanduiding 'legitieme gesprekspartner'. (college)
aanbeveling 3: verantwoordingsplicht (te ruim geformuleerd) (college)
aanbeveling 5: verscherpte controle op advies rekenkamer (college)
aanbeveling 6: onwenselijkheid deelname raadsleden aan bestuur (raad)
aanbeveling 8: afronden onderzoek g40 incl eindafrekening G40 (rekenkamer)
aanbeveling 9: hulp onafhankelijk administratiekantoor, die het niet kunnen of willen (college)
De laatste aanbeveling is door Seniorenpartij, VVD, CDA, PVM en LPM geformuleerd en gisteren ook aangenomen.
Nu komt het bij het merendeel van deze aanbevelingen wordt het college gevraagd met plannen te komen - het college en partijen als D'66, GL en PvdA, die de meeste aanbevelingen niet zagen zitten (m.u.v aanbeveling 1)
Dat betekent dat er t.a.v. aanbeveling 2, 3 en ook 9 ruimte is om met zodanige voorstellen te komen, waar ook de dwarsliggende partijen/ambtenaren/buurtplatformen zich in kunnen vinden.
M.a.w. de politiek is aan zet en de burger/buurtbewoner moet maar zien wat het wordt. De resultaten uit het verleden, bieden vooralsnog weinig hoop voor de toekomst.

[Breur]

Controle financiële administratie BPF's.

Zoals gebruikers van dit draadje weten, ben ik altijd voor controle geweest. De controle is geen betutteling of bemoeienis. Het is een opdracht om in eerste instantie zelf als BPF's de zaken goed op orde te hebben op financieel gebied. Verder kan er wellicht bij dreigende ontsporing tijdig ingegrepen worden, maar dat ligt eraan hoe de financiële controle in de realiteit uitgevoerd zal worden.

Ben benieuwd of D66 vanavond nog met een eigen voorstel komt als alternatief voor het amendement met daarin het voorstel voor een 'gemeenschappelijk administratiekantoor'. Als deze partij buurten en wijken de gelegenheid wil bieden om de eigen administratie op orde te houden en buurtparticipatie te hulp wil schieten doe het dan nu.
Stel dan wel de burgers centraal en zet in op wijkkracht ipv een aantal besturen te beschermen tegen de boze buitenwereld. Met een 'gemeenschappelijk administratiekantoor leren we in de wijken nooit onze eigen boontjes te doppen en is het maar afwachten hoe men een en ander gaat controleren.

[Breur]

Ik lees toch duidelijk Sjak Planthof en John Hoofs.

Dan kloppen de links niet. Maastricht Aktueel en De Ster is idem.

Je bedoelt dus deze: http://forum.mestreechonline.nl/show...&postcount=221. Dan is het mij duidelijk.

[Breur]

de kranten zijn het eens. (De Limburger en de Ster.)
nu de politiek nog.

Ton, het is logisch dat de kranten het eens zijn. Het artikel is in beide kranten hetzelfde en de schrijver ook

De media beslissen echter niet over de inhoud van de kwestie.

Van een wakkere lezer kreeg ik de volgende vraag. w.b wijkteams.


Hoe kun je praten over je buurt als je niet met de buurt praat ?


???