Oorspronkelijk geplaatst door Pieke Potloed
Bekijk bericht
In de jaren ‘60, had je ook een pasje nodig om naar binnen te mogen. Mijn vriend was is het bezit van zo'n toegangsbewijs. In de deur zat een kijkglaasje waardoor de bezoeker persoonlijk door de eigenaar Pirson gemonsterd werd vooraleer toegang verleend werd. Binnen zat een verzameling nachtbrakers aan de bar ( ik herinner me nog een tandarts) en een treurig stemmende pianopingelaar in de hoek van de zaak, wiens muzikaliteit, het er voor mij althans, niet gezelliger op maakte. Wat ook niet hielp was dat ik toen (ik was 19) nog niet 'dronk', d.w.z. geen alcohol. Op de vraag wat ik wilde drinken maakte zich een blinde paniek van mij meester omdat ik het niet kon verzinnen. De altoos geduldige en lieve mevrouw Pirson maakte dan een glaasje tomatensap voor me met worcestersaus etc.
Dat ging in aantal dus gelijk op met de inname van de pilsjes van mijn vriend.
Ik kan nu geen tomatensap meer zien, en een grote drinker ben ik ook niet geworden.
Leave a comment: